ŚFiNiA

Dyskurs

Szczegółowy test genetyczny ($2,500) wykazał, że męża Human Leukocyte Antigen (HLA) czyli białko funkcjonujące na receptorach komórek był z Japonii. Mąż mówił, że Jego wujek i 2 ciocie miały trochę skośne oczy i mieli trudności z wymową litery „r” w języku polskim. Ale nikt w rodzinie nie wiedział skąd takie cechy przybyły. Teraz wiedzą, na wszelki wypadek. Chociaż praktyka medycyny w USA i w Polsce to ogromna różnica na niekorzyść Rodaków.

Dyskurs

Dyskurs

Dyskurs

Dyskurs

Jan Lewandowski

Jan Lewandowski

zbigniewmiller

mat

Jan Lewandowski

zbigniewmiller

Jan Lewandowski

zbigniewmiller

nie; marksizm ortodoksyjny;

kulturowy marksizm,szkoła frankfurcka i inne gówna sa tworem thihkthanków finansjery; mówiac dosadniej sa tworem KRYPTONEOLIBERALIZMU...i w tym cały śek jest pogrzebany;

jaki pies???

mat

wujzboj

Esej Laudana nie wyświetla mi się w całości, przerzuciłem więc go tylko pobieżnie. Tak na pierwszy rzut oka podpada mi to pod klasyczne fantazjowanie o nauce. Niewątpliwą prawdą jest - co mogło być podstawą do wstępnych uwag w tym eseju - że wielu ludzi, z nauką mających niewiele lub nic wspólnego, traktuje naukę bez zrozumienia ale za to jako prawdę absolutną. Co jest pomieszaniem z poplątaniem. Ale żeby uzyskać wniosek stawiający naukę i zabobon na jednym poziomie poznawczym lub metodologicznym, trzeba paść ofiarą pomieszania z poplątaniem do kwadratu, co najmniej.

Filozofować o nauce można dziesięcioleciami. Zwykle skutki są mierne, gdyż zwykle filozofami nauki (tymi najlepszymi na dodatek) zostają ludzie, którzy na studiach naukowych (na przykład, na fizyce czy na matematyce) nie dali sobie rady, lub wręcz się na nie nie dostali (opinia to nie moja, lecz zasłyszana, od polskiego utytułowanego filozofa, nazwisko przemilczę). Zamiast jednak dziesięcioleci przelewania z pustego w próżne, powinna wystarczyć prosta i fundamentalna obserwacja:

Nauka różni się od zabobonu tym, że DZIAŁA.

Nauka nie jest żadnym odkrywaniem prawdy absolutnej. Nauka nie mówi i nie powie nam, jaki świat jest, skąd się on wziął, jak mamy w nim żyć. Nauka po prostu wiąże ze sobą obserwacje spełniające pewien warunek, wiąże je ze sobą za pomocą metodologii usprawnianej w tym kierunku, by powiązania te dawały się jak najbardziej rozszerzać i by rozszerzanie to eliminowało krok po kroku sprzeczności pomiędzy tym, co się ze sobą związuje. Warunek zaś jest warunkiem "obiektywności", czyli intersubiektywnej przekazywalności: aby dana treść mogła być uznana za treść naukowej obserwacji, musi być możliwa do przekazania od obserwatora do obserwatora w sposób umożliwiający wykrycie i ewentualną korektę błędu w przekazie.

Kryterium demarkacji może być dla filozofa nauki mało oczywiste z dwóch powodów. Po pierwsze, próba uczynienia tego kryterium zbyt precyzyjnym i zbyt ponadczasowym spali na panewce, bo nauka się rozwija, ma różne dziedziny mniej i bardziej sformalizowane, mniej i bardziej "naukowe", mniej i bardziej - z praktycznych powodów - dbające o to, by przedmiot ich badań spełniał warunek obiektywności. A że przedstawiciele każdej dziedziny mają zazwyczaj ambicje wygórowane co do stopnia naukowości reprezentowanej przez to, czym się ono zajmują, to i biednemu filozofowi nauki rośnie mętlik w głowie, od tego nadmiaru oczekiwań i konfliktu między deklaracjami a rzeczywistością codzienną. Po drugie zaś, filozof nauki zazwyczaj sam nauką się nie zajmuje, a to jest katastrofa, bo w efekcie wie tylko z drugiej ręki, o czym pisze. Niby patrzy na całą rzecz z pewnej perspektywy, ale ta perspektywa jest zaburzona właśnie przez wyżej wspomniany mętlik, przez samych naukowców generowany, głównie w ich dziełach popularyzatorskich.

Filozof nauki próbuje także wnioskować z historii nauki. To bardzo godne pochwały, ale także i bardzo trudne, bo jeśli nie jest się w nurcie nauki dzisiejszej i z tego powodu popełnia się istotne błędy w ocenie, to tym większych błędów należy oczekiwać w ocenie tego, co działo się kiedyś. W tamtym nurcie znaleźć się dziś bowiem już po prostu nie sposób.

zbigniewmiller

zbigniewmiller

prosze o linka do tego laudana..

Dyskurs

Dyskurs

I jeszcze jedno. Mąż powiedział mi: „Całe szczęście, że przyjechałem tutaj za Tobą, bo w Polsce postawiliby na mnie krzyżyk.” Ma 55 lat. W kontekście kultury polskiej jest stary. W kontekście kultury amerykańskiej jest w wieku średnim. Mieszka w USA 13 lat i wiele razy odwiedzał Polskę od czasu emogracji. Powiedział również, że ufa współczesnej medycynie i w żadnym wypadku nie wybrałby opcji znachorskiej przed konwencjonalną terapią. Możesz sobie teoretyzować, bo jak mniemam po Twoich wpisach nie doświadczyłeś choroby nowotworowej. To doświadczenie zmienia bezpowrotnie nie tylko pacjenta, ale całą rodzinę i znajomych. Najważniejszym lekiem na raka jest nadzieja, którą pacjent musi się trzymać w trakcie powrotu do zdrowia a ten to współpraca całej „wioski” czyli jak mawiamy it takes a village.

Dyskurs

Jan Lewandowski

Banjankri

Ten moment, w którym fanatyk musi podważać osiągnięcia medycyny, żeby utrzymać spójność swoich religijnych bredni. Bezcenny.

Jan Lewandowski

Jan Lewandowski

Banjankri