ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ostatnio wchodzą coraz to nowe przepisy, których głównym celem jest zwiększenie bezpieczeństwa. Większość chyba by powiedziała: świetnie! Im mniej ludzi zginie, albo ulegnie wypadkowi, tym lepiej.
I mamy kraj, w którym wszystko obowiązkowo MUSI być maksymalnie bezpieczne. Bo jak nie, to...
grzywna, mandat, prokurator!
Prawnicy się cieszą, bo im więcej przepisów do złamania, tym więcej roboty dla nich. A wszytko w szczytnym celu. Teraz wchodzą przepisy ruchu drogowego, które drastycznie zaostrzają kary i limity w ruchu drogowym. Znowu - większość osób się cieszy, bo "wreszcie się wezmą za tych piratów drogowych!". Tymczasem...
Piraci od dawna z przepisów niewiele sobie robią i dalej niewiele będą robili. To, czy się łamie przepis z nieco większym limitem, czy mniejszym jest już znikomą różnicą w porównaniu do tego, że w ogóle się go łamie. Za to będziemy mieli nagły przyrost "zwykłych ludzi" łamiących przepisy, czyli na przykład kierowców, którzy zagapili się na prostej drodze i nie zauważyli znaku terenu zabudowanego. W świadomości większości głównym motorem bezpieczeństwa są przepisy. Przepis, zakaz, bądź nakaz jest dobry na wszystko! Ograniczenia są dobre! (w przekonaniu fanatyków bezpieczeństwa). Parafrazując słynnego kandydata na polityka, który w programie postulował "niech nie będzie wszystkiego", można by ogłosić receptę typu "ograniczmy wszystko!".
Człowieku, od teraz będziesz się bał, że cię dopadną za jakiś przeoczony przepis! Bój się, że przekroczyłeś prędkość o 1 km/h, bój się, że przeoczyłeś jedne z 9 znaków, które mijałeś po drodze, bój się, że nie masz czegoś tam, co obowiązkowo powinieneś mieć na wszelki wypadek, zakładaj maseczkę, bo się zarazisz, bo wszędzie wokół są bakterie i wirusy!
Drastycznie wzrosła liczba samobójstw, szczególnie osób młodych.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Dlaczego ludzie nie chcą żyć?
Dlaczego boją się życia?

A może właśnie dlatego się boimy, że SYSTEMOWO całe współczesne życie jest właśnie lękiem o bezpieczeństwo przesycone?...

