ŚFiNiA

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Jeśli otwarcie przyznam, że światopogląd ten jest nieudolną filozoficzną interpretacją, syntezą, uogólnieniem, ekstrapolacją wyników nauk szczegółowych, że opiera się on na niedających się udowodnić, metafizycznych i epistemologicznych założeniach, że jest wyrazem moich osobistych, idiosynkratycznych skłonności i preferencji, to czy wolno mi będzie w tym szacownym gronie wyznawać światopogląd naukowy?

A może, ze względu na obecne w nim i niezbywalne nienaukowe elementy, powinienem raczej mówić (pisać) o światopoglądzie świńsko-naukowym? Bo chyba tylko świński to on nie jest, skoro do nauki się odwołuje, z wyników nauk szczegółowych stara się korzystać?

Z pozdrowieniami,

Świński Ryj

wujzboj

Ale w jakim sensie jest on "naukowy"?

Moj swiatopoglad jest tez "naukowy", bo stanowi filozoficzna ekstrapolacje wynikow badan naukowych. Jest bardzo naukowy, bo do tej ekstrapolacji uzywa metod nauk przyrodniczych, oczywiscie stosowanych w dziedzinie filozofii - czyl dzialajacych na zbiorze danych wykraczajacych poza to, co nalezy do dziedziny nauk przyrodniczych.

Czyli w jakim sensie owa "naukowosc" twojego swiatopogladu ma stanowic jakis szczegolny jego wyroznik? Chyba, ze podzial na naukowe i nienaukowe swiatopoglady ma nie przebiegac pomiedzy ateizmem i teizmem czy materializmem i idealizmem ale pomiedzy tym, co sie trzyma kupy a tym, co jest chaotyczne.

Czyli pomiedzy tym, co sfinskie i tym, co szczeniece.

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Jeszcze jeden drobiazg, który mnie zaciekawił:

wujzboj

Zobacz u mnie na stronie. Tak bedzie szybciej, bo ja do swiat jestem na necie tylko z doskoku

Rzuc okiem do sfinskiego dzialu Komentarze i przeczytaj, na przyklad, artykul "O wierze w zbytecznosc wiary" albo tekst "Brzytwa w dogmaty".

Mozemy mowic o twojonaukowym i mojonaukowym swiatopogladzie. Proponowalbym tylko nazwy: wuizm naukowy i ryizm naukowy. Nie uzywalbym pojecia swinskosci, zeby nie myilo sie z bardziej ogolnym pojeciem sfisnkosci

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Metafizyczne i epistemologiczne założenia światopoglądu świńsko-naukowego (nie mylić ze śfińsko-naukowym!) albo ryizmu naukowego (w terminologii Wuja):

1. Istnieje rzeczywistość obiektywna, tj. niezależna w swoim istnieniu od czyjegokolwiek umysłu czy też czyjejkolwiek świadomości (realizm metafizyczny).

2. Rzeczywistość obiektywna, choć wewnętrznie zróżnicowana, stanowi pod względem ontologicznym jednorodną całość, tzn. wszystkie występujące w niej obiekty i oddziaływania należą do jednej zasadniczej kategorii ontologicznej bytów naturalnych i tworzą jeden, wszechobejmujący, dynamiczny system – przyrodę (naturalizm metafizyczny).

3. Człowiek wraz ze swoim umysłem czy świadomością jest w swoim istnieniu zależny od tej obiektywnej rzeczywistości i jako taki jest jednym z bytów naturalnych, jest częścią przyrody (naturalizm antropologiczno-filozoficzny).

4. Rzeczywistość obiektywna jest poznawalna (optymizm poznawczy, realizm epistemologiczny).

5. Dostęp poznawczy do rzeczywistości obiektywnej mamy poprzez nasze zmysły (empiryzm).

6. Nauki empiryczne dostarczają nam najbardziej wartościowej i wiarygodnej wiedzy o obiektywnej rzeczywistości (założenie o epistemologicznym prymacie nauki).

Założenia te zapowiadałem jako „niedowodliwe”. Może jednak nie są one tak zupełnie pozbawione uzasadnienia?

Radosław

(Kontr)załozenia Radkaryzmu:

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Argumenty uzasadniające metafizyczne i epistemologiczne założenia światopoglądu świńsko-naukowego (ryizmu naukowego):

Istnienie obiektywnej (niezależnej od naszego umysłu czy świadomości) rzeczywistości, zależność naszego istnienia od tej rzeczywistości, jej poznawalność przy pomocy naszych zmysłów wydają się być założeniami przyjmowanymi przez każdego zdrowego psychicznie człowieka (powyżej, powiedzmy, 3 roku życia) w jego codziennym życiu i postępowaniu. Założenia te teoretycznie można kwestionować, poddawać w wątpliwość, w praktyce jednak każda śfinia na tych założeniach się opiera.

