ŚFiNiA

krowa

DZIEŃ SZAMANA

Gdy nastał czas obiadu, mędrzec Krowa przebrał się w odświętne ubranie, tj. spodnie wdział beżowe, lekko poszerzane dołem i tak długie, że porządnie zacisnął pas z ozdobną sprzączką, aby mu się dołem nie przydeptywały, ale jeszcze podkoszulek biały włożony miał, a na to koszulę flanelową w mysiatą kratę i brązowy sweter z narciarzem wyhaftowanym na przedzie. I buty miał na stopach Krowa, o pokroju łódkowatych trampek, a zapinane wygodnie na rzepy.
Musiał się mędrzec Krowa przebrać, bo właśnie rzepy mu się wcześniej poprzyczepiały, gdy zbierał orzechy grzebiąc wśród liści zeschłych i badylowatych zarośli pod onym orzechem, a który rósł na skarpie uformowanej w ten czas, co wybudowano budynek jaki mędrzec Krowa nabył w niewiadomym mu do dziś celu.

Tak i Krowa wystrojony pięknie w kolory jesieni poszedł odwiedzić Lolę. Nawet się zastanawiał czy odwiedzić ją czy nie odwiedzić, ale pomyślał sobie, że dzień który zobaczył rankiem, dzień naprawdę pięknie się zapowiadający rozrzedzonymi chmurami i zaglądającym mu w okna gdy się budził, więc mędrzec Krowa nie mógł tego dnia zaprzepaścić bez emocjonalnego pożywienia.

I Krowa wszedł do domu Loli, gdzie w pierwszym pokoju przywitał się z jej ojcem i zaraz zajrzał do drugiego, a tam jego Lolita siedziała nad książką.

krowa

DZIEŃ SZAMANA (1)

Gdy nastał czas obiadu, mędrzec Krowa przebrał się w odświętne ubranie, tj. spodnie wdział beżowe, lekko poszerzane dołem i tak długie, że porządnie zacisnął pas z ozdobną sprzączką, aby mu się dołem nie przydeptywały, ale jeszcze podkoszulek biały włożony miał, a na to koszulę flanelową w mysiatą kratę i brązowy sweter z narciarzem wyhaftowanym na przedzie. I buty miał na stopach Krowa, o pokroju łódkowatych trampek, a zapinane wygodnie na rzepy.
Musiał się mędrzec Krowa przebrać, bo właśnie rzepy mu się wcześniej poprzyczepiały, gdy zbierał orzechy grzebiąc wśród liści zeschłych i badylowatych zarośli pod onym orzechem, a który rósł na skarpie uformowanej w ten czas, co wybudowano budynek jaki mędrzec Krowa nabył w niewiadomym mu do dziś celu.

Tak i Krowa wystrojony pięknie w kolory jesieni poszedł odwiedzić Lolę. Nawet się zastanawiał czy odwiedzić ją czy nie odwiedzić, ale pomyślał sobie, że dzień który zobaczył rankiem, dzień naprawdę pięknie się zapowiadający rozrzedzonymi chmurami i zaglądającym mu w okna gdy się budził, więc mędrzec Krowa nie mógł tego dnia zaprzepaścić bez emocjonalnego pożywienia.

I Krowa wszedł do domu Loli, gdzie w pierwszym pokoju przywitał się z jej ojcem i zaraz zajrzał do drugiego, a tam jego Lolita siedziała nad książką.

krowa

I Krowa wszedł do domu Loli, gdzie w pierwszym pokoju przywitał się z jej ojcem i zaraz zajrzał do drugiego, a tam jego Lolita siedziała nad książką.
http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4

Agent Tomek · Gość

Jak to była książka Macieju, jakiej materii dotyczyła i jakiej partii program to był?
Z tym nabywaniem, to mogę pomóc, to Communitas miał być!?

krowa

[quote="Agent Tomek"]Jak to była książka Macieju, jakiej materii dotyczyła i jakiej partii program to był?
[/quote]

http://www.youtube.com/watch?v=8-YtVVvxS9o

krowa

I Krowa wszedł do domu Loli, gdzie w pierwszym pokoju przywitał się z jej ojcem i zaraz zajrzał do drugiego, a tam jego Lolita siedziała nad książką.
- No i co u ciebie? Uczysz się?
- Wiersz czytam.
- I masz zadanie go omówić?
- Tylko przeczytać.
- No to czytaj. Na głos.
- Teraz przeczytać?
- Czytaj.

