ŚFiNiA

krowa

[quote="Wuj"]Czym jest śmierć, tego rzecz jasna nie wiemy, zostaje nam tu wiara. A czy widać jakikolwiek powód, by wierzyć, że śmierć pozostawia świadomość lecz odcina ją od wszelkich kontaktów? Ja nie widzę, no chyba że ktoś tak pokochał zabawę w ciuciubabkę, że o niczym innym nie marzy jak tylko o ukrywaniu się przez całą wieczność...[quote]

Zaczyna Wuj. Wuj powiedzmy przyszedł do Mnie Janka krowy, bo ja do Wuja nie chcę przyjść. Nie widzę Wuja, nie chcę go widzieć, nie chcę znać wujowych poglądów, ale on zaczyna, gdy ja nie mam chęci zacząć z Wujem.

- Czym jest śmierć, tego rzecz jasna nie wiemy. (Wuj)
- A więc w ciemno. Jak rzecz nie jest jasna to jest ciemna.
- Czy widać jakikolwiek powód, by wierzyć, że śmierć pozostawia świadomość lecz odcina ją od wszelkich kontaktów?
- Nie no panie Wuju, świadomość już nasuwa okoliczność światową, albo świetlistą, a mamy w ciemno rozmyślać.
- Czy widać jakikolwiek powód, by wierzyć....
- W ciemno nie widać, ale wierzyć chyba można, że w ciemności coś jest.
- Śmierć odcina od wszelkich kontaktów.
- Światło zgasło, głos milknie, nie czuć śmierci na odległość, no chyba że się nie chce żyć.
- Czy pan Janek kocha zabawę w ciuciubabkę?
- A czemu nie? To fantastyczna rzecz nie widzieć, a myśleć że coś jest, nie słyszeć, a domyślać się że coś zaraz kwiknie, zastuka, upadnie coś, ktoś wejdzie, szepnie do ucha, a nie wiadomo co i kto.
- Na przykład co?
- Załóżmy leżę sobie, oczy zamknięte a jednak jestem. I słucham słucham, a nic nie słyszę. I nagle coś mnie zaswędziało w dupe, no to się drapnę w tyłek.
- Przez całą wieczność?
- A czemu nie? Przez taką wieczność od momentu pierwszego podrapania w dupę do następnego.
- I co dalej?
- Coś mnie może połaskotać po brwiach.
- Ale co?
- Coś nieznanego. Może mucha?
- I dla jednej muchy warto leżeć z przymrużonymi oczami i nic nie robić?
- Nie wiadomo czym mucha jest.
- Mucha jest muchą.
- Oj, nie dałbym się pokroić za muchę. A może mucha to jest jakaś myśl zaklęta w musze?
- Jaka myśl?
- Pierwsza jaskółka.
- Jaskółka? Gdzie jaskółka w domu?
- Normalnie jaskółka w ciemności. Siedzi mi na głowie i może się zesrać.
- A po co?
- Bo jaskółcze gówno przynosi szczęście.

krowa

Mucha jest zmaterializowanym symbolem zmuszania ludzi do uznawania much za muchy.

Semele

Krowo oby śmierć nie była pobytem w ciemnej komórce przez wieki.
Nie ma co wymyślać piekła. Wystarczy cierpieć na klaustrofobię.:-) :-) :-)

krowa

krowa

Bardzo lubię chodzić po szkole z zamkniętymi oczami lub w ciemności. Wtedy zdaję się na zapamiętane obrazy. A trudno jest przejść nawet korytarzem u mnie, gdyż niemal co krok trzeba ominąć jakiś przedmiot, stół, wózek, balię, kłody drzewa, zwisające kable, oparte deski, skrzynie, drzwi, szyby. Gdzieniegdzie rozsypane gwoździe, młotki, piłę, pozostawioną na podłodze kilka miesięcy przedtem. Jest to fajna zabawa.

krowa

Ciuciubabka jest grą, zabawą taką, że ma się rozpoznać kogoś na ślepo. Była to zabawa dorosłych, która dawała możnym damom możliwość dotykania innych panów lub pań. Zabawa wymyślona dla sposobnego przełamywania manier dobrego wychowania.

Ale inne wytłumaczenie może jest lepsze, że owa gra wchodzi w sferę mrzonek. mrużenia oczu i tu już możemy wkroczyć w ową przerażającą niby śmierć, wszak z mrzonkami i mrużeniem związany jest mór, pomór, zmarzlina. A co jeśli owa śmiertelna pułapka jest tylko migawką, mrugnięciem okiem, wymyślonym na przestrach czasem wiekuistym?

Mrzonka albo martwica, do wyboru. Co chcesz to będziesz miał.

krowa

https://www.youtube.com/watch?v=AsjuRNQ1mXI

krowa

bez komentarza https://www.youtube.com/watch?v=d8KPZAC4rAc

Dyskurs

krowa

mika.maik

[quote="mika.maik"]

Semele

Szymon Hołownia
[link widoczny dla zalogowanych]

krowa

TRUCHŁO CHLEBOWE

Pokutnica Semele napisała wczoraj że
<Jezus jest chlebem i może wuj też>

A ja kiedyś napisałem wiersz
<Nienawidzę traktorów i chleba>
I przeczytałem go na głos Nadzi i Edycie
gdy te opalały ciała na kocu

I wpadła mi Mysz do kuchni, dopiero druga mysza w tym roku, i tłukła się czymś na stole. Wziąłem pogrzebacz i uderzyłem w tacę na której była mysza, ale nie trafiłem i aż dziurę w metalowej tacy zrobiłem.

nastawiłem zatem pułapkę na mysz i zadałem kawałek chleba powszedniego, chleba pańskiego, od Pana dobrego jak chleb.
I nie minęło wiele czasu jak znów słyszę iż Mysza urzęduje w kuchni.
Kołowała pod szafką z miednicą i w koło wkrótce kuchni truchtem obleciała i zaraz też pułapka trzasła i Mysza truchtać przestała.

Ale Mysza ta się zesrała. Wierzgała tylnimi łapami i drgała ogonem aże struchlała i się na posadzkę mi zesrała odrzutowo na odległość płytki posadzkowej. Wyglądało to brzydko, a że rówmnolegle wleciała do kuchni wielka bzycząca mucha, co mi wcześniej uporczywie latała nad lampką wieczorną o formie ludzkiej głowy umalowanej przez jakąś artystkę na wypalonej w piecu ceramicznym glinie.

Muszysko Natrętctwa siadało mi na wypalonej formie czaszki ludzkiej, z żarówką w środku, czaszce z wieloma dziurami, która aż do tej chwili widzę się pali.
I teraz zgasiłem ową lampę czaszkową i piszę dalej to i owo.

Otworzyłem w nocy drzwi do kuchni, gdzie jak nigdy, zamknąłem Natrętne Muszysko i Struchlałą Mysz. I jak tylko otworzyłam doszedł mnie Zapach Chleba, a nie był to rzeczywisty zapach chleba co go miałem pod ściereczką białą. Był to Zaduch Struchlałej Myszy i Zesranej Posadzki, zapach ombierzły mi, zapach potu, pracy i pieniędzy, Zapach Chlebodawcy.

I Dziś przypomniałem sobie, jak bardzo nienawidziłem stosunków z Chlebodawcą, tak że dla siebie samego wieszczyłem zło i te stosunki z chlebodawcą wytrzymywałem najwyżej przez kilka lat i porzucałem.

Pokutnica SEMELE uparcie wystawająca na drogach do Pana, do Wuja, zademonstrowała mi się wczoraj jako Struchlała Mysza, co mi się na posadzke w kuchni zesrała i zebzdxiła w Zaduch.

teraz już wiem, z czego się mi bierze negatywny stosunek do chleba, o którym się mówi jak o powszechnym, powszednim. I znalazłem również w swej pamięci dokończenie odpowiedzi, dlaczego w domu moich dziadków nie piekło się chleba w piecu. Widać Dusza się w człowieku psuje, gdy ma wychwalać pod niebiosa chlebodawcę, który gdy struchleje to zepsuje powietrze.

Nie wierzę w chleb. On mnie zawsze zmuszał do systematycznego chodzenia do sklepu, przesyconego zapachem ludzkiego potu. Znalazłem przykre rzeczy w chlebie i w takich demonstrancjach jakie prezentuje posługaczka Semele.