ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Podsumowując ten temat ze swojej strony, z żalem stwierdzam, iż zapewne przyjdzie mi się pogodzić, że minęły bezpowrotnie czasy, w których programy informacyjne służyły na pierwszym miejscu do informowania, a nastały czasy wszechobecnego agitowania do różnych - słusznych mnie czy bardziej - celów, zachowań, postaw.
W ramach tego, jako wyznaczają nam role twórcy polityki informacyjnej ludzie nie mają decydować sami o tym co właściwie, opierając się o obiektywne wyważone fakty i wyważone interpretacje, lecz mają pomijać pytania o stan faktyczny, a jedynie wzbudzać w sobie emocje, które chcieliby wywoływać wspomniani twórcy polityki informacyjnej. W końcu przecież ludzie chcą się w wiele bardziej emocjonować, niż rozważać, wyciągać wnioski, szukać obiektywnej prawdy... Może i rzeczywiście ludzkość tak nisko upadła.