ŚFiNiA

bioslawek

Witam, od jakiegoś czasu na rynku idei naukowych dominuje nowa hipoteza dotycząca (a)biogenezy. Zapoznano nas już z koncepcją świata RNA, potem Robert Shapiro zaproponował koncepcję: najpierw metabolizm (potem replikacja). Teraz powrócili do zmodyfikowanej hipotezy Oparina, którą przyozdobiono w opisy procesów molekularnych ,o których nie miał pojęcia i w kilka mutantów słownych zarazem w mnożenie bytów ponad miarę, jak np. SOF. Zamiast wynajdywać metafory, których nawet wikipedia nie bierze, można było po prostu napisać: pra-epistaza. Oszczędziłoby to czasu i nerwów. Ale jak się wyprodukuje bełkot takiego kalibru, to należy nadrabiać pseudo-akademickim akcentem.

Mutanty takie to nie nowość. Richard Dawkins metaforycznie przedstawiał epistazę, jako współpracę wioślarzy, ale też opisał konkretny przypadek z pszczołami higienicznymi w Samolubnym genie, dlaczego tylu biologów mimo wszystko dało się zwieść jego pomysłom? Z resztą skrót myślowy gen na to, gen na tamto wymyślono już, kiedy łączono odkrycia Grzegorza Mendla z osiągnięciami genetyki populacyjnej, a następnie molekularnej. Z czasem zamiast przyjęło się. Widać z latami wielu przyszłych biologów, w tym ci którzy tworzyli współczesną naukę zapominali, że to tylko skrót myślowy i podziwiali książkę Dawkinsa. Wróćmy jednak do tematu podstawowego głównie do artykułu o abiogenezie, w którym tym razem opisano koncepcję; Najpierw białka.
Jak myślicie, co by się ulęgło, gdyby połączyć koncepcje: najpierw replikator + najpierw metabolizm + najpierw białka?

Chyba trudniejsze niż pożenienie teorii względności z fizyką kwantowa! Niemniej takie próby, to będzie ostatnia deska ratunku dla zwolenników ewolucjonizmu chemicznego. Jak ktoś nie wstydził się czegoś takiego wysłać do publikacji, a recenzenci chyba trzeźwi nie byli, jak to przepuszczali przez swoje sito

Jakiś czas temu na kolanie napisałem tekst, w którym podsumowałem dotychczasowe osiągnięcia na polu ewolucjonizmu chemicznego napisane na kolanie, ale za to jak bogate w treści poznawcze. Proponuję pochylić się nad przypadkiem profesora Jacka Szostaka, to zrozumiecie Państwo dlaczego należało sklecić nową opowieść o abiogenezie ; tym razem tak kwasową, że boki można zrywać!

Tutaj jest mój stary tekst, a zawarte w nim informacje dotyczące pochodzenia życia, to obecnie folklor, co też dają do myślenia twórcy nowej części Prebiotycznego Matrixa. Pozbieram to wszystko, poprawię, uzupełnię bardziej szczegółowymi opisami i będzie w jednym kawałku. Przyda się studentom, bez względu na to, jaki mają światopogląd. Ten, czy inny zaliczyć materiał trzeba. W moich zredagowanych tekstach, już wszystkie prawie poprawiłem, nie będzie wzmianek o inteligentnym projekcie w przyrodzie, tylko suche fakty naukowe i niech każdy sam wyciągnie wnioski. Jestem tego samego zdania, co Karol Darwin, który udręczony zmasowanymi atakami na jego pomysły odparował Niech każdy wierzy w co mu pasuje i ma swoją nadzieję Amen! No to lecimy. Mój wcześniejszy tekst i migawki z najnowszej opowieści abiogenezie. Jestem przekonany, że Tomek Beksiński, gdyby żył, to by to wysłał do Cyrku Monty Pythona:
[link widoczny dla zalogowanych]

A i B siadło na trabie. A spadlo, B przepadło, co zostało?

