ŚFiNiA

bol999

Wiara to nadzieja, że tak jest lub będzie w co wierzysz.
Za komuny wierzono w Świetlaną Przyszłość, Ś.J. w Królestwo Boże inni w Niepokalane Poczęcie, w dziewictwo prostytutek, prognozy pogody, obiecanki prezydenta, krasnoludki, przyjście Zbawiciela Jezusa, 21.12.2012 ......................
Wybór w co wierzyć mamy nieograniczony, wiedzy niewiele- niestety

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

Tja ale możemy się opamiętać i nie wierzyć w Hune albo lampę alladyna!

bol999

wujzboj

wujzboj

bol999

WIARA w Boga, Stwórcę Wszechrzeczy, Krasnoludki, niepokalane poczęcie itd pozostaje WIARĄ a NAUKA NAUKĄ.
Nauka wyklucza niepokalane poczęcie, ale nie dorosła do potwierdzenia istnienia, czy zakwestionowania istnienia; Krasnoludków, Bogów, Stwórcy Wszechrzeczy.
Istnienie bogów; Ammun, Ra, Thoth, Ptah itp. potwierdzają starożytne kroniki jako osoby fizyczne, żyjące wśród ludzi.
Możemy w nie wierzyć jak w to co piszą o swoich aktualnych osiągnięciach naukowcy lub nie i mają pod tym względem mniej więcej tą samą wartość.
O Stwórcy Wszechrzeczy wiadomo najmniej, tyle co o Wielkim BUUUM- możliwe że było.

wujzboj

Istnienie krasnoludków potwierdza niejedna książka, o wypowiedziach Sierotki Marysi nie wspominając. Możemy w nie wierzyć jak w to co piszą o swoich aktualnych osiągnięciach naukowcy lub nie i mają pod tym względem mniej więcej tą samą wartość.

("Nim odpowiesz" - rzekł koziołek, "Wprzódy dobrze sią zastanów!")

bol999

Budyy

bol999

A ja nie wierzę i Wujowi więc nie musi się trudzić, chyba że zaprosi mnie na piwo w towarzystwie krasnoludka czy boga.

vpprof

wujzboj

vpprof

vpprof

Jeszcze garść uwag do samego artykułu, bo zaczynamy odpływać.

konrado5

vpprof

Dlatego tak sądzę, że nie widzę żadnych realnych alternatyw. Wszystkie alternatywne teorie dotyczące sensu wyrażeń nie zgadzają się z obserwowalnymi ludzkimi zachowaniami, dlatego są to teorie bezużyteczne. Tak w ogóle to jest to offtopic.

konrado5

Z obserwowalnymi ludzkimi zachowaniami zgadza się również ta teoria:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/dlaczego-w-jezyku-nie-da-sie-sformulowac-tez-idealizmu-soi,310.html
No i ludzie nie sądzą, że krzesło istnieje tylko wtedy gdy ktoś ma w danym momencie jego wrażenie, więc twoja teoria się nie zgadza z obserwowalnymi ludzkimi zachowaniami.

Próbowałem uzasadnić i zbadać konsekwencje przyjęcia, że słowom, których nie potrafimy zdefiniować za pomocą innych słów nadajemy znaczenie przez odniesienie ich do własnego teraźniejszego przeżycia. Długo się zastanawiałem dlaczego akurat takie kryterium przyjmuję. Wydaje mi się, że wiąże się to z przekonaniem, że prawdziwość zdania "Odczuwam ból" jest bardziej pewna niż prawdziwość zdania "Istnieje krzesło" albo "Odczuwałem ból" (pamięć podobnie jak zmysły może zwodzić). Jednak przyjmując takie przekonanie musielibyśmy przyjąć, że słowa takie jak "przeszłość", "przyszłość", "ja", "on" nie mają znaczenie. Jedynie znaczenie ma "ogół tego co teraz przeżywam", czyli "teraźniejsze przeżycie", bo gdy przeżywamy przeżycie 5 krzeseł, to nie możemy go podzielić na części takie jak "1 z tych przeżytych krzeseł", bo wtedy byśmy przeżyli zupełnie inne przeżycie "1 krzesło". Nie byłaby to więc część tego przeżycia. Skoro nie ma części przeżycia, to nie możemy nawet myśleć. Mało tego, nie potrafimy pomyśleć o teraźniejszym przeżyciu, bo gdy o nim myślimy to już jest po fakcie (refleksja następuje po akcie). Zatem nawet solipsyzm semantyczny jest niemożliwy do przyjęcia, chociaż początkowo wydawał się jedynym stanowiskiem możliwym do przyjęcia. Otóż okazuje się, że przyjęcie, że znaczeniem słów są przeżycia jest arbitralne. Równie dobrze mogę przyjąć, że znaczeniem słów niedefiniowalnych są przedmioty istniejące realnie. Warto zauważyć, że rozumieć słowo to nic innego jak znać znaczenie słowa, a więc ktoś kto twierdzi, że nie rozumie czym jest "krzesło istniejące realnie" tylko arbitralnie przyjął, że znaczeniem słów są tylko przeżycia. Równie dobrze można przyjąć, że znaczeniem słów są przedmioty istniejące realnie, a pytanie czym one są nie ma sensu, podobnie jak nie ma sensu pytanie "czym są przeżycia" przy przyjęciu, że znaczeniem słów są przeżycia. Tak naprawdę nie możemy sprawdzić czy coś rozumiemy, a nawet jeżeli ktoś powie, że niewątpliwą prawdą jest to, że rozumie czym są przeżycia, to wynika to z przyjęcia definicji "rozumieć=doznawać". Spotkałem się z opinią, że to co mam do dyspozycji to z definicji wyłącznie doznania. Tutaj również arbitralnie przyjmujemy, że "mieć do dyspozycji=doznawać". Jednak wtedy nie możemy uznać, że "ja" jest ciałem, a to niewykluczone, że ja jestem ciałem przeżywającym. Brak pewności, że jestem ciałem niczego nie uzasadnia, bo przecież nie mogę przeżyć siebie, bo by to prowadziło do tego, że przeżycie przeżywa przeżycie, co brzmi dziwnie. Jeżeli "ja" jest ciałem to ma do dyspozycji również jedzenie, a więc twierdząc, że ma do dyspozycji tylko przeżycia rozumiemy słowo "mieć do dyspozycji" w dziwnym znaczeniu. Wniosek z tego co powyżej napisałem jest taki, że nie ma sensu pytać się o to czy rozumiemy słowa "krzesło istnieje realnie" bo tak naprawdę nie możemy sprawdzić czy coś rozumiemy, możemy co najwyżej przyjąć, że coś rozumiemy. Czyżby spór między idealizmem a realizmem sprowadzał się do problemów znaczenia słów?

vpprof

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/o-empirycznym-kryterium-sensownosci-konrado5-vpprof,4091.html#81569

wujzboj

vpprof

vpprof

OK, od ostatniego mojego posta upłynęło trochę czasu, przemyślałem to i owo i chciałbym zapytać prościej. Mówisz, wuju, że wolnomyśliciel musi wierzyć w to, że to, czego doznaje, jest prawdziwe. Ty wierzysz w Boga, więc wychodzi na to, że i ty i wolnomyśliciel w coś wierzycie. Wygląda tak, jak gdyby wiary nie dało się uniknąć. Ale ja nie zaliczam siebie do wolnomyślicieli; ja nie wierzę w to, że moje doznania zgadzają się z tzw. obiektywną rzeczywistością, bo w ogóle uznaję termin „obiektywna rzeczywistość” za bezsensowny (tak jak neopozytywiści, do których siebie zaliczam). Mnie po prostu interesują tylko doświadczenia, doznania (jak zwał tak zwał); dlatego w moim światopoglądzie prawdziwe z definicji (tak definiuję prawdziwość) jest to, co zgadza się z tymi założeniami. Nie ma tu żadnej wiary. Czyli można zbudować światopogląd bez brania jakichkolwiek założeń na wiarę?

To oczywiście nie dowodzi niepoprawności teizmu; nic nie jest w stanie tego obiektywnie dowieść, bo jesteśmy w obszarze filozofii a nie nauki i każdy bierze sobie inne „początkowe” założenia.

wujzboj

vpprof

Michał Dyszyński