ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ucieczka od prawdy w przemoc
Słabi duchowo ludzie uciekają od prawdy w okazywanie przemocy
Gdy mentalnie zagubiona świadomość nie radzi sobie z rozumieniem świata
może sobie przekierować uwagę z tej niemiłej okoliczności na kolejny pokazanie: ale jestem sprawczy!
Patrzcie! Dokuczyłem komuś, a on się nie obronił - widzicie, to ja tu rządzę!
Przecież nikt mi nie podskoczy, skoro krzywdzę kapryśnie ludzi - siłacz jestem!
Wygrywam! Rządzę! Niszczę, kiedy chcę! To ja - mocarz!

Jednak bycie mocarnym w krzywdzeniu nie zmieni stanu bałaganu w myślach i emocjach
Czasem tylko zwiększa ten bałagan, bo kapryśność w decyzjach tworzy niejasne okoliczności we wspomnieniach
te krótkie odczucia przyjemności bycia dominatorem mają swoją cenę - coraz większy problem z przyjęciem odpowiedzialności z tytułu tego, co się stało.

Kapryśni przemocowcy nie martwią się jednak odpowiedzialnością za to, co robią
Zwykle pochlebiają sobie: skoro takim twardzielem się okazałem, to i z konsekwencjami swoich wyborów się uporam
może znowu przyjdzie mi kogoś w tym celu zgnębić, więc to zrobię, umiem to, udowodniłem to sobie
Ale kapryśny przemocowiec jedno kluczowe przeoczył - nie zawsze robienie wrażenia przed sobą załatwia sprawę
ten lans na sprawczość w działaniach skupionych na krzywdzeniu, nie zadziała gdy ktoś postawi pytanie: a co wartościowego w swoim życiu zrobiłeś?
Przemocowiec o tym nie myśli
Przemocowiec uważa, że skoro umie krzywdzić, to nikt się go nie spyta o to, czy coś dobrego naprawdę potrafi uczynić
Przemocowiec na wszystko ma jedną uniwersalną odpowiedź: zagrożę, wymuszę, w razie czego skrzywdzę!
To jednak nie zadziała, gdy pytanie o dobro w życiu wypłynie z samej duszy przemocowca

Przemocowcy problemy mentalne rozwiązują przekierowując uwagę na walkę z kimś
ale czy zawsze będzie jakiś ktoś do zwalczania i poniżania?
Są problemy, których nie rozwiąże się metodami zastępczymi typu: zgnębię wroga.
Są takie problemy, których rozwiązanie jest zawarte w samym człowieku
Są takie wyzwania, które nie dotyczą niczego w relacjach z ludźmi, lecz domagają się opanowania niespójności we własnej naturze.

Michał Dyszyński Warszawa, 9 lutego 2025