ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dlaczego na świecie wybuchają wojny?
- Moją główną odpowiedzią tutaj byłoby: bo zbyt wielu ludzi nie patrzy na to, jakie na wojnie wyrządza się krzywdy, a za to są wpatrzenie w ideę "chwały zwycięstwa"?

Uwaga, spostrzegawczość, percepcja są wybiórcze, kierunkowe - efektem ich działania jest sytuacja, w której ostatecznie umysł i uczucia zajmą się tym, co im w jakimś stopniu wskazano, zasugerowano. Do tego dochodzi ta okoliczność, że niektóre osobowości są, trochę z natury, genetycznie rywalizujące, emocjonalne, gniewne, żądne dominacji. A emocje tak działają, że próbują ściągnąć rozpoznania rzeczywistości do tego, co je stanowi. Dlatego gniewni i rywalizujący ludzie będą postrzegać cały świat wokół nich jako samoistnie, ze swojej natury gniewny i rywalizujący.
Gdy się przyjrzymy wypowiedziom polityków, czy ludzi zaangażowanych po stronie wywyższania swojej grupy, swojej osoby, to raczej jest bardzo mała szansa, że dostrzeżemy w nich zainteresowanie tym, co podczas wojen, starć jest przecież najważniejsze - CIERPIENIA LUDZI. "Wojenni ludzie" nie widzą cierpień, tylko widzą chwałę zwycięstwa. Jeśli ktoś wojennym ludziom o cierpieniu, krzywdzie przypomina, to po prostu odwracają od tego swoją uwagę.
Odwracać uwagę od przyjrzenia się głównemu skutkowi wojen, czyli od cierpienia, krzywdy, zniszczenia, można na wiele sposobów. Praktykowane są m.in.:
- od razu zajęcie się kwestią win (prawdziwych, albo rzekomych, ale na wyjaśnienia zwykle nie ma czasu, ani woli zajęcia się nimi uczciwie) po stronie "wrogów"
- wyolbrzymianie zagrożeń nawet w sytuacji, gdy to wyolbrzymiający ma ewidentną przewagę
- nadinterpretowanie zwykłych sytuacji i zachowań życiowych, jako okazanie wrogości przez "obcych", albo "tamtych"
- przypominanie o chwale wcześniejszych historycznych zwycięstw
- sugerowanie, że przecież np. "naszemu narodowi należy się właściwe miejsce"
...
itp. itd.
A krzywdy i cierpienia, które się MUSZĄ pojawić, gdy wybuchnie wojna... Cóż... :mrgreen:

O tym się nie wspomina, na to się nie patrzy. :nie:

Michał Dyszyński

Po mojemu:
Żadne krzywdzenie nie jest chwalebne!
Zabijanie nie przynosi chwały!
Niszczenie, mordowanie, gwałcenie jest hańbą, której właściwie to nie ma jak zmyć z osobowości, która się tego dopuściła, takie czyny niosą ze sobą potępienie, niezależnie od tego, jak bardzo ten, kto się ich dopuścił, pragnął swojego i swojego narodu wywyższenia.

Andy72

Takie myślenie że coś da chwałę jest pogańskie, było często w czasach antycznych - Aleksander Wielki, Juliusz Cezar. W filmie "Troja" takimi kategoriami myśli Achilles.

Semele

Michał Dyszyński

Semele