ŚFiNiA

Czarna_Mańka

Tak, tak
czytałam, że jeszcze nie teraz
musi obronić dysertacje, i postarać się o paszport z imieniem i nazwiskiem uzupełnionym przez suffix Ph. D

to na pewno po to, by głośniej niż zwykle awanturować się na lotnisku w Warszawie
tyle, że suffix raczej nikogo nie wzruszy

ps. no i dużo czasu Ci nie poświeci
bo cały pobyt w Polsce to tylko tydzień
chyba że "ograniczy swoja role korporacyjną"
czyli znowu ją wyleją

Komandor · Gość

No to może się się Zięba dochrapie i nie będzie już naiwnego komunisty oszukiwał. I może nawet mu jarmułkę na przeszukaniu znajdą

Czarna_Mańka

99% zysków idzie do firmy w UK
więc o kasę to on się nie boi

ale "leczenie" diabli wezmą

ps. w UK juz by siedział

MMM

MMM

MMM

Idź może narzygaj komuś innemu.

Komandor · Gość

My to Adaś mamy dobrze na tej Śfini. Kobiet tu dużo a z prawdziwych chłopów tylko my dwaj. Więc się biją o nas aż kudły lecą

I bardzo dobrze się składa, że wszystkie są sapiosexualne (sapiofillki) a to dodatkowo zawęża im wybór :mrgreen:

PS, To pisałem ja - zadufany męski szowinistyczny knur

Czarna_Mańka

Też się umawiasz z "gwiazdą" gdy już doda te litery w paszporcie i przyleci?

Będzie ciężki się dopchać :mrgreen:

Komandor · Gość

Niestety nie

ja też jestem sapiofilem :mrgreen:

Czarna_Mańka

Pan używasz trudnych słów.
To pod wpływem urojonej czy co?

Komandor · Gość

Czarna_Mańka

SAP?
ona i od tego fachowiec :mrgreen:

A gdzie Pulpecik?

Komandor · Gość

W trybie samolotowym. Do USA leci

Czarna_Mańka

No tak

Sama mu radziłam.

Czarna_Mańka

Czytałeś, że prawnika, którego były szef KNF
próbował upchnąć Czarneckiemu
zatrudnił w swoim banku Solorz?

TEŻ dostał propozycję w cztery oczy?

ps. zwróć też uwagę zmianę kursu jego telewizji

Adriatyk

MMM

Hodujesz jakieś bydło? to Twój problem :mrgreen:

Czarna_Mańka

I kózki.

Adriatyk

Adriatyk

Czarna_Mańka

Komandor · Gość

Czy Solorz dostał propozycje tego nie wiem.
Co do Polsatu to myślę, że już od dawna jest gdzieś pomiędzy TVPiS a TVN.
W którą stronę ma przesuniecie to ciężko powiedzieć.
Bo to zależy od programu i prowadzącego.
Czasami sprawia wrażenie, że dmie w tubę PiS. Jak np. Państwo w Państwie
bo pokazuje, np. głupotę, tumiwisizm, nieobiektywność sądów. Ale oni tak od lat już.
Zresztą co tu dużo mówić, wystarczy, że pochwalisz 500+ i już dla zagorzałych zwolenników PO i elit zadufanych jesteś pisiorem i na dodatek patologią.

Polsat można by rzec, że jest w miarę obiektywny.

Czarna_Mańka

A tak, przyjął do banku dokładnie tego prawnika, który był szantażem wpychany Czarneckiemu przez byłego szefa KNF.

Taki przypadek.

Przyjął bo koleś mu się spodobał z twarzy? Koleś nie zna się na bankowości dodam od razu, w cukierkach pracował.

Co do telewizji...to sprawdź co się zmieniło w obsadzie od wiosny
kto wyleciał a kto rządzi.

Adriatyk

Za to tu mamy cudowną karierę cudownego dziecka cudownego tatusia, które zna się na bankowości:

W 1987 ukończył IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu, następnie rozpoczął studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w latach 1988–1989 brał udział w strajkach okupacyjnych[5]. Studia te ukończył w 1992.

Kształcił się następnie na Politechnice Wrocławskiej i Central Connecticut State University, a w 1995 uzyskał dyplom Master of Business Administration na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. W tym samym roku ukończył studia podyplomowe z prawa europejskiego i ekonomiki integracji gospodarczej na Uniwersytecie Hamburskim. Studiował także na Uniwersytecie Bazylejskim i w Kellogg School of Management przy Northwestern University.

