ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przed chwilą przeczytałem, że Elon Musk. z majątkiem szacowanym na ponad 200 mld dol stał się nowym najbogatszym człowiekiem świata. Dalej w artykule jest nieco zastanowienia się nad tym, na co podobną kwotę można by wydać.

Zastanawia mnie problem, którego realnie oczywiście nie mam - co powinien zrobić człowiek, który ma bardzo wielkie możliwości finansowe, a przy tym jest z gruntu etycznym, dobrym, jak wydać fortunę w sposób, który niesie dobro dla ludzkości. Uważam, że problem jest bardzo trudny.
W naiwnym rozumieniu, mając dużo wolnych pieniędzy, czynienie dobra jest proste - wystarczy np. nakarmić głodnych. Czyli można zorganizować jakieś zakupy żywności w krajach bogatych, potem transport do krajów, gdzie akurat jest bieda i głód, a potem w miejscu docelowym rozłożyć się z "kramikiem", gdzie każdy weźmie sobie jedzenie, którego potrzebuje. Proste jak konstrukcja cepa...
Problem jest taki, że efektem takiej dobroci będzie nie tylko to, że faktycznie jakiś głodny w końcu sobie trochę podje. Pojawi się bowiem cała masa efektów ubocznych:
1. lokalni wytwórcy żywności zapewne zbankrutują, bo nikt od nich nie kupi towaru. To zaś oznacza, że po całej naszej akcji z dożywianiem, staniemy się praktycznie jedynym źródłem żywności dla ludzi, będziemy musieli już non stop tę żywność dostarczać.
2. ludzie szybko przyzwyczajają się do tego, że żywność jest darmo, przestają ją szanować, uważają iż taka pomoc im się należy. Potem często mają więcej pretensji do swoich dobroczyńców z tytułu jakichś niedoskonałości samej dystrybucji darów, niż do tych, którzy są prawdziwymi motorami zła dziejące się na danym terenie
3. znaczna część żywności zostanie zabrana i wywieziona dalej, w celu zarobku (np. do krajów, gdzie nasz pomoc nie dociera, a towar sprzedać się da), co z jednej strony może jest i trochę pozytywne, bo jacyś ludzie coś zarobią, będą w stanie potem coś innego sobie kupić, ale będzie to oznaczało stworzenie jakiegoś podziemia, które ostatecznie spowoduje, że cała ta nasz inicjatywa wymknie się z ram, które chcieliśmy jej nadać.
4. Jak pokazuje praktyka z podobnych akcji humanitarnych w licznych krajach obejmowanych pomocą, szybko tworzą się gangi, które zagospodarowują rozdawaną żywność, blokując jej dostarczanie zwykłym ludziom, a samemu sprzedając, aby pieniądze przeznaczać na zakup broni, służącej do lokalnych wojen. To z kolei oznacza, że aby cała inicjatywa nie wymknęła się spod kontroli należałoby do niej chyba dołączyć działania jakichś zbrojnych najemników, którzy zabezpieczaliby transporty przed rozkradzeniem, czuwaliby nad właściwym rozdysponowywaniem darów.

