ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Co jest wart osąd jakiejkolwiek sprawy dokonany przez osobę silnie zaangażowaną, nawet uprzedzoną emocjonalnie i intelektualnie w wybrany ideologicznie przez nią kształt tego osądu?...

Pytanie zdaje się być wręcz retoryczne, odpowiedź się narzuca w postaci: "osąd" osoby uprzedzonej jest silnie podejrzewany o wadliwość, o zablokowanie rozważenia istotnej części przesłanek; wręcz można by postawić pytanie: czy to w ogóle jest poprawnie rozumiany osąd?
W przypadku, w którym w procesie prawnym okazałoby się, że sędzia jest stronniczy, powstają przesłanki do anulowania starego procesu i rozpoczęcia go już z innym sędzią. Dlaczego zatem jawnie stronniczy dyskutanci, czy osoby biorącej udział w jakimś procesie decyzyjnym są w ogóle dopuszczane, traktowane jako niewadliwy element?...
- Myślę, że dopuszczenie jawnie stronniczego dyskutanta odpowiada sytuacji w procesie prawnym, w którym z założenia mamy toczących spór adwokata i oskarżyciela. W takim układzie zakłada się z góry, że obaj są jakoś tam stronniczy, a dopiero niezależny, obiektywny i bezstronny sędzia, albo ława przysięgłych podejmują decyzję. Taki układ ma jednak sens wyłącznie wtedy, GDY JEST KOMPLETNY. Jeśli jest tylko oskarżyciel, a nie ma obrońcy, to proces można uznać za niesprawiedliwy, ustawiony. Podobnie byłoby w odwrotną stronę - procesu bez oskarżyciela.

Z powyższego wynika jednak jedna sugestia - stronniczy element, agitator w jedną ze stron, ma w procesie decyzyjnym swoje miejsce, ale WYŁĄCZNIE WTEDY, JEŚLI JEST ZBILANSOWANY z opozycyjnym stronniczym elementem. Samodzielnie występujący agitator, czy inny stronniczy osądzający jest wysoce podejrzany o naciąganie, fałszowanie odczytów rzeczywistości i osądów, a więc jego oceny należy uznać za niewiarygodne w sensie uznania ich bez bilansu z kontrującym rozumowaniem strony opozycyjnej.

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 11:24, 28 Mar 2024 Temat postu:

W związku z powyższym mam tu pewien postulat praktyczny:
Należy dyskutanta o jawnie stronniczym nastawieniu traktować z góry jako niewiarygodnego w kontekście osądów obiektywnych.
Dyskutant stronniczy ma status zatem zawsze STATUS NIEPEŁNEJ ROLI, wartość jego wypowiedzi jest zawsze na zasadzie "dopiero po skonfrontowaniu z ripostą oponenta, może to zyskać sens".

Jeśli nie mamy możliwości zapoznania się z poglądem opozycyjnym na jakiś temat, to właściwie należałoby rozważyć zrezygnowanie z zapoznania się z opinią stronniczego dyskutanta, bo z dużym prawdopodobieństwem będzie ona skrzywiała całościowy osąd.