[link widoczny dla zalogowanych]

Nasze założenia dotyczące chemii prebiotycznej Życie powstało na Ziemi. Zakładamy, że początki miały miejsce na Ziemi. [.....]

Życie powstało dzięki prawom natury, w tym przemianom chemicznym prostszych cząsteczek w bardziej złożone, a także procesom fizycznym, takim jak dyfuzja, wiązanie, kataliza, reakcje chemiczne oraz zmiany stężeń i konformacji cząsteczek. [.... ]

W pewnym momencie powstania życia pewne reakcje chemiczne zostały połączone z energią, która je napędza. Chemia nauczyła się ujarzmiać energię [....]

Zaczęło się od prostych chemikaliów, może w specyficznym środowisku , takim jak prebiotyczna zupa. Może w ciepły mały stawie Darwina, lub w gorącym kominie hydrotermalnym na dnie morza. [......]

A jaki autokatalityczny proces chemiczny lub fizyczny mógł spowodować, że stanie się komórkowym SOF? Poniżej znajdują się cztery ważne [.....]

Wyobraź sobie powódź, która rzeźbi nowe koryto rzeki. Nawałnica nie ma na celu pójścia w konkretnym kierunku, po prostu popycha wodę, która płynie ścieżką najmniejszego oporu. Ewolucja nie podąża w kierunku z góry określonych celów, procesy przywracania równowagi na zasadzie drugiego prawa termodynamiki. Dziedzina NEQ jest szeroka i innowacyjna dzięki szczególnym mechanizmom, z których wiele nie jest jeszcze w pełni zrozumiałych, a dwa z nich opisano poniżej. [.....]

Opiszemy teraz mechanizm [ewolucyjny] powstawania białek jako programowalnych katalizatorów, kontrolowanych przez ich własne sekwencje aminokwasowe. Jest to proces autokatalityczny, w którym krótkie peptydy wydłużają się, selektywnie sekwencjonują i rozwijają prymitywne wersje dzisiejszych enzymów białkowych i maszyn molekularnych. [.....]

W tym mechanizmie losowe peptydy fałdują się i pomagają katalizować wydłużanie innych w prymitywny sposób podobny do rybosomu. W ten sposób peptydy krótkołańcuchowe rosną dłużej i obficiej, zwiększając masę białka. Istnieje wiele prawdopodobnych procesów prebiotycznych, które mogą polimeryzować poszczególne aminokwasy w peptydy lub kwasy nukleinowe w krótkie cząsteczki DNA lub RNA. Ale wszystkie te procesy polimeryzacji mają podstawową wadę, mianowicie powstałe łańcuchy są w większości bardzo krótkie. Powstanie dłuższych łańcuchów jest wykładniczo mniej prawdopodobne [......]

Znane polimeryzacje prebiotyczne nie odnoszą się do tego, w jaki sposób losowość w polimeryzowanych sekwencjach prowadzi do uporządkowanych i informacyjnych sekwencji [.....]

Zgodnie z tą hipotezą, niektóre krótkołańcuchowe sekwencje HP ulegną zagęszczeniu w roztworach wodnych w struktury, które mają pewną ekspozycję ich hydrofobowych reszt na swojej powierzchni. [......]

Peptydy funkcjonalne są wszechobecne w dzisiejszej biologii ( Podręcznik peptydów aktywnych biologicznie ma ponad 2000 stron!). Krótkie białka działają jako hormony, cząsteczki sygnalizacyjne, czynniki wzrostu, jady [......]

W tym miejscu zwracamy uwagę na pewne zastrzeżenia i sugerujemy kilka testów eksperymentalnych. Po pierwsze, nie mamy jeszcze żadnych dowodów na fałdowanie prostych peptydów i katalizowanie przez nie wydłużania łańcucha w innych peptydach. Nic nam nie wiadomo o testowaniu takiego ewentualnego zjawiska. Najważniejszym zadaniem badaczy podczas obecnych spekulacji jest dostarczenie szczegółowego modelu teoretycznego. Pozwoliłoby to na zaprojektowanie odpowiednich eksperymentów, w celu naukowego dowiedzenia słuszności tych założeń [....]