Krowa stał w przejściu pomiędzy pokojami, gdzie w pierwszym stygł rosół z perliczki i drugie danie też z perliczki, z ziemniakami i buraczkami. A przecież przyszedł na zapowiadaną mu od wczoraj sałatkę, jakiej wyuczono Lolę w szkole gastronomicznej. Jednak sałatki nie było i dobrze. Lola zaczęła czytać ten wiersz, ale nie słyszał go wyraźnie. Rosół tymczasem stygł.

- Rzecz to piękna za praw dę, gdy kro cząc w pier wszym szeregu, ginie czło wiek odwa żny, walcząc w obronie ojczy zny; kiedy ato li swe miasto i ziemię żyz ną porzuca, wnet żebra kiem się staje – los to najgorszy ze wszy stkich ...
- Lola? Ty w ogóle nie umiesz czytać.
- Ja?
- Zaraz... Gdzie są okulary? W szafie?
- Nie. Nie tam. Tu są, proszę.
- Hmm... Grecki poeta. Uczą was na Grekach jakby polskich brakowało... Co to jest? Starożytność od Greków się zaczyna? A z historii Słowian nic nie ma.
- No nie ma.

I krowa zabrał się do tego wiersza. Czytał Loli i jednocześnie myślał. Myślał o patrii, o patriotyzmie. Mądry Krowa myślał o ojczyźnie i miał przy sobie śliczną dziewczynę, o odstających uszach i brązowych oczach, które były ubrane w czarne rzęsy. http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4

krowa

"Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,
Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;
Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,
Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –
Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,
Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę."

Krowa przeczytał ten fragment i chwilkę trawił słowa o "prawej małżonce". Pół rosołu już zjadł ostygniętego mimochodem i znów wrócił do wiersza. Wodził brudnym palcem po zdaniach, brudnym od zbierania orzechów i drzazg z porżniętej na klocki starej konstrukcji stodoły. A nabył ją od wieśniaka, któremu potrzebne były na gwałt pieniądze, to znaczy na benzynę do Renówki "coupe" potrzebował ten umierający rolnik.

- No widzisz dziecko... W wierszu jest mowa o twoim tatusiu, żeby nie wyjeżdżał za granicę do pracy i nie zostawiał was.
- Mhmm.

"Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie
Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,
Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,
Wszak niesława, a także zło tuż za nim podąża.
Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,
Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,
Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,
Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy"

- No widzisz; wyjedzie a będą go tam mieli za nic.

Na stoliku stał porcelanowy słonik z dużymi uszami. A Lola miała takie różowe paznokcie, takie brzydkie a takie denerwujące.

- Ładne masz oczy.

"Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,
Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,
Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,
Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie"

- A teraz było o tobie, żebyś nie uciekała do Anglii.
- Mhmm.
- Ty, poszukaj takiej piosenki na komputerze o patriotyzmie. Wybij patriotyzm w Googlach... No jak piszesz patriotyzm? Ty nic nie umiesz. A jakie masz zimne ręce. Dawaj rękę... Lodowata. http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4[/quote]

krowa

"Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,
Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;
Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,
Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –
Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,
Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę."

Krowa przeczytał ten fragment i chwilkę trawił słowa o "prawej małżonce". Pół rosołu już zjadł ostygniętego mimochodem i znów wrócił do wiersza. Wodził brudnym palcem po zdaniach, brudnym od zbierania orzechów i drzazg z porżniętej na klocki starej konstrukcji stodoły. A nabył ją od wieśniaka, któremu potrzebne były na gwałt pieniądze, to znaczy na benzynę do Renówki "coupe" potrzebował ten umierający rolnik.

- No widzisz dziecko... W wierszu jest mowa o twoim tatusiu, żeby nie wyjeżdżał za granicę do pracy i nie zostawiał was.
- Mhmm.

"Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie
Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,
Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,
Wszak niesława, a także zło tuż za nim podąża.
Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,
Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,
Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,
Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy"

- No widzisz; wyjedzie a będą go tam mieli za nic.

Na stoliku stał porcelanowy słonik z dużymi uszami. A Lola miała takie różowe paznokcie, takie brzydkie a takie denerwujące.

- Ładne masz oczy.

"Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,
Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,
Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,
Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie"

- A teraz było o tobie, żebyś nie uciekała do Anglii.
- Mhmm.
- Ty, poszukaj takiej piosenki na komputerze o patriotyzmie. Wybij patriotyzm w Googlach... No jak piszesz patriotyzm? Ty nic nie umiesz. A jakie masz zimne ręce. Dawaj rękę... Lodowata. http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4

betonja

OOOOOOO i Pan krowa już jest
i kuń, a huszka jak nie było tak nie ma

za to ja jestem

wszystkiego najlepszego Irob man i niech ci się kult rozwija z rurki

krowa

Mądry Krowa zjadł rosół z perliczki. On zjadł też udko perliczki, zimne ziemniaki i buraczki niepryskane. A Lola na pewno zje czekoladę którą jej dał.