Ostatecznie, patrząc na dłuższą metę, efekt takiego bycia dobrym na sposób naiwny robi się niemal przeciwny do zamierzonego, bo na terenie objętym pomocą utrwalają się patologie, ludzie tracą motywację i sens do samodzielnego działania w celu zapewnienia sobie żywności, zaś z punktu widzenia darczyńcy dany obszar staje się permanentną studnia bez dna, która na zawsze już (o ile nie zostaną podjęte jakieś dodatkowe działania) będzie wymagała nakładów, pracy ludzi. Na dłuższą metę taka sytuacja robi się niewychowawcza.
Do tego warto zauważyć, że nie ma jakiegoś merytorycznego powodu, aby ludzie mieli być głodni w XXI wieku. Technologia produkcji żywności wystarczała ludziom już w starożytności do zaspokojenia ich potrzeb. Odkrycia, które nastąpiły od tamtego czasu spowodowały, iż wyprodukowanie żywności w zdecydowanej większości przypadków (oczywiście poza wyjątkami, np. jakimiś katastrofami nie biorącymi z ludzkiej działalności) zmieniły układ na tyle na korzyść mocy wytwórczych człowieka, że w normalnych warunkach jej wytworzenie właściwie nie powinno być żadnym problemem. Jak się spojrzy na mapy głodu na świecie, to występują one wcale nie w państwach, w których jest jakiś absolutny powód do tego, aby żywności nie produkowano, lecz przede wszystkim tam, gdzie toczą się wojny, czy inny rodzaj konfliktów. Do tego, aby ludziom działa się krzywda, właściwie nie ma najmniejszego powodu związanego z samymi zasobami Ziemi. Jeśli ta krzywda gdziekolwiek się dzieje, to powodem jej jest zło w ludzkich uczuciach, pragnienie zawłaszczania, dominacji nad innymi, żądza władzy, nieopanowana chciwość, a w dalszym rzędzie głupota ludzka - brak zrozumienia zależności w świecie, w społeczeństwie, brak opanowania (związanego ze zrozumieniem) własnych pragnień (w szczególności tych złych) i emocji.
Ludzie najbardziej cierpią, giną przede wszystkim tam, gdzie jacyś inni ludzie bardzo pragną rządzić, szarogęsić się, wykazywać jacy to oni są lepsi od reszty, jak to im ten świat się bardziej należy, zaś inne grupy powinny im służyć. Zło dzieje się przede wszystkim tam, gdzie nie ma elementarnej praworządności, a więc gdzie uzbrojony bandzior może terroryzować spokojnych, uczciwych ludzi. Zło dzieje się tam, gdzie korupcja u władzy powoduje, iż efekty pracy ludzi są drastycznie niesprawiedliwie rozdysponowywane, gdzie ludziom odbiera się prawo do wyboru co mogą kupić, z kim mają się zadawać, kto ma nimi rządzić. Bo w dobrze zorganizowanym społeczeństwie zdeprawowane jednostki są izolowane, a przynajmniej ogranicza nim się możliwość działania i wpływu na innych ludzi.
Gdybym zatem ja był bardzo bogatym człowiekiem i szukał jakiegoś dobrego celu dla posiadanej fortuny, to kierowałbym ją do takich celów jak:
- Powszechna, rozsądna EDUKACJA
- Wspieranie praworządności
- wspieranie różnego rodzaju dobrych obyczajów (wychowanie do pokoju, do negocjacji, a nie wojny) między ludźmi. Tutaj mieści się też rozsądna polityka informacyjna, produkcja filmów, książek mających dobre, humanistyczne, duchowe przesłanie, które coś ludziom uświadamiają,uczą ich panowania nad złymi aspektami naszej natury, dostarczanie rozrywek dla ludności, które byłyby dobrą alternatywą wobec "zabawy" w wojnę.
Uważam, że takie cele dają największe szanse na to, aby ostatecznie dobro na świecie wypierało zło. I na to warto byłoby wydawać pieniądze.
A bezpośrednia, doraźna pomoc?
- Owszem, czasem jest potrzebna, ale także ją powinno się organizować z głową, w sposób naprawdę przemyślany, tak aby nie stała się ona siłą niszczącą lokalne więzi społeczne i gospodarcze.

Andy72

Andy72

Musk i tak wygląda mi najsympatyczniej w porównaniu np. z Gatesem, właścicielem Amazonu i innymi.
A wyobraźmy sobie że Bill Gates nagle daje cały swój majątek na dzieła Ojca Rydzyka a sam zostaje anonimowym żebrakiem?

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Andy72

Musk zdaje się jeszcze nie został popsuty przez pieniądze.
Albo pójść do polityki, ale zamiast przystać do władców tego świata, tych z pieniędzmi, to raczej walczyć o tradycyjne wartości, jak Trump (wiem że kontrowersyjny).

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Andy72

Chciwość jest niestety modna wsrod Amerykanów, nie tylko Trumpa.
Nie jest aniołkiem, To "Zagarnę dla nas wszystko" może chodzić nie o jego osobistą chciwość ale o "America first".

blackSwan

mat

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Andy72

"Prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump ogłosił 22. stycznia Narodowym Dniem Świętości Ludzkiego Życia. „Tego dnia świętujemy cud ludzkiej egzystencji i odnawiamy nasze postanowienie budowania kultury życia, w której każdy człowiek w każdym wieku jest chroniony, ceniony i kochany” – czytamy na stronie Białego Domu.

Prezydent USA podkreślił w swojej decyzji, że każde życie ludzkie jest darem dla świata. Każdy człowiek, urodzony czy nienarodzony, młody czy stary, zdrowy czy chory, jest stworzony na święty obraz Boga – podkreślił Donald Trump".

[link widoczny dla zalogowanych]

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Moja prababcia mówiła, że Hitler był od Boga. Nienawidziła Żydów, jak wiele osób w jej czasach, które Żydów znały nie z opowieści, ale z reala.

Nie chcę, żeby to zabrzmiało jak usprawiedliwienie Hitlera, ale najbardziej roszczeniowym narodem na świecie są chyba właśnie Żydzi i może dlatego wzbudzali taką nienawiść, robiąc ostatecznie za kozła ofiarnego nazizmu.

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

W każdym razie, gdybym był bogaczem, to - jako osobnik o ideałach etycznych - starałbym się przede wszystkim wspierać pieniędzmi dobrą edukację. Wszędzie tam, gdzie się da.

A jaka jest dobra edukacja?
Głównie UCZĄCA REFLEKSJI
- nad swoim życiem
- nad emocjami, jakie posiadamy (ukazująca je w kontekście), ucząca iż nad szczególnie destrukcyjnymi emocjami powinniśmy być w stanie panować
- nad społecznością, w jakiej żyjemy, jej historią, jej aktualnymi cechami (nie ukrywając ciemnych jej stron, choć także nie wciskając na siłę krytykanctwa)
- nad błędami rozumowania, elementami logicznego rozumowania, krytycyzmem, wyciągania wniosków możliwie obiektywnych, niezależnych od manipulacji.
- nad tym, jakie błędy popełniła ludzkość w swojej historii
- nad tym, czym jest człowieczeństwo, odpowiedzialność
- ogólnie nad podstawowymi ideami ludzkości - sprawiedliwością, dobrem, mądrością, uczciwością.
- oczywiście też nad podstawowymi prawami świata materialnego i świata idei - matematyki, fizyki, chemii, biologii itp.
Wszystko to próbowałbym przedstawiać w maksymalnie obiektywnej formie, nie faworyzującej nikogo.

blackSwan

Michał Dyszyński

To co napiszę pewnie wielu wyda się myśleniem niebezpiecznym, może nawet niehumanitarnym, nieempatycznym, czy coś podobnego.
Ale...
Zastanówmy się nad tym, czy dla dobra Ziemi dobra jest równość dochodów?
Aktualnie jest tak, że na tym świecie konsumują, wykorzystują zasoby elity, bogate społeczeństwa Zachodu, a biedacy najczęściej jakoś tam wegetują, niewiele konsumując. Gdyby teraz ta cała masa biedaków zaczęła konsumować, rozbijać się po hotelach, bawić, to ilość zasobów na to przeznaczonych wzrosłaby kilkukrotnie. Dopiero mielibyśmy dewastację Ziemi... :shock:

Tu ktoś może powiedzieć: jak możesz, Michale, żałować biedakom luksusu, kiedy bogacze mają go na co dzień?!... :shock:

Odpowiedziałbym na to: niczego nikomu nie żałuję. Na razie zwracam uwagę na konsekwencje tego, jak zadziałałby światy system gospodarczy, gdyby po prostu - nie zmieniając zasad - powstały warunki do zwiększenia konsumpcji przez ludzi. Chętnie bym biedakom dał więcej luksusu, tym bardziej, że bogaczom on się już trochę znudził (co nie znaczy, że by z niego zechcieli zrezygnować...). Jednak po prostu analizuję zależności, nie próbując oceniać, moralizować. Bo co nam z tego, że uczynimy "sprawiedliwość" dając nagle dużo więcej biedakom, jeśli skutkiem tego będzie tylko to, ze za kilkanaście lat wszyscy - tak bogaci, jak i biedni - obudzą się w świecie jak z horroru, świecie zniszczonym przez ludzką nadmierną konsumpcję.
Pewnie dałoby się jakoś dokonać przesunięć konsumpcji od bogaczy do biedaków, lecz nie sądzę, aby były siły na świecie, które umiałyby to zrealizować. :think: