ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Gdy dochodzą do mnie doniesienia ekonomistów, to mimowolnie przychodzi mi do głowy porównanie z astrologią. Oczywiście, ekonomiczni mędrcy ze mną się nie zgodzą - będą się upierali jak to ich wiedza opiera się na poważnych naukowych podstawach, czyli inaczej niż astrologia.
Ale przyjrzyjmy się komunikatom z giełd, czy ogólniej rynków finansowych. Co tam mamy za fakty i interpretacje
- jakaś waluta rośnie, albo spada, wtedy (po fakcie!) specjaliści dumnie "wyjaśniają": nastąpił wzrost awersji do ryzyka
- jakiś kurs spada (też po fakcie): inwestorzy realizują zyski.
Czegóż to dorobiła się ekonomia?
- Na pewno nomenklatury (ale astrologia też ją ma).
- Metod pomiaru stanu faktycznego - statystycznych, opartych o dane z giełd i urzędów (astrologia współczesna tu nie ustępuje w naukowości, bo oparta jest o sprawdzone dane astronomiczne, o dobrze wyznaczone położenia planet)
- możliwości przewidywania...
... tu nawet nie wiem, czy astronomia nie jest lepsza. Wielki guru ekonomii Mr Greenspan w ogóle nie przewidywał, że nastąpi kryzys na rynku kredytów subprime i dalej kryzys finansowy. Uważał chyba, że zamiatanie strat pod dywan może trwać wiecznie...
Jeśli w największym kraju świata, najlepszy specjalista, o ugrutowanym autorytecie myli się w tak fundamentalnych sprawach, to ja mam krótkie pytanie: czy w ogóle w całej tej ekonomii ktoś wie coś NA PEWNO?

Może mam zbyt duże wymagania. Wiadomo - fizyk. Dla mnie sprawa jest jasna - opis jest dobry, jeśli precyzyjnie przewiduje zachowanie układu. W ekonomii może nie da się tak do końca przewidzieć wszystkiego. Ale czy da się coś przewidzieć na pewno?
Jak spojrzeć na różne ekonomiczne mądrości, to co szkoła, to inne twierdzenia. Jedni uważają, że ważniejsza jest dyscyplina finansowa, inni że rozwój gospodarczy. Jedni, że trzeba luzować, inni że zaciskać.
W gruncie rzeczy wychodzi na to, że światowa ekonomia, to nie żadna nauka, tylko starcie wielkich grup kapitałowo - politycznych, lobbingów, stronnictw, państw, interesów. I każdy ma na poparcie swoich tez jakieś argumenty. A wszystkie są tyle samo warte - tzn. jak się ktoś zaprze i będzie miał poparcie to przeforsuje dowolną rzecz. Wszystko co się pomyśli - czy coś dobrego, czy totalny absurd. I znajdzie się na to jakieś ekonomiczne naukowe wsparcie.

Ktoś odpowiadał mi taki dowcip, który dobrze to ilustruje:
Rozmawia dwóch amerykańskich bankierów. Jeden mówi do drugiego:
- Ty wiesz co? Właściwie to skąd jest cały ten kryzys?...
- Eeeee, to proste, zaraz ci wytłumaczę - odpowiada drugi.
Na to pytający:
- Coś ty, wytłumaczyć to i ja potrafię! Ale skąd ten kryzys?...

O.K.

Michał Dyszyński

snycerz

widzę, że koledzy nieświadomie wchodzą w rolę uczonyh pożytecznych idiotów spierających się nad zaletami i wadami paralizatorów - elektrycznych pastuchów, którymi jesteśmy smagani. Jaka ekonomia? Pieniądze nie są z podatków i rządy je redystrybuują. Pieniądze są kreowane z powietrza prze banki / system bankowy. Kowalski, żeby mi pożyczyć 100 zł musi te 100 zł fizycznie mieć, a bank nie. WKiedy biorę kredyt 100 miliomów w banku, on nie musi mieć tych pieniędzy, bo mój spodziewany splacony z procentami przeze mnie kredyt + odsetki księguje w aktywach.
A centralna parabank - prywatny FED od 100 lat drukuje dolary z powietrza i pożycza je rządowi USA. Przez 100 lat wymieniono te drukowane z niczego dolary na wszelkie dobra materialne. Jaka ekonomia? Niewolnictwo wobec systemu drukowanych z powietrza money!

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Podstawowe zasady ekonomii są bardzo słuszne i realne, m. in. dlatego, że jakikolwiek dobrobyt w sensie polepszania warunków egzystencji, może zaistnieć dopiero w warunkach współpracy jednostek ludzkich. Sam, pojedynczy osobnik naszego gatunku ma nie tylko raczej zerowe szanse poprawić własne warunki bytowania w pojedynkę, lecz ma praktycznie zerowe szanse przetrwania [biologicznego] w konfrontacji z przyrodą. Tak więc ekonomia, u swych podstaw, jest jedną z chyba najmniej zakłamanych dziedzin wiedzy.
Problem w tym, że ludzie mają i zawsze mieli skłonności do kombinowania i takiego naginania rzeczywistości, aby "tworzyło się" wyższe mniemanie o sobie i wyższy status, m. in. właśnie ekonomiczny. A chyba najistotniejsze w tym jest to, że coraz bardziej przykłada się znaczenie do wartości samego pieniądza, za to coraz mniej do UŻYTECZNOŚCI SPOŁECZNEJ PRACY, która to jest absolutną podstawą zagadnień ekonomicznych.
Tak więc co pierwotne, staje się wtórne, a co wtórne, nabiera sztucznie kreowanego znaczenia.

Michał Dyszyński

snycerz

Tak długo, banki mogą księgować nasze kredyty jako zabezpieczenie udzielanych kredytów, czyli mogą udzielać kredytów bez zabezpieczeń , czyli robić pieniądze z niczego...Ta k długa jak owe drukowane z powietrza pieniądze są krwią ekonomii - Tak długo ludzie będą sprzedawać się w niewolę za te papierki i virtualne zera na kontach centralnego komputera Rothschilda,.. to nie ekonomia tylko niewolnictwo. Tak długo , jak 90% ludzi to ignoruje, to nie uważam ich za zdolnych do decydowania o czymkolwiek.
"NIE MA CZEGOŚ TAKIEGO jak uzgodnione, powszechnie przyjęte i niepodważalne "zasady ekonomii"." Owszem są. Obowiązują wszystkich prócz banki, które manipulują inflacjami, kryzysami na wielką skalę. Skoro banki mają 100% kontroli, mogąc sztucznym kryzysem zmiatać rządy, oczywiście jeśli się zbuntują. Zasymilować fakt, że będący w prywatnych rękach system bankowy wytworzył świat jaki mamy - skorumpowany - to podstawowa rzecz.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Ekonomia- jak zresztą wszystko w ludzkim życiu- wzięła się z psychiki oraz fizyki [czyli konfrontacji naszych wyobrażeń z zasadami funkcjonowania otoczenia]. Tak więc istnieją podstawowe, raczej niepodważalne [chociaż ludzki umysł "podważyć" może wszystko- choćby najbardziej oczywistą oczywistość] zasady ekonomiczne. Problem w tym, że wielu ekonomistów, jak również szczególnie finansistów, tak "przedefiniowało" ekonomię, że u podstaw jej legło prawie bezpodstawne zaufanie i wiara w moc samego pieniądza- choćby wirtualnego- a już mniej zaufanie i wiara w samego człowieka i jego działalność, jako "wytwórcy" pieniądza oraz wszelkich mechanizmów rynkowych- które to zresztą również są coraz bardziej gmatwane i wypaczane.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Pisałem w swoim pierwszym post'cie w tym wątku o takiej zasadzie: o "wycenie" użyteczności społecznej pracy.
Również pisałem, że w ludzkich umysłach nie istnieją kwestie niepodważalne.
W absolutnie wszystkich społecznościach nie sprawdzi się nic, bo sporo społeczności działa w oparciu o zupełnie różne zasady i wartości.
"Przyjmują bez sprzeciwu naukowcy"? Cechą dobrego naukowca jest wątpić i podważać. Poza tym: ilu naukowców, prawie tyle samo hipotez na dany nawet jeden temat.

Tak na marginesie tematu: Świat jest bardziej skomplikowany, niż się zazwyczaj wydaje; a ludzie zazwyczaj go jeszcze bardziej komplikują [czasem podświadomie]. Ale właśnie dlatego należy poszukiwać Prasubstancji, Matki wszystkiego, "kamienia filozoficznego". Oczywiście porzucając niedojrzałe fantazje, że to człowiek jest w tym wszystkim najważniejszy.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Podtrzymuję, iż wystarczająco dobrą, a nawet wystarczającą do "wyczerpania całej ekonomii", jest zasada użyteczności społecznej usług i produktów. Lecz jest to zasada u swych podstaw silnie socjologiczna i psychologiczna. Dlatego raczej nie ma na nią "jedynie słusznego wzoru". Każda społeczność wyznacza ją sobie sama- co do szczegółów- w zależności od warunków bytowania, od wymogów środowiska i własnego poziomu rozwoju...

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

I co Michale, odpowiedziałeś już sobie na te pytania? Zaprezentujesz tu swoje wnioski? A inni?..

Michał Dyszyński