Od 1991 pracował dla spółki Cogito, współtworzył firmy wydawnicze Reverentia i Enter Marketing-Publishing. W 1991 był współzałożycielem, menedżerem i redaktorem pisma „Dwa Dni”. W latach 1992–1995 pracował jako menedżer odpowiedzialny za marketing i finanse w przedsiębiorstwach konsultingowych i wydawniczych. W 1995 odbył staż w Niemieckim Banku Federalnym. W latach 1996–1997 prowadził projekty badawcze w zakresie bankowości i makroekonomii na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. W 1997 wraz z Frankiem Emmertem opublikował Prawo europejskie, podręcznik z zakresu prawa unijnego i ekonomiki integracji gospodarczej. W 1998 został zastępcą dyrektora Departamentu Negocjacji Akcesyjnych w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej. W latach 1998–2001 był członkiem rad nadzorczych Zakładu Energetycznego Wałbrzych i Agencji Rozwoju Przemysłu.

W 1998, po odejściu z administracji rządowej, podjął pracę w Banku Zachodnim. W latach 1998–2001 był doradcą prezesa zarządu, a następnie dyrektorem banku. W 2001, po połączeniu Banku Zachodniego i Wielkopolskiego Banku Kredytowego, został członkiem zarządu Banku Zachodniego WBK, a w maju 2007 objął stanowisko prezesa zarządu tej instytucji. Kierowany przez niego BZ WBK stał się jednym z trzech największych banków w Polsce.

Aż trudno byłoby w to uwierzyć, gdyby Mateusz Morawiecki nie wyjawił, że jego rodzina ma żydowskie korzenie, co zresztą widać prawie na każdym zdjęcie, tylko na nielicznych jest bez mycki na głowie, a i dzieci posłał do rabinackiej szkoły, ale tatuś Kornel nie chwalił się publicznie swoim pochodzeniem, ani też publicznie nie pokazywał się w mycce. Toteż i nie dziwi, to elitarne wykształcenie, którego przecie nie mógł opłacić tatuś ze swoje pensji pracownika instytutu naukowego, a jeno, co najmniej gmina żydowska, jak nie sam kongres żydów amerykańskich, który już nie po próżnicy wdaje pieniądze, to też i dba o kariery swoich wychowanków.

A tu też cudowne dziecko, ale niestety bez mycki na głowie, a ot, takie bydło słowiańskie i do tego zaparte w tej durnej słowiańszczyźnie, no i kariera adekwatna dla gojowskiego łba bez mycki.

Rok 1971 – na wystawie w londyńskiej Olimpii stoją koło siebie komputery: brytyjski Modular One, maszyny amerykańskie i minikomputer polski K-202, zaprojektowany w roku 1969 przez Jacka Karpińskiego. Wszystkie maszyny są 16-bitowe. Mają 64 kB pamięci a K-202 ma aż 8 MB. Ponad milion operacji zmiennoprzecinkowych na sekundę. Pamięć ferrytowa zamiast pamięci na układach scalonych. Wielkość małej walizki – czyli powstałego w roku 1981 PC firmy IBM – model IBM 5150.
Warto jednak wiedzieć, że zbudowany przez IBM pierwszy pecet nie dorównywał K202.
Wszyscy pytają Karpińskiego jak to zrobił?
Jest rok 1972. Karpiński z Zakładem Minikomputerów rusza z produkcją. Spośród 30 pierwszych sztuk połowa trafia za granicę a pozostałe zainstalowane zostają w MSW, MSZ, Krajowej Dyspozycji Mocy, w Marynarce Wojennej, politechnikach i uniwersytetach, kilka sztuk tafia do biur projektowych i przemysłu ciężkiego. Użytkownicy są zachwyceni. Mówiło się również o jego zastosowaniu na statkach. W produkcji było wtedy następnych 200 sztuk, portfel zamówień liczył 3000 sztuk. Sytuacja wydaje się być doskonała. A jednak Karpiński zostaje wyrzucony z pracy, Zakład Minikomputerów zostaje zamknięty a 200 sztuk K-202 w trakcie produkcji zostaje „utopionych”. Mało tego, dostaje „wilczy bilet” nie pozwalając mu pracować w elektronice i informatyce.

