ŚFiNiA

rafal3006

Armagedon logiki matematycznej Ziemian
Czyli:
Dowód wewnętrznej sprzeczności logiki matematycznej Ziemian!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-2025.html#300355

fiklit

I tu tylko ci skomentuje że SFG#4. Schemat rozumowania ZKZ.
Wychodzisz od prawa subalternacji z LZ
Przechodzisz na AK (zbiory, ~~> => itp)
Na końcu forumujesz wniosek że LZ jest sprzeczna.
Nie.

rafal3006

idiota

"Podstawową teorię zbiorów na 100% mamy wspólną."

kłamca zawsze kłamie...

rafal3006

Biblia = algebra Kubusia napisana językiem zrozumiałym dla każdego człowieka.
Prawo do darowania dowolnej kary zależnej od nadawcy to prawo matematyczne!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-2050.html#300645

idiota

"Pokaż jedno-jedyne zdanie z postu wyżej niezgodne z aktualną, podstawową teorią zbiorów Ziemian ":
"Prawo Kobry dla zbiorów:
Warunkiem koniecznym prawdziwości wszelkich relacji (=>, ~>, ~~>)"

Teoria zbiorów nie zna takich relacji.
Są tam relacje należenia do zbioru i bycia podzbiorem.
Wszystko inne to jakieś twoje wydumki.

rafal3006

rafal3006

Dowód wewnętrznej sprzeczności w LZ na gruncie LZ!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-2075.html#301217

fiklit

Jak chcesz zastować prawo subalternacji skoro nie masz kwantyfikatora dużego. Zapisz to poprawnie a problem zniknie.

rafal3006

rafal3006

rafal3006

Masakra logiki matematycznej Ziemian!
Czyli:
Rozszyfrowywanie implikacyjnych tabel symbolicznych opisanych kwantyfikatorem małym ~~>
Na przykładzie implikacji prostej p|=>q w zbiorach.

Do tabel implikacyjnych należą:
I.
p|=>q - operator implikacji prostej |=> w zbiorach:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
II.
p|~>q - operator implikacji odwrotnej |~> w zbiorach:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
III.
p<=>q - operator równoważności <=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i jest tożsamy ze zbiorem q
p<=>q = (p=>q)*[p=q]
IV.
p|~~>q - operator chaosu:
Zbiór p ma element wspólny ze zbiorem q i żaden z tych zbiorów nie zawiera się w drugim
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(q=>p)

Podstawowe relacje dwóch zbiorów p i q we wszystkich możliwych położeniach opisano w tym linku:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-2075.html#301249

Na mocy tego linku zapisujemy.

I.
Definicja warunku wystarczającego => w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p=>q
Definicja warunku wystarczającego => spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q

II.
Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p~>q
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q

III.
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zbirach:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy istnieje co najmniej jeden element wspólny zbiorów p i q

I.
Definicja implikacji prostej p|=>q w zbiorach
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]

fiklit

No jak tam program? Co z tym LN*LCU=[???]

idiota

Nie besdzie.
Nowa implikacja sie zepsowała.

rafal3006

fiklit

rafal3006

Prawo tożsamości wiedzy

[link widoczny dla zalogowanych]

rafal3006

Nieznane prawa algebry Boole’a!
… ciąg dalszy postu wyżej!

Sensacja w historii matematyki:
Dowód błędności matematycznej prawa Dunsa-Szkota!

Definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p)

Równanie wejściowe:
RW:
A: [(n=>LN)=>(-n=>LCU)] <=> C: [(-n=>LCU)=>(n=>LN)]
A<=>C = (A=>C)*(C=>A)

Podstawmy:
p=LN
q=LCU

Stąd mamy nasze równanie wejściowe w zapisie formalnym (ogólnym):
RW:
A: [(n=>p)=>(~n=>q)] <=> C: [(~n=>q)=>(n=>p)]

Definicja:
p=>q = ~p+q

Rozpatrujemy równanie A:
Y = (n=>p)=>(~n=>q)
Y=(~n+p)=>(n+q)
Y=~(~n+p)+n+q
Y=n*~p+n+q
Y = n*(~p+1) +q
Y=n+q
Y = ~(~n)+q
Y= (~n=>q)

Stąd mamy…
I prawo Idioty:
A: (n=>p)=>(~n=>q) = (~n=>q)

Rozpatrujemy równanie C:
Y = (~n=>q)=>(n=>p)
Y = (n+q)=>(~n+p)
Y = ~(n+q)+~n+p
Y = ~n*~q + ~n + p
Y = ~n*(~q+1) + p
Y = ~n+p
Y = (n=>p)

Stąd mamy …
II prawo Idioty
C: (~n=>q)=>(n=>p) = (n=>p)

Stąd nasze równanie wejściowe redukuje się do:
(~n=>q) <=> (n=>p)
Odtwarzając p i q mamy:
(~n=>LCU) <=> (n=>LN)

Stąd mamy końcową wersję równoważności zrozumiałą dla każdego gimnazjalisty!

