ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Osobiście uważam, że w Polsce PiS doszedł do władzy przede wszystkim dlatego, że poprzednie rządy w promowaniu lewicowości, w zaawansowaniu wciskania społeczeństwu "nowinek" w stylu LGBT+++, w popieraniu władzy pracodawców, a pomijaniu interesu pracowników przeholowało. Dzięki temu PiS mógł zapostulować swoje 500+ i stać się "obrońcą narodu" przed jakimiś szaleńcami, którzy jako normę dla tego narodu proponują "każde dziecko samo sobie wybierze, jaką ma płeć". Buńczuczna lewicowa ortodoksja już nie tylko dla prawicy, ale nawet dla centrystów stała się na tyle zagrożeniem, że prawicowe ugrupowania na tym tle stały się zbawcą kraju przed bandą wariatów, przed ideologiami jawnie z psychiatryka.
Czy aktualna prawica nie popełnia jednak błędu swoich poprzedników?
W moim przekonaniu są dość istotne znamiona sugerujące, iż tak właśnie jest. Rozstrzygnięcie kwestii aborcji w TK i kolejne inicjatywy Ordo luris, powołanie ministra Czarnka, z jego kontrowersyjnymi pomysłami edukacyjnymi, wreszcie stan kryzysu w polskim KRK - naturalnym sojuszniku prawicy - przy jednoczesnych bardzo silnych tendencjach odchodzenia od religii katolickiej u młodych - tworzą sytuację, w której środowiska centrowe mają powody uznawać aktualną politykę rządzących, jako przesadzoną, odjechaną od rozsądku w stronę ortodoksji, buńczuczną i szkodliwą.
Ja nie chcę tutaj oceniać, czy ta polityka rzeczywiście taką jest (podobnie na ile polityka poprzedników taką, opisywaną przeze mnie była). Zastanawiam się bowiem NAD STANEM ODCZUĆ samej centrowej części polskiego społeczeństwa. Jeśli ktoś ze zbawcy narodu staje się wariatem i talibem, to nie jest to dobry prognostyk wyborczy.
Zdaję sobie sprawę, że z punktu widzenia środowisk skrajnej prawicy, polski marsz na prawo należałoby kontynuować, że może mamy np. za mało symboli narodowych w przestrzeni publicznej, za mało przekonywania o wspaniałości naszej narodowej historii, za mało patriotycznego wychowania, za mało dociskania, aby kobiety kombinujące jak się wymigać od twardych przepisów antyaborcyjnych, musiały urodzić swoje potomstwo. Zapewne dla skrajnych prawicowców należałoby jeszcze zintensyfikować starania polityczne w stronę oderwania Polski od UE, ogłoszenia się mocarstwem (może z Jezusem, jako królem Polski), może z przywróceniem kary śmierci, albo i aborcją karaną śmiercią (bo "słuszną zasadą" tu powinno być śmierć za śmierć nienarodzonego dziecka).
Z punktu widzenia skrajnie ideowego działacza prawicy, aktywisty, młodego człowieka, który chce się wykazać, pokazując światu jak to racja jego strony politycznej jest "jeszcze bardziej", intensyfikacja postulatów w stronę utworzenia państwa narodowo - wyznaniowego na całość może się wydawać słuszną, a kto wie, czy nie wręcz jedyną drogą. W końcu prawdą i słusznością nie należy kupczyć, obrzydliwe jest tolerowanie "ideowego rozmamłania", w ramach którego jedynie słuszne prawicowe prawdy nie osiągają 'należnego im miejsca" - absolutnego przyjęcia przez wszystkich. Tak sobie pewnie z grubsza myśli niejeden prawicowy ekstremista. Czy jednak oparcie się o ekstremizm jest jednak skuteczną strategią polityczną?... :think:

Bo według mnie coraz więcej znaków na politycznej mapie Polski wskazuje, iż teraz "zbawcą kraju" może okazać się lewica. Będzie zbawcą - postrzeganym przez centrystów - przed "talibami i wariatami z prawicy".
Żyjemy w ciekawych czasach. Zobaczymy jak to się rozwinie... :think:

mat

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Semele

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Co by nie rzec, to przesada w zakresie światopoglądowym w stopniu wysokim więcej osób zniechęci, niż zachęci. PiS swoją wygraną w Polsce pokazał, że marsz ku obyczajowej lewicowości, jaki się dokonywał, a jakiemu wydawało się nie ma kto się przeciwstawić, wcale nie był tak niepowstrzymany. W innych krajach Europy może zrobić się podobnie.
Z drugiej strony mamy taki atawizm postrzegania bliźnich, że pewien rodzaj odwagi, zdolności przeciwstawienia się, niezależności budzi szacunek, przyciąga. Ludzie mimowolnie poszukują liderów, którzy będą twardo prezentowali swoje stanowiska, czasem nawet będą zaczepni, będą epatowali swoją niezależnością. Tak więc sprawa wcale nie jest oczywista, kto w jakich sytuacjach wygra. Wiele zależy od dodatkowych cech osoby, czy sytuacji. Badania wykazują, że ludziom często myślenie się wyłącza, gdy w grę zaczynają wchodzić emocje. Więc ci emocjonalnie wyraziści są przekonywujący. I to niezależnie od tego, co głoszą. Ja zauważyłem, że wiele osób, które merytorycznie nie miały kompletnie nic do powiedzenia, były wysoko oceniane przez "zwykłych ludzi", gdy prezentowały się jako pewne siebie, a do tego emocjonalnie wyraziste. Któryś raz już podaję ten przykład, ale wciąż mnie on urzeka swoją ilustracyjnością. W swoim czasie bodaj Marek Kondrat reklamował jeden z banków sloganem "Bank musi zarabiać". Takie hasło, skierowane do potencjalnych klientów, gdyby zostało przetworzone na potencjalne działania powinno zasugerować działanie banku w postaci: skoro muszą zarabiać, sami to deklarują, to pewnie zafundują swoim klientom wyższe marże, niższe zyski i ogólnie gorsze warunki niż konkurencja, która takiej konieczności zarabiania nie ogłasza. To zaś sugerowałoby "trzymaj się od takiego banku z daleka - przynajmniej jako potencjalny klient". Ale z tego, co gdzieś się dowiedziałem, reklama była sukcesem, nagoniła bankowi klientów. Bo klienci nie zrobili analizy znaczenia owej deklaracji, lecz skupili się na ogólnym tonie, na przekonywującym przekazie.

Ja sam wyciągam z tego wszystkiego bardzo prywatny wniosek - przyrzekłem sobie: Michale, im bardziej przekonywujący przekaz czegoś, im bardziej charyzmatyczny wydaje się lider, tym bardziej ostrożnie podchodź do tego, co ci mówią! Właśnie w ten sposób się ludzi manipuluje - na emocje, na charyzmę, na proste hasła, na "oczywistości". Jak coś jest piękne emocjonalnie, hasłowe nośnie, to zmuś się twardej, drobiazgowej analizy, a potem jeszcze zasięgnij jakiejś niezależnej rady, bo inaczej zrobią z ciebie frajera.

mat

Adeptus

Moim zdaniem PO straciło władzę na rzecz PiS i nie może jej odzyskać (na szczęście) nie z powodu rewolucji obyczajowej - przecież swego czasu PO prezentowało się jako partia konserwatywno-liberalna, chadecka itd. Bardziej chodzi o swoistą pogardę dla prostego człowieka. Antypisowcy regularnie obrażają elektorat PIS wyzywając niegdyś od moherów, a obecnie ukazując jako patologię przekupioną 500+ i płodzącą dzieci.. pardon, w ich slangu "bombelki" albo "kaszojady"... byleby tylko mieć za co chlać. A potem zdziwienie, że ludzie nie chcą przechodzić na stronę frakcji, która okazuje im skrajną pogardę.