Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Algebra Kubusia - Boska logika matematyczna!

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35363
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Śro 22:40, 12 Paź 2016    Temat postu: Algebra Kubusia - Boska logika matematyczna!

Czy matematycy potrafią żartować?
... za chwilę się przekonamy :)

[link widoczny dla zalogowanych]
legiapl1 napisał:
Witam,
potrzebuję zrobić tabelkę ( dwa zdania a,b) , zawierającą wszystkie funktory dwuzdaniowe.
Na wikipedi znajduje się taka tabelka [link widoczny dla zalogowanych]
16 funktorów, niby wszystko ok, ale nie wszystkie są podpisane. Brakuje mi jeszcze (0100),(0010),(1100),(0101),(0011),(1010)
Wie ktoś może, gdzie mogę znaleźć uzupełniające informacje ( wujek google nie pomaga), bądź jak się nazywają te funktory i jak działają?
Dzięki!


[link widoczny dla zalogowanych]
Kod:

p  q  p=>q  ~(p=>q)
1  1   1       0
1  0   0       1
0  1   1       0
0  0   1       0


To jest definicja implikacji tłustej => (materialnej):
p => q =0 <=> p=1 i q=0
Interpretacja:
Z prawdy p=1 nie może wynikać fałsz q=0
... a z fałszu p=0 to może wynikać cokolwiek q=1 lub q=0

Kod:

p  q  p~>q  ~(p~>q)
1  1   1       0
1  0   1       0
0  1   0       1
0  0   1       0


To jest definicja implikacji chudej ~> (anty-materialnej):
p ~> q =0 <=> p=0 i q=1
Interpretacja:
Z fałszu p=0 nie może wynikać prawda q=1
... a z prawdy p=1 to może wynikać cokolwiek q=1 lub q=0

[link widoczny dla zalogowanych]
Jan Kraszewski napisał:
Na wszelki wypadek dodam, że nie ma spójników implikacji chudej i tłustej. Jest po prostu spójnik implikacji.

JK


Będąc przybyszem ze świata techniki (elektronika na Politechnice Warszawskiej) jestem pewien, że matematycznie zachodzi:
p=>q ## p~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Dowód w laboratorium techniki cyfrowej:
Jeśli zbudujemy dwa układy logiczne p=>q oraz p~>q i połączymy ich wyjścia to zobaczymy kupę dymu i smrodu, wszystko wyleci w powietrze.

Dokładnie ten fakt jest dowodem poprawności poniższego zapisu:
p=>q ## p~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Matematycznie:
p=>q = ~p+q ## p~>q = p+~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Innymi słowy:
Jeśli w laboratorium techniki cyfrowej zbudujemy dwa układy logiczne:
Y=~p+q
oraz:
Y = p+~q
i połączymy ich wyjścia Y to na 100% zobaczymy kupę dymu i smrodu, wszystko wyleci w powietrze.

P.S.
Ja tylko stwierdzam fakty matematyczno-fizyczne ... nic więcej.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 18:02, 06 Wrz 2019, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35363
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Śro 22:41, 12 Paź 2016    Temat postu:

Fundamenty algebry Kubusia - operatory implikacyjne

Fragment podpisu:

1.2 Operatory implikacyjne |=>, |~>, <=>, |~~> w spójnikach implikacyjnych =>, ~>, ~~>

Definicje spójników implikacyjnych ~~>, => i ~>:
Niech będą dane dwa zbiory lub zdarzenia p i q operujące we wspólnej dziedzinie

1.
p~~>q = p*q - kwantyfikator mały ~~>

Zdarzenia:
Możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Zbiory:
Istnieje wspólny element zbiorów p i q
Przykład:
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> nie padać
CH~~>~P = CH*~P = 1*1 =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „są chmury” (CH=1) i „nie pada” (~P=1)

2.
p=>q - warunek wystarczający =>

Zdarzenia:
Wymuszam dowolne p i musi pojawić się q
Zbiory:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
Przykład:
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => będzie pochmurno
P=>CH = 1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zawsze gdy pada, są chmury

3.
p~>q - warunek konieczny ~>

Zdarzenia:
Zabieram wszystkie p i znika mi q
Zbiory:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q
Przykład:
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> padać
CH~>P =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo zabieram chmury, wykluczając padanie.

