 Wysłany: Sob 19:58, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|||||
Ja miałem takie do ukończenia lat 14-tu. Poza tym, ludzki pęd do życia jest ewolucyjny. Ewentualny gen na brak chęci do życia szybko uległby eliminacji z populacji. Zostały więc tylko geny wspierające chęć do życia. Dlatego tak trudno jest się zabić, nawet promortaliście.
No przecież jabłek zakazał zrywać Adamowi i Ewie. Zapewne po to, by ich drażnić. To tak jakbyś psu kiełbasę powiesił na sznurku wysoko nad głową. |
|||||
| Wysłany: Sob 19:43, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Owca, Berkeley napisał
Jako kolejny tego dowód możemy dodać pragnienie nieśmiertelności, które jest tak powszechnie i głęboko zakorzenione w ludziach; nie możemy przecież przypuścić, że zostało ono nam zaszczepione przez Autora wszystkich bytów tylko po to, by okazało się daremne. Nie zgadzałoby się to z innymi działaniami Boga wobec człowieka. Zresztą wzywam wszystkich, aby podali jakiś przypadek w jakiejkolwiek części Stworzenia czy wskazali choć jeden przykład, gdzie Bóg obdarza pragnieniem bez możliwości zaspokojenia go albo w tym celu, by drażnić i rozczarowywać stworzone przez siebie istoty. Nie ma żadnego powodu, by w tym przypadku wierzyć w to bardziej niż w przypadku jakichkolwiek innych pragnień widać, Berkeley nie przewidział antynatalistów i mortalistów.... (choc nie pisze ze wszyscy) |
|
| Wysłany: Sob 19:20, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|||||||
Nuda to potrzeba zajęcia się czymś zajmującym. A więc to też potrzeba, co jest sprzeczne z założeniem braku potrzeb. O nudzie to fajnie pisał Schopenhauer, niegdysiejszy idol Tukanki: "Fakt, iż ludzkie istnienie jest niechybnie pewnego rodzaju zbłądzeniem, wynika aż nadto z tej prostej uwagi, że człowiek jest agregatem potrzeb, których zaspokojenie - trudne do osiągnięcia - nic mu wszakże nie przynosi poza jakimś bezbolesnym stanem, w którym jest on jeszcze tylko wydany na łup nudy, co wprost dowodzi, że istnienie nie ma samo w sobie żadnej wartości; nuda bowiem jest właśnie odczuciem pustki istnienia. Gdyby mianowicie życie, na pragnieniu którego polega nasza istota i istnienie, miało w sobie jakąś pozytywną wartość i realną treść, to nie byłoby w ogóle nudy - lecz już istnienie samo w sobie musiałoby nas zadowalać i sycić." . |
|||||||
| Wysłany: Sob 10:43, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|||||
Doskwiera mu nuda. Ty sie lubisz nudzić owca, chyba... |
|||||
| Wysłany: Sob 10:36, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|||
A co Ci doskwiera, gdy nie masz potrzeb? Bo na pewno nie doskwiera Ci brak potrzeb, gdyż wtedy byłoby to sprzeczne z założeniem braku potrzeb - brak potrzeb to również brak potrzeby posiadania potrzeby. |
|||
| Wysłany: Sob 0:02, 08 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Dlaczego brak potrzeb uważasz za dobry? | |
| Wysłany: Pią 23:59, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
To przykład nieadekwatny. Gdy nie miałeś 100 milionów, to zdawałeś sobie sprawę z tego, że nie masz 100 milionów. Darowane 100 milionów spełniło jakąś Twoją istniejącą wcześniej potrzebę. "Darowane" życie nie spełnia żadnej Twojej istniejącej wcześniej potrzeby. "Darowane" życie generuje potrzeby. Nie spełnia ich. |
|||
| Wysłany: Pią 23:50, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Milioner dął ci 100 milionów
ty: nie potrzebuję tego, jaki jesteś wredny! |
|
| Wysłany: Pią 23:43, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||||
A jaką krzywdę by nam to wyrządziło, gdybyśmy nie wiedzieli?
Mądrzejszy, ale wredniejszy. Typowa cecha bytów przemądrzałych. |
|||||
| Wysłany: Pią 23:38, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Gdyby Bóg rozumował jak ty, nie stworzyłby świata i nie wiedzielibysmy ze jest swiat.
Skoro stworzył, a przy tym jest nieskońćżenie mądrzejszy niż ty, to znaczy że to Byt jest dobry |
|
| Wysłany: Pią 23:33, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
No właśnie - jak bytujesz! Czyli przeszkadza Ci to z powodu bytowania. A gdybyś nie bytował, toby Ci to nie przeszkadzało. Ergo: nie otrzymałeś daru, ale rózgę. Lepiej było nie bytować dalej, bo wtedy myśl o nie odczuwaniu przyjemności związanej z bytowaniem nigdy nie zaczęłaby Ci przeszkadzać. |
|||
| Wysłany: Pią 23:29, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Jak bytuję to przeszkadza mi myśł że mógłby nie odczuwać przyjemności związanej z bytowaniem | |
| Wysłany: Pią 23:27, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
A przeszkadzało Ci to wtedy? Czy może zaczęła Ci przeszkadzać dopiero myśl o tym, gdy już zacząłeś bytować? |
|||
| Wysłany: Pią 23:26, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| NIe odczuwałem przyjemności związanej z niebytem | |
| Wysłany: Pią 23:21, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
A w czym Ci wadziło nieodczuwanie, gdy nie odczuwałeś? Czy gdyby ktoś Ci zaoferował ten "dar", gdy nie odczuwałeś czegokolwiek, to czy wybrałeś skorzystanie z "daru"? Przecież nie odczuwałeś wtedy przykrości związanej z brakiem "daru", to dlaczego miałbyś się zdecydować by dar przyjąć? To jest jak złamanie sobie nogi tylko po to, żeby potem otrzymać "dar" jej zrośnięcia. |
|||
| Wysłany: Pią 23:14, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Właśnie nie odczuwałem a teraz odczuwam cokolwiek, więc to dar | |
| Wysłany: Pią 23:10, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
Ale nie odczuwałeś tej nicości, więc nie możesz powiedzieć, że coś dostałeś. Istnieje nieskończona ilość potencjalnych potrzeb, które mógłbyś mieć, ale ich nie masz. Stosując Twoje rozumowanie, należałoby te wszystkie potencjalne potrzeby w Tobie wytworzyć i dać Ci możliwość ich spełniania. W tym potrzeby, które z obecnej perspektywy postrzegasz jako rzeczy negatywne lub obrzydliwe. Jeśli coś, czego teraz nie potrzebujesz, nagle stanie się Twoją potrzebą, którą będziesz mógł zaspokajać, to czy to oznacza, że otrzymałeś dar? Stosując Twoje rozumowanie, powinniśmy generować jak najwięcej potrzeb, tylko po to, żeby móc je potem zaspokajać, i byłoby to według Twojego rozumowania "darem". |
|||
| Wysłany: Pią 22:58, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Przedtem była nicość więc to dar | |
| Wysłany: Pią 22:51, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||
Wszystko na opak. Życie nie może być darem, bo kto ten dar otrzymuje, jeśli go jeszcze nie ma? Jednak to nie niebyt jest tu kluczowy. Kluczowy jest brak odczuwalnej poprawy w stosunku do tego, co było, zanim się otrzymało "dar". https://en.wikipedia.org/wiki/Philosophical_pessimism |
|||
| Wysłany: Pią 22:48, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| to filozofia skrajnej niewdzięczności
Sam możesz zarobić na życie, ale sam sobie nie mogłeś dać życia To tak jakby milioner dał ci 100 milionów a ty byś pogardził w ogóle to dostałeś życie nieskończonej wartości, nieskońćzonej długości od Boga, gdzie rodzice mają zasługę że w darze brali udział, Twoje życie nigdy się nie skończy. |
|
| Wysłany: Pią 22:41, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||||||
Przecież pisałem, że z nimi o tym nie rozmawiam.
Skomplikowanie niekoniecznie jest skomplikowaniem formalnym. Najciemniej pod latarnią. |
|||||||
| Wysłany: Pią 22:37, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| 20-23 lata to połowa życia? stary jestes
Twoi Rodzice nie są w stanie zrozumieć tej skomplikowanej filozofii ?? Jak pisała Semele: Tym bardziej, że dodupizm jak nazwał to Andy nie jest zbyt skomplikowaną filozofią. |
|
| Wysłany: Pią 22:19, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|||||||
Nie wynika z tego cytatu, że nie jest promortalistą.
Żadne konkretne wydarzenie. Od 20-23 roku życia, jakoś tak. Po prostu kierowałem się Rozumem, a nie tylko i wyłącznie Wolą, jak pani Tukanka.
Przecież z nimi o tym nie rozmawiam, bo mają zbyt proste myślenie, żeby rozumieć takie zagadnienia. |
|||||||
| Wysłany: Pią 22:16, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| Czyli Crisp to tylko antynatalista, a nie promortalista
Pół życia - od kiedy? jakie wydarzenie to spowodowało? Co Twoja Mama na to ( i Twój Tata), że dopusćili się na tobie czegoś gorszego niż morderstwo? |
|
| Wysłany: Pią 22:15, 07 Cze 2024 Temat postu: |
|
| „Posiadanie dzieci jest czymś gorszym od morderstwa. Morderstwo to skrócenie życia, które i tak by się skończyło; posiadanie dziecka powoduje śmierć, która nigdy by nie nastąpiła." - Quentin S. Crisp | |