 Wysłany: Sob 22:34, 20 Mar 2010 Temat postu: |
|||||
.... a Wrocław/Breslau, Jelenia Góra/ Hirschberg itd niemieckimi miastami a Warszawa własnością Rokosow'a? Teraz to wszystko UE a Polska gdzie?- na starych mapach. 
Do dziś pół miasta Ludwigshafem, okolice Weisswasser/Bila Woda, Cottbus aż po Dresden mówi w domu po polsku jak i 40 milionów UE między Wisłą i Odrą i co z tego?   |
|||||
| Wysłany: Sob 16:56, 20 Mar 2010 Temat postu: |
|||
A Berlin kiedyś był słowiańską stolicą. |
|||
| Wysłany: Sob 8:45, 20 Mar 2010 Temat postu: |
|||
mat
........z dużej litery ja protestuję. Dużą literą pisze się "Kreuz". Wszystkie krzyżyki możecie wyrzucić, ale zostawcie tych łotrów (tawariszczci) między którymi zawsze wisiał Jezus w szkołach. Krzyż to historia Jezusa a nasza te łotry. |
|||
| Wysłany: Pią 19:06, 19 Mar 2010 Temat postu: |
|
| Przeciwko katolickim Krzyzom w miejscach publicznych najglosniej powinna protestowac patriotyczna prawica a nie kosmopolityczna lewica. W koncu Krzyz zostal nam sila narzucony tysiac lat temu. Watykan zabral nam wtedy nasza polska, slowianska wiare i narzucil nam obce azjatyckie wyznanie. | |
| Wysłany: Pon 18:31, 18 Sty 2010 Temat postu: |
|||
mat:
Święta prawda, jest tu dwóch takich, co Jezusa zamęczyli, czyniąc mi krzywdę. A do tego jak kłamią, że kochają pana Jezusa. Adam Barycki |
|||
| Wysłany: Pon 17:45, 18 Sty 2010 Temat postu: |
|||||||
Nie zrozumiales mej przenosni. We wczesniejszym poscie pisalem o pseudonaukowej szkole austriackiej koncentrujacej sie na niemierzalnych zjawiskach "psychologicznych", a wiec jej hipotezy nie sa naukowe, albowiem nie sa one weryfikowalne.
Coz za ciekawe rzeczy, a gdzie i kiedy niedowlad umyslowy Jeszua ("cokolwiek blizniemu czynicie, mnie czynicie)" wymagal rozsadku? Z tego co wiem to wymagal bezmyslnej wiary ("blogoslawieni, ktorzy nie widzieli a uwierzyli") i oddawania majatku (Mt 19:21). O koscielnym nakazie rzetelnosci tez nie slyszalem, za to sporo o pochwale poboznego klamstwa (w tym akurat jestes prymusem). |
|||||||
| Wysłany: Pon 14:15, 18 Sty 2010 Temat postu: |
|||
| .
Szkoła austriacka nie używa metod matematycznych do opisu zjawisk ekonomicznych, tak jak przyjęło się to robić, mało tego krytykuje ekonomię głównego nurtu za formalizm matematyczny. A nie mówiłem, uwielbiasz wypowiadać się w tematach o których nie masz zielonego pojęcia, a nawet nie zauważasz że kompromitujesz się przed osobami które wiedzą cokolwiek w temacie. Cały mat(yzm) 
Z sytuacji jednostkowych nie buduje się ogólnych reguł. Dlatego nie możesz być chrześcijaninem, ono wymaga rozsądku, a to jak pokazujesz na każdym kroku jest ci zupełnie obce. Wypowiadając sie poza wszleką rzetelnością na każdy temat tylko obniżasz poziom tego forum swoim niedowładem intelektualnym. |
|||
| Wysłany: Nie 11:37, 10 Sty 2010 Temat postu: |
|||
Na korepetycjach byles?  Niestety musze Cie zmartwic, twoja "wiedza" nt. ekonomi jest podobna do tej z watkow o religii, czyli lekturki apologetyczne, dobre dla oszolomow, a nie ludzi powaznych. Gdybys mial podstawowa wiedze, to dalbys sobie spokoj z zachwalaniem Szkoly Austriackiej, ktorej nikt nigdy z powaznych ekonomistow nie bral na powaznie. Noblami tez sie nie podniecaj, bo Nobla z ekonomii otrzymal niejeden glupek i niejeden chory na umysle (co mozna np. obejrzec na jednym niezlym filmie). A apropos bakterii, Szkola Austriacka to taka medycyna, ktora nic nie wie o bakteriach i wirusach, za to potrafi wytworzyc grube tomiska analizujace matematycznie i to z uzyciem najnowszych technik statystycznych, przebieg goraczki u pajcentow.
