ŚFiNiA

anbo

Podobnie jak w przypadku pierwszego ogrodu, tak i drugi ogród opisany w Księdze Urantii najwyraźniej został zainspirowany biblijną opowieścią o Edenie i wygnaniu z niego pierwszych rodziców, a następnie powiązany przez wyznawców tej księgi z legendarną Atlantydą. Lokalizacja też nie jest ani przypadkowa, ani nie ma pozaziemskiej inspiracji, bo w rejonie Zatoki Perskiej badania archeologiczne prowadzone są od XIX wieku, a nasiliły się na początku wieku XX. Oczywiście dla autorów KU nie było tajemnicą, że płyną/płynęły tam cztery rzeki, Tygrys, Eufrat, Karun i Wadi Batin.

Po tym krótkim wstępie przejdę do omawiania najważniejszych fragmentów z KU dotyczących drugiego ogrodu.

Prawie cały rok upłynął, zanim karawana Adama dotarła do Eufratu. Zastali rzekę w czasie powodzi i rozłożyli się obozem na prawie sześć tygodni na równinach, na zachód od jej nurtu, zanim zdołali się przeprawić do krainy pomiędzy rzekami, która miała się stać drugim ogrodem.

W tamtych czasach same tylko rzeki stanowiły dobrą, naturalną obronę a niedaleko na północ od drugiego ogrodu Eufrat i Tygrys zbliżały się do siebie tak bardzo, że można było zbudować mur obronny o długości dziewięćdziesięciu kilometrów, dla ochrony terytorium południowego pomiędzy rzekami.

Chronologicznie czasy drugiego ogrodu należy umieścić niedługo po pierwszym ogrodzie, czyli w przybliżeniu 40 tysięcy lat temu. Jak już pisałem w tamtym czasie ludzie nie posiadali możliwości budowania takich murów, jak to opisano w KU. Nie ma także żadnych znalezisk archeologicznych, które by wskazywały na prawdziwość opisu zawartego w Księdze. Zwolennicy KU ratunku szukają w hipotezie „zatoki oazowej”, ale to omówię na końcu.

Kapłaństwo setyckie pełniło trojakie zadania, zajmowało się religią, zdrowiem i edukacją. Kapłani tego porządku byli tak nauczani, żeby mogli prowadzić uroczystości religijne, służyć jako lekarze i inspektorzy sanitarni, oraz pracować jako nauczyciele w szkołach ogrodowych.

Do ziemi między rzekami karawana Adama przywiozła nasiona i cebulki setek roślin i zbóż z pierwszego ogrodu; przyprowadzono także liczne stada i niektóre udomowione zwierzęta.

Mamy tu obraz wysoko rozwiniętej cywilizacji, co jest sprzeczne z naszą wiedzą o ludziach sprzed 40 tysięcy lat. Według badaczy rolnictwo rozwinęło się mniej więcej 10 tysięcy lat temu. Wprawdzie są ślady sprzed 28 tysięcy lat wykorzystywania niektórych roślin w ten sposób, że przesadzano je z miejsc naturalnego występowania w inne, a sprzed 23 tysięcy uprawy roślin na niewielką skalę, ale do tego, co opisuje KU, ma się to nijak, to po prostu obraz z czasów znacznie odleglejszych.

Stworzyli trzeci alfabet, oprócz tego położyli fundamenty pod znaczną ilość tego, co stanowiło zaczątki nowoczesnej sztuki, nauki i literatury. Tutaj, na ziemi między Tygrysem i Eufratem, zachowali sztukę pisania, metalurgii, garncarstwa i tkactwa oraz stworzyli architekturę niedoścignioną przez tysiąclecia.

Nie przez tysiąclecia, ale przez dziesiątki tysięcy lat. Pismo powstało około 6000 lat temu i z początku zdecydowanie nie służyło do tworzenia literatury (Epos o Gilgameszu powstał około 5000 lat temu). O tym, że stało to się w Dolnej Mezopotamii (między Tygrysem i Eufratem) wiadomo nie od dziś, autorzy KU inspirację do swojej opowieści jak najbardziej mogli czerpać z ówczesnej wiedzy, a nie z pozaziemskiego objawienia.

Koncepcja istnienia wysoko rozwiniętej cywilizacji, która zniknęła, to koncepcja wzięta z Atlantydy Platona. Teoretycznie było to możliwe chociaż nie ma na to żadnych dowodów, ale w praktyce niewiarygodne, bo trudno, żeby taka cywilizacja, jak ta opisana w KU, nie wpływała na ościenne ludy. Zarówno wiedza o rolnictwie i budownictwie, jak i pismo przedostawałyby się dalej, a tymczasem absolutnie nic nie wskazuje na to, żeby tak się działo. A przecież to nie była wyspa, to był kawałek lądu połączony z resztą lądu zanim – jak twierdzą zwolennicy KU – zatonął.

W 201 roku archeolog Jeffrey Rose z Uniwersytetu Birmingham w Wielkiej Brytanii wysunął hipotezę „Oazy Zatokowej”. J. Rose twierdzi, że zanim 8 tysięcy lat temu Zatoka Perska została zalana, mogła być miejscem, w którym ludzie żyli od 100 tysięcy lat. Rose swoją hipotezę opiera na tym, że wzdłuż linii brzegowej Zatoki Perskiej odnaleziono wiele kamiennych domów sprzed 7,5 tysiąca lat (co zbiega się w czasie z zalaniem Zatoki), a wcześniej były tam tylko ślady rozproszonych obozów myśliwskich. Według archeologa pojawiły się nagle, co tłumaczy tym, że istniały lepiej rozwinięte ludzkie populacje, które żyły w zatopionych rejonach Zatoki Perskiej. Jest to jednak tylko hipoteza ponieważ tereny są pod wodą i dopóki się ich nie zbada, nie będziemy wiedzieli nie tylko tego, jak wyglądała ta hipotetyczna cywilizacja, ale czy w ogóle istniała.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]