ŚFiNiA

Przerażony · Gość

Macie zajebistą radochę, Panowie fizycy, z przyglądanie się zwycięstwu bożego rozumu nad zwierzęcą kupą łajna. Ta radość i milcząca aprobata, to zapewne skutek bożego imperatywu wartości wyższych, którymi jesteście przepełnieni. Czy do tego doprowadziły Pana, Panie Dąbrowski miriady doświadczeń w czasie miriadów lat istnienia dążących ku doskonałości miriadów świadomości? Pana nie pytam Panie Dyszyńki, przecie wartości wyższe dane Panu przez boga, nie pozwolą Panu wywyższyć zwierza ponad człowieka obdarowanego rozumem boskim.

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9036 Przeczytał: 82 tematy

Przerażony · Gość

Dobro jednostki niezależne od dobra społecznego ma swoją nazwę - socjopatia. Publiczne przyznawanie się do socjopatii, a do tego namawianie innych do takiego samookaleczenia swojego człowieczeństwa, jest więcej niż dziwne.

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9036 Przeczytał: 82 tematy

wiem, tylko czy te barany o tym wiedzą :mrgreen:

jaki sobie "marksizm" zafundowały - w co naprawdę wierzą

PS. W zasadzie, róznice we wszelkie nurtach filozoficzne redukują się do jednego istotnego problemu:
czy społeczeństwo ma chronić jednostkę, czy jednostka ma być podporządkowana dobru społeczeństwa
pozostałe różnice to tylko kwestia rozłożenia akcentów i formy.

Przerażony · Gość

To jest Panie Lucku obskurantyzm intelektualny. Wzajemne relacje mają charakter dialektyczny, a nie mechanistyczny, mechanizm, który Pan przedstawił pozwala swoją infantylną prostotą niesprawnym intelektualnie wyobrażać sobie, że widzą rzeczywistość, niestety, niedostępną do oglądu, debilom.

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9036 Przeczytał: 82 tematy

krowa

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Przerażony · Gość

Jak to socjopaci, Panie Krowa? Przecież to byli krzewiciele słowa bożego niosącego wartości wyższe pogańskim nieludziom.

A o pozytywnej ocenie filozoficznej socjopatii, to powinien Pan podyskutować z zawodowym filozofem, Panem Kotasińskim. Mnie amatorowi nie chce się z Panem rozmawiać.

No i skąd Panu przyszło do głowy, że ja odczuwam potrzebę leczenia Pana? To Pan pragnie siebie oczyścić z resztek brudu cywilizacyjnego, to i z dobroci serca zaproponowałem Panu najlepsze rozwiązanie dla samooczyszczenia.

Przerażony · Gość

„To właściwie dla mnie jest główny ROZUMOWY argument.”

Post wysłany: Wto 21:57, 17 Sty 2012 Str. 1, pierwszy post Pana Dyzszyńskiego, pierwsze zdanie trzeciego akapitu.

„Myślę faktycznie, że pełne uzasadnienie dla wartości wyższych da się znaleźć dopiero dzięki ich ZAŁOŻENIU.”

„Takie założenie jest zatem czymś podobnym do uznania innego bytu nieudowadnialnego - Boga.”

Post wysłany: Śro 11:18, 18 Sty 2012 str.1, piąty post od dołu, pierwsza i druga linijka.

Pan Dyszyński nie wie co napisał, ale wie, czego nienapisał:

Marcin Kotasiński

luzik

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9036 Przeczytał: 82 tematy

Marcin Kotasiński

Luzik, każdy człowiek to człowiek „kwadratowy”, to znaczy jest to człowiek2 lub człowiek*człowiek. Pierwszy człon tego układu spotykamy w doświadczeniu, kiedy spotykamy go i widząc po ciele stwierdzamy, że to człowiek. Drugi człon stwierdzamy, że istnieje, kiedy ten człowiek otwiera usta i wypowiada się jak człowiek. W przypadku Adasia spotykamy jak u każdego pierwszy człon „człowiek”, ale kiedy otwiera usta, to mówi jak gad. To jest antynomia, choć jest, czym jest, to zaprzecza swojej istocie pokazując gada. Powinnaś domyślić się, że o tak zasadniczych rzeczach wiem, a to jak do niego piszę ma poniżyć go, po to, aby dotknąć go bezpośrednio, „w miękkie”, oburzyć i wywołać człowiek*człowiek, nie człowiek*gad.

***

Michale, dlatego zapytałem czy jesteś gotowy, bo masz rację nadal nie dałeś mi poznać tego czy rozumiesz, kiedy to jest poddawać krytyce rzeczowe opinie, a kiedy osoby. Nadal nie rozumiesz.

***

Lucek wychodzi, więc na to, że wyznajesz jako podstawowe wartości Prawdę, Miłość i Szczęście, zatem to:

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9036 Przeczytał: 82 tematy

luzik

luzik

Przerażony · Gość

Panie Dyszyński, Pańskie posty z tego samego wątku pisane przez Pana kilka godzin wcześniej, a na dodatek dwa z trzech cytatów pochodzą z przedostatniego Pańskiego postu, do którego odniosłem się po półtorej godziny, uważa Pan za jakieś stare posty niezwiązane z tematem, to powiedz Pan, do czego niestarego miałem się odnieść, skoro niczego nowszego nie ma. To jest zajebista logika, godna Pana Kotasińskiego, zawodowego filozofa.

Panie Dyszyński, żąda Pan ode mnie poważnej dyskusji i stawia mi zarzut, że dyskutuję niepoważnie. Ja przedstawiłem argumenty z logiki których wynikają wnioski, które przedstawiłem. Pan, natomiast, ogłosił swoje votum separatum i stwierdził autorytatywnie, że z argumentów moich wnioski moje nie wynikają, a nie wynikają, bo Pan tak uważa. Nie odniósł się Pan merytorycznie do żadnego mojego argumentu, twierdząc, że taka metoda jest poważną, tym samym proponując mi poważną dyskusję, oczekuje Pan zapewne, abym za przykładem Pana, nie odnosił się merytorycznie do Pańskich wypowiedzi, co uznaje Pan za niepoważne, a zgodnie z Pańską definicją powagi, stwierdził autorytatywnie i może nawet jeszcze tupnął nogą dla dodania powagi swojemu stwierdzeniu, że jest Pan debilem. Niech i tak będzie Panie Dyszyński, zgodnie z Pańskimi oczekiwaniami mojej powagi, stwierdzam poważnie, że jest Pan debilem.

A teraz krótka analiza wartości wyższych otrzymanych od boga prze kilku tu obecnych.

Pan Dyszyński wierzący w boga. Wiara w boga wynika z jedynego sensownego rozumowania. Niewiara w boga, jest skutkiem bezrozumnego zaślepienia. Do odczuwania i realizowania wartości wyższych zdolni są tylko wierzący w boga, co czyni ich pełnowartościowymi ludźmi. Tym samym, niewierzący w boga, nie są ludźmi pełnowartościowymi. Tym, Pan Dyszyński dokonał stratyfikacji wartości człowieka na pełnowartościowego i niepełnowartościowego. Gdyby się Pan, Panie Dyszyński, z tym nie zgadzał poważnie, to może sobie Pan poważnie tupnąć nogą, ale może Pan również nie zgadzać się z moją oceną niepoważnie, wtedy jednak musiałby Pan odnieść do moich argumentów merytorycznie, co jak Pan sam stwierdził, byłoby niepoważne.

Pan Kotasiński wierzący w boga. Miłość, szczęście i prawda. Miłość do siebie i aby zagarnąć jej dla siebie jak najwięcej, arogancja i pogarda dla innych, co daje szczęście Panu Kotasińskiemu z posiadanie całej miłości dla siebie. A prawdę Pana Kotasińskiego można sobie obejrzeć na przykładzie nawigacji satelitarnej.

Pan Krowa wierzący w boga. ” to prawda Boska i zwierzęca. Lwy mogą rozszarpywać jakąś ofiarę z mojego stada, a ja się pasę trawą dla siebie abym był silny i nie dał się rozszarpać.” I chwatit. Choć dodam jeszcze, że boski rozum i moralność Pana Krowy pozwoliła Mu znaleźć mądry i moralny argument przeciwko niepełnowartościowemu zwierzęciu w ludzkie skórze, odwrócił kota ogonem i drze mordę, a i łzy nad sobą wylewając, że jestem ludobójcą chcącym Go zagazować. Warto dodać, że ma to również swój wymiar estetyczny.

Pan Kubuś wierzący w boga. On uważa, że co prawda niewierzący w boga są gorsi, ale dobry bóg i tak się nad nimi ulituje i po śmierci wyrównają sie z lepszymi. Dlatego nie powinni mieć pretensji do pana Michała, On tylko posługuje się bożą logiką, a z bożą logiką nie można się nie zgadzać, bo to byłoby nierozumne i niemoralne.

Jest jeszcze Pan Dąbrowski siedzący po prawicy i przyglądający się z aprobatą wartościom wyższym pełnowartościowych ludzi, jako i prawdzie absolutnej pełnowartościowego Pana Kotasińskiego.

Tak wyglądają wartości wyższe pełnowartościowych ludzi i ich pełnowartościowy boży rozum.

PS. A Pani, Pani Luzik, jest tak bogata, że może sobie pozwolić na komfort estetyki i nie kalać się utytłaną w kałuży studolarówką, wszak Pan Michał mógłby się wzdrygnąć z niesmakiem na widok tak nieestetycznego skalania. No i Pan Dąbrowski zerkający z okna salonu na to pełne nieestetycznego gwaru podwórko, mógłby zmarszczyć czoło na taki widok.

luzik

Przerażony · Gość

A prawo moralne, niestety, Pani Luzik, ale tylko tyle w Pani, ile w świadomości społecznej.

To nie mówił Kant, to mówiłem ja, marksista.

Przerażony · Gość

Pierwszy akapit Pana Kotasińskiego, z którym zgadza się Pan Dyszyński:

krowa