Wyobraź sobie prebiotyczny gulasz złożony z małych cząsteczek w tym katalizatorów. Jak ten gulasz mógł zostać podzielony pod względem pełnienia różnych niezbędnych dla podtrzymania życia funkcji i zamknięty w pojedynczych komórkach? Działania fizykochemiczne tylko losowo skumulowałyby je razem we wnętrzu pęcherzyków lub kropelek. Tego rodzaju chaotyczne procesy nie przekształciłyby chemii w biologię. Każda komórka potrzebuje zespołów reakcji, które tworzą funkcjonalne ścieżki, cykle i hipercykle. Co mogłoby spowodować, że różne enzymy początkowo o pokrewnych (podobnych, jednolitych) funkcjach połączyły się w zamkniętej przestrzeni, dzieląc na odrębne brygady złożone w wyspecjalizowanych robotników, w których reakcja wyjściowa jest przyczyną kolejnych reakcji? Tutaj opisujemy taki proces

5.3. Mechanizm zestawiający ścieżki funkcyjne

W mechanizmie katalitycznym ruchoma cząsteczka katalizatora B, która przekształca 2s w 3s, dyfunduje w kierunku pozycji cząsteczki katalizatora A, która przekształca 1s w 2s; zobacz ilustrację na dole. (.....) 2 będą dyfundować od A w pewnym tempie, ale będą koncentrować się wokół A przy pewnych względnych prędkościach. B mają powinowactwo wiązania do swoich substratów, w tym przypadku 2s. (.....) W ten sposób A i B są przyciągane do siebie, za pośrednictwem wspólnego substratu/produktu drobnocząsteczkowego. [......]

5.3.1. Mechanizm dyktujący strukturę cząsteczek biochemicznych

Przyciąganie dyktujące strukturę nie jest oparte na powinowactwie umożliwiającym wiązanie A z B, jest to raczej przykład struktury kierującej funkcją 7 [.....]

W przeciwieństwie do prostego powinowactwa podczas wiązania A z B przyciąganie dyktujące strukturę jest siłą nierównowagową nie ma przyciągania, no chyba że 1s są stale dostarczane.

5.3.2. Mechanizm umożliwiający zmontowanie przetworników i maszyn molekularnych

W biologii niezwykle ważna jest transdukcja energii połączona z reakcjami chemicznymi. Procesy biochemiczne napędzane są przez przekształcanie ATP w ADP, natomiast produkcja ATP z ADP napędzana jest przepływem protonów lub jonów przez błony komórkowe. Bez sprzężenia obu tych procesów niemożliwe byłoby metabolizowanie żywności w celu syntezy biocząsteczek i vice versa! Funkcjonowanie silników molekularnych, białek opiekuńczych, rybosomów i innych maszyn. Przeprowadzanie syntezy biocząsteczek, takich jak białka i kwasy nukleinowe.
[....]

Innowacją ewolucyjną, która umożliwiła zbudowanie pomostu na drodze od chemii do biologii była możliwość zasilania cykli energetycznych i procesów biochemicznych. Domeny białkowe mogły być skłaniane do uporządkowania funkcyjnego przez mechanizm samoorganizacji, ale o ile nam wiadomo, nie przeprowadzono jeszcze żadnych badań.

5.3.3. Mechanizm samoorganizacji może sterować procesem podobnym do SOF (biochemiczne Siły Operacyjne do zadań Specjalnych)

Skąd bierze się zasada SOF? Czy jej prekursorem prebiotycznym może być jakiś prosty autokatalityczny cykl chemiczny? Jeśli proces chemiczny ewolucyjnie się zmienia i w efekcie przebiega szybciej (pozytywna mutacja zwiększa przystosowanie), to w jaki sposób prowadzi to do rekrutacji większej ilości zasobów, co w efekcie daje przewagę selekcyjną?

Mechanizm samoorganizacji może łączyć większą przeżywalność ze sprawnością:

Katalizator A przekształca substrat 1s i substrat 2s w produkt 3s. Katalizator B przekształca substrat 3s i substrat 4s w produkt 1s. Dwa katalizatory są połączone w cykl: głowa każdej reakcji jest stopą drugiej. Substraty i produkty: 1 i 3 są wspólne dla obu reakcji. Mutacja katalizatora A skutkuje powstaniem ulepszonego A, co zwiększa szybkość cyklu. Większa prędkość cyklu powoduje większe przyciąganie B -> A ->B w stosunku do A. Maszyna A′B jest bardziej stabilna i trwała niż maszyna AB, a zatem jest bardziej niezawodnym konsumentem nowych zasobów. [.....]

W kontekscie dyskisji Behego z Orrem:

ZOBACZ TEŻ:

Abiogeneza: Najpierw RNA, najpierw metabolizm czy najpierw białka?

[link widoczny dla zalogowanych]

Nieredukowalna złożoność = Mocna, negatywna epistaza!

http://www.sfinia.fora.pl/genesis,36/nieredukowalna-zlozonosc-mocna-negatywna-epistaza,19469.html

Semele

Najpierw metabolizm.

bioslawek

Semele

bioslawek

Semele

Semele

Lehn uważa, że powstanie błony komórkowej, a następnie prze-
działów błonowych w samej komórce (kompartmentalizacja) „musiały
odegrać główną rolę w samoorganizacji złożonej materii i tym samym
w ewolucji żywych komórek i organizmów”2
. Samorzutnie powstające
struktury błoniaste formowały się w pęcherzyki, które zamykały w swo-
im wnętrzu wodę wraz z reagującymi między sobą prebiotycznymi
cząsteczkami chemicznymi mogły w ten sposób tworzyć prymitywne
„jednostki życia”, prawzory komórek. Dwuwarstwowe błony fosfoli-
pidowe powstają spontanicznie na granicy faz woda-powietrze

bioslawek

fedor

MaluśnaOwieczka

Semele

Semele

bioslawek

Semele

Ok biosławku.

Na razie jestem jedyną osobą, którą zainteresował Twój post i w ogóle interesuje Twoja osoba.
Chętnie poczytam jeśli ktoś zechce z Tobą podyskutować.
Z tego co pamiętam wuj przeznaczył na te zagadnienia dział Genesis.
Tam są już dyskusje na te tematy.

Miłego poranka.

P.S.

Jeden z tematów:
http://www.sfinia.fora.pl/genezis,36/nowa-ciekawa-ksiazka-o-ewolucji,1435.html

Wypowiada się w nim wuj zbój.

bioslawek

bioslawek

[link widoczny dla zalogowanych]

Biochemik profesor Michael Behe i nieredukowalna złożoność w biologii przed sądem!

https://youtu.be/uIaWf6MveZw[/url]