Matematycznie zachodzi:
p=>q ## p~>q ## p~~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Prawa Kubusia wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~>:

I prawo Kubusia:
Warunek konieczny ~> w logice ujemnej (bo ~q) jest tożsamy z warunkiem wystarczającym => w logice dodatniej (bo q)
~p~>~q = p=>q

II prawo Kubusia:
Warunek wystarczający w logice ujemnej (bo ~q) jest tożsamy w warunkiem koniecznym ~> w logice dodatniej (bo q)
~p=>~q = p~>q

Interpretacja praw Kubusia:
Zdanie prawdziwe po dowolnej stronie prawa Kubusia wymusza zdanie prawdziwe po drugiej stronie.
Zdanie fałszywe po dowolnej stronie prawa Kubusia wymusza zdanie fałszywe po drugiej stronie

Definicje operatorów implikacyjnych w spójnikach implikacyjnych:

O przynależności zdania warunkowego „Jeśli p to q” ze spełnionym warunkiem wystarczającym p=>q lub koniecznym p~>q do konkretnego operatora decyduje zdanie wypowiedziane w logice dodatniej (bo q). Jeśli ktokolwiek wypowie jako pierwsze zdanie „Jeśli p to q” w logice ujemnej (~p=>~q lub ~p~>~q) to musimy to zdanie sprowadzić do logiki dodatniej korzystając z praw Kubusia, bowiem poniższe definicje operują wyłącznie na zdaniach warunkowych „Jeśli p to q” w logice dodatniej, z niezanegowanym następnikiem q.

Operator implikacji prostej p|=>q
Operator implikacji prostej p|=>q to spełniony warunek wystarczający => i niespełniony warunek konieczny ~>
p=>q=1
p~>q=0
p|=>q=(p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) =1*1 =1

Operator implikacji odwrotnej p|~>q
Operator implikacji odwrotnej p|~>q to spełniony warunek konieczny ~> i niespełniony warunek wystarczający =>
p~>q =1
p=>q =0
p|~>q = (p~>q)*~(p=>q) = 1*~(0) =1*1 =1

Operator równoważności p<=>q
Operator równoważności p<=>q to jednocześnie spełniony warunek wystarczający => i konieczny ~>
p=>q =1
p~>q =1
p<=>q = (p=>q)*(p~>q) = 1*1 =1

Operator chaosu p|~~>q
Operator chaosu p|~~>q to spełniony kwantyfikator mały ~~> oraz niespełniony warunek wystarczający => i konieczny ~>
p~~>q =1
p=>q =0
p~>q =0
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0)*~(0) = 1*1*1 =1

Matematycznie zachodzi:
p|=>q ## p|~>q ## p<=>q ## p|~~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Przykład 1.
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi twierdzenie:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Badamy warunek konieczny ~> między tymi samymi punktami:
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~> być podzielna przez 2
P8~>P2 =0
Warunek konieczny ~> nie jest spełniony bo zbiór P8=[8,16,24..] nie jest nadzbiorem ~> zbioru P2=[2,4,6,8..]

Definicja operatora implikacji prostej p|=>q:
p=>q =1
p~>q =0
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1

Wniosek:
Warunek wystarczający A wchodzi w skład operatora implikacji prostej p|=>q o definicji:
P8=>P2 =1
P8~>P2 =0
P8|=>P2 = (P8=>P2)*~(P8~>P2) = 1*~(0) = 1*1 =1

Przykład 2.
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi twierdzenie:
A.
Jeśli liczba nie jest podzielna przez 2 to na pewno => nie jest podzielna przez 8
~P2=>~P8 =1
Zauważmy, że wszystkie operatory logiczne mamy zdefiniowane dla zdań warunkowych „Jeśli p to q” w logice dodatniej (bo q).
Dla naszego zdania A musimy skorzystać z prawa Kubusia, aby uzyskać zdanie tożsame w logice dodatniej (bez zanegowanego następnika).

