ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Scjentyści jak i ortodoksyjni teiści postrzegają naukę jako przeciwieństwo wiary, jakby te postawy były wzajemnie skonfliktowane. Ja osobiście od dłuższego już czasu mam niemal odwrotną percepcję tych dwóch bytów myślowych - nauki i wiary. Uważam, iż te sukcesy jakie odniosła nauka (a uważam, że sukcesy odniosła) WYNIKAJĄ Z PEWNEJ POSTACI WIARY. Wg mnie bez wiary nauka nigdy by się nie rozwinęła. Oczywiście kwestią do ustalenia jest tu pytanie: O JAKĄ WIARĘ CHODZI?

Uważam, że naukę konstytuuje więcej niż jedna postać wiary. W skrócie postaram się te postacie omówić.
Wiara 1 - wiara w moce poznawcze umysłu człowieka/ludzkości
Ten rodzaj wiary jest chyba niezbędna na start każdemu. Jest do pewnego stopnia intuicyjna, nawet wręcz instynktowna. Jednak człowiek doprowadził tę wiarę do znacznie wyższych poziomów, niż ten dany mu przez geny po przodkach. Rozbudował naturalne przekonanie, iż mogę/powinienem ufać jakoś tam swoim zmysłom o wiarę w to, co przekazuje społeczność, co dalej stało się początkiem do - tworzącej naukę - idei rozwijania wiedzy odziedziczonej po naszych przodkach.

Wiara 2 to wiara w wystarczająco uporządkowany charakter materialnej rzeczywistości. Tę wiarę ludzkość zawdzięcza chyba najbardziej Grekom, a w dalszej fazie rozwoju intelektualnego ludzkości Galileuszowi. To greccy filozofowie, najpierw obserwując regularności położeń ciał na niebie, uznali iż rzeczywistość nie jest tylko chaotyczna. Ale na pewno dołożyły się do tych odkryć pewne dokonania inżynierii (też już w starożytności rozwijającej się), zdolność do wykorzystania wiedzy o świecie w celu konstrukcji urządzeń, na których można polegać, bo zachowują się przewidywalnie.

Wiara 3 to wiara matematyczny porządek świata, a w niej w szczególności wiara, iż od założeń podstawowych da się dojść do modeli, teorii, które dobrze opisują rzeczywistość.
Ten rodzaj wiary już jest najściślej związany z tym, co niemal definiuje nam współczesną naukę. Sam fakt, że modelowaniem komputerowym jesteśmy w stanie (jako ludzkość) konstruować najpierw wirtualne mosty, części samochodów, samolotów cząsteczki chemiczne, materiały o specjalnych właściwościach, przewidywać z wyprzedzeniem trajektorie sond kosmicznych wysyłanych na krańce Układu Słonecznego (od Voyagerów począwszy, aż do współczesnych sond), czyli że jesteśmy w stanie cyfrowo tak ściśle zaplanować kierunek i prędkość wysyłanych pojazdów kosmicznych, aby uzyskać efekt akceleracji grawitacyjnej (co się potem potwierdza w trajektorii lotu sondy) jest bardzo wymowny. Dzisiaj teorią, matematycznym modelowaniem daje się osiągać tak wysoką zgodność przewidywań z późniejsza ich realizacją w świecie materialnym, że trudno jest nie zachwycać się tym dokonaniami. Wiarami podstawowymi w tym przypadku są:
- aksjomaty koncepcji matematycznych
- ogólna metodologia (założona u podstaw) naukowa
- założenia (aksjomatyka) teorii fizycznych.
Te trzy wiary, których zasady dałyby się spisać w jakiejś podstawowej postaci na niewielu stronach, po ich rozwinięciu przez umysł, który dopasowuje owe zasady do obserwacji w twórczy sposób, pozwalając ludzkości na konstruowanie niezwykle zaawansowanych urządzeń, przewidywanie bardzo złożonych procesów, konstruowanie budowli, które opierają się zagrożeniom związanym z oddziaływaniem z kapryśną przyrodą, czy tymi obciążeniami, na jakie wystawiają je ludzie. Niesamowite są (przynajmniej dla mnie) te, zaprojektowane w najdrobniejszych szczegółach wieżowce, wiadukty, mosty i inne konstrukcje inżynierskie.
W tym kontekście nieraz przypomina mi się ten cytat z Biblii.

Michał Dyszyński

Dla mnie w ogóle matematyka może być uznana z przykład MECHANIZMU WIARY.

Matematyka z niewielkiej liczby postulatów podstawowych, konstruuje - niczym wzrastające drzewo - rozbudowaną strukturę rozumowania, z licznymi twierdzeniami, wnioskami, hipotezami, dowodami. Wszystko to bierze się z tego co tak małe na początku - z paru aksjomatów teorii. Matematyka jest właśnie pięknym wydaniem tej - wskazanej przez Jezusa - potęgi wiary, która niczym ziarnko gorczycy, od czegoś malutkiego, niepozornego, konstruuje obszary rozbudowanej wiedzy, z której potem można korzystać często praktycznie, czyli można wyżywić "ptaki gnieżdżące się w pomiędzy gałęziami", czyli jak tu:

Michał Dyszyński

Wszyscy wielcy odkrywcy w historii nauki głęboko wierzyli w sens swoich naukowych poszukiwań, poświęcali im życie. Wierzyli też w metody, którymi się posługują. Ci, którym tej wiary zabrakło...
rezygnowali i nie osiągali celu.
Wszyscy też wierzyli w coś bardzo subtelnego - GŁĘBSZY SENS RZECZYWISTOŚCI, objawiający się tym, że ma ona swoje prawa.

Ludzie zwykli, czyli ludzie bez silnej epistemicznej wiary w to, że jakiś nadrzędny sens, warty odkrywania go istnieje, nie poświęcą swojego życia, aby za tym sensem gonić. Jednak niektórzy wezmą sobie ten cel na celownik swojego życia, wezmą go, nazywając różnie i wiążąc z różnymi ideami dodatkowymi. Teiści powiążą może ten cel z Bogiem, ateiści absolutem, czy przekonaniem o uporządkowanej logicznie strukturze rzeczywistości.

Michał Dyszyński

Litek

Nauka ma swoje ograniczenia. Nie można poprzez eksperymenty naukowe zaprzeczyć że Boga nie ma.Chodzi o Stwórcę Wszechświata.

Litek

Nauka ma swoje granice.

Litek

Michał Dyszyński

Litek

Jedno jest pewne. Stwórca wszechświata istnieje albo jest ludzkim wymysłem .. Rozum podpowiada że Stwórca istnieje . Na przykład zachodód czy wschód słońca. Jest to urzekający widok z którego poeci i malarze czerpią inspiracje. Zaśnieżone góry połyskujące w słońcu, czy kolorowa tęcza na nieboskłonie. Czyżby z niczego to się wymyśliło ? Kwiaty, zapachy,kolory i formy. Odgłosy ptaków i ich upierzenie. Rafa kolarowa i piękny podwodny świat który zapiera dech w piersiach. Czyżby to wszystko jest tylko zbiegiem okoliczności ? Darujmy sobie takie wytłumaczenie.

Michał Dyszyński

Litek

zefciu/konto zamknięte

Michał Dyszyński

zefciu/konto zamknięte

Michał Dyszyński

blackSwan

To co nazywasz wiarą, jest tak naprawdę wiedzą, bo jest ewidentne na podstawie sukcesów nauki. Nie po raz pierwszy umyślnie mylisz wiarę i wiedzę.

Michał Dyszyński

blackSwan

Wiedza tym się różni od wiary, że bazuje na dowodach. Wiara nie wymaga dowodów. Ale jak pamiętam jest zwolennikiem dobrze ugruntowanej wiary, stąd i całe zamieszanie.

Co do nauki to jest ona jeszcze bardzo młoda, a i tak ma spore sukcesy. Można sobie wyobrazić postęp liczący w tysiącach lub dziesiątkach tysięcy lat. W tak odległych czasach nauka całkowicie odrzuci religię na rzecz bardziej doskonałej nauki humanistycznej.

Semele

Michał Dyszyński

blackSwan

fedor

fedor

Michał Dyszyński

blackSwan