ps. czy zgodnie z zaleceniem Jeszu (Mat. 19:21) oddales juz swoj majatek na rzecz bliznich czy wciasz sie migasz oddajac czesc bogowi mamonie? |
|||
| Wysłany: Sob 23:54, 09 Sty 2010 Temat postu: |
|||||
Nie, mam podstawową wiedzę na temat różnych szkół ekonomicznych - w tym szkoły austriackiej. To pozwala mi sensownie wypowiadać się w temacie, co dla ciebie jest nieosiągalne. Pokazałem ci to na przykładzie wskaźników ekonomicznych, którymi machasz nieporadnie jak wielkim liściem. Nierzetelność jest twoim nawykiem, bo czy istnieje temat w którym sprostowanie twoich omyłek nie wymagałoby pisania elaboratów? Dopiero jak ktoś poświęci swój czas to jesteś w stanie zamilknąć, jak wyżej. Jednakże ponieważ nikomu się nie chce za tobą latać, to matowa nierzetelność pomnaża się na forum , niczym bakterie. |
|||||
| Wysłany: Czw 0:45, 10 Gru 2009 Temat postu: |
|
| Podwójne pensje dla brodatych! | |
| Wysłany: Nie 14:54, 06 Gru 2009 Temat postu: |
|||
Balcerowicz musi odejść! |
|||
| Wysłany: Nie 10:52, 06 Gru 2009 Temat postu: |
|||
Precz z dyktatura kleru w Polsce! |
|||
| Wysłany: Sob 16:40, 05 Gru 2009 Temat postu: |
|||||
malachi:
To coś takiego, co nie jest podobne do tańca z gwiazdami i w czym nie mogłaby uczestniczyć Cichopek. malachi:
Bo wolność to uświadomiona konieczność, a nie ptacy niebiescy. Adam Barycki |
|||||
| Wysłany: Sob 16:30, 05 Gru 2009 Temat postu: |
|||
co to jest wysoka kultura? dlaczego ateiści tak lubują się w niewoli? |
|||
| Wysłany: Sob 16:23, 05 Gru 2009 Temat postu: |
|||||||||
Juz to pisalem. Jak sam widzisz, trzeba byc idiota aby gloryfikowac taki system, natomiast branie udzialu w tzw. wyborach to tylko legitymowanie tej parodii demokracji
Gdzie ci to powiedzieli, w TVN? Wysoka kultura kwitnie z reguly tylko w ustrojach totalitarnych (niewolnictwo, feudalizm, dyktatura oswiecona). Demokracja, a szczegolnie burzuazyjna oznacza na ogol rzady plebsu (ochlokracje), w kapitalizmie rynkowym zas czesto plutokracje, czyli rzady elity pieniadza, na ogol bedacej na niskim poziomie kultury. |
|||||||||
| Wysłany: Śro 14:47, 02 Gru 2009 Temat postu: |
|
| Wracając na chwilę do tematu...
Miejsce krzyży powinno byc w salach gdzie są lekcje religii. Problem w tym, że w wielu szkołach takich specjalnych sal po prostu nie ma, wobec czego uważam, że powinno je się usunąc. |
|
| Wysłany: Wto 1:04, 01 Gru 2009 Temat postu: |
|||||||||||||||||
Znasz ten dowcip o Jasiu i białej chusteczce?
Wypisałeś. Obejrzymy:
Mylisz kapitalizm z faszyzmem. Być może nie mylisz komunizmu z marksizmem-leninizmem, bo użyłeś cudzysłowu.
