ŚFiNiA

Andy72

Zrobiono kiedyś eksperyment : polożono przed dziećmi ciastko i powiedziano że jak wytrzyma 10 minut gdy prowadzący wyjdzie to otrzyma dwa ciastka.
Niektórym udalo się powstrzymać, niektórym nie.
Co więcej: badano potem dalsze życie tych dzieci, Te dzieci, które powstrzymały się przed ciastkiem mialy udane życie. Była to jedyna wspólna cecha tych, którym się udalo.
Na studiach mozna albo imprezować albo uczyć się do egazminu,
Największym aktem opóźnonej gratyfikacj jest liczenie na nagrodę po śmierci. Tym bardziej, że jak to zauwazył Irbisol, nie ma na to dowodów. Właśnie chodzi o to że nie ma dowodów i nie mozna cwaniakować! (na innym forum nolda nazywał mnichów chciwcami co jest absurd właśnie z tego powodu braku dowodów),

towarzyski.pelikan

Odroczona gratyfikacja ma również swoje ciemne strony. Można np. w ten sposób się pozbawić dzieciństwa, stłamsić "wewnętrzne dziecko", spontaniczność.

Pamiętam, jak kiedyś były takie naklejki dołączane do gum do żucia albo różnych gazetek młodzieżowych. I ja zamiast te najklejki zużywać na bieżąco, ozdabiać sobie nimi różne przedmioty, korzystać z nich, to je kompulsywnie gromadziłam, mówiąc sobie "jeszcze się przydadzą". Po iluś latach postanowiłam sobie zrobić porządek w szafce i znalazłam te naklejki, którymi w tym momencie mogłam sobie tyłek podetrzeć, tyle były dla mnie warte.

Andy72

Właśnie to skomplikowane. Coś w tym jest co mówisz - zabonon aktywizmu.
Jeden z największych filozofów Bocheński, tak pisze:

Andy72

[link widoczny dla zalogowanych]
Paulo Coelho "Alchemik", str. 38-39.

Raz pewien kupiec posłał swojego syna po Tajemnicę Szczęścia do najmądrzejszego z ludzi. Przez czterdzieści dni chłopiec wędrował przez pustynię, aż dotarł do pięknego starego zamczyska na szczycie wzgórza. Mieszkał w nim ten, którego szukał. Lecz zamiast spotkać tam wielkiego mędrca, ujrzał salę, w której panowała atmosfera ogromnego poruszenia: wbiegali i wybiegali kupcy, po kątach, goraczkowo gestykulując, rozprawiali goście, w tle przygrywali grajkowie, a na suto zastawionych stołach stały najwspanialsze tamtejsze przysmaki. sam zaś mędrzec zajęty był rozmową i chłopiec musiał cierpliwie czekać bite dwie godziny, nim nadeszła jego kolej.
Mędrzec wysłuchał go wprawdzi uważnie, ale powiedział, że teraz nie ma czasu, by odkryć przed nim Tajemnicę Szczęścia. Zaprosił go do obejrzenia pałacu i przykazał wrócić za dwie godziny.
- Chciałbym cię jednak o coś prosić - dodał na koniec, podając chłopcu łyżkę, którą napełnił dwoma kroplami oleju. - Kiedy będziesz przechadzał się po moim pałacu nieś tę łyżkę tak, aby ani krzty z niej nie uronić.
Chłopiec wchodził i schodził po schodach pałacu, nie odrywając oczu od łyżki. Po dwóch godzinach znów stanął przed obliczem Mędrca.
- A więc widziałeś już perskie dywany w mojej sali biesiadnej? - pytał. - Zachwycił cię ogród, który z górą dziesięć lat tworzył Mistrz ogrodników? Podziwiałeś piękne pergaminy w mojej bibliotece?
Zawstydzony chłopiec wyznał, że nie widział nic. Dbał bowiem tylko o to, by nie uronić ani kropli oliwy, którą powierzył mu Mędrzec.
- Wobec tego wracaj i poznaj cudowności mego świata- powiedział Mędrzec. - Nie wolno nigdy ufać człowiekowi, którego domu nie znasz.
Teraz juz spokojniejszy, chłopiec wziął łyżkę i znów zaczął spacerować po pałacu, tym razem przyglądając się bacznie wszystkim płótnom wiszącym na ścianach i malowidłom na sklepieniu. Podziwiał góry wokół, ogrody, delikatność kwiatów i smak, z jakim ułożono tu każde dzieło. Wróciwszy zaś przed oblicze Mędrca opowiedział dokładnie co zobaczył.
- A gdzie są dwie krople oleju, które powierzyłem twojej pieczy? zapytał Mędrzec.
Chłopiec spojrzał na łyżkę i ujrzał, że po oliwie nie zostało ani śladu.
- Oto jedyna rada jaką mogę ci dać - rzekł Mędrzec nad Mędrcami. - Tajemnica Szczęścia jest ukryta w tym, by widzieć wszystkie cuda świata i nigdy nie zapomnieć o dwóch kroplach oleju na łyżce.

Andy72

Odnośnie PIramidy Maslowa:
jak jest odroczona gratyfikacja, to jest również umiejętność poświęcania niższych potrzeb dla wyższych.

Michał Dyszyński

Semele

Żyjemy wśród zamętu i braku sentymentu Tu sztuczny śmiech, tam znów sztuczne łzy Obłuda, fałsz - to są życia gry Miłości szczerej nie ma Epoka kłamstw, krzywd i mąk Nikt nie jest sobą, czas rządzi tobą Okrutna obojętność w krąg Ludwik Szmaragd (1932)

Michał Dyszyński

Semele