ŚFiNiA

Adam Barycki · Gość

Świadomość jest materialna, a doświadczanie odbywa się poprzez świadomą analizę. Aby coś było oczywiste, to musi być pierwej świadomie zanalizowane, a nie jak w fenomenologii Husserla, najpierw jest oczywiste, a dopiero potem uświadomione. Prawda jest wynikiem świadomej analizy, a nie „świetlistej pewności” (świetlistej pewności pełne są szpitale psychiatryczne i portale internetowe). Nie istnieje istota tego co dane, istota rzeczy jest wynikiem analizy, a nie „przeżyciem prawdy”. W odróżnieniu od Pańskich nieweryfikowalnych „prawd”, świat daje się weryfikować, jak tylko postawi się na marksistowskie nogi to, co Husserl odwrócił do góry nogami.

Adam Barycki

PS. Panie Kotasiński, zdaje się, że jak sam Pan to ustalił, to ja ma tu robić za chama, a Pan za grzecznego, a wychodzi jakoś odwrotnie. Pańskie głupkowate zarzuty o moich brakach w oczytaniu, nawet na upartego nie można nazwać grzecznymi. Doprawdy trudno mi zrozumieć Pańską niegrzeczność w kontekście Pańskiego przeżycia prawdy, która to dała Panu świetlistą pewność swojej boskiej miłości do mnie.

Adam Barycki · Gość

Nic w świadomości nie odbywa się „teraz”, świadomość to proces, a proces, to czas.

Pisze Pan: „proces jest nieskończony, co by Bóg robił? Bóg to wieczne poznanie”.

Proces jest związany z czasem. Robić coś można też tylko w czasie. Poznanie, to też proces w czasie. Wieczność, to również określenie czasu. Tak więc, Panie Kotasiński, jeżeli chce Pan pisać o zjawiskach bezczasowych, to nie może Pan do ich opisu stosować pojęć zdefiniowanych jako związane z czasem, w ten sposób zaprzecza Pan sam sobie, czyli mówiąc potocznie, plecie Pan nonsensy. Sam Pan musi przyznać, że nonsensów nie można traktować poważnie, a głupka plotącego nonsensy, każdy przyzwoity człowiek (a nie chwaląc się, jam właśnie takim przyzwoitym), może sobie podrwić.

Adam Barycki

Marcin Kotasiński

No ładnie godność się tu budzi, wspaniale, robisz dalsze postępy. Oczywiście, wybacz, ze zwracam ci uwagę, ale to wyraz zadowolenia.

Adam Barycki · Gość

Panie Kotasiński, wczoraj nie mogłem nic napisać, bo spadłem z siódmego poziomu, kac tak mnie łupał, że wytrzymać nie szło. A dzisiaj umęczon jestem wspinaczką na siódmy poziom i błogość taka leniwa siódmego poziomu rozlewa się we mnie. Napiszę jednak, ale krótko, kreując, nie jakieś, a po prostu, cudne wytłumaczenie.

Wyobraź Pan sobie słoik z wodą w jednej ręce, a w drugiej łyżkę z solą, następnie Pan tę sól wsypuje do słoika z wodą i łyżką miesza. I co się dzieje Panie Kotasiński? Ano dzieje się proces rozpuszczania soli w wodzie. A co zostaje Panu, Panie Kotasiński w słoiku? Ano zostaje Panu w słoiku, roztwór, a po procesie rozpuszczania nie ma w słoiku ani śladu. Możemy śmiało stwierdzić, że jeszcze żadnemu laborantowi na tym naszym świecie, nie udało się w słoiku zamknąć procesu rozpuszczania, ani w formalinie, ani bez formaliny. A pomimo baraku dowodów tego procesu zamkniętych w słoiku (bo w słoiku mamy tylko roztwór, a nie proces rozpuszczania), to jednak proces rozpuszczania soli w wodzie istnieje, można się nawet upierać, że istnieje obiektywnie, a do tego wszystkiego, wszystko wskazuje na to, że jest to, proces materialny, a nie duchowy. Skoro Pan, jednak uważa, że jeżeli czegoś nie można zamknąć w słoiku, to musi to coś być duchowe, a nie materialne, to ja już na to nic, ale to zupełnie nic, poradzić nie mogę.

A z widzeniem, to jest tak. Najpierw mózg analizuje sygnały z oka i dopiero po tej analizie widzi Pan drzewo, na które Pan patrzy, Panie Kotasiński. Bez analizy mózgu, oko nie widzi drzewa, a tylko mozaikę kolorowych plam o różnym natężeniu jasności. To Pańska świadomość ukształtowana w procesie społecznym widzi drzewo w tej mozaice plam świetlnych, a nie Pańskie biologiczne oko. I kiedy już Pańska ukształtowana społecznie świadomość zobaczy drzewo, to może poddać je bardziej szczegółowej analizie. Dlatego cokolwiek wyskoczy Panu przed nosem, jest już wstępnie zanalizowane. A prawda jest kategorią analizy, a nie spostrzeżenia zmysłowego. Tak samo intuicja, jest wynikiem analizy wynikającej z praktyki kształtowanej społecznie.

Jak już pisałem, świadomość jest procesem materialnym i jak każdy proces realizuje się w czasie (dokładnie tak samo jak proces rozpuszczania soli w wodzie). W „teraz” nie ma świadomości, tak jak i żadnego procesu. Jeżeli świadomość jest liniowa, to nie można nawet wyodrębnić jej najmniejszego elementu, a jeżeli jest kwantowa, to jej kwanty („teraz”) są zbyt małe, aby mogły określić cokolwiek sensownego. Czytając jedną literę, nie możemy być świadomi niczego, ponieważ jedna litera nic nie oznacza.

Miało być krótko, a rozgadałem się. Pozostała nam jeszcze wieczność. Wieczność jest pojęciem skorelowanym z czasem, na określenie zjawisk mogących nie mieć z czasem nic wspólnego, używamy współcześnie pojęcia - osobliwość.

I na Koniec. Panie Kotasiński, niektórym twierdzeniom stawianym przez Pana nie można zarzucić niepoprawności, jednak, wnioski jakie Pan z tego wyciąga, stawiają je na głowie, a do tego, polewa Pan to wszystko sosem absurdów. Uważam, że gdyby Pan potrafił się zdobyć na chwilową utratę swojej boskości i cofnąć o kilka kroków do tyłu, pouczył się troszeczkę i na nowo spróbował analizy, to może udałoby się Panu w końcu zostać bogiem, jako i mi się udało, bo jam ci to bóg prawdziwy z materialnej krwi i kości.

Adam Barycki

rafal3006

Panie Marcinie

Nie ma pojecia "teraz" bez czasu.
Jak Panu puszczę obrazek drzewa przez 1/1000 sek to pana mózg nic nie zauważy. Zauważy natomiast superszybka kamera.

LaurkaDlaIdioty · Gość

rafal3006

Krowo, przestań beczeć, idź na zieloną trawkę.
Ja mówie o normalnym fizycznym doświadczeniu.

IdźPreczIdiotoKupusiu · Gość

Marcin Kotasiński

PiszeKrowaCzyliGeniusz · Gość

CzasToŻycie · Gość

WidziećNiczegoToUmrzeć · Gość

Marcin Kotasiński

CzołemDurnie · Gość

Adam Barycki · Gość

Panie Kotasiński, Pańska niezdolność odróżnienie czynności (proces) od rzeczy (roztwór) i stwierdzenie, że czynność masz pan zamkniętą w słoiku przez chwilę, przekracza moje możliwości jakiejkolwiek intelektualnej relacji z Panem. To właśnie ten brak zdolności do abstrakcyjnego myślenia, wyklucza rozumienie przez Pana procesów materialnych, nie tylko takich jak świadomość, ale i tak nieskomplikowanych jak wybuch dynamitu, czy lot pocisku. Według Pańskiej teorii, i wybuch, i lot, są niematerialne, a jak nie materialne, to wychodzi na to, że duchowe, bo według Pana, materia to takie coś, co można zamknąć w słoiku. Gdyby Pan zdołał zauważyć, że nadawanie wybuchowi i lotowi cech duchowych, zbyt bardzo by Pana ośmieszało i zmuszałoby Pana do uznania wybuchu i lotu za materialne, to, aby pozostać w zgodzie ze swoją definicją materii, musiałby Pan i wybuch, i lot zamknąć w słoiku. Ot i tylko takie pierdoły wychodzą z tego co Pan mówi, jak tylko podda się to analizie.

Nie może Pan, Panie Kotasiński, rozświetlać swoją wiedzą mojej świadomości, ponieważ Pan żadnej wiedzy nie posiada, a wniosek taki stąd, że to ja potrafię w sposób spójny logicznie wykazać sprzeczności wewnętrzne Pańskiego rozumowania, a Pan nie potrafi w moich argumentach wskazać sprzeczności. Więc, to ja jestem tym, który wiedzę posiada, a Pan jest matołem tylko. Oczywiście, może Pan zaprzeczyć swojemu matołectwu, musi Pan tylko przedstawić argumenty weryfikowalne i spójne wewnętrznie, zapewniam Pana, że takimi argumentami nie jest Pańska świetlista pewność, ani Pańskie przeżycie prawdy i nie dlatego, że ja mam taką świetlistą pewność przeżycia prawdy poprawności argumentacji, a wyklucza takie argumenty metodologia naukowa.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Z tego co Pan pisze, Panie Krowa, wynika, że skoro krasnoludki mają czapki, to żyją i nie są niczym, a jak są i żyją, to upływa im czas na różnych figlach i nikt jak dotąd nie śmiał podważyć sensownie istnienia krasnoludków.

Adam Barycki

PS. Panie Krowa, chyba rozumie Pan, że bóg jest tylko jeden, a to jam jest nim.

NieBo · Gość

CzapkiŻyjące · Gość

NieBądźŚledziennikiem · Gość

rafal3006

Panie Barycki

Sam Pan widzisz, że u prawdziwego boga czasu nie ma, jest tylko TERAZ.
Jest oczywiste że jestes Pan fałszywym bogiem z tym wstrętnym bagażem - czasem.

Radzę się poddać, jest Pan bogiem ułomnym, czyli nijakim.

Kubuś

P.S.
Panie Krowa:
Krasnoludki mają czerwone czapeczki
Prawda to czy fałsz ?

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, absolutnie się z Panem zgadzam, jeżeli, „nie ma”, to możemy być zupełnie pewni, że nie ma. Natomiast, „jest”, być nie może, a to z tej prostej przyczyny, że materia nie „jest”, tylko ulega ciągłej przemianie i nigdy nie jest tym czym była przed chwilką. Materia ma ruch, no, a z kolei ruch musi mieć materię, aby mieć co ruszać. Jednak to nie wszystko, żeby się ruszać, musi być dwa, aby ruszało sie jedno względem drugiego, bo bez tej względności nie byłoby ruchu, dlatego jedno ma nie tylko ruch, ale i ma drugie, a z kolei drugie ma pierwsze, no i oczywiście, ruch ma obydwa, ale nie tylko, bo ma jeszcze względność, a względność też musi mieć dwa, aby mogła być względnością, bo gdyby względność nie miała, to i ruch by jej nie mógł mieć, a w tedy materia nie miałaby ruchu i jako „jest” niemające ruchu, nie byłoby jej i nie byłoby przestrzeni, bo żeby była przestrzeń, to ona musi mieć wszystkie tamte, a i tamte muszą mieć przestrzeń. Jakiś głupek mógłby próbować podważyć tę przepiękną tak bardzo spójną logikę, twierdząc, że przestrzeń może niczego nie mieć, a i tak może być, a gówno, możemy takiemu głupkowi powiedzieć zupełnie śmiało, ponieważ zostało już empirycznie udowodnione, że nie istnieje żadna przestrzeń, a tylko czasoprzestrzeń. Nie „jest” przestrzeń i nie „jest” czas, muszą siebie mieć nawzajem, aby być, bez mienia siebie nawzajem, nie ma ich. Tak samo jest z materią i ruchem, materia (definiowana jako cząstka) nie „jest” i ruch (definiowany jako energia) nie „jest”, muszą mieć siebie nawzajem, aby mogły być procesem materialnym, takim jak proces osadzania się wapnia, którego przejawem jest kawałek skały wapiennej zwany kamieniem, czy proces myślowy zwany świadomością. To jest tak oczywiste, że zupełnie nie mogę zrozumieć skąd przyszedł Panu, Panie Krowa, do głowy pomysł żeby mi tłumaczyć takie proste oczywistości, o których ja wiem od dawien dawna.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Ano nie ma, Panie Kubusiu, jest tylko jeden problem, Pan Kotasiński nie potrafi tego „nie ma” zdefiniować w sposób niesprzeczny wewnętrznie, a taka głupota nie przystoi bogu.

Ja nie jestem Panie Kubusiu bogiem ułomnym, ani nijakim, jam bogiem materialnym, a co za tym idzie, doskonałym w swoich materialnych możliwościach rozumienia. Ze stworzonego przez materialny proces biologiczny organizmu przemieniłem się w materialnym procesie społecznym w człowieka, istotę boską, czy inaczej zwaną - istotę społeczną. Czas nie jest mi wstrętnym bagażem, czas jest względny, lokalny, a na dodatek w procesie tunelowania, odwraca determinizm, skutek jest przed przyczyną, wektor czasu odwraca się w przeciwną stronę. Są jeszcze osobliwości, w których czasu nie ma, ponieważ nie ma w nich przestrzeni, a czas może przejawiać się tylko w relacji z przestrzenią, jako czasoprzestrzeń, nie występuje osobno. Zgadzam się z Panem, Panie Kubusiu, że to jest bagaż, jednak nie jest wstrętnym, a pięknym w swoim społecznym procesie wznoszącym mnie ku boskości. Materialnej boskości, Panie Kubusiu, materialnej, bo tylko taka jest doskonała swoją wewnętrzną spójnością, każda inna boskość jest ułomna swoimi wewnętrznymi sprzecznościami.

Adam Barycki

FaszyzmKupusiaPewnyJest · Gość

O Krasnoludkach i Czapecz · Gość

Adam Barycki · Gość

Ja? Z krasnoludka, jak boga kocham, nigdy.

Adam Barycki