Duża, ponieważ po pierwsze ilość miejsc w Sejmie dla każdej z tych partii i stronnictw była ściśle ustalona przez Patrię (PZPR), a nie przez wyborców. Co więcej, nie było możliwości, żeby zarejestrować sobie nową partię polityczną, jeśli żadna ze starych ci nie odpowiadała. Władza była podzielona "raz na zawsze", wybory mogły nieco tasować ludzi, ale tylko w ramach jednej partii. Absolutna większość należała z przydziału do PZPR, więc reszta miała jedynie głos doradczy. Zresztą i tak wszystkie istotne wyniki głosowania brzmiały: bez głosów przeciwnych (wszyscy za, ewentualnie poseł PAX wstrzymał się od głosu - jak się wstrzymał, to była już sensacja i w kolejkach szeptano sobie z dumą o opozycji). Oczywiście, miało to swoje zalety. Rządziło się łatwiej, bo opozycja nie bruździła (Wiesz, dlaczego Sejm jest okrągły? Żeby opozycja nie kryła się po kątach). Rząd był stabilny, władza zmieniała się co jakieś dziesięć lat na skutek rozruchów. Przypominało to nieco warunki w królestwie - z tym, że Partia musiała bardziej niż król sprawiać wrażenie, że dba o dobro ludu i dlatego znacznie więcej niż król rzeczywiście dla ludu robiła. Zresztą, przecież sam fakt, że ktoś dorwał się do władzy, nie oznacza, że tylko zgarnia pod siebie. Wielu partyjnych zajmowało się administracją ze szczerą chęcią, żeby coś dla ludzi zrobić. Pozytywną stroną systemu było właśnie to, że formalnie był on dla ludu i że chociaż lud nie miał nad niczym żadnej kontroli, to jednak partyjniacy w oficjalnych przepychankach musieli uwzględniać oficjalną ideologię, żeby jednego z drugim jakiś trzeci nie wygryzł. I dlatego czasy PZPR pozostawiły po sobie edukację na sensownym poziomie, oraz w miarę rozsądną opiekę medyczną. (Trudności w wyjazdach za granicę odgrywały w tym też jednak istotną rolę. Chociaż wyjechać było od nas o niebo łatwiej, niż z innych demoludów, to mimo wszystko wymagało to wysiłku nieporównanie większego, niż dzisiaj i wobec tego drenaż mózgów był znacznie mniejszy, niż jest dziś. Pieniądze zainwestowane w wykształcenie młodzieży procentowały wtedy w kraju, a to się liczy.) Dzisiaj wpływ przeciętnego człowieka na decyzje polityczne jest też, rzecz jasna, iluzoryczny. Walka o wyborcę skutkuje natomiast zupełnie kretyńską demagogią, w sumie niewiele różniącą się intelektualnie od tego, czym karmiono nas za czasów Partii. Tyle, że dzisiaj można sobie pozwolić na głośne wyrażenie sprzeciwu i władzy znacznie trudniej jest z takim sprzeciwem walczyć. Ma zresztą mniejszą motywację, bo ten głos ginie w hałasie innych głosów - w sumie nikt nie wie, kto mówi prawdę, kto kłamie, a kto się tylko myli. Pomimo to, jest poczucie wolności - i to jest ważne, bo zachęca człowieka do samodzielnego myślenia i z czasem owocuje rozsądniejszym społeczeństwem i w efekcie skuteczniejszą demokracją. Jest też poczucie, że wolno próbować coś zmieniać - a to jest istotne, bo nie odbiera motywacji. Chociaż w praktyce działanie jednostek skutkujące rozsądnymi systemowymi zmianami wyczuwalnymi w skali lat czy dziesięcioleci jest niezwykle trudne, to jednak czas płynie w końcu nie latami czy dziesięcioleciami, ale setkami, a nawet i tysiącami lat... Problem "demokratycznego hałasu" (nie wiadomo, kto mówi sensownie, ani kto w ogóle mówi prawdę) jest tym ostrzejszy, im młodsza jest demokracja. Nasza jest bardzo młoda, bo doświadczenia przedwojenne (i tak niewielkie, bo był reżim) dawno diabli wzięli, minęło zbyt dużo czasu na wojnę i na demolud. Nie ma tradycji demokratycznej wśród polityków i nie ma wyczucia politycznego wśród ludzi. Główną zaletą systemu wielopartyjnego (zadomowionego, a nie w stanie embrionalnym) jest jednak według mnie po prostu to, że jest on po prostu na dłuższą metę najstabilniejszy pod każdym względem. I pod względem bezpieczeństwa politycznego (prześladowanie opozycji jest w systemie wielopartyjnym znacznie mniej prawdopodobne i stanowi raczej wyjątek od reguły) i pod względem stabilności gospodarki (w systemie jednopartyjnym bardzo łatwo pójść za pokusą centralnego sterowania, a w ten sposób jeden idiota potrafi rozłożyć wszystko - i chociaż jeden geniusz może niekiedy wiele uratować, to jednak o upadek łatwiej). Dlatego moim zdaniem optymalna jest rozwinięta, utrwalona demokracja parlamentarna. W takich warunkach także i lewica może optymalnie realizować swoje socjalne plany. W końcu o ile dąży do dobra mas, o tyle powinna z czasem zdobywać głosy mas, nieprawdaż?
Oczywiście.
Komentarz do tego jest powyżej. Nie powinieneś olewać. W ten sposób pomagasz utrzymywać kulturę polityczną na poziomie rynsztoka. Ewolucja, mat, ewolucja. Dbaj o dobór naturalny .
Nie jest też prawdą, że "gdyby wybory mogły odsunąć obecne elity od władzy, to by były po prostu zakazane". W systemie wielopartyjnym nie ma czegoś takiego, jak jedna elita władzy; na tym właśnie polega dowcip, że różne elity biorą się za łby. One nie muszą różnić się ideologią (choć bywa, że się różnią), to nie jest ważne. Ważne, że to różne "układy". Istotny problem polega natomiast na lobbingu. Każdy, kto jest u władzy, musi najbardziej liczyć się z tymi, którzy mają pieniądze. Na to jednak nic nie poradzisz. Możesz co prawda zrobić rewolucję i zabrać "im" forsę, przelewając ją na konto własnej partii - ale wtedy problem dla kraju pozostaje ten sam, zmieniają się tylko nazwiska. No i dochodzi kwestia terroru politycznego, który w nowej sytuacji można świetnie rozbudować dla utrzymania tak szczęśliwie zdobytej władzy.
Wybacz, ale tę odpowiedź mogę określić tylko nieregulaminowym słowem: bełkot. Mam nadzieję, że wiwo mi to wybaczy, bo w końcu to jest Kawiarnia . I mam nadzieję, że ty także się za to zbytni nie obrazisz. OK?
A tak w ogóle: ja mam poglądy lewicowe, mat (Oless potwierdzi)  . |
|||||||||||||||||
| Wysłany: Pon 23:02, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|||
Interesy kleru kat., a szczegolnie hierarchow sa interesami Watykanu, a nie poszczegolnych panstw, chocby nawet przewazajaco katolickich jak Polska. (wystarczy popatrzec: bogaty Watykan, papiez, ktorego leczenie kosztuje rocznie miliony dolarow USA i los katolikow chocby w Argentynie czy Brazylii; o Filipinach czy Mozambiku albo Angoli juz nie wsponme przez wrodzona mi skromnoscc i przyzwoitosc). Ciemni polscy katolicy oddaja czesc "cudownym" obrazom przedstawiajacym zydowke Miriam i jej nieslubnego syna oraz po domach i szkolach buduja kapliczki poswiecone papiezowi Wojtyle, wbrew wyraznym zaleceniom Dekalogu. Jesli Boga nie ma, to sie tylko kompromituja swa irracjonalna wiara, i marnuja czas, ktory mogli by lepiej poswiecic na prace. Ale jesli On Jest? To moze tlumaczyc te katastrofalna sytuacje gospodarczo-spoleczna (w tym dlugu publicznego) Polski, kraju milionow balwochwalcow. ;P |
|||
| Wysłany: Pon 22:49, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|||||||||||
Smieszny jestes, ale to wlasnie ty robisz. Wiesz, na czym polega roznica miedzy mna a toba? Ty gloryfikujesz (typowe dla religianta) system (w tym przypadku kapitalizm), ja nie gloryfikuje zadnego systemu (ani tzw. realnego socjalizmu, feudalizmu, ani niewolnictwa, ani kapitalizmu) teraz bozkiem jest kapitalizm (a nie lubie zadnych bozkow) wiec ja przywracam proporcje. Ale ze podswiadomie zdajesz sobie sprawe, ze kapitalizmem jest cos nie tak, a na dodatek jest dosc gleboko unarzany we krwi wiec reagujesz jak radziecki agitator na wiesc, ze najwspanialszy ustroj na swiecie moze miec jakies rysy. Zagluszasz w sobie ten nieprzyjemny dysonas (anty)komunistyczna histeria "a u was bija murzynow".
