ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Feminizm, jaki "panoszy się" ;) w ostatnich latach odniósł chyba wiele sukcesów. Albo i "sukcesów". Czasami trudno jest odróżnić jedno od drugiego.

W jakiś sposób chyba cenię feminizm. Może nie za rozsądek retoryki, ale za pewne realne dokonania - w wielu dziedzinach udało mi się wzmocnić rolę kobiet. To jest sukces prawdziwy.
Ale ja tutaj bardziej chciałem się rozpisać o pewnych "sukcesach", czyli tym, co feministki wywalczyły "dla" kobiet, a ostatecznie okazało się iście niedźwiedzią przysługą.
Na początek chcę zastrzec, że moja ocena nie jest jakaś ostateczna, czy definitywnie "miażdżąca". Nie myli się tylko ten, co nic nie robi. Więc nawet jeśli to co napiszę dalej jest jakoś słuszne, to jest słuszne w pewien ograniczony, względny sposób.
Co kobietom przyniósł feminizm?
- Niewątpliwie dał im większy udział w zarządzaniu, obsadzaniu stanowisk menedżerskich, zarządczych. Kobiety już nie są traktowane jako głupsze, co kiedyś było normą (nota bene w Biblii używa się określenia "niewiasta" - czyli ta, które "nie wie", jest więc jakoś głupsza od mężczyzny). Dobrze, że wiele kobiet obsadza zawody kiedyś tylko męskie. Tzn. dobrze pod jednym warunkiem...
... że naprawdę czują się w takim zawodzie dobrze!
Czy tak jest?
- Myślę, że w sporej części tak jest. Ale w sporej innej części - już niekoniecznie.
W sporcie kobiety też wdarły się w męskie domeny - mamy kobiety bokserki, kulturystki, zapaśniczki. Coraz większe znaczenie ma kobieca piłka nożna.
No i ta popkultura. Prawdę mówiąc od tego się wziął mój ten post. Oglądałem zwiastun do nowego odcinka sagi "Gwiezdne wojny". Znowu mamy dzielną kobietę, która wszystkiemu daje radę, kopie wszystkim tyłki. Chyba ma to służyć promocji kobiecości na - po staremu - męską modłę. Kobieta jest silna, wszystkiemu podoła, dominuje i zwycięża.

Mam pewną refleksję z boku. Wiele dokonań zaczyna się od kompleksu (niższości). Mali ludzie chcą pokazać, że są wielcy. Ci co sa od początku wielcy, jeśli przy okazji rozumują samodzielnie, często przebywają odwrotną drogę - przestają walczyć o jeszcze większe zwycięstwa. Głód zwycięstw jest najsilniejszy u osób, które tych zwycięstw nie doświadczyły - te zwycięstwa jawią im się jako największy sens i cel istnienia. Ktoś, kto już wygrał wiele razy zada sobie pytanie: to ile razy jeszcze mam wygrywać, aby czuć się spełnionym?... Milion, miliard?...
- Czy moim życiowym powołaniem jest wdrożenia się w kierat zwyciężania?
- Z jakich powodów? Może... za jakie grzechy?...

Mamy więc kobiety zwyciężające - wszystko i wszystkich, twardsze niż mężczyźni, niezłomne, uderzające pięścią tak mocno, jak głową rozpędzonego byka. Kobieca mała piąstka, która uderza w przeciwnika, powoduje że ten leci parę metrów i rozsmarowuje się na ścianie. Prawa fizyki ugięły się pod chceniem twórców filmowych, bo takie rzeczy w realu się po prostu nie mogą zdarzyć.

A jak to widza zwykłe kobiety?
Te rozsądne się uśmiechną i powiedzą: bajka, fikcja. Te mniej rozsądne będą chciały być takie jak bohaterka filmów. Z facetami jest z resztą podobnie. Jak miałem lat 12 to stawałem się co chwila jak jakaś postać z filmu - raz byłem Zorro, innym razem szarmanckim Arsenem Lupin, potem Rogerem Moorem - Świętym. Jak dorosłem, to mi przeszło. Kobietom też może się "zachcieć" być jak superbohaterka, jeśli "uwierzą w siebie" (jak chce hollywoodzka fikcja) to pewnie "mogą wszystko". Ano NIE MOGĄ. Niestety - SĄ JESZCZE REALIA.

Statystyki wykazują że przeciętnie silny mężczyzna jest silniejszy od 90% kobiet. W starciu fizycznym kobieta z facetem (nawet słabym) nie ma praktycznie szans. Oczywiście wyjątki się zdarzają - można trenować sztuki walki, chodzić na siłownię, a wtedy kobieta może i jest w stanie dorównać mężczyźnie. Tyle, że WYJĄTKOWA kobieta, ogromnym wysiłkiem. Jak spojrzymy na wyniki sportowców mężczyzn i kobiet, to widać po prostu tę kolosalną różnicę, tę niesprawiedliwość natury, która jednak kobiety upośledza w osiągach fizycznych. TAK PO PROSTU JEST. Udawanie czegoś innego ma znacznie więcej skutków negatywnych, niż pozytywnych. Przede wszystkim rozbudza nadzieje, które nie mogą być spełnione, co kończy się rozczarowaniem. Po drugie może pojawić się pokusa, że kobieta uzna, iż "dokopie facetowi". Zapewne nie dokopie (w sensie fizycznym), to on dokopie jej (jak będzie świnia i damski bokser). Kobieta zapatrzona w fikcję NIE ROZWINIE TYCH UMIEJĘTNOŚCI, KTÓRE DAJĄ JEJ REALNE PRZEWAGI.
Ten ostatni czynnik jest bodaj czy nie najważniejszy. Rozsądnym podejściem nie jest ściganie się na polu, gdzie szanse mamy znikome. Jak ktoś ma krótkie nogi, to raczej mało rozsądnym sportem dla niego jest sprint. Za to może będzie dobrym zapaśnikiem, bo tam długość nóg nie pomaga. Kobieta posiada przewagi nad mężczyzną - lepsze wyczucie relacji społecznych, unikanie samobójczej brawury, spostrzegawczość (przynajmniej pewien jej typ jest bardziej rozpowszechniony u kobiet). Rozsądna strategia życiowa polega na bazowaniu na swoich naturalnych mocnych stronach, a nie tych najsłabszych. Ze swoja słabością warto się rozliczyć. Zaklinanie rzeczywistości w tym względzie nie jest mądrym podejściem.
Rozsądna kobieta, czując instynktownie że jednak jest realnie słabsza fizycznie, nie pcha się w niebezpieczne miejsca. Faceci mają z resztą dość podobnie - jak mają olej w głowie, to nie łażą tam, gdzie można dostać w zęby.

W moim przekonaniu feminizm dzisiejszych czasów się zagalopował. Zamiast wzmacniać te obszary, w których kobiety są mocno, promuje rywalizowanie kobiet tam, gdzie ich szanse są znikome. I choć może co dziesiąta kobieta osiągnie również w tych obszarach sukces, to pozostałe dziewięć tylko na tym straci - kobieta widząc, że nie jest w stanie podołać "ideałowi" poczuje się niepełnowartościowa, nie taka, jak być powinna. To jest ta niedźwiedzia przysługa, jaka oddał kobietom feminizm.

istota · Dołączył: 10 Sty 2015 Posty: 194 Przeczytał: 0 tematów

Michał Dyszyński

istota · Dołączył: 10 Sty 2015 Posty: 194 Przeczytał: 0 tematów

Michał Dyszyński