ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Skoro zacząłem watek o teizmie naiwnym, to - tytułem przeciwwagi - postanowiłem dołączyć podobny, tym razem o ateizmie. Wątek wziął się z pewnego rozczarowania intelektualnym przygotowaniem dużej części znanych mi ateistów. Zwykle bowiem bywa tak, że ateista, po wygłoszeniu paru niespełnialnych haseł, nie jest w stanie obronić swojej koncepcji wobec zarzutów, często wygląda jak by do końca nie rozumiał, co sam głosi. Dlatego nazwa "naiwny ateizm" wydaje się być mocno na miejscu.

Co charakteryzuje typowy naiwny ateizm?
1. Przekonanie, że nauka ogłasza absolutnie niepodważalne, zawsze słuszne prawdy.
2. Przekonanie, że wszystko daje się zweryfikować w sposób obiektywny, czyli nie podlegający wątpliwościom żadnego rodzaju
3. Przekonanie o całkowitej nieobecności w ludzkiej wiedzy aspektu wiary, arbitralności, subiektywnych przekonań
4. Wyobrażenie o religii, jako o światopoglądzie w żaden sposób nie powiązanym z aspektem weryfikacji, czyli że wszystko w religii wymaga (ślepej) wiary
5. Wizja teistów, jako ludzi wymyślających sobie religię ze strachu przed śmiercią jako główny motyw zdecydowania się na światopogląd religijny u większości ludzi (nie uważam za naiwność DOPUSZCZENIE takiego motywu, jako możliwego, lecz przekonanie, że w zasadzie wszyscy, a przynajmniej większość wierzących podlega takiemu lękowemu motywowaniu się do religii).
6. Braki wiedzy z dziedziny fizyki, skutkujące wyobrażeniem, że świat bezpośrednio postrzegany zmysłami odpowiada w pełni temu, co ustaliła nauka, a w dalszej kolejności przekonanie, że istnienie, bądź nie istnienie różnych obiektów znanych nauce daje się zawsze potwierdzać wprost przez ich percepcję (czyli bez tworzenia SPEKULATYWNYCH, mocno zaawansowanych MODELI, w których materia jest traktowana raczej jako byt matematyczny, a nie jakieś "kuleczki", które po prostu sobie są i poruszają się - tworząc atomy i inne cząstki)
7. Brak zrozumienia czym jest w nauce TEORIA I MODELOWANIE, a dalej przekonanie, że nauka ustala bezpośrednio "jak jest" z materią, a nie, że TWORZY OPISY, które podlegają nieustannej modyfikacji i doskonaleniu, lecz nigdy przecież doskonałymi nie są.
8. Hołdowanie naiwnej wizji dobra i zła, w której dobro to prawie zawsze przyjemność, a zło to zawsze cierpienie (tutaj część światlejszych ateistów, do pewnego stopnia dostrzega skomplikowanie sprawy, np. potwierdzi, że bezpośrednia przyjemność nie zawsze mysi oznaczać długofalową korzyść i przyjemność, jednak rzadko ateiści wyciągają z tego bardziej fundamentalne wnioski).
9. Braki w wiedzy na temat doktryn kościelnych (szczególnie katolickich) skutkujące np. przekonaniem, że kościół katolicki zwalcza teorię ewolucji, albo że współcześnie żyjący ludzie religijni potrzebują Boga do objaśniania zjawisk fizyki.
10. Bardzo uproszczone wyobrażenie na temat tego czym jest wiara (u ludzi wyznających religię) jako coś w rodzaju zero-jedynkowego uznania za bezwzględną prawdę twierdzeń głoszonych przez autorytety religijne.
11. Przekonanie, że wszystko daje się dowieść, więc z tego w szczególności miałoby wynikać, iż sam brak dowodu istnienia Boga dowodzi, że Boga nie ma.
12. Naiwne łączenie ateizmu światopoglądowego, z metodologicznym, czyli przekonanie, iż paradygmat nauki nakazujący tłumaczenie fenomenów świata w oparciu o odkrywane prawa natury jest tożsamy logicznie z odrzuceniem wiary w Boga.
13. Nie dostrzeganie w życiu ludzi wielkiego znaczenia aspektu duchowości, czyli takie technokratyczne traktowanie człowieka, który nie zadaje sobie pytań o swoje jestestwo, uczucia, lecz "powinien" pytać się wyłącznie o aspekty weryfikowalne, związane z wyjaśnianiem praw fizyki.

Oczywiście nie twierdzę, że każdy ateista jest naiwny, czyli że wszystkie z tych 13 punktów (pewnie dopiszę jeszcze następne) określają stanu umysłu dowolnego ateisty. Pewnie statystyczny ateista będzie miał przekonania naiwne obejmujące około połowy z powyższej listy, a nie ich wszystkich. Może nawet dałoby się znaleźć ateistę nienaiwnego, takiego, któremu nie da się przypisać żadnej z ww. naiwności. Ale to byłby rzeczywiście rzadki przypadek...

Banjankri

Jan Lewandowski

mat

O.K.

Agent Tomek

Michał Dyszyński

Błażej

Ja bym dodał jeszcze :

14. Ludzie żyją w fałszu, który generuje napięcia i szkodliwe działania, a za wszystko w znacznej mierze odpowiedzialna jest religia.

15. Naiwne wyobrażenie o wymiarze doktrynalnym katolicyzmu (np. piekło to kara (w rozumieniu więzienia, łagrów), a Bóg jest tym, który wrzuca tam dusze, a zatem Jego obraz to: mściwy, zazdrosny, uwielbiający się, narzucający swoją wolę..

Michał Dyszyński

Agent Tomek

Michał Dyszyński

Agent Tomek

Michał Dyszyński

Agent Tomek

No to naiwnie kontynuując …
Ponoć byłeś w Piekle Michale i wróciłeś!? ( chcesz linka?

)
_________________________________
„Niech pan, panie Paździoch, nie rżnie jełopa.” H. Kiepska

Michał Dyszyński

Banjankri

Agent Tomek

Michał Dyszyński

Agent Tomek

Michał Dyszyński

Agent Tomek

„Wytłumaczono mi, że mętne dyskusje o niczym stanowią istotę działalności tego forum i nie należy tego zmieniać.” Malaavi

Michał Dyszyński

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

Katolikus

Może, ktoś będzie zainteresowany mi wytłumaczyć. Mam nadzieje, ze pasuje do wątku tematycznego.

Spotkałem się z taką oto tezą ateizmu, który pewnie przekonuje, że dodawanie Boga do wyjaśnień jest utrudnianiem modelu. I jest taki przykład: W momencie, którym za postulujemy wszechświat i dodajemy do tego, że ten wszechświat stworzył Bóg to łatwiejszym modelem rzeczywistości jest wytłumaczenie, że wszechświat jest tak samo jak Bóg bez przyczynowy. Chodzi o to, że skoro Boga można zostawić bez wyjaśnienia to dlaczego nie można zatrzymać się na wszechświecie i zostawić go bez wyjaśnienia. Dzięki temu mamy prostszy model, a Bóg staje się zbędny.

Czy to jest poprawne rozumowanie?