- A dlaczego mi pan daje czekoladę?
- Bo tak. Idę już. Kot może mnie szukać. Mam kota pięknego.
- Przecież widziałam.
- Gdzie?
- Jak byłam u pana.

Mądry Krowa wiedział co robić - zapomnieć. On wiedział, że musi zapomnieć wszystko co niby się zdarzyło, aby żyć wiecznie. http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4

krowa

[quote="betonja"]OOOOOOO i Pan krowa już jest
i kuń, a huszka jak nie było tak nie ma
za to ja jestem
:)[/quote]

Zapomnij... nie ma Cie.

Mądry Krowa zjadł rosół z perliczki. On zjadł też udko perliczki, zimne ziemniaki i buraczki niepryskane. A Lola na pewno zje czekoladę którą jej dał.

- A dlaczego mi pan daje czekoladę?
- Bo tak. Idę już. Kot może mnie szukać. Mam kota pięknego.
- Przecież widziałam.
- Gdzie?
- Jak byłam u pana.

Mądry Krowa wiedział co robić - zapomnieć. On wiedział, że musi zapomnieć wszystko co niby się zdarzyło, aby żyć wiecznie. http://www.youtube.com/watch?v=VxgawQhm-y4

Agent Tomek · Gość

Choć żem zawodowiec, lubieniu Krowy nie da się zapobiec! :rotfl:

Gość

IroB

i

zero odzewu na wezwanie co by my sie wszyskie za te krowe wzieli :cry:

mach nichts , jakos to bedzie ....jak mawial beckenbauer, szaumamal :brawo:

milego tygonia Wam zycze, przyjaciele sfini :szacunek:

Gość

krowa najwierniejszym bywalcem pot krzyzem :szacunek:

IroB

chyba sam sobie na zlosc postawilem krzyz przed sfinio

no bo krzyz postawilem sfini a krowa w nim najwiecej robi plackow, sra znaczy.

I zeby jeszcze krowa pisala cos co choc troche odbiegalo by od plastikowej igly to by bylo calkiem git, a tak to ie ma z kim pogadac nawet o niczym

i

Agent Tomek · Gość

Głupiś Ireneuszu niczem Niemiec niegramotny, o niczym gada się na fejzbuku, na śfini gada się o ontologii! :fuj:

Adam Barycki · Gość

Otóż to, Panie Iro, a Pan nic nie pisze o ontologii, no bo niby jak Pan ma pisać, skoro Pan nawet nie wie, że jabłko, którego na oczy nigdy nie widział Pan Dyszyński, nie istnieje, a jest tylko bulgotaniem omamów we łbie Pańskim durnym, a nie jabłkiem. Na naszej planecie istnieją tylko te jabłka, które zobaczył na własne oczy Pan Dyszyński, ale i to nie jest nic pewnego, bo z kolei Pan Wuj Zbój, absolutnie wyklucza w sposób rzetelnie naukowy, aby gdziekolwiek we wszechświecie istniało jakiekolwiek jabłko. A Pan, Panie Iro, jak ten głupek plecie dookoła wszystkim trzy po trzy, że są jakieś jabłka, ale już udowodnić tego Pan nie potrafi. Dlatego w dla swojego rozwoju intelektualnego, powinien Pan rozpocząć z obydwoma Panami poważną debatę naukową o być albo nie być jabłka. Jednak i Pan Krowa może Panu bardzo dużo powiedzieć o tym co myśli o jabłku.

Adam Barycki

Nikczemnik · Gość

Przedstawiając się jako Nikczemnik napiszę coś, czego jeszcze nie było.
A zwyczajnie napiszę, co mam w polu widzenia.