bioslawek

Semele

Semele

O gatunkach powstawania opisuje amerykański spór o pochodzenie. Autorzy pragną obalić pogląd, że spór ten da się sprowadzić do dualizmu kreacjonizm-ewolucjonizm, w którym kreacjonizm utożsamiany jest z tzw. kreacjonizmem naukowym, a ewolucjonizm postrzegany jest z perspektywy popularyzatorów nauki promujących naturalistyczny materializm. Pierwsze z tych stanowisk głosi, że Wszechświat liczy 6-10 tys. lat, zaś organizmy żywe zostały bezpośrednio stworzone przez Boga w mniej więcej obecnej ich postaci, a przeznaczeniem ludzi jest zjednoczenie się ze Stwórcą. Zgodnie z drugim punktem widzenia Wszechświat powstał miliardy lat temu bez udziału Boga, natomiast organizmy żywe są rezultatem niekierowanej, ślepej ewolucji – w wizji tej istnienie człowieka nie ma żadnego celu, ani sensu, absolutnie nie ma też miejsca dla Boga. Pierwszy pogląd przeczy wielu osiągnięciom współczesnej nauki; drugi jest w nich silnie zakorzeniony.
Kreacjonizm naukowy i naturalistyczny materializm to poglądy mocne, klarowne, proste i z łatwością trafiające do przedstawicieli odpowiednich kręgów religijnych i intelektualnych. Zdaniem autorów cechy te sprawiają jednak, że oba te stanowiska mijają się z prawdą o świecie – wydaje się, że w przypadku sporu o pochodzenie do prawdy można dojść jedynie kosztem klarowności. Poszukiwania opowieści o stworzeniu należy przenieść w głąb spektrum wyznaczonego przez te dwa skrajne punkty widzenia. Jedną z możliwości są różne odmiany teistycznego ewolucjonizmu, które usiłują pogodzić tradycyjną teologię z nauką głównego nurtu. Niestety, wśród teistycznych ewolucjonistów nie ma zgody na to, które elementy czerpać z religii, a które z nauki, przez co żaden z proponowanych przez nich poglądów nie jest w stanie zdobyć powszechnej akceptacji. Znacznie bardziej obiecującą pod tym względem perspektywą (nie oznacza to jednak, że autorzy się z nią zgadzają) jest rozwijana od początku lat 1990-tych w Stanach Zjednoczonych teoria inteligentnego projektu. Pod swój sztandar chętnie przyjmuje ona wszystkich, którzy dostrzegają w przyrodzie ślady działania inteligencji i jednocześnie odrzucają naturalistyczne teorie pochodzenia. Dzięki temu, że nie opowiadają się za jakimś konkretnym poglądem na pochodzenie – zgodnym np. z kreacjonizmem naukowym lub jedną z odmian teistycznego ewolucjonizmu – teoretycy projektu mogą zdobyć szersze uznanie. Teoria inteligentnego projektu znacznie bardziej odpowiada zwykłym ludziom, niż teistyczny ewolucjonizm, za sprawą zaś swej wyszukanej argumentacji ma większe poważanie w środowisku naukowym, niż kreacjonizm naukowy. Poważne wątpliwości względem tego, czy teoria ta ma status naukowy, skłaniają jednak Gibersona i Yerxę do wniosku, że nie jest ona zwycięską opowieścią o stworzeniu – spór o pochodzenie nadal nie jest zamknięty.
Mimo iż O gatunkach powstawania jest ograniczona do wydarzeń toczących się w Stanach Zjednoczonych, poruszany w książce temat opowieści o stworzeniu ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich kultur, które w dużym stopniu opierają się zarówno na autorytecie religii, jak i nauki.

