ŚFiNiA

barycki/konto usunięte

Jak powyżej widać i z absolutnym brakiem wiedzy daje się żyć, a nawet imitować myślenie.

Adam Barycki

Kori

Ciekawa to myśl, jak możesz to rozwiń.

Wiesz, staram się jak mogę

Luzik, ja też się "bawię" tylko w bardzo koncepcyjnym sensie. To widać z dopiero z dystansu, że to tylko takie zabawy, choć wszyscy je biorą bardzo na poważnie, nawet jeśli ich wypowiedzi są żartobliwe.

Kori

Dokończymy później, bo idę do szkoły rozszerzać imadłem wiedzę.

abangel666

O tym pisał już Gombrowicz w "Ferdydurke" - zachowanie takie określił mianem "gęba"... wyraził się znacznie krócej od Ciebie.

Pozdrawiam
ab.

Kori

Kori

luzik

Kori, absolutny brak wiedzy mnie dotyczy, i przyznaję rację Baryckiemu, że da się z nim żyć, a także imitować myślenie

Kori

......

luzik

Kori

(temat postu centimetr powyżej)
Może dlatego, że nie mamy Akceptacji Siebie, Pewności (Siebie), która tworzy Spokój Wewnętrzny, Harmonię i Łagodność, Empatię, Jedność czy Spójność Istoty. Wtedy nie byłoby po co dyskutować, stawiać tezy, hipotezy i dowody, pokazywać, z czym się nie zgadzamy i co uważamy za złe/słuszne/głupie, itd. Byłoby dobrze, jak jest. Jednak tak nie jest, a nam nie jest dobrze po prostu. Podzielenie, skonfliktowanie istnieje w nas, w człowieku, w głowie, jakkolwiek to nazwać, odbija się ono w dyskusjach.

Dlatego zabiegamy o nią przed samymi sobą, myśląc samemu w swojej głowie jak i udzielając się na forum (które również jest w naszej głowie), podając jakąś tezę, jakąś teorię, jakiś fragment, który identyfikujemy jako "nasz", potem go logicznie,bądź nie, bronimy, uzasadniamy, oczekujemy na odpowiedź, reagujemy bądź odpowiadamy.

Odpowiadamy komu? "Krytykom", których wyobrażenia, obrazy mamy w swoich umysłach, którym przypisujemy określone postawy, a tych krytyków bierzemy z kopalni wirtualności, Internetu- z samego forum, z wypowiedzi jakiegoś/ jakichś użytkowników tworzymy obraz, stereotyp myślowy, który w swojej głowie wizualizujemy w postaci myśli, i który musimy przekonać do "swojego" zdania.

Teza czy teoria się utrzymuje bądź nie, nie ma to być może znaczenia, liczy się, że w sobie samych ciągle się ścieramy by wylądować na swojej racji, ale zanim to nastąpi i odetchniemy zaspokojeni, może minąć dużo czasu w walce o to - w walce na argumenty, słowa, autorytety, dowody i ich falsyfikaty; ciągłe chybotanie się pomiędzy przekonaniem o swojej racji, a następującym po bądź przed nim zwątpieniem.

Filozofowanie w formie, w jakiej je znamy (i znów, jakie "my"?) bierze się z niewiedzy i niepewności, co wiąże się z lękiem. Ale logiką i rozumem nie da się wyjść z tej niewiedzy i niepewności, która trwa jak niezniszczalny głaz. Można ten głaz ładnie przyozdobić, a można nadać mu imię, wielbić go. Można odwrócić od niego wzrok albo ciągle się w niego wpatrywać. Można nadać mu sens, albo pozbawić go sensu, co jest tym samym. Ale on tam dalej stoi, co z nim robimy, to niejako wychodzi w naszych wypowiedziach, przed nami samymi, ale inni też je czytają i "widzą", że u nich ten głaz to zupełnie inaczej wygląda. A wtedy różnie na to reagują, najczęściej starają się ośmieszyć wygląd tego głazu i jego ozdobniki, pokazując, starając się dowieść, że to ich głaz jest prawdziwy, jedyny rzeczywisty, a inni go nie widzą i nie mają z nim kontaktu, nie mogą go zrozumieć, czy to przez wyparcie, ignorancję, jakąś "wrodzoną głupotę", lenistwo, błąd myślowy, brak zachowania poprawności logiki rozumowania, różnice doświadczeń, albo coś jeszcze innego, co u nas w naszej głowie nazywamy inaczej.

To ciekawe, chciałoby się napisać, bo o jakim filozofowaniu ja piszę, jak nie o takim wyobrażonym, w przestrzeni mojej głowy, a nie jako takim "wszechobecnym". "Wszystko" (mam na myśli wszystko, a nie słowo "wszystko") pcha się do konceptualizacji w naszych umysłach.

Hmm, zarówno akapit o Akceptacji Siebie, jak i dalsze, o "głazie niepewności", zdaje mi się, że więcej mówią o mnie niż o owych "wszystkich", owych ludziach, o których niby chciałem napisać, czyli użytkownikach, o "was". To znaczy, nie wykluczam, że tekst mówi, częściowo w metaforyczny sposób o rzeczywistych ludziach, których "reprezentanci" na forum są nicki i słowa od nich pochodzące. Jednak zdaje się być prawdopodobne, że to, co napisałem, to opis moich intrapsychicznych doświadczeń, które rzutuję jak hologram na inne osoby, tzn. chcę powiedzieć, że mechanizmy, reakcje, stany, jakie zauważam w sobie, przypisuję też innym, ale nie wiem do końca, z czego to się bierze. Bo ma to związek oczywiście z wypowiedziami konkretnych użytkowników, a może z tym, że każdy kolejny konkretny użytkownik, "pisujący nick", okazuje się być, odpowiadać, reagować, mieć stosunek do spraw, innymi słowy, okazuje się mieć podobną świadomość, podobną percepcję, czy jak to nazwać, a stwierdzenie istnienia takiej wspólnej cechy, powtarzalności następuje jak? Skończyłem proces myślowy i pisemny.

Kiedyś sobie miałem myśl, że jestem przeciwieństwem fanatyka- ślepo niepewny "swoich racji", każda myśl w mojej głowie oraz wypowiedzi innych działające na mnie jak wątpliwość, poddanie wszystkiego od podstaw w wątpliwość, całej "mojej osoby", mojej tożsamości.

Niemniej, czego bym nie napisał/wymyślił, czego bym nie przeczytał, jakiej odpowiedzi na mój tekst nie odczytał, jakiej wątpliwości nie stworzył w sobie, wszystko w końcu jest dla mnie potwierdzaniem tego, co we mnie siedzi głębiej, czego sam jeszcze do końca nie znam, a innym o tym zakomunikować nie jest możliwym. To jest to, co obejmuje holistycznie, całościowo mnie, nie sposób o tym pisać jako o jakimś niezależnym, modyfikowalnym elemencie. To jest to, co sprawia, że nie traktuję pisania tutaj jako "dyskusji", czyli walki na argumenty w poszukiwaniu swojej urojonej racji.

Czy filozofie (co najmniej te moje), nie są werbalizowaniem procesów - procesów neurologicznych, energetycznych, fizyczno-biologicznych, zachodzących w całym ciele, i pomiędzy różnymi ciałami- astralnymi, mentalnymi, itd.? Czy słowo jest słowem, czy rodzajem, "manifestacją" energii, jak wszystko inne- światło, kolory, muzyka, ruch, ciężar, oddech ?

Chyba wysyłam ten tekst w poszukiwaniu pewności siebie. Ale przecież pewność siebie albo wypływa z wnętrza, albo jej nie ma, bo to, że nam ktoś przyzna rację, to taka ściemniona pewność. Nie wiem, może po prostu chcę poczuć reakcję na czyjąś odpowiedź, zmierzyć się z sobą poniekąd, zobaczyć, co się będzie działo, jak się ma reakcja do tego, co ktoś napisał, i czy ta reakcja bierze się z treści tej odpowiedzi, czy z czegoś innego. No i też może ktoś pochwali ten tekst, albo uzna, że coś w nim jest szczególnego - to jest chyba moja faktyczna motywacja do naciśnięcia "wyślij". Ciekawość czegoś, co obsrałem jako "swoje" w konfrontacji z czyjąś opinią. Ale myślę, że głównie dlatego, że ,nazwę je tajemniczo, wewnętrzne sensory mówią mi, że ten tekst jest "oryginalny"? to to słowo? "inny"? "spoko, zajebisty", "trafny "?

Kori

jestem neurotykiem, nie może być inaczej, po prostu opisane przez Karen Horney mechanizmy nerwicy i neurotycznego charakteru opisują mnie. Z resztą czytaliście, przynajmniej niektórzy, moje posty. I ich kasowanie. Nieważne. Nie jestem zdrowy i to jest moje odczucie, które mam i miałem w sobie. Nie ma co szukać magicznych sztuczek, duchowości, buddyzmu, i tym podobnych, bo to nie tam znajduje się przyczyna obrazu mojej osoby na ten moment. Choć, pisząc to, część mnie twierdzi inaczej, ta część , która lubi dalej poszukiwać różnych teorii itd., jednak doświadczenie mówi, czy może rozsądek, by zachować do tego dystans.

tak więc czytaliście posty neurotyka, oczywiście można mówić, że każdy jest trochę znerwicowany, może i tak, ale nie do tego fundamentalnego stopnia, co ja.

moim zdaniem jest to temat na ciekawą rozkminkę, ilu innych pisujących ma coś "chorobliwego" w sobie, jakiś brak osobowościowy, że piszą takie rzeczy, a nie inne.

krowa

kreska

luzik

Gloopia Krowa, w kropki bordo....

czita

Krowa nie ma racji ....kobieta jest nadajnikiem a mężczyzna odbiornikiem ale jest to kwestia dobrania na poziomie umysłu wtedy staje się muzą.

krowa

kreska

luzik

[quote="krowa"]

krowa

kreska

luzik

Zartowałam, wszak wszyscy wiedzą , żeś Samcem Alfa ;-P