ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jest taka piosenka - "Ballada o żołnierzyku", śpiewana przez Tadeusza Chyłę: https://www.youtube.com/watch?v=Xr7bhnvzEWE

Piosenka jest z filozoficznym zacięciem i mottem - tezą, zawartym w ostatnim zdaniu tekstu. Jeśli ktoś miałby zabrać głos w dyskusji, którą pragnę w tym wątku zainicjować, to polecałbym samodzielne odsłuchanie całej tej ballady z uwagą, ze świadomą percepcją tekstu. Dla tych leniwych albo nielubiących tego typu twórczości muzycznej streszczę zagadnienie tam poruszane. Jest to kwestia walki z nieistniejącym wrogiem. Bohaterem tekstu piosenki jest żołnierzyk, który walczy z wrogiem urojonym. W tym jednak ważne jest jeszcze, JAK on walczy - walczy z wielkim zaangażowaniem, wiarą. I na koniec autorowi tekstu to zaangażowanie imponuje, bo żołnierzyk, pomimo tego, iż jego walka jest bez sensu, bo wrogowie są całkowicie urojeni, "przynajmniej jest czemuś wierny".

Mnie ten żołnierzyk walczący z urojonymi wrogami nie imponuje. Jako głupotę traktuję tę postawę, gdy ktoś poświęca swoją energię, emocję na iluzje. Taką postawę traktuję też jako kwintesencję grzechu - grzech bowiem właśnie polega na tym, że czynimy coś, co nie ma sensu, w imię jakiejś tam fanaberii, marnując zasoby, często (najczęściej) wywołując negatywne skutki w otoczeniu. Taka jest moja ocena, ale jestem ciekaw, czy ktoś może ma tu inne zdanie, może byłby gotów jakoś bronić postawy żołnierzyka.

Semele

Jakie są słowa?

Michał Dyszyński

Semele

W skrócie
Tekst
W długi śmieszny karabin
I w stary bagnet zbrojny
Zjawił się u mnie żołnierz
Z pierwszej światowej wojny
I stanął w okienku strychu
Z tym karabinem w dłoni
I strzela przez to okienko
I widać się przed kimś broni
Na próżno mu tłumaczę
Że teraz to nie ma sensu
I żeby sobie odpoczął
Bo ręce mu się trzęsą
I żeby przestał strzelać
Bo wszędzie jest spokojnie
I jest nie tylko po pierwszej
Lecz i po drugiej wojnie
On milczy i patrzy w przestrzeń
Nieruchomymi oczami
I strzela tępo i często
Zardzewiałymi kulami
Do wrogów nieistniejących
A wciąż tak samo złych
I czasem mój mały synek
Idzie do niego na strych
Zanosi mu miskę zupy
Albo trzy cztery bułki
A idąc zawsze zabiera
swój łuk i strzały z półki
A żołnierz jest bardzo głodny
Lecz nim się rzuci na żarcie
Ustawia mojego synka
Na niepotrzebnej warcie
Więc synek wkłada hełm
W którym wygląda śmiesznie
I strzela z łuku a żołnierz
Jedzeniem się dławi pośpiesznie
Lecz jedząc spogląda czujnie
Ku ciemniejącym polom
Posłuszny przebrzmiałym rozkazom
Żałosny i smutny dziwoląg
A mnie wcale nie śmieszy
Tej sprawy absurd niezmierny
Mnie imponuje ten żołnierz
Przynajmniej jest czemuś wierny

Straszna bzdura....

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Hitlerowscy żołnierze byli wierni swojemu fuhrerowi, a aktualnie rosyjscy Putinowi. A ja twierdzę, że w znacznej części przypadków trzeba zdobyć się na porzucenie wierności.
Szczególnie wierność tyranom, okrutnikom, przemocowcom jest do odrzucenia, jest wręcz naszym obowiązkiem ją odrzucić. Wierność złym ideałom, jest złą wiernością.

W naszej kulturze wierność wobec władców, nawet tych złych władców, jakoś dziwnie jest chroniona, dowartościowywana. A wierność własnemu rozsądkowi?
- Może to tę wierność należałoby wywyższać, chronić, propagować?... Ja to akurat twierdzę.

Wierność sobie może być oczywiście samowolą. Ale nie musi się nią być. Mądry, odpowiedzialny człowiek, pozostając wiernym sobie, jest jednocześnie pozytywnym przykładem dla innych.

Semele

Andy72

Oczywistą rzeczą jest że przede wszystkim należy być wiernym najwyższej sprawie jak Bóg i wynikające stąd są inne wierności jak wierność małżeńska czy wierność ojczyźnie.
Natomiast Chyła mówi że nawet gdy mamy wierność rzeczom śmiesznym, staroświeckim i niepotrzebnym, to i tak mu imponuje ktoś, kogo stać na wierność, można dodać, w czasach gdy wielu nie jest wiernym niczemu.

Semele

Andy72

Andy72

Semele

Andy72

No właśnie, a ty powiedziałaś "Nieraz lepszy okazuje się tzw nihilizm", coś się plączesz

Semele

Michał Dyszyński

Gość

Tyż prowda, ale rozwiązanie to rozpatrzenie się i przyjęcie prawdziwych wartości a nie nihilizm

Semele

Andy72

Semele, jakoś ostatnimi miesiącami nie daje mi się z Tobą dogadać, Kiedyś bywało lepiej, chyba pogorszyła się jak dałem Ci książkę Snerga. Teraz dla Ciebie ateizm jest taką wartością jak wiara dla człowieka wierzącego.

Semele

Michał Dyszyński

Andy72

Semele

Michał Dyszyński

Andy72

Michał Dyszyński