1. Kapitalizm to tak naprawde korporacyjny "komunizm". Kapitalizm rozni sie do "komunizmu" tym, ze w "komunizmie" rzadzi Partia a w kapitalizmie rzadza korporacje. 2. W PRLu mielismy kilka partii oraz bezpartyjnych a nawet chrzescijanskich poslow w cyrku zwanym Sejmem. Dzis mamy w tym samym cyrku praktycznie dwie liczace sie partie (PO i PiS) plus pomniejsze stronnictwa typu SLD czy PSL. Niewielka to roznica. 3. Partie z definicji dbaja o swoje wlasne interesy, a nie o interesy wyborcow. 4. Wybory w kapitalizmie to parodia, tak naprawde nic nie zmieniaja - przy wladzy zostaja zawsze te same elity, zmieniaja sie tylko twarze w rzadzie. Poczytaj prace V. Pareto (teoria elit). Gdyby wybory mogly odsunac obecne elity od wladzy, to by byly po prostu zakazane, czy to w Polsce, czy w UK, czy tez w Australii. A wiec nie ma znaczenia kto, gdzie i na kogo glosuje, bo w tzw. liberalnej (burzuazyjnej) demokracji wybory to taka sama farsa jak byla za tzw. komuny. Stad je olewam, jak sie da.
Kapitalizm ma to do siebie, ze wciaga ludzi w biede. Dopiero ruch robotniczy (socjalistyczny i laburzystowski) i zwiazkowy na Zachodzie wyciagnal spora czesc tamtejszych robotnikow z owej kapitalistycznej nedzy.
Widac, ze twym idealem jest kapitalizm brytyjski z poczatku XIX weku - 16 godzinny dzien pracy siedmioletnich dzieci w kopalni.
Masz fixum-dyrdum na punkcie pseudonaukowej szkoly austriackiej. |
|||||||||||
| Wysłany: Pon 22:35, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|
| A teraz Oless i mat. Jaka jest korelacja długu publicznego z ilością krzyży w polskich szkołach? | |
| Wysłany: Pon 20:50, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|||||||
Nie przypominam sobie, abym zalecał jakieś nazwiska, ale skąd możesz wiedzieć , że rewolucję marginalistyczną w XIX w. zawdzięczamy właśnie m.in "austriakowi" Carlowi Menegerowi lub, że "neoaustriak" Hayek został uhonorowany nagrodą Nobla w 1974. Twoja wdzięczność do tej szkoły powinna być tym większa, że choć nie słynie z popularności to jako jedna z nielicznych zadała sobie trud zbadania i wykazania niedorzeczności marksistowskich teorii skutecznie przewidując krach i niemożność funkcjonowania pełnego socjalizmu.
Prawa ekonomii w ogóle nie są empirycznie weryfikowalne w taki sposób jak prawa przyrodnicze, co nie znaczy, że są mniej naukowe czy, że nie są obiektywne. Obok wiedzy uzyskiwanej z doświadczenia istnieje wiedza aprioryczna, a prawa ekonomiczne mogą mieć charakter właśnie aprioryczny. Metodologia szkoły austriackiej opiera się na prakseologicznych aksjomatach ludzkiego działania, ale bez wnikania w psychologiczne przyczyny (np. " ludzie dążą do osiągnięcia jak największej użyteczności jak najmniejszym kosztem") To, że nazywana jest szkołą psychologiczną nie oznacza, że chce badać coć "niemierzalnego", ale że przedmiot badań ekonomii - jak pieniądz, dobra kapitałowe, stawki płac - nie określają właściwości fizyczne bądź chemiczne, lecz psychiczne lub subiektywne nastawienia człowieka wobec tych zjawisk. Ekonomia szkoły austriackiej jest bardzo bliska działaniu i wyborom realnego człowieka (a nie jakiegoś Homo economicusa) oraz ucieka od abstrakcyjnych i zmatematyzowanych modeli teoretycznych, które często nie mają nic wspólnego z rzeczywistym działaniem człowieka. Takie podejście ma swoich zwolenników nawet poza tą szkołą, np. na polskim terenie jest to prof. Ryszard Szewczyk, który głosi potrzebę stworzenia ekonomii personalistycznej, bowiem ekonomia głównego nurtu uwikłana jest w modele prowadzące do błędnych konkluzji, jak pozytywna rola iluzji nowego pieniądza i stymulowania popytu (manipulowania stopą procentową) Jak widzisz dochodzi do podobnych monetarnych wniosków jak austriacy ( www.szewczyk.net.pl ).
Żartujesz, a kto bierze na poważnie ekonomię głównego nurtu? No dobra to ja żartuję Zauważ jednak, że dominujace teorie keynesowskie i monetarne są tak zagregatowane, że nie były w stanie przewidzieć aktualnego kryzysu finansowego ( za to analitycy szkoły austriackiej jak Peter Shiff ostrzegali przed pęknięciem bańki). Nie zawsze rację ma ten kto jest w większości, "prawda jest tam gdzie jest". Chcesz wiedzieć co mówią o teorii austriaków Twoi poważani ekonomiści ? Otóż na jej podstawie trafnie przewidują przyszłość ! Jak podaje dr Mateusz Machaj z UWr :
" Warto tu zwrócić uwagę na wypowiedź Tylera Cowena, krytyka austriackiej teorii cyklu koniunkturalnego, wybitnego amerykańskiego ekonomisty, który trzy lata temu napisał na swoim blogu, że gdyby był zwolennikiem teorii Hayeka, dokonałby następujących spostrzeżeń/predykcji: 1. Uznałby, że azjatyckie banki centralne kupując dolara zakłócają kurs waluty i solidnie obniżają stopy procentowe. 2. Uznałby, że gospodarka amerykańska ma „nadinwestycje” w sektorach nieeksportowych, szczególnie w nieruchomościach. 3. Uznałby, że nagromadzono ogromny dług, zarówno publiczny jak i prywatny. 4. Uznałby, że ten trend nie może iść w nieskończoność. Oznaczałoby to, że gospodarka amerykańska potrzebowałaby rosnących zastrzyków pieniędzy, co nie mogłoby rzecz jasna zostać osiągnięte. 5. Uznałby, że dolar zmierza w stronę pogrążenia, gospodarka będzie musiała przestawić się w stronę eksportu, co nie będzie szokiem łatwym do zniesienia. 6. Zainwestowałby w opcje sprzedaży T-bond futures i zrobił niezłe pieniądze. Azjatyckie banki faktycznie solidnie dewaluowały walutę, a rządowe papiery tracą na wartości (nie jest do końca jasne, co miał na myśli z futures). Szczególnie prawdziwe okazały się uwagi o długu, boomie budowlanym i o tym, że dolar będzie musiał zapłacić za to określoną cenę i że prowadzona przez ostatnie lata polityka banku centralnego będzie prowadziła do kryzysu. It’s Hayek’s time again! Czy można sobie wyobrazić większą ironię losu? – wybitny krytyk danej teorii sugeruje, że jeśli wierzyłby w tę teorię, to dokonałby konkretnych przewidywań, a następnie te przewidywania okazują się poprawne. " Masz teraz jeszcze jakieś pytania ? z artykułu: Nadchodzi kolejna lekcja |