Prawo Kubusia:
~p=>~q = p~>q
Nasz przykład:
~P2=>~P8 = P2~>P8

Stąd zdanie tożsame do A.
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Badamy warunek wystarczający => zachodzący między punktami P2 i P8:
C.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to na pewno => jest podzielna przez 8
P2=>P8 =0
Warunek wystarczający => nie jest spełniony bo zbiór P2=[2,4,6,8..] nie jest podzbiorem => zbioru P8=[8,16,24..]

Definicja operatora implikacji odwrotnej p|~>q:
p~>q =1
p=>q =0
Definicja:
p|~>q = (p~>q)*~(p=>q) = 1*~(0) = 1*1 =1

Wniosek:
Warunek konieczny B: P2~>P8 (wraz z tożsamym zdaniem A:~P2=>~P8) jest częścią operatora implikacji odwrotnej P2|~>P8 o definicji:
P2~>P8 =1
P2=>P8 =0
P2|~>P8 = (P2~>P8)*~(P2=>P8) = 1*~(0) = 1*1 =1

Na mocy definicji zachodzi:
1: P8|=>P2 = (P8=>P2)*~(P8~>P2) ## 2: P2|~>P8 = (P2~>P8)*~(P2=>P8)
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Prawa Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
p~>q = ~p=>~q
obowiązują zawsze i wszędzie, stąd w implikacji zachodzi:
1: P8|=>P2 = (P8=>P2=~P8~>~P2)*~(P8~>P2) ## 2: P2|~>P8 = (P2~>P8=~P2=>~P8)*~(P2=>P8)
stąd:
1: P8=>P2 ## 2: ~P2=>~P8
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć.
Alfred Hitchcock


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 6:42, 13 Paź 2016, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35363
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 6:42, 13 Paź 2016    Temat postu:

Algebra Kubusia - Boska logika matematyczna!

Ciąg dalszy powyższej dyskusji przenoszę na sfinię.
… jeśli będzie to monolog, trudno, przeżyję - liczę na Fiklita.

[link widoczny dla zalogowanych]
Jan Kraszewski napisał:
I na tym zakończmy ten off-top, nie tego dotyczy ten wątek.

legiapl1 napisał:
Zostało mi jeszcze (0010) i (1101), z czego rozumiem, wystarczy mi jeden bo drugi to jego zaprzeczenie?

Zauważ, że p~>q to po prostu q=>p.

JK

Nie chcę dalej toczyć dyskusji ma matematyce.pl zgodnie z życzeniem p. Jana Kraszewskiego.
Za bardzo doświadczony jestem, aby wdawać się w spory z jakimkolwiek moderatorem na dowolnym innym forum niż śfinia - jeden post za dużo i ban praktycznie pewny.
Naszemu Wujowi Zbójowi to i owszem, nawrzucać można co się komu podoba łącznie z osobistymi wycieczkami w jego kierunku (choćby Pan Barycki). Wuj jest bosko tolerancyjny, wszystko zniesie … a nawet z humorem odpowie na dowolny atak ad personam, albo nie odpowie w ogóle ignorując taką dyskusję - zgodnie z regulaminem śfinii Wuj jest wówczas górą, bo przeciwnikowi zabrakło rzeczowych argumentów. :)

Wracając do dyskusji.

Ja się zgadzam z p. Janem Kraszewskim iż matematycznie zachodzi:
p~>q = q=>p

Nie zmienia to jednak niczego w tym, co napisałem w moim ostatnim poście wyżej.
Przypomnę co napisałem …

Matematycznie:
p=>q = ~p+q ## p~>q = p+~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Oczywistym jest że matematycznie zachodzi również:
p=>q = ~p~>~q = ~p+q ## p~>q = ~p=>~q = p+~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Oczywistym jest też że matematycznie zachodzi także:
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] [=][~p+q] ## [p~>q=~p=>~q][=][q=>p=~q~>~p][=][p+~q]
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Ten znak ## jest matematycznie nie do ruszenia.
Ziemski matematyk, choćby zjadł tysiąc kotletów i nie wiem jak się naprężał nie ma prawa zastąpić znaku ## znakiem tożsamości matematycznej [=]!

O co w powyższym równaniu chodzi?
… o to!
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przyszłość   ] [=] [Przeszłość ] ## [Przyszłość ] [=] [Przeszłość ]
[Przeszłość   ] [=] [Przeszłość ] ## [Przeszłość ] [=] [Przeszłość ]
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] ## [p~>q=~p=>~q] [=] [q=>p=~q~>~p]


Definicja zdania warunkowego „Jeśli p to q”:
Jeśli zajdzie przyczyna p to nastąpi skutek q

Algorytm obsługi zdania warunkowego „Jeśli p to q”:
1.
Dowolne nowo wypowiedziane zdanie „Jeśli p to q” kodujemy w postaci:
p - poprzednik
q - następnik
2.
Zdanie „Jeśli p to q” może być wypowiedziane w czasie przyszłym lub przeszłym (gdy nie znamy zaistniałego faktu) - więcej możliwości matematycznych nie ma!

I.
Zdanie „Jeśli p to q” w czasie przyszłym

3.
Zdanie „Jeśli p to q” wypowiedziane w czasie przyszłym opisane jest równaniem:
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przyszłość   ] [=] [Przeszłość ] ## [Przyszłość ] [=] [Przeszłość ]
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] ## [p~>q=~p=>~q] [=] [q=>p=~q~>~p]

Jeśli wypowiemy zdanie p=>q lub ~p~>~q to lądujemy w definicji implikacji prostej |=>
Jeśli wypowiemy zdanie p~>q lub ~p=>~q to lądujemy w definicji implikacji odwrotnej |~>
Definicja zdania warunkowego „Jeśli p to q” w czasie przyszłym:
Jeśli zajdzie przyczyna p to nastąpi skutek q
To jest czas przyszły, oczywisty brak jakiegokolwiek determinizmu.
4.
Jesteśmy w stanie wypowiedzieć zdanie „Jeśli p to q” w czasie przyszłym wchodzące w skład implikacji prostej p|=>q lub odwrotnej p|~>q
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przyszłość   ]                   ## [Przyszłość ]
[p=>q = ~p~>~q]                   ## [p~>q=~p=>~q]

5.
Po zamianie p i q i wymianie spójnika logicznego na przeciwny lądujemy w czasie przeszłym związanym z wypowiedzianym zdaniem w czasie przyszłym „Jeśli p to q”.
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
                    [Przeszłość ] ##                   [Przeszłość ]
                    [q~>p=~q=>~p] ##                   [q=>p=~q~>~p]


II.
Zdanie „Jeśli p to q” w czasie przeszłym

6.
Zdanie „Jeśli p to q” wypowiedziane w czasie przeszłym opisane jest równaniem:
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przeszłość   ] [=] [Przeszłość ] ## [Przeszłość ] [=] [Przeszłość ]
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] ## [p~>q=~p=>~q] [=] [q=>p=~q~>~p]

Jeśli wypowiemy zdanie p=>q lub ~p~>~q to lądujemy w definicji implikacji prostej |=>
Jeśli wypowiemy zdanie p~>q lub ~p=>~q to lądujemy w definicji implikacji odwrotnej |~>
Definicja nowego zdania warunkowego „Jeśli p to q” w czasie przeszłym:
Jeśli zaszedł skutek p to zaszła przyczyna q
To jest czas przeszły, gdzie nie znamy rozstrzygnięcia - tylko i wyłącznie w tym przypadku logika matematyczna działa dalej, jest nam potrzebna.
Przykładowo, jeśli złapaliśmy mordercę, to logika matematyczna prowadząca do jego złapania jest nam „psu na budę potrzebna” - wiemy wszystko i matematycznie niczego więcej się nie dowiemy.
7.
Jesteśmy w stanie wypowiedzieć zdanie „Jeśli p to q” w czasie przeszłym wchodzące w skład implikacji prostej p|=>q lub odwrotnej p|~>q
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przeszłość   ]                   ## [Przeszłość ]
[p=>q = ~p~>~q]                   ## [p~>q=~p=>~q]

8.
Po zamianie p i q i wymianie spójnika logicznego na przeciwny pozostajemy w czasie przeszłym związanym z wypowiedzianym zdaniem w czasie przeszłym „Jeśli p to q”.
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
                    [Przeszłość ] ##                   [Przeszłość ]
                    [q~>p=~q=>~p] ##                   [q=>p=~q~>~p]


KONIEC!
Genialnego algorytmu jedynej prawdziwej logiki matematycznej w naszym Wszechświecie, algebry Kubusia - doskonale znanej w praktyce każdemu człowiekowi od 5-cio latka poczynając, na prof. matematyki kończąc (ten ostatni, póki co, nie jest świadomy iż genialnie posługuje się AK zarówno w języku mówionym, jak i w matematyce).

Prawdziwa logika matematyczna musi działać poprawnie zawsze i wszędzie i przede wszystkim, nie może robić z człowieka Idioty!

rafal3006 napisał:

Logika biednego Idioty, żyjącego w zakładzie bez klamek, nieświadomego swej bezdennej głupoty:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/prawo-subalternacji,8368-1600.html#288325
Jeśli 2+2=5 to zachodzi twierdzenie Pitagorasa
2+2=4 wtedy i tylko wtedy gdy Płock leży nad Wisłą
Marek Kordas w powyższym linku napisał:

Powstają dwa pytania.
Po pierwsze, czemu logika została tak skonstruowana, że – abstrahując od sensu – okalecza pojęciowy świat?
Po drugie, czy faktycznie należy trzymać ją jak najdalej od młodzieży, bo tylko ją demoralizuje, każąc za wiedzę uważać takie androny, jak przytoczone powyżej?

Idioto, śmieje się z ciebie cały cywilizowany świat humanistów ... i wszystkie 5-cio latki


Przyjrzyjmy się jak działa algebra Kubusia!

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N
Dowolna obietnica to implikacja prosta W|=>N na mocy definicji, tu nic a nic nie musimy udowadniać.

Definicja implikacji prostej |=> w przełożeniu na obietnicę:
W|=>N = (W=>N)*~[W=N]
Spełnienie warunku nagrody (W=1) jest warunkiem wystarczającym => dla otrzymania nagrody (N=1).
Warunek nagrody nie może być tożsamy z nagrodą.

Rozważmy obietnicę:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => otworzę parasol
P=>OP =1
p=>q =1
Padanie deszczu jest warunkiem wystarczającym => do tego, abym otworzył parasol
B1.
Jeśli jutro będzie padało to mogę ~~> nie otworzyć parasola
P~~>~OP = P*~OP =0
p~~>~q = p*~q =0
Zakaz złamania obietnicy A
… a jeśli nie będzie padało?
Prawo Kubusia:
P=>Q = ~P~>~Q
stąd na mocy definicji implikacji prostej p|=>q:
C1.
Jeśli jutro nie będzie padało to mogę ~> nie otworzyć parasola
~P~>~OP =1
~p~>~q =1
Brak opadów jest warunkiem konieczny ~> do tego abym nie otworzył parasola, bo jak będzie padało to na pewno => otworzę parasol.
Prawo Kubusia:
~P~>~OP = P=>OP
lub
D1.
Jeśli jutro nie będzie padało to mogę ~~> otworzyć parasol
~P~~>OP = ~P*OP =1
~p~~>q = ~p*q =1
Jest taka możliwość na mocy definicji implikacji prostej p|=>q.

Jest oczywistym, że powyższą analizę zrozumie bez problemu każdy 5-cio latek.

Załóżmy, że jest pojutrze i nie znamy rozstrzygnięcia, czyli nie wiemy czy wczoraj padało czy nie padało. Na mocy algorytmu obsługi zdania warunkowego w czasie przyszłym „Jeśli p to q” po zamianie p i q i wymianie spójników otrzymujemy zdanie warunkowe „Jeśli q to p” w czasie przeszłym.
3.
Zdanie „Jeśli p to q” wypowiedziane w czasie przyszłym opisane jest równaniem:
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ##
[Przyszłość   ] [=] [Przeszłość ] ##
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] ##

