ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Papież JP II miał się kiedyś wypowiedzieć, że ofiara Jezusa na krzyżu była "wyrazem solidarności" z cierpiącą ludzkością. I ja uważam, że jest w tym bardzo ważny aspekt sprawy. Ale chyba domagający się komentarza.

Owo "wyrażenie solidarności" w tym przypadku jest bowiem według mnie czymś znacząco innym, niż jakieś takie ludzkie wyrażenie solidarności np. poprzez udział w jakiejś tam manifestacji poparcia. Tu chodzi o coś fundamentalnego w kontekście odkupienia, ściśle związanego z pytaniem: ale niby dlaczego Bóg w ogóle miałby mieć prawo wybaczać komukolwiek grzechy, które ktoś popełnił, lecz które skrzywdziły inne osoby (bo nie bezpośrednio Boga)?...
Bóg, który by przebaczył np. bluźnierstwo wobec Niego czyniłby to zgodnie z jakąś postacią prawa, że przebaczać może ten, kto został skrzywdzony. Więc w przypadku grzechu bezpośrednio przeciw Bogu przebaczenie z Jego strony jest uzasadnione. Ale dlaczego Bóg miałby przebaczać tyranowi rodzinnemu, który skrzywdził swoją żonę i dzieci?... To one mają tu władzę nad wybaczaniem, bo to one były krzywdzone.
Do tego aby Bóg miał prawo wybaczyć wielu ludziom (ale szczególnie tym, którym ich ofiary nie zaofiarowały wybaczenia) potrzebne było zespolenie cierpienia Boga z cierpieniem ludzkości. I aktem tego zespolenia była ofiara Jezusa na krzyżu.