Semele

O gatunkach powstawania opisuje amerykański spór o pochodzenie. Autorzy pragną obalić pogląd, że spór ten da się sprowadzić do dualizmu kreacjonizm-ewolucjonizm, w którym kreacjonizm utożsamiany jest z tzw. kreacjonizmem naukowym, a ewolucjonizm postrzegany jest z perspektywy popularyzatorów nauki promujących naturalistyczny materializm. Pierwsze z tych stanowisk głosi, że Wszechświat liczy 6-10 tys. lat, zaś organizmy żywe zostały bezpośrednio stworzone przez Boga w mniej więcej obecnej ich postaci, a przeznaczeniem ludzi jest zjednoczenie się ze Stwórcą. Zgodnie z drugim punktem widzenia Wszechświat powstał miliardy lat temu bez udziału Boga, natomiast organizmy żywe są rezultatem niekierowanej, ślepej ewolucji – w wizji tej istnienie człowieka nie ma żadnego celu, ani sensu, absolutnie nie ma też miejsca dla Boga. Pierwszy pogląd przeczy wielu osiągnięciom współczesnej nauki; drugi jest w nich silnie zakorzeniony.
Kreacjonizm naukowy i naturalistyczny materializm to poglądy mocne, klarowne, proste i z łatwością trafiające do przedstawicieli odpowiednich kręgów religijnych i intelektualnych. Zdaniem autorów cechy te sprawiają jednak, że oba te stanowiska mijają się z prawdą o świecie – wydaje się, że w przypadku sporu o pochodzenie do prawdy można dojść jedynie kosztem klarowności. Poszukiwania opowieści o stworzeniu należy przenieść w głąb spektrum wyznaczonego przez te dwa skrajne punkty widzenia. Jedną z możliwości są różne odmiany teistycznego ewolucjonizmu, które usiłują pogodzić tradycyjną teologię z nauką głównego nurtu. Niestety, wśród teistycznych ewolucjonistów nie ma zgody na to, które elementy czerpać z religii, a które z nauki, przez co żaden z proponowanych przez nich poglądów nie jest w stanie zdobyć powszechnej akceptacji. Znacznie bardziej obiecującą pod tym względem perspektywą (nie oznacza to jednak, że autorzy się z nią zgadzają) jest rozwijana od początku lat 1990-tych w Stanach Zjednoczonych teoria inteligentnego projektu. Pod swój sztandar chętnie przyjmuje ona wszystkich, którzy dostrzegają w przyrodzie ślady działania inteligencji i jednocześnie odrzucają naturalistyczne teorie pochodzenia. Dzięki temu, że nie opowiadają się za jakimś konkretnym poglądem na pochodzenie – zgodnym np. z kreacjonizmem naukowym lub jedną z odmian teistycznego ewolucjonizmu – teoretycy projektu mogą zdobyć szersze uznanie. Teoria inteligentnego projektu znacznie bardziej odpowiada zwykłym ludziom, niż teistyczny ewolucjonizm, za sprawą zaś swej wyszukanej argumentacji ma większe poważanie w środowisku naukowym, niż kreacjonizm naukowy. Poważne wątpliwości względem tego, czy teoria ta ma status naukowy, skłaniają jednak Gibersona i Yerxę do wniosku, że nie jest ona zwycięską opowieścią o stworzeniu – spór o pochodzenie nadal nie jest zamknięty.
Mimo iż O gatunkach powstawania jest ograniczona do wydarzeń toczących się w Stanach Zjednoczonych, poruszany w książce temat opowieści o stworzeniu ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich kultur, które w dużym stopniu opierają się zarówno na autorytecie religii, jak i nauki.

Trochę komentarzy:

[link widoczny dla zalogowanych]

bioslawek

[quote="Semele"][quote="bioslawek"]

bioslawek

Wątek dotyczy abiogenezy, (nie)możliwości pochodzenia życia na drodze ewolucji chemicznej, a nie gatunków na drodze ewolucji biologicznej. Tego co wyprawiasz na tym forum nie można nazwać trollowaniem. Można to przyrównać do robienia obory przez całe stado trzody chlewnej i widzę że nie ma tutaj porządnej moderacji, która by potrafiła odsiać pszenicę od efektów wypróżniania!

Semele

Bo to jest forum Śfinia.
Ty mi tutaj nie przeszkadzasz.

Chociaż powyższymi postami, przerosłeś nie tylko mnie.

Skąd ta agresja??