Banalny, pierwszy z brzegu przykład: kiedy widzisz nadjeżdżający tramwaj, przyspieszasz kroku, aby zejść mu z drogi. Jeśli tramwaj obiektywnie nie istnieje, a jest tylko wytworem Twojego umysłu, to dlaczego nie zatrzymasz go siłą woli, żeby przejść spokojnie przez jezdnię? Unikając „spotkania” z tramwajem, przyświadczasz tym samym, że jesteś przekonany, iż dostępna Ci poprzez zmysły rzeczywistość istnieje niezależnie od Twojego umysłu czy świadomości, zaś Twoje istnienie zależy od tego, co się w tej rzeczywistości dzieje.

Uważam zatem, iż realizm metafizyczny, realizm epistemologiczny, empiryzm oraz naturalizm, choć nie mogą być w sposób czysto teoretyczny udowodnione, to praktycznie nie mogą być też zakwestionowane, zaś wszelkie poddawanie ich w wątpliwość nie jest autentycznym wątpieniem, lecz ma charakter czysto werbalny.

Założenie o najogólniejszej, ontologicznej jednorodności rzeczywistości nie kłóci się z obserwowanym wewnętrznym zróżnicowaniem tej rzeczywistości. W założeniu tym przyjmuje się, że obserwowane przez nas obiekty, jakkolwiek by się nie różniły między sobą, nie należą do jakichś radykalnie, metafizycznie różnych sfer czy wymiarów, pomiędzy którymi nie zachodzą żadne związki czy oddziaływania, lecz wprost przeciwnie – są częściami, elementami jednego i tego samego świata, jednej i tej samej przyrody.

Kantyzm z powodzeniem można wpisać w proponowaną tutaj naturalistyczną i realistyczną filozofię: to, że na nasze poznanie obiektywnej rzeczywistości mają wpływ pewne aprioryczne, biologiczne i społeczno-kulturowe uwarunkowania nie znaczy, że obiektywna rzeczywistość jest w ogóle dla nas niepoznawalna. Znaczy to tylko tyle, że poznajemy obiektywną rzeczywistość wycinkowo, z określonej, właściwej dla naszego gatunku perspektywy. Co więcej, to właśnie dzięki tym szczególnym, biologicznym i społeczno-kulturowym uwarunkowaniom jesteśmy w stanie obiektywną rzeczywistość poznawać, podobnie jak np. nietoperze, dzięki swym szczególnym, biologicznym uwarunkowaniom (zdolność emitowania/percypowania ultradźwięków i echolokacji) są w stanie poznawać obiektywną rzeczywistość. Wydaje się ponadto, że ze względu na swoje specyficzne, biologiczne i społeczno-kulturowe uwarunkowania jesteśmy w stanie poznawać obiektywną rzeczywistość w sposób o wiele głębszy, pełniejszy niż jakikolwiek inny spośród żyjących na Ziemi gatunków.

Pozostaje jeszcze kwestia epistemologicznego prymatu nauki. Czy to założenie można jakoś uzasadnić?

Radosław

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

I jeszcze parę zdań o nauce jako podstawie światopoglądu świńsko-naukowego (ryizmu naukowego):

Nauka nie jest nieomylna. Wiedza naukowa (empiryczna) ma charakter hipotetyczny. Żadnemu z twierdzeń nauk empirycznych nie przysługuje absolutna pewność, wszystkie one są otwarte na rewizje: w toku dalszych badań może okazać się, że dane twierdzenie trzeba zmodyfikować albo zupełnie odrzucić. To, co może wydawać się słabością wiedzy naukowej jest jednak jej siłą: nauka jest przedsięwzięciem samokorygującym się, dzięki swej otwartości na rewizje wiedza naukowa może się doskonalić.

Nauka nie jest wszechwiedząca. Nauka nie jest i zapewne nigdy nie będzie w stanie poznać i wyjaśnić całej rzeczywistości. Wiedza naukowa nie obejmuje nawet wszystkich wymiarów czy sfer ludzkiego doświadczenia. Oprócz wiedzy naukowej istnieją jeszcze inne gatunki wiedzy ludzkiej: wiedza potoczna albo zdroworozsądkowa, wiedza artystyczno-literacka (sztuka), wiedza spekulatywna (filozofia, religia). Jednak w tych obszarach, w których wiedza naukowa i inne typy ludzkiej wiedzy zachodzą na siebie, wiedza naukowa ma nad nimi wyraźną przewagę: jest bardziej systematyczna, ścisła i wiarygodna. Ponadto, w porównaniu z innymi gatunkami ludzkiej wiedzy, nauka najbardziej dynamicznie się rozwija. Pozwala to przypuszczać, że w przyszłości rola i znaczenie innych, nienaukowych sposobów poznania rzeczywistości będzie maleć.