Liczba ~n należy => do zbioru LCU wtedy i tylko wtedy gdy liczba n należy => do zbioru LN
(~n=>LCU) <=> (n=>LN) = C: [(~n=>LCU)=>(n=>LN)] * A: [(n=>LN)=>(~n=>LCU)] = [1]*[1] =1

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-2000.html#299283

rafal3006

Prawa Idioty
Rozważania poczynione w postach wyżej można uogólnić.

I prawo Idioty:
L: (~p=>r)=>(p=>q) = P: (p=>q)
Jeśli z faktu że ~p należy => r wynika => że p należy do => q to jest to tożsame z faktem że p należy do => q
Definicja:
p=>q = ~p+q
Dowód:
L.
Y=(~p=>r)=>(p=>q)
Y = (p+r)=>(~p+q)
Y = ~(p+r) + ~p+q
Y = ~p*~r + ~p+q
Y = ~p*(~r+1) + q
Y = ~p+q
Y = (p=>q)
L=P
cnd

Przykład:
LCU - zbiór liczb całkowitych ujemnych
LN - zbiór liczb naturalnych
n - dowolna liczba całkowita (wartość bezwzględna)
(~n=>LCU)=>(n=>LN) = (n=>LN)
Jeśli z faktu że liczba ~n należy => do LCU wynika => że n należy => do LN to jest to tożsame z faktem że n należy => do LN

II prawo Idioty:
L: (p=>r)=>(~p=>q) = P: (~p=>q)
Jeśli z faktu że p należy => do r wynika => że ~p należy => do q to jest to tożsame z faktem że ~p należy => do q
Definicja:
p=>q = ~p+q
Dowód:
L.
Y = (p=>r)=>(~p=>q)
Y = (~p+r)=>(p+q)
Y = ~(~p+r) + p+q
Y = p*~r + p + q
Y = p*(~r+1)+q
Y = p+q
Y = ~(~p)+q
Y=(~p=>q)
L=P
cnd

Przykład:
LN - zbiór liczb naturalnych
LCU - zbiór liczb całkowitych ujemnych
n - dowolna liczba całkowita (wartość bezwzględna)
(n=>LN)=>(~n=>LCU) = (~n=>LCU)
Jeśli z faktu że liczba n należy => do LN wynika => że ~n należy => do LCU to jest to tożsame z faktem że ~n należy => do LCU

Zauważmy, że prawa Idioty dotyczą równoważności o definicji w zbiorach:
Równoważność to dwa i tylko dwa zbiory niepuste w obrębie dziedziny

Zauważmy, że w naszym przykładzie, który tu wałkujemy mamy:
LN - zbiór liczb naturalnych
LCU - zbiór liczb całkowitych ujemnych
Dziedzina:
LC - zbiór liczb całkowitych
Matematycznie zachodzi:
LN+LCU = LC =1 - zbiór pełny (dziedzina)
LN*LCU = [] =0 - zbiór pusty
Matematycznie dla założonej dziedziny zachodzi:
LN=~LCU
LCU = ~LN
Stąd dla założonej dziedziny otrzymujemy:
LCU+~LCU = LC =1 - zbiór pełny (dziedzina)
LCU*~LCU = [] =0 - zbiór pusty

I prawo Idioty:
L: (~p=>r)=>(p=>q) = P: (p=>q)
Jeśli z faktu że ~p należy => r wynika => że p należy do => q to jest to tożsame z faktem że p należy do => q

Przykład:
LCU - zbiór liczb całkowitych ujemnych
LN - zbiór liczb naturalnych
n - dowolna liczba całkowita (wartość bezwzględna)
(~n=>LCU)=>(n=>LN) = (n=>LN)
Jeśli z faktu że liczba ~n należy => do LCU wynika => że n należy => do LN to jest to tożsame z faktem że n należy => do LN

Podstawiając:
LCU=~LN
otrzymujemy:
(~n=>~LN)=>(n=>LN) = (n=>LN)
Jeśli z faktu że liczba ~n należy do zbioru ~LN wynika że n należy do LN to jest to tożsame z faktem że n należy do LN
Podstawmy:
p=n
q=LN

Stąd mamy postać ogólną prawa Idioty:
L: (~p=>~q)=>(p=>q) = P: (p=>q)
Definicja:
p=>q = ~p+q
Dowód:
L.
Y = (~p=>~q)=>(p=>q)
Y = (p+~q)=>(~p+q)
Y = ~(p+~q)+~p+q
Y = ~p*q + ~p + q
Y = ~p*(q+1)+q
Y = ~p+q
Y = (p=>q)
L=P
cnd

Podsumowanie:
Prawa Idioty to banalne prawo tożsamości wiedzy dla jednej zmiennej o czym w następnym poście

rafal3006

Prawo tożsamości wiedzy

Prawo tożsamości wiedzy:
Wiem co oznacza pojęcie p wtedy i tylko wtedy gdy wiem co oznacza pojęcie ~p
p<=>~p

Dowód abstrakcyjny:
Wyobraźmy sobie że żyjemy we Wszechświecie o idealnej temperaturze (obojętnie jakiej):
t=const
W takim Wszechświecie pojęcia ciepło/zimno nie istnieją bo nie możemy zmierzyć choćby najmniejszej różnicy temperatur.

Prawo tożsamości wiedzy w odniesieniu do funkcji logicznych opisanych spójnikami „lub”(+) i „i”(*):
Znam funkcję logiczną Y=f(x) wtedy i tylko wtedy gdy znam funkcję logiczną ~Y=~f(x)

Przykład:
Definicja operatora OR(|+) w spójnikach „lub”(+) i „i”(*):
Y= p+q
~Y = ~(p+q) = ~p*~q

Znajomość funkcji logicznej Y determinuje => znajomość funkcji logicznej ~Y (i odwrotnie).
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y) =1*1 =1

Analiza matematyczna:
A.
Jeśli znam funkcję logiczną Y=f(x) to na pewno znam funkcję logiczną ~Y=~f(x)
Y=>~Y =1
Znajomość funkcji logicznej Y jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej ~Y
Kontrprzykład dla A to zdanie B.
B.
Jeśli znam funkcję logiczną Y=f(x) to mogę ~~> nie znać funkcji logicznej ~Y=~f(x)
Y~~>~(~Y) = Y*~(~Y) =0 - nie ma takiej możliwości

C.
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y=~f(x) to na pewno => znam funkcję logiczną Y=f(x)
~Y=>Y =1
Znajomość funkcji logicznej ~Y jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej Y
Kontrprzykład dla C to zdanie D.
D.
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y=~f(x) to mogę ~~> nie znać funkcji logicznej Y=f(x)
~Y~~>~(Y) = ~Y*~(Y) = 0 - niema takiej możliwości

Prawo tożsamości wiedzy dla jednej zmiennej:

fiklit

rafal3006

fiklit

Druga część o tw.p. doskonale obrazuje twój problem. Ludzie po to nazywają różne rzeczy aby łatwiej było się porozumieć. Ktoś, kot przypisuje sobie te nazwy do innych rzeczy będzie miał problem z dogadaniem się resztą ludzkości. To właśnie ty.
Spośród poprawnych twierdzeń:
a) TP=>SK
b) SK=>TP
c) ~TP=>~SK
d) ~SK=>~TP
e) TP<=>SK
...
ludzie twierdzeniem Pitagorasa nazwali to a).
Nie rozumiem czemu tak cie to boli. b) jest odwrotne do a), c) jest przeciwne do a), a d) przewistawne do a).
Nikt nie twierdzi że e) jest złe. Po prostu jest innym twierdzniem niż a), a) jest twierdzeniem pitagorasa, więc e) nie jest twierdzeniem pitagorasa. To w ogóle nie jest problem matematyczny, tylko nazewniczy. Twoje wywody pokazują jedynie jakieś trywialne zależności pomiędzy tymi twierdzeniami. Nie podałeś żadnego argumentu dlaczego uważasz, że należało by zmienić znaczenie nazwy "twierdzenie pitagorasa" i nazwywać nią tw. e) a nie jak dotąd tw. a).

Co do mojego pytania "jakim zbiorem jest pogrubione" to nie odpowidziałeś na nie. Wbrew zapowiedzi nawet nie przedstawiłeś tego problemu w R. Zaciemniasz obraz lejąc wodę, piszesz o pierdołach. Kilka ekranów nt tego że liczba o znaku - jest ujemna a o znaku + dodatnia. To jest pisanie o niczym.

idiota

Dlatego, że a) jest szczególnym przypadkiem e), a rafał strasznie nie lubi tego pojęcia.
Gubi się w nim i dlatego go nienawidzi.

rafal3006