Domyślam się, że jesteś zwolennikiem teorii inteligentnego projektu.
Dariusz Sagan napisał ciekawą pracę krytyczną na ten temat.
W niej między innymi piszę na temat, który poruszyłeś w swoim zagajeniu.
Cytat:
Dopiero w trakcie trwania jego kariery akademickiej Behe’ego zaczęły nurtować wątpliwości wobec dominującej teorii rozwoju biologicznego. Pierwszy, aczkolwiek chwilowy, przebłysk sceptycyzmu wobec ortodoksyjnych poglądów biologicznych miał miejsce pod koniec lat siedemdziesiątych. Behe pamięta swobodną rozmowę, jaką odbył z koleżanką z pracy – Joanne Nickol. Zastanowiło ich, jakie warunki musiałyby być spełnione, by powstała pierwsza komórka. Myśl o ilości i złożoności potrzebnych elementów (błona, metabolizm, kod genetyczny i białka) przez moment skłoniła ich do wniosku, że ślepe procesy przyrodnicze nie byłyby w stanie doprowadzić do powstania komórki, ale szybko zlekceważyli ten problem, uznając, że jeśli oni nie wiedzą, jak mogło się to stać, to na pewno ktoś inny wie. Dziś Behe jest przekonany, że nikt nie posiada takiej wiedzy. 155 W tamtym czasie oboje z Joanne uważali neodarwinizm, mówiący o rozwoju organizmów po pojawieniu się pierwszej komórki, za teorię mającą duże poparcie w świadectwach empirycznych, gdyż tak ich nauczono

Myślę, że większość faktów opisanych w doktoracie Sagana jest Tobie znana.

Warto jednak poczytać.

Jeszcze jeden cytacik:
Behe dopuszcza możliwość, że nieredukowalna złożoność mogła powstać jakąś okrężną drogą ewolucyjną. Jednakże, jego zdaniem, im system jest bardziej złożony, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że powstał on w ten sposób. 167 W jego przekonaniu najlepszym wyjaśnieniem powstania tego typu układów jest pogląd, że zostały one zaprojektowane przez jakiś inteligentny czynnik. Ulubionym przykładem systemu nieredukowalnie złożonego, jakim Behe posługuje się w celu zilustrowania swojej tezy, jest standardowa, pięcioczęściowa pułapka na myszy, jakiej używamy w domu. Wszystkie części pułapki – podstawa, sprężyna, młoteczek, drążek przytrzymujący i zapadka – są niezbędne do jej funkcjonowania jako urządzenia do łapania myszy. Gdyby zabrakło choćby jednego składnika, pułapka na myszy nie mogłaby działać. Według Behe’ego podobne – choć znacznie bardziej skomplikowane – układy znajdują się w komórce. Są to między innymi wić bakteryjna, rzęska eukariotyczna, kaskada krzepnięcia krwi, transport wewnątrzkomórkowy czy system immunologiczny. Omówmy jeden przykład. Niektóre bakterie poruszają się za pomocą wici. Można powiedzieć, że wić jest biochemicznym odpowiednikiem silnika zaburtowego, wykorzystywanego w motorówkach, w tym sensie, że jest to mechanizm obrotowy. Jest to długie włoskowate włókno zwane filamentem, wystające z błony komórkowej. Filament jest utworzony z białka zwanego flagelliną. Styka się on z płynem otaczającym bakterię i poruszając się, przemieszcza ją w wybranym kierunku. Filament jest przymocowany za pomocą molekuły zwanej „białkiem haka” do wału obrotowego, mieszczącego się tuż przy powierzchni komórki. Wał obrotowy (rotor) jest przytwierdzony do silnika, który zasila obroty za pomocą przepływu kwasu lub jonów sodu z zewnątrz do wnętrza komórki. Silnik wici znajduje się w jej podstawie, co oznacza, że odizolowany filament jest bezużyteczny. Stator utrzymuje natomiast wszystkie te elementy w stanie stacjonarnym w płaszczyźnie błony. Wić potrzebuje do funkcjonowania przynajmniej tych trzech składników – filamentu, wału obrotowego i silnika ..
Uniwersytet Zielonogórski Wydział Humanistyczny Instytut Filozofii Dariusz Sagan Metodologiczno-filozoficzne aspekty teorii inteligentnego projektu Praca doktorska pisana pod kierunkiem prof. zw. dra hab. Kazimierza Jodkowskiego Zielona Góra 2010

MaluśnaOwieczka

bioslawek