|||||||
| Wysłany: Pon 19:15, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|||
Do książek zawsze warto zaglądać jak ktoś ma czas, a ja mam, więc przejrzałem obszerne fragmenty. Potwierdzam - dobrze się czyta, kilka ciekawych spostrzeżeń o tym, że Kuba była w zasadzie kolonią amerykańską a nie samodzielnym państwem. Najwygodniej się jednak krytykuje zatem nie omieszkam dodać, że Sartre w całym opisie relacji gospodarczych pomiędzy Kubą a USA niezupełnie trafnie identyfikuje żródło problemu, czy pozytywne lub negatywne cechy tej współpracy, na szczęście jako pisarzowi możemy mu to wybaczyć, nie tacy jak on ekonomiści tkwią myślami w błędach merkantylizmu. W tym akapicie mamy klasyczne nieporozumienie, czyli przedstawianie importu jako zła ekonomicznego: " Począwszy od tego okresu najbardziej dalekowzroczni Kubańczycy zrozumieli, że bilans handlu z USA zawsze już będzie ujemny. Amerykanie wzruszali ramionami, kiedy z tego powodu wyrzekano przed nimi. — Kuba to kraj wyspecjalizowany — mówili. — Niech pracuje dla nas, my będziemy pracować dla niego. Pracowali tak dobrze, że zarzucili całą wyspę swoimi towarami — począwszy od buldożerów i mechanicznych dźwigów, poprzez elektryczne pralki, skończywszy na papierosach. " Co za potworni najeźdzcy!  Panu Sartre zabrakło zdrowego rozsądku, że import potrzebnych społeczeństwu towarów w zamian za eksport cukru jest czymś pozytywnym i mile widzianym. Oznacza to bowiem że w wyniku takiej zamiany Kuba wzbogaciła się o buldożery, dźwigi, pralki i papierosy. Podobnie wyolbrzymia kwestię tzw. ujemnego bilansu, który tak naprawdę jest bilansem dodatnim, wszkaże ludziom zazwyczaj myli się istota bogactwa. Jak tłumaczył cierpliwie już Adam Smith miarą bogactwa nie jest posiadanie dużej ilości pieniędzy i złota ale prawdziwym bogactwem jest posiadanie domów, samochodów, samolotów, pralek, książek, płyt i lekarstw, czyli namacalnych rzeczy materialnych, które służą do zaspokajania konkretnych ludzkich potrzeb. W perspektywie długookresowej równowaga bilansu płatniczego utrzymuje się sama - dlatego nie należy się nią przejmować - przyczyna jest banalnie prosta, bilans niezrównoważony prowadzi albo do wyczerpania rezerw gotówkowych jednego uczestnika (więc musi zacząć sprzedawać) albo do braku worków na kolekcjonowanie monet i dolarów, co prędzej kończy się niechęcią dalszego ich zbierania (więc musi zacząć kupować).
Najważniejsza nauka jaka wynika z przeczytania Huraganu nad cukrem polega na obserwacji, że przewrót komunistyczny niestety nie uratował Kuby od tego co Sartre uważał za wyspiarskie problemy, przeciwnie tylko je wzmożył. Według niego problemem była np. nadprodukcja cukru, jednakże kiedy tylko rewolucjoniści doszli do władzy "zabrali się" za gospodarkę i jak czytamy na Wikipedii " wprowadzano w życie nierealne projekty gospodarcze, od 1968 rozpoczęto program przekształcenia Kuby w światowego potentata w produkcji cukru (w założeniach miało to rozwiązać problemy ekonomiczne i stanowić początek industrializacji), który jednak wraz z innymi niecelowymi inwestycjami pogłębiał stopniowo problemy gospodarcze. " Gorzko też śmieszy fakt, że problemem kolonii była ziemia leżąca odłogiem, ale w jaiej sprawie Castro II wydał dekret w 2009 roku ? W bardzo podobnej. |
|||
| Wysłany: Pon 18:56, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|
| A nie zauważasz, mat, że świat nie jest czarno-biały?
Czy mógłbyś wypisać wady i zalety jednopartyjnego (!) systemu "komuny" i wielopartyjnego (!) sytemu "kapitalizmu"? Czy zauważasz, że komunizmu nie ma i nie było nigdzie na świecie? Czy zauważasz, że podstawowa różnica pomiędzy jednym i drugim systemem polega na tym, że w jednym przypadku mamy rządy konstytucyjnie jednopartyjne, a w drugim - konstytucyjnie wielopartyjne? Socjalistyczne stosunki społeczne były znacznie lepiej realizowane w kilku krajach zachodnich, formalnie kapitalistycznych, niż w jakimkolwiek kraju "demoludu". Nawiasem mówiąc, nawet i tam /tj. na zachodzie) gospodarka nie wytrzymała tego obciążenia socjalnymi zobowiązaniami; wygląda po prostu na to, że na praktyczne wprowadzenie socjalizmu jeszcze świata nie stać (a co dopiero mówić o komunizmie). |
|
| Wysłany: Pon 17:14, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|||||||
A propos powagi w ekonomii i nazwisk ktore polecales to nikt z powaznych ekonomistow nigdy nie bral tzw. szkoly austriackiej na serio. "Austriacy" to w ekonomii cos w rodzaju Libertasu w polityce - glosza glupoty i przesady, tyle, ze maja zamoznych sponsorow. Szkola austriacka koncentruje sie na niemierzalnych zjawiskach "psychologicznych", a wiec jej hipotezy nie sa naukowe, albowiem nie sa one weryfikowalne (ani tez falsyfikowalne w zrozumieniu Poppera). Stad tez nikt z powaznych ekonomistow nie bierze 'Austriakow' na serio. A wodolejstwem racza nas ci co wychwalaja kapitalizm, gdzie 10% zyje a 90% wegetuje.
Kapitalizm robi z ludzi albo potworow, co wyzyskuja innych ludzi, albo bezmyslnych, wyzyskiwanych robotow. Ja staram sie nie byc ani jednym ani drugim, co, jak sie pewnie domyslasz, nie jest wcale proste. |
|||||||
| Wysłany: Pon 13:08, 30 Lis 2009 Temat postu: |
|
| No i.... skrobłam kilka słów o F. Castro i rozpoczęła się dyskusja zupełnie nie na temat wątku.... zawsze tak mam; odezwę się, a to jest jak wsadzenie kija w mrowisko....
Jeszcze raz, ludziom myślącym, bo do moherów nigdy nikt nie dotrze, bo to porypańcy.... religia im z mózgu zrobiła gnojówkę (nawet z nimi nie rozmawiam, juz nie rozmawiam; nie warto); więc polecam ludziom myślącym książkę J. P. Sartre "Huragan nad cukrem" http://legaba.6te.net/huragan_nad_cukrem.htm Powaga! To się świetnie czyta, bardzo łatwy język, wspaniała opowieść.... poczytajcie w bezsenną noc. --------- Na zachętę daję fragment książki: Mieszkamy w jednej z najelegantszych dzielnic. Hotel "Nacional", ze swoimi dwoma graniastosłupami zębatych wieżyc, to forteca luksusu. Dwóch zalet wymaga się od jego gości przybywających tu z kontynentu: fortuny i dobrego smaku. Ponieważ jednak razem występują one rzadko, więc jeżeli ktoś posiada pierwszą z nich, przyznaje mu się i tę drugą — z przymrużeniem oka. Często spotykam w hallu rosłych Yankees (tak się jeszcze nazywa ich na Kubie, chyba żeby się mówiło Americano); są eleganccy i wysportowani; ze zdziwieniem patrzę na ich zwarzone twarze. Co im tak strasznie dolega? Miliony czy wrażliwość? Jest to w każdym razie problem, który mnie nie dotyczy. Moje całe paryskie mieszkanie mogłoby się zmieścić w pokoju dla milionerów, który zajmuję. |
|