ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Do konstrukcji opisu rzeczywistości można wyjść od dwóch dokładnie przeciwnych paradygmatów, przyjmujących czym jest rzeczywistość na najbardziej elementarnym poziomie:
- rzeczywistość, której podstawowym, pierwotnym medium jest chaos - nieprzewidywalność totalna, zaś związki pomiędzy aspektami rzeczywistości są wtedy efektem wyższego rzędu, być może efektem statystycznym.
- rzeczywistość, której podstawowym, pierwotnym medium jest pełne powiązanie wszystkiego ze wszystkim, wszystko jest współzależne, nic tak do końca nie jest osobne i indywidualne.
Można (jest chyba w tym też głęboki sens) jeszcze rozważyć coś w rodzaju opcji pośredniej, w ramach której z jednej strony wszystko jest wzajemnie powiązane, jednak natura tego powiązania zawiera w sobie element chaosu, czyli że to powiązanie nie w jakimś stopniu (może od pewnego poziomu analizy) nieprzewidywalne, chaotyczne, losowe.
Jak jest ta nasza rzeczywistość?...

Fizyka zdaje się z jednej strony sugerować opcję powiązania przynajmniej na poziomie zasady zachowania informacji. Jeśli informacja miałaby być zachowywana we wszystkich procesach, to owa informacja jednocześnie buduje twarde powiązanie pomiędzy tym, co później byśmy chcieli wyróżniać jako byty.
Z drugiej strony fizyka też sugeruje, że być może... Bóg jednak gra w kości. :shock:

Einstein, jak by to sugerowały doświadczenia związane z nierownością Bella, jednak się mylił w tym sensie, iż takie zdarzenie jak pomiar tworzy się w momencie tego pomiaru wykonywania. Czyli akt wykonania pomiaru zdaje się być dodawaną do wszechświata zmienną - wszak przed pomiarem, nie było jeszcze tego bitu informacji, odpowiadającego pytaniu "czy wartość określona przez pomiar pomiar odpowiada opcji na tak, czy na nie?"