- kawałek drzewa w postaci plastra z widnymi "słojami"
- obciążnik kamienny tkacki
- plastikowy stolik w kolorze białym
- dwa zagłówki do tapczanu
- tekturowe pudełko, puste
- ławka szkolna z blatem laminowanym na metalowych nóżkach
- podręcznik o wykonawstwie robót murowych i tynkarskich
- pudełko po czekoladkach, duże
- katechizm z kolorowymi obrazkami
- miarka metalowa zwijana, 3m, urwana
- garnuszek z kawą
- kubeczek na wino lub wódkę, pusty
- zapałki
- długopis w kolorze beżowym
- rachunek za internet
- książka o kulturze Persji
- okładka plastikowa, cienka
- gwóźdż stalowy długości 27,5 cm
- komputer z monitorem
- butelka wina Nasze Kawalerskie
- butelka Palinki brzoskwiniowej
- plastikowy koszyk na warzywa z zegarem w środku i jakimiś kosmetykami
- kij wierzbowy, suchy
- narzuta albo zasłona
- stół drewniany z nogami toczonymi przykryty ceratą
- dwa kubki na wódkę, miód lub wino
- nożyczki
- srebrna papierośnica
- stary korkociąg
- klucze do samochodu
- egzemplarz książki pod tytułem "Głód nie jedno ma imię"
- drut stalowy średnicy 8mm
- nóż do "podcinania" tętnic szyjnych z rączką drewnianą
- scyzoryk wielofunkcyjny z deseniem "khaki"
- grzebień wybrakowany
- kieliszek kryształowy
- zawias drzwiowy
- zwój papieru
- drukarka
- trzy pary butów
- grzebień niewybrakowany
- kable
- znowu narzuta lub zasłona
- lampka nigdy nie używana
- dwie pary spodni
- laptop
- sweter
- koc wojskowy szary
- wieszak z dwoma kurtkami
- dwie szafy
- dwa pseudo kredensy
- dwie lampy naftowe
- talerze fajansowe i wazony
- dwa małe i jeden duży kosz wiklinowy
- łóżko przykryte kocem wojskowym szarym
- trzy fotele z narzutami typu "Cepelia"
- sweter
- krzesło ogrodowe z plastiku
- kredens dębowy
- krzesło drewniane, czarne
- papier toaletowy
- zegar "kominkowy" nakręcany, bijący godziny
- znowu wazony fajansowe
- trzy rzeźby wypalane, szkliwione
- dwie reprodukcje obrazów Wyspiańskiego "dzieci"
- obrazek przedstawiający Matejkę
- mały obraz Matki Boskiej z Jezusem
- duża grafika "Procesja"
- Piec kaflowy, brązowy
- popielnik żeliwny
- wiadro z trocinami
- skrzynia drewniana po granatach
- duże pudło tekturowe z orzechami
- węglarka blaszana
- znów trzy pary butów
- radio
- głośniki
- stołek drewniany
- koszula
- dwie party spodni typy dres
- sterta dokumentów w teczkach, na podpałkę
- popielniczka porcelanowa, kolorowa
- dwa komplety filiżanek do kawy
- małe miseczki fajansowe
- jedna lampa ze zwykłą żarówką
- sufit popękany
- podłoga z linoleum
- drzwi wysokie z zepsutą klamką
- dwa okna 6-cio kwaterowe z mosiężnymi klamkami
- kaloryfery rurowe, nieczynne
- mały dywanik
- papier pakunkowy do zwijania skrętów papierosowych
- telefon komórkowy nieczynny
- aparat fotograficzny cyfrowy, nieczynny
- klucz francuski
- trzy banknoty; 50, 20 i 10 zł
- małe pudełko tekturowe na klucze
- kilka par skarpetek wypranych
- dwie rolki nici i guziki
- plik kartek zszyty
- jeszcze dwie pary butów

Zduzgotany · Gość

Co by nie myśleć Adamie, Krowa wielkim postrzegatorem jest!

Nikczemnik · Gość

Oj jest jeszcze trochę:

- znów zapałki, dwa pudełka
- pogrzebacz
- szufelka
- Ilustrowany Słownik Języka Polskiego
- białe majtki do prania
- rolka filmu "I Wojna Swiatowa"
- dwie pary zepsutych okularów
- duży nóż typu bagnet
- wiaderko plastikowe z igliwiem sosnowym
- jeszcze dwie pary butów
- worek plastikowy z jakimiś ubraniami
- świecznik
- zmiotka z szufelką
- pantofle z wielbłądziej skóry
- jeszcze jedne buty
- torebka z rękawiczkami
- dwie serwety cepeliowskie
- bardzo mały patyk z odgałęzieniem
- popękane ściany
- pajęczyny
- dwie poduszki, kołdra, prześcieradło, koc kolorowy
- piżama flanelowa
- komary
- pusta butelka po Palince wiśniowej

Zduzgotany · Gość

Oj niedobrze Macieju, winno być „pidżama”!

Geniusz Krowa · Gość

IroB