To wygląda na paradoksalne, ale według mnie owa hipoteza ma wartą poważnego rozważenia. Nieustanne zwracanie uwagi na bezpieczeństwo jest bowiem tworzeniem atmosfery zagrożenia samej z siebie.
Ja jeszcze pamiętam własne czasy, kiedy dzieci wylegały na podwórko, aby "przy trzepaku" bawić się, gadać ze sobą, nawiązywać kontakty. Rodzice nie bali się, że dziecko porwie przestępca seksualny, albo że natknie się na dilera narkotyków. Dziecko też CZUŁO SIĘ bezpiecznie dlatego, ze...
nie miało co chwilę zwracanej uwagi na to, że jest jakieś potencjalne zagrożenie!
Dzisiaj mamy rzeczywistość, w której na każdym kroku czyha (ściśle" MOŻE czyhać, ale przecież emocje najczęściej nie dostrzegą tu różnicy) zagrożenie.
Czujemy się zagrożeni, osaczeni lękiem, bo wszędzie nam mówią o zagrożeniach, a także o tym, co trzeba robić, aby się zagrożeń ustrzec. Wciąż jest coś do zrobienia w kwestii bezpieczeństwa, co nasz psychika odbiera jako AKTYWNE POCZUCIE ZAGROŻENIA, a co dalej wdraża nas do poczucia lęku przez cały czas. A wtedy żyć się nie chce! A wtedy robi się ogólnie źle i strasznie!
Oto świat nam do starych "dobrych" lęków - o utratę życia, o poważne katastrofy losowe, dodał wielką masę niezliczonych lęków wygenerowanych życiem w cywilizacji:
- zagrożenia w cyberprzestrzeni
- zagrożenia dla naszej prywatności
- zagrożenia w użytkowaniu produktów (jak się kupuje lek, czy nawet odkurzacz, to dostaje się instrukcję, co to złego się może stać, czego nie wolno z tym robić itp.)
- zagrożenia ze strony przestępców seksualnych
- groźba przekroczenia tych tysięcy przepisów, o których nie mamy zielonego pojęcia
groźby, zagrożenia...
co nasza podświadomość odbiera w sposób sobie znany - tworząc nam lęki. Podświadoma emocjonalność działa zero-jedynkowo, czyli nie kalkuluje, które zagrożenia są potencjalne, mają relatywnie małe prawdopodobieństwo zrealizowania się.
Ta podświadoma emocjonalność tworzy z tych tysięcy małych, potencjalnych lęków - lęk sumaryczny, uogólniony, który jest stale z człowiekiem. Ten lęk odbiera chęć życia, powoduje, że czujemy się przytłoczeni stresem związanym z poczuciem, iż nie wiadomo kiedy, nie wiadomo skąd, nie wiadomo konkretnie jak COŚ ZŁEGO MA SIĘ WYDARZYĆ. A my przecież nie dopełniliśmy tych wszystkich zalecanych procedur bezpieczeństwa!
Nie dopełniliśmy ich, bo nawet ich nie znamy, a jeśli je znamy, to już nie mamy sił się na nich skupiać!
Czyli jesteśmy w zagrożeniu!
Co nasza psychika oczywiście znowu odbierze i znowu nam zafunduje nowe poczucie lęku z tego tytułu.
A wygląda na to, że będzie tylko gorzej, bo ci, co myślą tak wiele o bezpieczeństwie, nie dostrzegają tego jednego zagrożenia, które sami powodują - permanentnego zagrożenia dla psychiki, która już się "nie wyrabia" z rejestrowaniem tej nawały ostrzeżeń o tym, że gdzieś czyha na nas kolejne niebezpieczeństwo.

zefciu/konto zamknięte

Wydaje się, że problemem nie jest fakt, że pojawiają się zakazy i nakazy. Bo to normalne zjawisko w cywilizacji. Problemem jest to, że „gadzi mózg” reaguje lękiem na zagrożenia, na które nie powinien reagować lękiem, tylko jakimś konkretnym działaniem.

O co mi chodzi — w przypadku zagrożenia rozumianego przez nasz „gadzi mózg”, zagrożenia typu „goni mnie lew” lęk jest zjawiskiem pożądanym — lęk daje nam zastrzyk adrenaliny i sprawia, że się nie zastanawiamy, tylko spierdalamy. Jak już spierdolimy, to przestajemy się bać. Nasz organizm jest dostosowany do takich chwilowych zastrzyków adrenaliny.

Niestety w życiu cywilizowanego człowieka dominują inne lęki i są to lęki chroniczne. Lęk przed utratą pracy, lęk spowodowany sytuacją polityczną, lęki społeczne itd. Zwierzęca reakcja w postaci ciągłego stresu wykańcza nas. Ale to nie jest reakcja pożądana i właściwa.

Właściwą reakcją na zagrożenie wynikające z ruchu drogowego jest właśnie dopilnowanie przestrzegania przepisów. I tyle. Nie mamy, wsiadając do auta się bać. Mamy zapiąć pasy i jeździć zgodnie z zasadami. Takie zachowanie nie jest związane z podwyższonym stresem. Może nawet wręcz przeciwnie.

Podobnie było w przypadku pandemii covida. Co prawda ruskie kurwy wyły nieustannie „ale wy się boicie”, ale normalni ludzie nie reagowali na pandemię lękiem. Po prostu starali się robić coś, by ograniczyć rozprzestrzenianie się cholerstwa.

Piszesz, że „nie miało się świadomości, więc się czuło bezpiecznie” tak, jakby to było coś dobrego. Taki model sprawia, że społeczeństwo może kierować się ku przepaści, czy to politycznej (jakaś forma faszyzmu), czy to środowiskowej, czy gospodarczej… i nikt niczego nie zauważy. Wszyscy „czują się bezpiecznie”. Taki model nie może działać. Ludzie muszą rozumieć, że ich działania mogą przynosić zagrożenie. I muszą się nauczyć na to zagrożenie reagować.

Semele

Znam wielu ludzi, którzy wrecz panicznie bali się wirusa.
Podam przyklady mężczyzn miedzy innymi moj mąż, który zabraniał mi wychodzić po zakupy. Nawet teraz narzeka, ze za czesto chodzę do marketów. Moja znajoma widząc mnie bez maski przechodziła na drugą stronę ulicy.
Dojmujaca cechą dzisiejszego świata jest tworzenie regulaminów na wszystko. Poczynając od mycia rąk. Fora internetowe też są tego przykładem. Wszędzie muszą być "dupokrytki".

Coś sie stało: pokazujesz, że ostrzegałeś i klient lub pracownik podpisał. Czyli sam sobie zrobił to ałka. Jak reagują ludzie.Olewają czesto wszelkie regulaminy, podpisuja nie czytając. A lasy są wycinane na stosy dupokrytek.

zefciu/konto zamknięte

Semele

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Czegóż to jeszcze można się bać w dzisiejszych czasach?...
Kto słyszał o FOMO?
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Ciekawe posty Michale.

Co do FOMO. Trzeba ćwiczyć odłaczenie. Teraz mamy dobra okazję w związku z tą zmianą nadawania przez TV programów.
Pamiętamy jeszcze "mówi się?".

Ale młodzi ludzie mogą faktycznie mieć z tym problem wiekszy niż my.

zefciu/konto zamknięte

Semele

A wiesz mój drogi zefciu, że nie mieszkam w Warszawie i nie mam wykupionego karnetu w prywatnej lecznicy.

Przez ok rok nikt nie wpuszczał mnie ani mojej mamy do przychodni. Nie odbierał całymi dniami telefonów.
Więc otrzymanie zaświadczenia o przeciwskazaniach do maski było praktycznie niemożliwe.

Chińczycy mają smog to się przyzwyczaili. My nie musimy.

Z kolei prof. Andrzej Rychard postawił tezę, że za ławeczkami stoją urzędnicy, którzy pomyśleli, że oprócz "wielkiego patriotyzmu potrzebny jest nam ten ludowy, oddolny". - Ktoś pewnie spojrzał na Stany Zjednoczone i zobaczył, że tam prawie przed każdym domem wiszą flagi państwowe, a przecież nikt Amerykanom nie każe ich zawieszać, sami się na to decydują. Więc ktoś w Polsce pomyślał, że my też takiego patriotyzmu potrzebujemy. No ale jak się biurokrata za coś takiego weźmie, to wyjdzie właśnie taka ławeczka. To jest właśnie próba sztucznego pobudzenia "spontanicznego" patriotyzmu. A to nigdy nie może się udać. Bo jeśli oddolny patriotyzm ma powstać, musi wyjść od ludzi, a nie od biurokratów – podkreślił dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk
[link widoczny dla zalogowanych]

One są ze sklejki???

Rozliczne grupy zawodowe powinny nosić maseczki, czapki, chełmy, zatyczki do uszu, fartuchy ochronne, okulary, różne osłony. Jak jest, zapytaj inspektora pracy. To poniekąd moja branża. Więc wiem jak jest.

zefciu/konto zamknięte

Michał Dyszyński

zefciu/konto zamknięte

Semele

[quote="zefciu"]

Michał Dyszyński