ŚFiNiA

WHO · Gość

Na pierwszy rzut oka religijność, zamiennie zwana mistycyzmem, może wydawać się czymś naturalnym poprzez masowe występowanie.
Pojawia się najczęściej w grupie wiekowej między 1wszym a 30tym rokiem życia, u około 70% populacji religiantów. Jest zaliczana do najczęstszych chorób zakaźnych wieku młodocianego.

Symptomy religijności:
Religijność zwykle rozwija się od chwili zakażenia chrztem niemowlaka przez zainfekowanych rodziców.
Pierwsze symptomy pojawiają się najczęściej w wieku 2 – 3 lat bądź wczesnej młodości, mogą wydawać się bardziej zaskakujące niż poważne. Klękanie, składanie rączek czy też recytowanie wyuczonych mantr może wywoływać zdumienie u osób zdrowych.
We wczesnych stadiach, osoby dotknięte religijnością nie potrafią wypoczywać, mają problemy w koncentracji lub zaburzenia snu. W dalszej kolejności może to doprowadzić do zrywania dawnych znajomości, trudności w nauce i pracy oraz zmian w wyglądzie zewnętrznym [face catholicus]. W tym czasie mogą pojawić się epizody, gdy osoba mówi w sposób trudny do zrozumienia i ma dziwne odczucia jakoby była cały czas obserwowana przez niematerialne istoty. Religijność ma tendencję do nasilania się w cyklicznych fazach cofania się i nawrotów choroby. Szczególnie sprzyjają temu dni wolne od pracy, tzw. święta i okresowe ataki na świadomość zawodowych szamanów wiary.
W fazie cofania się choroby chory na religijność może wydawać się prawie zdrowy, co pozwala mu uczestniczyć w życiu społecznym lub zawodowym. Jednakże w fazie nawrotu sytuacja jest zupełnie inna.
Ludzie chorzy na religijność mogą odczuwać jeden lub wszystkie z poniższych objawów:
- urojenia i/lub halucynacje,
- brak motywacji,
- zamykanie się w sobie,
- zaburzenia w myśleniu,
- brak koncentracji,
- trudności w artykułowaniu logicznych zdań, myśli, poglądów
Urojenia to błędne przekonania, które nie mają podstaw w rzeczywistości. Ludzie chorzy na religijność mogą myśleć, na przykład, że ktoś ich śledzi, podsłu@@@e ich myśli lub “wkłada” myśli do ich głów.
Halucynacje najczęściej polegają na słyszeniu głosów komentujących zachowanie, upominających lub wydających rozkazy. Rzadziej chorzy widzą lub czują rzeczy, których naprawdę nie ma, chociaż zdarzają się „wizje” postaci na szybie, drzewie lub nocniku.
Zaburzenia w toku myślenia mogą sprawić, że ludzie chorzy na religijność czują się zagubieni. W rozmowie mogą nieoczekiwanie przeskakiwać z tematu na temat, często nie mający ze sobą nic wspólnego. Mogą towarzyszyć temu depresja i niepokój a nawet agresja.
Symptomy religijności są różne u różnych osób, od łagodnych po poważne. Aby właściwie postawić diagnozę i rozpoznać religijność wymagany jest specjalista, zwłaszcza, że nie ma żadnych testów diagnostycznych.

Przyczyny religijności:
Wiadomo jest, że religijność jest biologiczną dysfunkcją mózgu. Przyczyny jej nie są jeszcze znane, istnieje natomiast wiele teorii na ten temat. Istnieją poważne dowody na dziedziczność tej choroby. Wielu naukowców szuka genetycznych przyczyn religijności [mistycyzmu] w rodzinach chorych. Sukces może być bardziej prawdopodobny jeśli zostaną odkryte geny skomplikowanych chorób mózgu. Charakterystyka objawów religijności z jej tendencją do cyklicznych przypływów i odpływów jest podobna do chorób atakujących system odpornościowy.
Współczesna technologia dostarcza nowych informacji dotyczących przyczyn religijności. Obrazy komputerowe aktywności mózgu pokazują, że część mózgu odpowiedzialna za myślenie i wyższe funkcje umysłowe nie funkcjonuje normalnie u osób chorych na religijność.
Obraz Rezonansu Magnetycznego (Magnetic Resonance Imaging), lub ORM (MRI), wykazał, że powyżej wspomniana część mózgu u niektórych osób dotkniętych religijnością jest uszkodzona lub rozwijała się w sposób anormalny. Komputerowa Tomografia Osiowa (Computed Axial Tomography) (zwana potocznie skanem KTO) (CAT scans) wykazuje, że wypełnione płynem miejsca w mózgach u ludzi chorych na religijność wydają się być większe niż u ludzi bez tej choroby. Prawdopodobnie wskutek „robienia wody z mózgu” przez szamanów religii.
Leczenie stosowane obecnie przez lekarzy dostarcza naukowcom bardzo cennych części do łamigłówki. Na przykład, niektórzy ludzie chorzy na religijność odczuwają poprawę po leku, który działa na wytwarzaną przez mózg dopaminę. Ten fakt prowadzi naukowców do wniosku, że albo nadprodukcja dopaminy albo nadwrażliwość na nią ma coś wspólnego z tą chorobą.

Leczenie:
Odkryto wiele leków, które powodują zmniejszenie zaburzeń równowagi biochemicznej u wielu ludzi chorych na religijność, ale nie ma skutecznego antidotum na tego wirusa.
Leki te mogą bardzo pomóc w osłabieniu halucynacji i urojeń oraz w zachowaniu logicznego myślenia. Ale mają one z reguły poważne działania uboczne, przyczyniające się do nieprzestrzegania dawek leków i nawrotów choroby.
Możliwa jest psychoterapia indywidualna, grupowa lub rodzinna, która może znaczyć bardzo wiele dla ludzi chorych na religijność i dla ich bliskich. Psychoterapia oferuje zrozumienie, uspokojenie, wgląd i sugestie jak dawać sobie radę z emocjonalnymi aspektami
zaburzenia oraz jak prowadzić mniej stresujące życie.
Rodziny chorych mogą stanowić wielką pomoc. Współpracując blisko z profesjonalistami Grup Ateistycznych, członkowie rodziny mogą poznać tę chorobę. Mogą także dostarczyć wiele pożytecznych informacji profesjonalistom. Rodziny mogą znaleźć sposoby, aby wspierać ludzi chorych na religijność i zapewnić im odpowiednie warunki życia.

Przyszłość:
Z odpowiednimi i ulepszonymi lekarstwami, obszernym wsparciem społeczno-środowiskowym (zwłaszcza w dostępie do wiedzy) i wykwalifikowaną, fachową psychoterapią, wiele osób cierpiących na religijność będzie w stanie funkcjonować w społeczeństwie.
Mając do dyspozycji te źródła osoby chore na religijność mogłoby żyć niezależnie, pracować, mieć rodzinę i przyjaciół.
Poszukiwania nad znalezieniem skutecznego lekarstwa trwają z rosnącą z każdym dniem nadzieją na sukces.

Drizzt

ATEIZM - rodzaj zaburzenia połączenia neuronalnego
:rotfl:

wujzboj

A ja czytając to dzieło gościnne myślałem na początku, że to zabawna parodia. Od mniej więcej połowy zacząłem jednak mieć obawy, że ktoś to może traktować poważnie :rotfl:

idiota

no wuju!!
ja im dalej czytałem tym było śmieszniej najlepsze było o robieniu wody z mózgu...

wujzboj

Prawda? Pomysł przezabawny