ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Zastanawiam się, czy nie czas byłoby zmienić postrzeganie odpowiedzialności władców państw. Są pewne instytucje międzynarodowe, które funkcjonują jako rodzaj przynajmniej obserwatorów, a do pewnego stopnia też arbitrów tego, co się dzieje w świecie. Mam świadomość tego, iż - póki co - ich rola sprawcza nie jest wielka. Jednak uważam, że wcale wielką być nie musi.

Mamy na świecie nowe konflikty zbrojne. Myślę oczywiście najbardziej o wojnie za naszą wschodnią granicą, choć nie tylko o niej. Oto coraz częściej pojawiają się w przestrzeni międzynarodowej różne pomysły na to, jakby tu wojną osiągać cele. Dla Clausewitza z resztą była to normalka - jego (nazwałbym ją eufemistyczną) definicja wojny jest związana z przepisaniem pojęcia celu politycznego na wymiar militarny. Tak jakby po drodze prawie nic się nie zmieniło - ot, najpierw realizowaliśmy nasze cele pokojowo, a teraz "tylko" dodajemy środek militarny...
Uważam, że jest celowe ZMIENIĆ NARRACJĘ. Narracja, w ramach której wojna tak po prostu się pojawia, bo jakiś ktoś ma jakiś tam swój cel, a że ma władzę i możliwości, to ten cel realizuje za pomocą wojny - taka narracja mi nie odpowiada. Uważam, że należy się tej narracji PRZECIWNARRACJA.
Moja przeciwnarracja z grubsza by była następująca:
Wywołanie wojny jest STRASZNĄ ZBRODNIĄ.
Nawet jeśli ktoś ma jakieś powody, aby uznawać wartość, czy nawet formę słuszności jakichś tam swoich celów na arenie międzynarodowej, to sięgnięcie po środek militarny jest czymś strasznym, absolutnie niedopuszczalnym i HANIEBNYM.

Nie chcę tu wchodzić w narracje obronne, w ramach których zwykle pojawiają się argumenty w stylu "a u was murzynów biją", bo to będzie tylko rozmywało główną myśl. A tą główną myślą jest:
Na wszczynanie wojen nie ma usprawiedliwienia!
Wojna obronna jest osobnym zagadnieniem. Chyba należy uznać, iż napadnięty ma prawo się bronić. Na ile później podejmie decyzje słuszne, czy ogólnie godne uznania, jest osobną sprawą. Pewnie zdarzy się nieraz, że strona broniąca się też przekroczy jakieś zasady. Jak to na wojnie...
Chcę jednak podkreślić z mocą to jedno: WYWOŁANIE WOJNY, podjęta decyzja o byciu tym napadającym jest nie do usprawiedliwienia, jest w najwyższym stopniu haniebna, czyniąca z osoby, która ją podjęła potwora - wykluczająca taką osobę ze standardowego szacunku jako osoby ludzkiej!

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że pociągnięcia agresora do odpowiedzialności zwykle nie jest łatwe. Agresorem nie bywa się bez środków do powstrzymywania prób pociągnięcia owej osoby do odpowiedzialności. Dlatego względnie oczywistym jest, że werdykt o potępieniu takiej osoby przez społeczność międzynarodową niekoniecznie będzie powiązany z możliwością ukarania agresora. To jednak nie powinno być powodem do rezygnacji z SAMEGO POTĘPIENIA takiej decyzji, takiej osoby. To, że bandziora aktualnie nie złapaliśmy, nie oznacza, iż bandzior został zaakceptowany za to, co czyni. Pierwszym krokiem jest bowiem osądzenie, ono może być nawet zaoczne.

Tutaj oczywiście dodatkowym pytaniem jest: a co właściwie przysługuje za tak straszny czyn, jak wywołanie wojny?
Narzucającym się wymiarem kary jest oczywiście kara śmierci. Bo to się jawi jako pewien wręcz rodzaj minimum za śmierć wielu ludzi, którzy polegną w wyniku wojny. Jeśli jednak uznajemy bardziej humanitarne zasady, to możemy przyjąć drugą opcje - dożywocia.
Ja jednak uważam, że to jest jakby trochę za mało. Dożywocie za śmierć tysięcy, czy nawet milionów osób?...
Chciałoby się tu coś dodać do kary. I uważam, że jest takie coś, co należałoby dodać do kary dla zbrodniarza - potwora, który wywołał wojnę. Tym czymś jest jakaś SZCZEGÓLNA FORMA POTĘPIENIA PRZEZ CAŁĄ SPOŁECZNOŚĆ.
Oto tak wielkiemu zbrodniarzowi, który doprowadza do śmierci tysięcy, czy milionów osób przysługuje potępienie bardzo szczególne
- ogłoszenie tej osoby jako zhańbioną na wieczność
- uznanie ją za niegodną nazwania człowiekiem
- uznanie jej z szczególnie odrażającą, jej imienia za godne zapomnienia
Hańba i wstyd za tak straszną zbrodnię!...
Hańba i wstyd nie do odsunięcia żadną ludzką mocą!
Hańba!!!
Wieczna hańba!!!

Na start taki stan osądu zbrodniarzy społeczność międzynarodowa mogłaby po prostu ogłosić.
Można by też ogłosić, że O ILE WARUNKI POZWOLĄ, w przyszłości planowane jest zrealizowanie drugiej części sądu nad zbrodniarzem - może (kiedyś...) pociągnięcie go fizycznie do odpowiedzialności. Może się to udać, a może nie. Ale przynajmniej zbrodniarz się dowie kim jest!

Warto dodać, że zbrodniarz rzadko jest sam. Najczęściej ma pomocników. Za pomocnictwo w wojnie zaborczej, wywołanej też przysługuje potępienie i uznanie za zhańbioną osobę, która się tego dopuszcza. I może też będzie tak, iż na danym etapie fizycznie owych współzbrodniarzy ukarać się nie da. Na danym etapie, ale sytuacja zwykle się zmienia. Więc drżyjcie ludzkie potwory! Drżyjcie zbrodniarze!

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński