ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Oświeciło mnie dzisiaj, że wiele moich uwag jest niezrozumiałych dla tylko z tego powodu, że chyba posiadam dość szczególną cechę w myśleniu - wyraźnie rozdzielam tezy pod kątem, czy są ustalane w trybie personalnym - arbitralnym, czy obiektywnym
Przy czym, co chyba dla wielu byłoby nieoczywiste - NIE WARTOŚCIUJĘ owych trybów w sensie, że jeden jest dobry, a drugi zły. Wręcz uważam, że każdy z tych trybów ma swoje niezbywalne miejsce, na którym nie powinien go zastępować ten drugi tryb.

W trybie personalnym określane są upodobania, opinie, lubienia.
W trybie obiektywnym ustala się prawa ogólne, spostrzeżenia faktograficzne, hipotezy na temat zewnętrznej wobec umysłu rzeczywistości.

Problem nie leży w tym, że jeden tryb miałby być prawidłowy ogólnie, a drugi nie, lecz w tym, że można się pomylić i stosować tryb jawnie personalny do opisu rzeczywistości obiektywnej, albo odwrotnie - próbować (bez sensu) obiektywizować takie przekonania jak te o gustach, upodobaniach.

Warto jest chyba rozwijać oba tryby poznawcze - i ten obiektywizujący, i ten subiektywny. Razem bowiem się one uzupełniają.