Sąd mamy:
A2.
Jeśli wczoraj otworzyłem parasol to mogło ~> padać
OP~>P =1
q~>p =1
lub
B2.
Jeśli wczoraj otworzyłem parasol to mogło ~~> nie padać
OP~~>~P = OP*~P =1
q~~>~p=q*~p =1
… a jeśli wczoraj nie otworzyłem parasola?
Prawo Kubusia:
OP~>P = ~OP=>~P
stąd:
C2.
Jeśli wczoraj nie otworzyłem parasolki to na pewno => nie padało
~OP=>~P =1
D2.
Jeśli wczoraj nie otworzyłem parasolki to mogło padać
~OP~~>P = ~OP*P =0
W tym przypadki byłbym kłamcą, zatem to nie może się zdarzyć.

Popatrzmy na nasze równanie opisujące zdanie „Jeśli p to q” w czasie przyszłym:
Zdanie „Jeśli p to q” wypowiedziane w czasie przyszłym opisane jest równaniem:
Kod:

IP - Implikacja prosta |=>        ## IO - implikacja odwrotna |~>
[Przyszłość   ] [=] [Przeszłość ] ## [Przyszłość ] [=] [Przeszłość ]
[p=>q = ~p~>~q] [=] [q~>p=~q=>~p] ## [p~>q=~p=>~q] [=] [q=>p=~q~>~p]

Zauważmy, że w powyższej analizie byliśmy cały czas z lewej strony znaku:
## - różne na mocy definicji

Wynika z tego że zdania q~>p widniejącego z lewej strony znaku ## występującego w analizie wyżej nie możemy potraktować jako zdania nowo wypowiedzianego p~>q widniejącego po prawej stronie znaku ## bowiem zdania te są różne na mocy definicji!

Mamy zatem obowiązek ustalić od nowa, czy w zdaniu p~>q po prawej stronie znaku ## występuje warunek konieczny ~>.

Fundamentalny błąd Ziemian polega na tym że biorą sobie zdanie p=>q z lewej strony znaku ## i zapisują tożsamość ze zdaniem p~>q występującym po prawej stronie znaku ##.

Nasz przykład:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => otworzę parasolkę
P=>OP =1

Biedni Ziemianie robią dokładnie to:
I.
P=>OP (lewa strona znaku ##) = OP~>P (prawa strona znaku ##)
p=>q (lewa strona znaku ##) = q~>p = p=>q (prawa strona znaku ##
stąd zdanie tożsame do A3 w czasie przyszłym:
A3.
Jeśli jutro otworzę parasol to może ~> padać
OP~>P =1
q~>p =1
Tu musi być jedynka z powodu ziemskiej „tożsamości” I.
Prawo Kubusia:
OP~>P = ~OP=>~P =1
Tu z kolei musi być jedynka na mocy prawa Kubusia.
stąd mamy absolutną głupotę, znaczy logikę „matematyczną” ziemian:
C3.
Jeśli jutro nie otworzę parasolki to na pewno => nie będzie padać
~OP=>~P =1
~q=>~p =1

Podsumowując:
Logika „matematyczna” ziemian robi z człowieka debila.

W algebrze Kubusia tego nie ma!

W algebrze Kubusia w zdaniu A1 po zamianie p i q i wymianie spójników na przeciwne musimy na nowo określić czy występuje tu warunek konieczny.

A4.
Jeśli jutro otworzę parasol to może padać
OP~>P =0!
Oczywistym jest że otwarcie parasola nie jest warunkiem koniecznym ~> dla padania, bo zabieram parasol nie wykluczając padania.

W algebrze Kubusia wolno nam to postawić ZERO bowiem między zdaniami A1 i A4 zachodzi:
A1: P=>OP =1 ## A4: OP~>P =0
gdzie:
## - różne na mocy definicji.

Prawo Kubusia:
A4: OP~>P=0 = C4: ~OP=~P =0
Fałszywe zdanie A4, na mocy prawa Kubusia wymusza fałszywość zdania C4.
C4.
Jeśli jutro nie otworzę parasolki to na pewno => nie będzie padało
~OP=>~P =0

… i to by było na tyle.
Mam nadzieję, iż Ziemianie w końcu załapią te matematyczne banały.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 6:53, 13 Paź 2016, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin