ŚFiNiA

Adam Barycki · Gość

A ja będę Pana upokarzał i judził przeciwko Panu, bo mam taką idełę, a bez idełów żyć nie mogę, bo by mnie moja materia w chaos popadała i potem szukaj wiatru w polu, nie wiadomo gdzie wątroba, a gdzie nerki, no i co jest oczywiste, pęcherz moczowy by nie trzymał, że już nie wspomnę o dziurawych groblach stawów kończyn dolnych, a przez dziury, wiadomo, woda ucieka i ryby zdychają. Bo ryby w większości są rybami wodnymi, tylko ślimak jest rybą lądową i bez wody żyć może. Ta piękna ideła ryby lądowej musiała zostać odkryta w odysei poznawczej wyzwolonego umysłu, który dostrzegł tę tak głęboko wcześniej ukrytą prawdę absolutną. Taka ideła ryby lądowej, to nie w kij dmuchał, wyzwolony umysł musi mieć świetlistą pewność takiej ideły, żeby tą idełą pozamiatać systematykę naukową. Dlatego uważam, że Pan, Panie Kotasiński, marnuje swój wyzwolony umysł, Pan powinien zasiadać w parlamencie Unii Europejskiej i swoją świetlistą pewnością odczuwanych przez Pana idełów pozamiatać w fizyce i gdzie tam tylko będzie Pan świetliście pewny.

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

Adaś:
Widzisz jak wszystko wychodzi na jaw, ja bez ciebie żyć mogę, ty beze mnie żyć nie możesz, a idea wyznawana w sprzeczności prowadzi wprost do połamania kości, czego od początku dajesz przykład kaleko.

------
Krowa:

Adam Barycki · Gość

Panie Kotasiński, Pan zamiast mózgu ma w głowie pęcherz moczowy i do tego jeszcze nietrzymający moczu, a to powoduje u Pana chroniczny katar. Czy ten ciągły wyciek zbiera Pan rękawem, czy dla wygody zbiera Pan językiem, aby produkty Pańskiego specyficznego umysłu nie wyciekały na marne?

Wzywam Pana do udzielenie mi odpowiedzi na moje zasadnicze pytanie, a jeżeli do odpowiedzi nie stanie Panu godności i odwagi, to okaże się Pan obmierzłym tchórzem, który przegra walkowerem. Gdyby Pan czego w moim pytaniu nie rozumiał, to proszę mnie dopytywać, a ja będę doprecyzowywał, bo ja zagadnienie cieknącego z nosa moczu widzę szerzej i dlatego mogę doprecyzować na potrzeby Pańskiego zawężonego umysłu. Tylko pytaj Pan grzecznie, bo chamstwa nie zniosę i dam po pysku, a komuś wyzutemu z godności nie będę doprecyzowywał.

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

rafal3006

Marcin Kotasiński

Rafał, ale ja nie zamierzam się z tobą bić, po co to prowokujesz?

rafal3006

No dobra, widzę że wymachujesz bialą flagą ... czyli emcek jest do bani.

Marcin Kotasiński

Mogę porozmawiać z tobą konstruktywnie, ale jak chcesz coś w rodzaju "x vs. y" to jest to styl nie dla mnie.

rafal3006

Marcinie.
Praw Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
p~>q = ~p=>~q
żaden matematyk nigdy nie zakwestionuje.

Jako ciekawostkę moge ci podac fakt że Wuj był pierwszym Ziemianinem który zaakceptował od strony matematycznej poprawność praw Kubusia - te prawa wynikly po zacietej dyskusji.

Marcin Kotasiński

Adam Barycki · Gość

Przepełniony troską, z godnością zapytałem, co dzieje się z wyciekiem produktu bożego ducha, a Pan okazał się niegodnym łobuzem, bimbającym sobie z mojej szczerej troski. Toż to podłość.

Jest niespornym faktem, że Pan jest najmądrzejszy na świecie, swoją bożą świadomością widzi Pan prawdę głębiej od zwykłych ludzi, ale mądrość, to nie wszystko, Panu brakuje miłości, której nie ma Pan za grosz, a napisane jest – gdybym wszystko miał, a miłości bym nie miał, nikim bym był. Tak więc, Panie Kotasiński, nikim Pan jest. Co innego Pan Dyszyński, on nic nie wie, miesza mu się w jego malutkim rozumku wszystko ze wszystkim, ale miłość ma, dobroć jego jest przepełniona wszechmocnym duchem bożym, co gwarantuje dobro absolutnie prawdziwe, które jest niedostępne ateistom, sukinsynom pozbawionym miłości prawdziwej, ino by baby pieprzyli, a już cukierka dać, to nie dadzą, takie niedobre są. Natomiast dobroć absolutna Pana Dyszyńskiego, nie przejdzie obojętnie obok niedołężnego kaleki, jak tylko kaleka pocałuje Pana Dyszyńskiego w rękę, to natychmiast da kalece złotówkę. Taką to wszechmocną miłością bożą jest Pan Dyszyński przepełniony, a Pan, Panie Kotasiński nie ma miłości, bo mnie niedołężnego kalekę umysłowego zostawia Pan samopas, pomimo, żem gotów całować Pana po rękach za jaki okruszek prawdy bożej.

Adam Barycki

rafal3006

Adam Barycki · Gość

Panie Kubusiu, widzę, że Pan sobie doskonale radzi z energią bożą uwiezioną w masie niewiedzy Pana Kotasińskiego, dlatego jak Pan tę masę wypali jakim gorącym żelazem, to ja w nagrodę napiszę specjalnie dla Pana, że P=P i obiecuję, solennie, że co najmniej przez trzy tygodnie nie napiszę, że P=~P. Tylko źgaj Pan rozżarzonym żelazem tę materię niewiedzy.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Pan Kotasiński okazał się być ciemną masą zupełnie pozbawioną ducha zdolnego przeciwstawić się takim tytanom ducha jak my, Panie Kubusiu. Ukręcimy łeb hydrze i zetrzemy w proch marny.

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

Adam Barycki · Gość

A czy mogę Pana, Panie Kotasiński, pocałować w promieniującą e-wiedzą dupę?

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

Adasiu możesz pocałować mnie w moją Boską rękę, nie musisz w dupę, ale jeśli wolisz, to proszę bardzo rozbawisz mnie przy tym dodatkowo.

rafal3006

Panie Marcinie, to podstęp !

Pan Barycki chce wyssac z Pana całą e-wiedzę, zostanie Panu tylko m-wiedza, czarna dziura.

Tym samym Pana emcek zostanie obalony.

Prosze spojrzeć.
e=mc2

Jesli Adaś zabierze Panu e-wiedzę czyli:
e=0
to musi być:
m=0
aby zachowana była tożsamość czyli:
0=0*c2

czyli m-wiedza przejdzie w czarną dziurę.

Wlaśnie odkryłem ogólną teorię emceka !

Einstein ze swoja ogólna teorią wzgledności to pikuś, czyli fałsz.

Kubuś

Marcin Kotasiński

Adam Barycki · Gość

Panie Kotasiński, ze świetlistą pewnością zapewniał mnie Pan o swoim odczuwaniu prawdy o przemianie masy w energię, a teraz z równie, a kto wie, może nawet jeszcze bardziej świetlistą pewnością przekonuje mnie Pan o powielaniu się energii (wiedzy), już nie z masy, a z energii, czyli następuje cudowne rozmnożenie energii, tak jak cudowne rozmnożenie chleba i ryb przez Jezusa. Nie chce wyjść inaczej, jak tylko, że jest Pan Jezusem. Jednak będąc Jezusem i łamiąc swoją boską mocą zasadę zachowania energii, która jest przecież konsekwencją tak bardzo przez Pana ukochanej symetrii, wykracza Pan poza ograniczenia wynikające z równania E=mc2, tym samym strącając to równanie z piedestału zasady fundamentalnej, a czyniąc je opisem lokalnego procesu nie mającego żadnego znaczenia w procesach prawdy absolutnej, którą to prawdę Pan odczuwa ze świetlistą pewnością.

A z tego, Panie Kotasiński, płyną wnioski takie, że Pan jeszcze dwa dni temu był świetliście pewny o fałszywej prawdzie emceka, a dopiero teraz z mocą Jezusa, jest Pan świetliście pewny o odczuwaniu prawdy prawdziwie cudownej, lub odwrotnie, wcześniej świetliście był Pan pewien prawdy prawdziwie absolutnej, a teraz jest Pan świetliście pewien prawdy cudownej, acz fałszywej. Jedno jest pewne, E=mc2, jest na pewno sprzeczne z Pańską obecną świetlistą pewnością odczuwania prawdy o powielaniu się energii (wiedzy), łamiącą zasadę zachowania energii.

Jest jeszcze, Panie Kotaśiński, moja świetlista pewność prawdy zwykłej, śmiało można powiedzieć, najzwyczajniejszej, bo nie absolutnej, a tylko weryfikowalnej, że Pan jest najpospolitszym nieukiem niezdolnym do rozpoznania najprostszych pojęć. Jeżeli do tego dodamy Pańskie problemy z gramatyką, to mielibyśmy obraz typowego analfabety, jednak Pan jest tak durny, że zupełnie nie jest zdolny do rozumienia zarzutów wskazujących na Pańskie absurdy, a to wskazuje na Pańską niesprawność intelektualna w stopniu lekkim, czyli debilizm. A może ja jestem w bledzie, może moja świetlista pewność jest pewnością fałszu i debilem Pan nie jest? Jeżeli nie jest Pan debilem, to z pewnością potrafi Pan, poza stwierdzeniami wynikającymi z Pańskiej świetlistej pewności, przedstawić argumenty, które w sposób logiczny potrafią usunąć tę sprzeczność.

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

Adasiu odpowiedź jest tak skandalicznie prosta, że rację ci przyznam w tym, że na siebie wskazujesz szukając debila.

Kiedy tłumaczę ci coś, czego ty nie rozumiesz, a to znaczy, że to nierozumienie to m-niewiedza, to wtedy doprowadzając cię do zrozumienia zagadnienia zmieniam m-niewiedzę w e-wiedzę. Ja wiedzę posiadam nadal, a w tobie ją powielam, prawda, że proste.

Z tą moją gramatyką jest troszkę inaczej niż to jak piszesz, ale nie przejmuj się zbytnio tobie też nie zawsze wychodzi, a ponadto język ma umożliwić zrozumienie, nie być arcydziełem, tym może się stać wtedy kiedy wszyscy wszystko zrozumieją i będą mogli bez skrępowania niewiedzą bawić się w sztukę.

rafal3006

Marcinie,

Mamy fakt:

Kura wysiaduje jajko.

Po pewnym czasie m-jajko zmienia sie w e-kurę.

Czy tu też obowiązuje emcek ?

Czy emcek steruje powstawaniem nowego życia ?

Czy emcek zmusza koguta aby wskoczył na kurę i ją zpłodnił ?

Marcin Kotasiński

E=mc2 nie zmusza, ale jest procesem według, którego następują zmiany.
Kiedy m-jajko zostaje zapłodnione przez koguta, to rozpoczęty zostaje proces „emceka.” W jajku następują kolejne zmiany prowadzące do e-jajka pisklaka. Na początku zmiany są niewielkie, czyli mało jest energii, a przeważa masa „czekająca” na poddanie się wzrastającej energii wyzwalanej rosnąco w kolejnych zmianach. Czyli zapłodniony zostaje zarodek, który w rozszerzających się zmianach stopniowo obejmuje całą zawartość jajka, a ta w dalszych zmianach przemienia się powoli w pisklaka. Kiedy cała masa zdarzenia zostaje przemieniona, czyli kiedy pisklak przyjmuje postać dojrzałego pisklaka, to energia przemieniająca w pisklaka całą masę jajka sprawia, że pisklak wydłubuje dziurkę i wydostaje się ze skorupki, bo ma do tego dość energii wynikającej z jego dojrzałości.

E=mc2 to szablon wszystkich zmian, proces następowania wszystkiego, nie jest tylko samą konkretną zmianą, bo on obejmuje zmiany na różnych materiałach i opowiada jak te różne materiały przechodzą w inne. Czyni to niezależnie od okresu następowania zmiany, czy to zmiana o długości milisekundy czy milionów lat, wszystkie zmiany mają szablon e=mc2. Zatem zapładnianie kury przez koguta też następuje według e=mc2, podobnie powstawanie jajka jeszcze niezapłodnionego, jak i wyrastanie pisklaka w dorosłą kurę lub koguta. Emcek to obraz wzrastania (przemiany).

rafal3006

TytanicPełnyInteligĘtów · Gość