K-202 to tylko jeden z wielu pomysłów genialnego inżyniera, Karpińskiego.
Kim był Jacek Karpiński?
Skonstruował maszynę AAH do długoterminowych prognoz pogody.
W 1959 r konstruuje maszynę AKAT-1 – pierwszy na świecie tranzystorowy analizator równań różniczkowych.
Rok później jako jeden z 6-ciu nagrodzonych zwycięża w ogólnoświatowym konkursie młodych talentów techniki organizowanym przez UNESCO.
Dzięki temu w latach 1961-1962 ma możliwość studiowania na Harwardzie i MIT w USA.
Amerykanie szybko orientują się z kim mają do czynienia i Karpiński dostaje różne propozycje pracy w USA. Proszą go o pozostanie w USA ważni naukowcy. Odmawia. Wraca do Polski.
Trudno mu się dziwić. Tak był wychowany – a 3 Krzyże Walecznych nie wzięły się znikąd.
Pracując w Pracowni Sztucznej Inteligencji Instytutu Automatyki PAN konstruuje Percepton, uczącą się maszynę, rozpoznającą otoczenie przy pomocy kamery – była to wówczas druga na świecie maszyna, oparta na sieci neuronowej 2000 tranzystorów.
Karpiński przechodzi następnie do pracy w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego i w ciągu 3 tygodni konstruuje skaner do analizy fotografii zderzeń cząstek elementarnych na kliszach CERN.
Do obróbki tych zdjęć w latach 1965-1968 skonstruował w 11-osobowym zespole komputer KAR-65, pierwszy w Europie system asynchroniczny, ze zmiennym przecinkiem, 100 tys. operacji na sekundę. Maszyna ta pracowała w IFD 20 lat, co było rekordem światowym. Był on 30-krotnie tańszy niż 2 razy wolniejsze wtedy komputery Odra. Kosztował 6 mln złotych, podczas gdy każda Odra kosztowała 200 mln złotych.
I wreszcie K-202.
MERA podpisała umowę z brytyjskimi firmami Data-Loop i MB Metals i stworzyła Zakład Mikrokomputerów. Jego dyrektorem został Jacek Karpiński.
Jak to się skończyło wiecie z tekstu powyżej.
Warto wspomnieć i o tym, że kilku na wysokich stanowiskach towarzyszy partyjnych z PZPR próbowało Karpińskiemu pomóc. Szybko tracili stanowiska.
W 1978 roku Karpiński ma już wszystkiego dosyć. Wynajął zrujnowaną chałupę pod Olsztynem i zaczął hodować świnie i kury. W 1980 zrobiono o nim reportaż – i znowu zaczęły się problemy. Ponoć Karpiński kradł kury z okolicy.
Po tym wszystkim Karpiński wyjeżdża do Szwajcarii i do spółki ze szwajcarskim matematykiem utworzył firmę Karpiński Computer Systems. Zrobił robota sterowanego głosem, pokazał go na wystawie w Zurychu – natychmiast znaleźli się inwestorzy ale szwajcarski wspólnik nie chciał się dzielić udziałami. Firma padła.
Będąc w Szwajcarii Karpiński stworzył Pen-Readera – skaner i oprogramowanie do czytania tekstu.
Karpiński wraca do Polski w roku 1990. Zostaje doradcą ministra finansów ds. informatyki. Rezygnuje on z tej posady. Postanawia produkować Pen-Readera w Polsce.
„Postanowiłem produkować Pen-Readera w Polsce. Znajomy polecił mi zakłady w Szczytnie. Tam wzięli się do roboty i wyprodukowali szybko partię 500 egzemplarzy. Miałem już zamówienia. Zacząłem starać się o kredyt, bo chciałem uruchomić własną produkcję. Założyłem dwie firmy: JK Computer Systems i JK Electronics. Potrzebowałem 800 tysięcy dolarów. Chciałem to wszystko zrobić z rozmachem, pewnie niepotrzebnie.
Trafiłem do banku BRE. Wyszło na to, że potrzeba 860 tysięcy dolarów. Zabezpieczeniem był mój dom w Aninie wyceniony na 350 tysięcy dolarów. Kredyt miał przyjść w trzech transzach. Pierwsza wynosiła 126 tysięcy dolarów. Kupiłem maszyny, komponenty, zapożyczyłem się jeszcze u znajomych, wiedząc, że za parę tygodni przyjdzie druga, większa transza kredytu. Czekam, czekam. A pieniędzy jak nie było, tak nie ma. Poszedłem do banku i pytam, kiedy będzie druga transza. A oni na to:
- A ma pan nowe zabezpieczenie?
Potraktowali dom jako zabezpieczenie tylko pierwszej transzy?
Nic o tym wcześniej, cholera, nie powiedzieli! Jeszcze nie zacząłem produkcji, a oni już weszli mi na konta. A że nie miałem czym płacić, zaczęli mi naliczać karne odsetki – 120 proc.! Sprzedałem Pen-Readery wyprodukowane w Szczytnie, dostałem na konto w Banku Handlowym 30 tysięcy dolarów. Sprawdzam stan konta – pusto. BRE zabrał. Zostałem kompletnie bez pieniędzy.
Żeby się ratować, zaprojektowałem kasy fiskalne. Zapożyczyłem się w paru bankach, otworzyłem zakład, byłem w przededniu produkcji. Jedno włamanie, drugie, trzecie – wszystko zniknęło. Po prostu rozkradli mi zakład. A miałem przecież ochronę!
Podpisałem umowę na produkcję tych kas z Libellą. Zorganizowałem im zakład produkcyjny od zera. Przysłali mi na dyrektora jednego z członków rady nadzorczej. I zaraz się okazało, że nie mam wstępu do zakładów.
Zakłady były Libelli, ale projekty moje. Podpisałem umowę na produkcję z Apatorem. Zrobili prototypy, a ponieważ wszystko działało jak należy, zapadła decyzja o produkcji. I wtedy postanowili produkować płyty główne w Warszawie i zamówili od razu 3 tysiące.
- Panowie – mówię. – Tak się nie robi. Niech najpierw przygotują próbną partię, zobaczymy, do czego to się w ogóle nadaje. Przecież trzeba sprawdzić kooperanta.
Nie posłuchali. A w Warszawie spieprzyli wszystkie płyty, co do jednej. Okazało się, że ten sam zakład pracuje dla innego producenta kas fiskalnych, który ma siedzibę w tym samym budynku. Z mojego punktu widzenia to był ewidentny sabotaż.
W rezultacie stracił pan dom.
wystawili mój dom na licytację i sprzedali za 200 tysięcy złotych! Tam była działka 2,5 tys. mkw. Jeszcze w 1996 był wyceniony na 350 tysięcy dolarów! Miałem mieszkać w tym domu do kwietnia 2001 roku. W październiku 2000 roku nowy właściciel zażądał, żebym się wyprowadził. Powiedziałem, że nie będę się wyprowadzał na zimę. Komornik ustalił przecież, że mogę mieszkać do kwietnia.
Nowy właściciel nie miał co prawda wstępu do domu, ale miał za to wstęp do ogrodu. Zaczęły się świństwa. Najpierw pościnał wszystkie drzewa, potem sprowadził koparkę i rozorał wszystko tak, że nie było jak chodzić. Potem koparka uszkodziła dach. Przeprosił i obiecał, że naprawi – i w ramach tej naprawy zerwał cały dach. Siedziałem w pokoju i pracowałem. pod gołym niebem. Jak padał deszcz, brałem parasol, a komputer przykrywałem folią. W końcu pozrywał mi koparką przewody elektryczne.
Któregoś dnia poszedłem do córki na kolację. A ten bezczelny łobuz przyjeżdża i mówi, że dom się zawalił! Rozjechał wszystko buldożerem! Wszystko zniszczył. Całą moją bibliotekę, wszystkie pamiątki, wyposażenie domu.
Nie pamiętam, ile razy pisałem do policji, prokuratury, żeby poskromili jakoś tego łobuza. Bez odzewu.
Banki dały już panu spokój?
Niezupełnie. Jeszcze spłacam długi. Idzie na to jedna czwarta mojej emerytury.
Jacek Karpiński, genialny wynalazca, inżynier, dzięki któremu Polska mogła osiągnąć tak wiele, zmarł w biedzie.

Ja Komandorze całkowicie rozumem, a i Mańka Czarna potwierdzić może, że nie ma opracowań naukowych, że to jest spisek, a jeno ogrom nieokreślonych czynników powoduje tak zupełnie przypadkowe procesy.

IruŚ