ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Większość tego zła, jakie się dzieje, nie jest planowana. Oczywiście, co jakiś czas trafia się zło czynione z ewidentną premedytacją, zło wykalkulowane, jednak po pierwsze jest takiego zła znacznie mniej niż tego bezwiednego i bezmyślnego, a po drugie nawet to planowane zło też ma sobie, choć często nieco głębiej, bezmyślność, automatyzm rozpoznań, brak refleksji w jakimś ważnym życiowym zakresie, automatyzm i brak refleksji głębiej ukryty.

W więzieniach siedzą przede wszystkim ludzie impulsywni i gniewni. Oni może nawet żałują tego, co źle zrobili, ale żałują po czasie. I też nie bardzo można liczyć, że ten ich żal będzie trwały, bo ten żal pojawia się zwykle dopiero wtedy, jak się takiej osobie przypomina, co ona zrobiła. A takie osoby chętnie i łatwo zapominają, co w życiu robią źle, bo się SKUPIAJĄ NA CHWILI BIEŻĄCEJ.

Najsilniejszym predyktorem sukcesu życiowego jest zdolność do odraczania nagrody. Człowiek, który umie sobie odmówić przyjemności, która się akurat wyłoniła, jest najczęściej tym samym człowiekiem, który umie odmówić sobie impulsywnej gniewnej reakcji na zaczepkę, co by prowadziło do bójki, a dalej być może uwięzienia. Dziecko, które "nie musi" od razu oddać drugiemu dziecku, bo już panuje nad sobą, wyrośnie też zapewne na nastolatka, który umie się zastanowić nad tym, czy podawany mu na imprezie narkotyk jest na pewno tym, czego on aktualnie potrzebuje.
To wszystko, co robimy bezwiednie, bezrefleksyjnie samo w sobie oczywiście nie musi być od razu złe. Ale CO KTÓRYŚ z naszych odruchów będzie stanowił zagrożenie czy to dla nas, czy dla innych ludzi. A ten człowiek, który się przed zbyt szybkim bezmyślnym zareagowaniem (może odreagowaniem...) powstrzyma, będzie miał większą szansę niepakowania się w poważne życiowe kłopoty. Ten, kogo sytuacje będą wodziły za nos, prędzej czy później zrobi glupotę - jedną, potem drugą, potem zostanie naciągnięty przez kogoś wrednego, a jego bezrefleksyjność, brak czujności nie ostrzegą go przed wrogimi okolicznościami.

Na co dzień to też trochę działa, choć w mniej spektakularny sposób. Jeśli nie potrzebujemy co chwilę odreagowywać frustracji, złego humoru, a mamy w sobie moc powstrzymania się przed szybkim, bezrefleksyjnym uraczeniem otoczenia jakąś swoją złośliwą uwagą, zaczepką, to ludzie jako tako rozsądni nie zaczną za jakiś czas omijać nas szerokim łukiem. Nie pojawią się efekty drugiego rzutu, gdy do pierwszej frustracji dołącza się ta, że "nikt nie chce się ze mną kolegować", albo "ludzie są źli, bo mnie nie lubią". A gdy ktoś zaczyna się orientować, że w miarę normalni ludzie go nie lubią, to w końcu zaczyna szukać sobie nowego towarzystwa - trochę podobnego do siebie - ludzi też sfrustrowanych, potem "szukających wsparcia" w odurzaniu się różnymi substancjami, pakującymi się w różne awantury i inne drastyczne sytuacje. Potem zaczyna się już staczanie po równi pochyłej, bo wraz z używaniem substancji zmieniających świadomość, zaczyna tym bardziej słabnąć wola, panowanie nad sobą. I dalej jest jeszcze trudniej się przywrócić do pionu w życiu.

MaluśnaOwieczka

A kiedy ja dostanę swoją nagrodę?

Katolikus

Nie bardzo pasuje mi ten opis do wyjaśnienia jak to możliwe, że człowiek jest zdolny do okrutnych rzeczy.

Rzuć okiem jak możesz, na ten wywiad:

[link widoczny dla zalogowanych]

Jak wytłumaczysz to zło czynione przez strażników? Jak to możliwe, że ktoś jest zdolny (tak na co dzień) do takich praktyk?

Bo mają wolną wolę?
Mnie takie tłumaczenie nie przekonuje.

Ale nie potrafię wytłumaczyć jak to się dzieje, że człowiek jest zdolny do takich okrutnych, sadystycznych działań wobec innej czującej istoty.

MaluśnaOwieczka

Nie czytałem tego artykułu, bo się boję, ale

czuję że ja jestem zdolny do strasznie okrutnych sadystycznych czynów !!!!!!!!!!!!!!!
Ale tylko gdy ktoś na to zasłużył.

Semele

Problem polega na tym , że kryterium zasługi jest bardzo nieostre. Obejrzyj sobie jednak ten film " Zło".
Pozostałych też zachęcam.

https://youtu.be/wq78hdCILaI?si=h7hHLq0Nkpn0O56T

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Ostatnio w mediach opisywany jest przypadek Polki w Niemczech skazanej na dożywocie z racji na spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym. [link widoczny dla zalogowanych]
Wyrok jest drastyczny, zdaje się być ewenementem, przesadą, bo jednak dożywocie za czyn niezaplanowany, to coś nietypowego. Jeśli najwyższy wymiar kary jest stosowany za przestępstwo, które jednak nie miało wyraźnych znamion premedytacji, które wzięło się bardziej z nieopanowania, brawury, głupoty, to gdzie tu jest miejsce w hierarchii kar na ukaranie tych, którzy planowali zbrodnię, często stosując tortury, działając w pełni świadomie, ze szczególnym okrucieństwem?...
- Tu już skończyły się kary... Tu już z karaniem (w końcu jednak nieintencjonalnego czynu) doszliśmy do ściany. Ale to była dygresja, bo tutaj chcę się zastanowić nad czymś innym.

Zadam pytanie: na ile owa kobieta, kierująca "wyścigowo" na zwyklej drodze samochodem była w swoim działaniu wolna?
Katolikus ciągle poddaje w wątpliwość ten aspekt sprawy - czy w ogóle złe wybory mogą być uznane za wolne wybory?...
Ja na to odpowiadam zwykle tak, że tu nie ma zero-jedynkowości. Wybory są zawsze wolne tylko W JAKIMŚ STOPNIU. Wolność osobistą budujemy przez całe swoje życie, wydzierając ją w pocie czoła naszej instynktowności, bezwiedności reakcji, uległości namowom innych ludzi, nieświadomości, głupocie.
Jak opisują przypadek owej kobiety dziennikarze, mamy tu sytuację osoby, która często się ścigała, miała silną "potrzebę adrenaliny", była osobą ekspresyjną, a także sprawczą. Ona - dzięki tej rozpierającej ją emocjonalnej energii - odnosiła też sukcesy zawodowe.
Tylko że właśnie ta energia ją roznosiła, potrzeba rozładowania napięcia emocjonalnego była bardzo silna. Więc chętnie podejmowała wyzwania, czyli też ścigała się samochodami. Pewnie dając upust tym emocjom, czuła się wolna, przez tę chwilę spełniona emocjonalnie. Ale czy czasem jej przypadku nie należy ocenić odwrotnie niż wolność - jako ZNIEWOLENIE POTRZEBĄ ADRENALINY, CIĄGŁYCH WYZWAŃ, EMOCJI... :shock:

Katolikus

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

Katolikus

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

Katolikus

Czy to, co piszesz tu:

Michał Dyszyński

Katolikus

Wielki szacun za to, że tak ciekawie i głęboko potrafisz powiązać Biblijne fragmenty z naszym ludzkim doświadczeniem i z tego wnioskujesz o sensie naszego pobytu tu na ziemi. :szacunek:

No i oczywiście dziękuję, że chciało ci się poświęcić czas na napisanie (spory tekst, dużo cytatów, trochę pracy to wszystko wymagało). :szacunek:

Ubolewam, że twoje refleksje nie są słyszalne w świecie teologów i filozofów chrześcijańskich i niechrześcijańskich, ale może kiedyś uda się z twoim przekazem wyjść poza sfinie.

Naprawdę oglądałem już czy to na YouTube czy czytałem różne wypracowania wielu teologów chrześcijańskich, którzy są prof. i dr hab. i mogę z całą pewnością stwierdzić, że jedyne, co potrafią to mielić formułki z Katechizmu i generalnie do jakichś głębszych myśli im daleko..
Oczywiście nie wszyscy, ale sporo takich też jest.

Ok. Generalnie można twoje rozważania ciągnąć w różne strony i pytań mi nie brakuje, ale nie chcę tworzyć chaosu. Więc skromnie spróbuję się skoncentrować na jednej sprawie, która jakoś nie daje mi spokoju.

Na tym świecie jest wciąż wiele krzywd, cierpienia, niesprawiedliwości i podziałów. Ludzie zadają sobie nawzajem ból, ranią się wzajemnie, ludzie niszczą wzajemne relacje itd.

Czy to wszystko też jest pochodną tego "pierwotnego nieuporządkowania" wynikającego z rozłamu pomiędzy rozumem, a emocjami?

Bo mam wrażenie, że pisząc o tym "pierwotnym nieuprzadkowaniu"; "skłóconym królestwie" to przekłada się na to, że człowiek ma problem z tworzeniem sobie sensownych celów życiowych i gubi się w sprawczym działaniu. A jestem ciekaw jak to "pierwotne nieuporządkowanie" wpływa na relacje ludzkie i jak ważna w tej układance jest miłość, przebaczenie, doskonalenie się w łagodności.

Czy jeśli nie będzie tego uporządkowania pomiędzy emocjami, a tą intelektualną, rozumową formą psychiki to ludzie będą sobie wzajemnie gotowali piekło na ziemi?

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński