ŚFiNiA

Astronom · Gość

Bardzo ciekawy temet do dyskusji [link widoczny dla zalogowanych]

wujzboj

Paradoks jest natury filozoficznej i polega na tym, ze obiekt traktowany jako posiadajacy osobowosc (tu: kot) jest traktowany jak obiekt nie posiadajacy osobowosci (tu: czastka elementarna). Czastka elementarna moze byc w stanie bedacym kombinacja roznych stanow, natomiast osoba - nie. Paradoks znika, gdy zamiast o kocie mowimy o stole

(Co do paradoksu kota Hawkinga, to rysunek przedstawiony w artykule wyjasnia ten paradoks. Fajne.)

idiota

...graniczny sygnał kota...

pipokze · Dołączył: 09 Sty 2006 Posty: 391 Przeczytał: 0 tematów

Genkaku

Osobowość nie ma tu nic do rzeczy, w istocie.
Bardziej chodzi o potraktowanie elementu z makroświata jako elementu z mikroświata.
Zbiór atomów zwany kotem nie zachowuje się tak samo jak elektron.

Astronom · Gość

Marek Abramowicz, pierwszy odpowiedział poprawnie na pytanie "czy kot żyje, czy też nie?". Wymyślił on fikcyjnego dr. Hawkinga i jego kota, będącego odpowiednikiem kota Schrödingera, w celu lepszego wyjaśnienia różnicy między klasycznym a prawdziwie kwantowym paradoksem.

Andy72

Moim zdaniem problem z kotem czy stołem bierze się stąd że próbuje się twierdzić że zasady odnoszące się do mikroświata odnoszą się też do makroświata. Nie jest mi znane ani jedno doświadczenie gdzie interakcja z makroskopowym przyrządem nie powodowała by redukcji a powstawała by ona w powodu swiadomości

wujzboj

Nie wiem, o czym mówisz. Napisz w wyszukiwarce forumowej "filiżanka Schrödingera".

Andy72

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/o-naiwnym-realizmie,2355-50.html#45625
jest tam :

rafal3006

http://www.sfinia.fora.pl/wiezienie,20/mord-na-sprawiedliwym-i-jego-zmartwychwstanie,4928-2575.html#134225

rafal3006

http://www.sfinia.fora.pl/wiezienie,20/mord-na-sprawiedliwym-i-jego-zmartwychwstanie,4928-2600.html#134239

rafal3006

http://www.sfinia.fora.pl/wiezienie,20/mord-na-sprawiedliwym-i-jego-zmartwychwstanie,4928-2600.html#134249

wujzboj · Wysłany: Wto 1:01, 01 Mar 2011 Temat postu:

Michał Dyszyński

Może posłużę się tu przykładem z życia - psychologicznym.
Żyjąc stajemy wobec różnych wyzwań, sytuacji.
Załóżmy, że ktoś nigdy nie skakał ze spadochronem. Jego "funkcja falowa" zawiera wobec pytania o to, czy ktoś samodzielnie skoczy ze spadochronem patrząc w dół na Ziemię odległą o 3 km zawiera dwie możliwości na raz - skoczy |S> i nie skoczy |N>.
Dopóki nie staniesz w tym samolocie ze spadochronem i nie spojrzysz w dół, to nie wiesz, czy skoczysz, czy nie. Może jednak w ostatniej chwili zwątpisz i uciekniesz wgłąb samolotu.
W momencie napotkania tej sytuacji pojawi się "pomiar", czyli wymuszenie odpowiedzi na pytanie o samodzielny skok.

Barah/konto usunięte

-skoczy.
-Nie, nie skoczy, dobrze go znam.

rafal3006

Wykasowano

Piotr Rokubungi

A czy mikroświat i makroświat to dwa różne, rozłączne światy? Chyba raczej na pewno nie! I gdzie niby miałaby być ta granica, gdzie "kończą się efekty kwantowe"?

malaavi

W energiach, czasach. Na przykład wirtualne cząstki mają ograniczony czas trwania, zależny od energii, czyli masy.

Piotr Rokubungi

Wartości energii czy czasu to są ludzkie miary nadawane obiektom lub pojęciom abstrakcyjnym.
A cząstki niewirtualne nie mają ograniczonego czasu rozpadu? Poza tym cząstki wirtualne akurat nie mają czasu życia zależnego od masy, bo i masy spoczynkowe mogą mieć dowolne [w pewnych granicach- tzn. wartości zrenormalizowane]. Ponadto cząstki "rzeczywiste" są niejako "mieszaniną" cząstek wirtualnych.
Także (nie tylko) ten twój post, malaavi, do śmietnika.

malaavi

Czas rozpadu cząstek niewirtualnych nie ma nic do rzeczy.

Czas trwania zależy od masy, por. zasada Heisenberga.
Bycie "mieszaniną" nie sprawia nagle, że wszystko jest jakbyś chciał.

Fizyka kwantowa nie jest magią.

Piotr Rokubungi

Ale za to teksy malaaviego są magią- i to jaką! Sam Wiedźmikołaj by się nie powstydził. :mrgreen:

Andy72

Andy72

Mity, którymi obrosła mechanika kwantowa to w istocie wciskanie ludziom na siłę solipsystycznego kitu.
Wyobraźmy sobie solipsystę który spędza dwutygodniowy urlop na bezludnej wyspie. W tym czasie w kraju odbyły się wybory. Solipsysta wracając do kraju modli się aby wygrał pan A a nie pan B. Czy to ma jakiś sens? Solipsysta myśli sobie tak: gdy się dowiem o wyniku z gazety, to już będzie ustalone i żadna modlitwa nic nie zmieni, ale póki JA nie wiem, to jeszcze jest możliwość zmiany, nic to że inni wiedzą, ale do mnie jeszcze ta informacja nie dotarła, więc niech wygra A a nie B.

Piotr Rokubungi

Nie uważam, aby to było adekwatne porównanie do obrazu, jaki przedstawia mechanika kwantowa. Ale może lepiej niech się o tym fizycy wypowiedzą, a nie ja- WOLNOmyśliciel.

Andy72

To nie przedstawia mechaniki kwantowej, ale myślenie solipsystów