ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Amoralne postawy są - z definicji - postawieniem czegoś, co dana jednostka uznaje za coś najwyższego dla siebie, ponad wszelkimi innymi przesłankami, aspektami, potrzebami innych ludzi, prośbami, wołaniem o zaprzestanie albo pomoc komuś.

Co by to nie było owo "coś" co amoralność postaw powoduje, będzie miało tę cechę, że NIE DOPUŚCI KONKURENCJI, najczęściej nawet nie rozważy tego, aby zmienić nastawienie.
Czym może owo "coś" co amoralnym człowieka uczyni?...
- Może to być (bardzo często jest) twarda doktryna - np. o konieczności rewolucji, o zwycięstwie swojego narodu, o konieczności szerzenia swojego wyznania (albo i ateizmu).
- Może to być postawienie na piedestale siebie - np. swoich emocji, pragnień, celów swojej pozycji społecznej, swoich dowolnych ambicji, może potrzeb.
- Może to wreszcie być skupienie się totalne na innej własnej wartości - rodziny, bogactwa, sukcesu.

Jest - oprócz wyżej wskazanego - jeszcze jedno źródło amoralności totalnej. Myślę tu o totalnej bezmyślności, całkowitemu oddaniu się instynktownemu odbiorowi świata. Taki ktoś, kto tylko instynktami myśli, jest jak zwierzę - z definicji amoralne, bo jeszcze nie zdolne do stawiania sobie kwestii moralnych przed osąd umysłu. Bezmyślność totalna i instynktowność jest tą drugą stroną amoralności w ludzkich postawach.
Ważne jest, że człowiek amoralny zamyka na twardo wszelką negocjację w sprawie, usuwa wszelkie alternatywy - liczy się więc np. tylko dobro jego rodziny, albo tylko dobro (osobną jest kwestią jak ów ktoś pojęcie "dobra" definiuje, bo najczęściej amoralni definiują je bardzo prostacko, jako prostą dominację, wywyższenie) jego narodu, jego poczucia związku z czymś tam, jego emocje. Gdy już owo coś takim absolutnym się stanie, to dalej amoralnemu "wolno jest" (w jego przekonaniu) zrobić wszystko - w szczególności niszczyć, zabijać, krzywdzić. Wszak nic nie jest ponad to, co sobie ogłosił jako absolutną nadwartość.

Oba te typy źródeł amoralności mają jeden wspólny mianownik - odrzucenia odpowiedzialności za to, co się czyni.