Nauka nie jest wszechmocna. Nauka i związana z nauką technika nie są i zapewne nigdy nie będę w stanie rozwiązać wszystkich ludzkich problemów. Co więcej, rozwój nauki i techniki rodzi problemy nowe, o niespotykanej w historii ludzkości skali (np. kryzys ekologiczny, zagrożenia związane z możliwością użycia broni masowej zagłady). Wydaje się jednak, że nauka wraz ze swymi technicznymi zastosowaniami oferuje ludziom najbardziej skuteczny sposób sprawowania kontroli nad własnym losem (przy czym w niektórych sytuacjach mniej techniki i mniej kontroli może być najbardziej racjonalnym – w perspektywie wiedzy naukowej – rozwiązaniem danego problemu). Od tego, jak ten potencjał zostanie przez ludzi wykorzystany zależy to, czy nauka będzie dobrze służyć człowiekowi i innym istotom żyjącym na Ziemi, czy też będzie działać na ich szkodę.

Nauka nie udziela kategorycznych odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne człowieka. Poszczególne nauki tworzą fragmenty naukowego obrazu świata, w tym - człowieka. Filozofia może dokonać interpretacji, syntezy i uogólnienia tych fragmentów, budując w ten sposób spójny, oparty na nauce światopogląd. Pośrednio więc, przy pomocy filozofii, nauka może odpowiadać na takie podstawowe pytania egzystencjalne człowieka, jak: „Jaki jest świat?”, „Jakie jest moje miejsce w świecie?”, „Kim jestem?”. Jednak taki naukowy światopogląd, podobnie jak wiedza naukowa, na której się opiera, będzie miał zawsze charakter hipotetyczny, otwarty na rewizje. Ponadto, ze względu na obecne w nim pozanaukowe (filozoficzne, osobiste) wtręty, stopień pewności z jakim uznawane są jego twierdzenia powinien być nawet jeszcze mniejszy niż stopień pewności, z jaką uznawane są wykorzystywane przezeń twierdzenia nauk szczegółowych. Nauka nie odpowiada też w kategoryczny sposób na takie pytania, jak: „Co powinienem czynić?”, „Jak powinienem żyć?”, „Jaki jest sens mojego życia?”, choć wiedza naukowa może pomóc w poszukiwaniu realistycznych odpowiedzi na nie. Ostatecznie jednak każdy człowiek musi odpowiedzieć sobie na te pytania sam, na własną odpowiedzialność. Sytuację tę rozpoznaję jako „niedookreślenie etyki przez naukę”. Ten moment wolności i odpowiedzialności obecny w każdym naszym wyborze moralnym jest niezbywalny. Systemy światopoglądowe (religijne czy świeckie), które apodyktycznie głoszą gotowe recepty na „dobre życie” grzeszą „złą wiarą” (Sartre) – próbują zdjąć z człowieka niezbywalne brzemię wolności i odpowiedzialności.

wujzboj

Ogolnie, zalozenia ryizmu sa zupelnie w porzadku. To znaczy, nie zawieraja w sobie sprzecznosci i pozwalaja na konsekwentne uprawianie filozofii i nauki.

Jesli o szczegoly chodzi, to zalozenie 5:

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Radosław

wujzboj

Ryju, co to jest "wiedza obiektywna"?

O solipsyzmie rozmawiamy w dziale Filozofia z kuba; tam jest watek dokladnie o tej nazwie. Jak ci sie chce, mozesz przejrzec i sie dolaczyc (chwilowo zeszlo na temat obiektywnosci w jezyku).

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Jakaz to ja wiedze moge wiec miec o owej obiektywnej rzeczywistosci, Ryju?

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Ja rozumiem, ze ryizm moze przyjmowac bezposredni realizm. Ale nadal nie rozumiem, na jakiej zasadzie mialaby to byc WIEDZA. Przeciez ty w ten bezposredni realizm wierzysz, a nie masz go udowodnionego.

Inna sprawa to kwestia spojnosci logicznej bezposredniego realizmu. Ma sie on bowiem do takiej, na przykadl, fizyki jak piesc do nosa. Podobnie ma sie on do faktu, ze nie mozesz mi przekazac, co znaczy dla ciebie kolor czerwony. I tak samo ma sie do faktu, ze nie potrafisz obalic nawet takiego glupiego solipsyzmu.

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Poznawalnosc obiektywnej rzeczywistosci nie implikuje bezposredniego dostepu do obiektywnej rzeczywistosci przez zmysly.

Empiryzm rowniez nie implikuje bzposredniego dostepu do obiektywnej rzeczywistosci przez zmysly.

Swinski Ryj · Dołączył: 19 Gru 2005 Posty: 61 Przeczytał: 0 tematów

Z1''. „Jabłko jest takie, jakim je postrzegam”.

Z2. „Jabłko składa się z cząstek elementarnych”.

Dalej nie widzę sprzeczności między tymi dwoma zdaniami. To, że jabłko jest słodkie, pachnące, czerwono-żółto-zielone, waży określoną liczbę gramów, ma kształt „jabłkoidy” :wink: i posiada wiele innych bezpośrednio obserwowalnych własności nie kłóci się przecież z faktem, iż jabłko składa się z cząstek elementarnych. Wprost przeciwnie, posiadanie przez jabłko tych własności daje się wyjaśnić m.in. strukturą fizyczną i chemiczną jabłka, czyli właśnie w kategoriach cząstek elementarnych, atomów, molekuł...