ŚFiNiA

biokasta koza nostra · Gość

Gdy inteligent przepuszcza prądy myśli przez swój labirynt, to w tym czasie biedak już dawno ukradł chleb, wieśniak zasiał pole a robotnik pociął drewno w tartaku.
Najgłupsi są inteligentni naukowcy; oni brnąc w nowoczesne specjalistyczne technologie zmuszają ludzi do ponoszenia coraz większych kosztów tych technologii. A przecież z Matki Ziemi, jeśli się w jednym miejscu więcej wydobędzie to w innym miejscu musi się stracić.
Energia Ziemi (czy Świata) musi się bilansować na zero. Bogactwo jednych musi powodować biedę drugich.
Mądrość inteligencji (lub głupota) równoważy głupotę chamów (lub ich mądrość). Umysł, mózg człowieka też jest dualny jak bogactwo/bieda, jak kobieta/mężczyzna, jak lewy i prawy brzeg rzeki. Prąd myśli płynie raz dając emocję „strach” a potem odbija w emocję „złość”, podobnie może odegrać emocję „odraza” a potem przejść w emocję „akceptacja”. Wszystkie emocje i uczucia człowieka mogą wypłycać się czy pogłębiać jak również przeradzać się w emocje i uczucia przeciwstawne.
Jednocześnie wszystkie prądy myśli drażnią mózg (też od zmysłów) wywołując wrażenia przyjemności albo przeciwstawnego cierpienia (lub zmysłowego bólu).
Wobec tego wszystkiego nie można zanegować żadnego z brzegów rzeki życia, nie można zlikwidować biedy ani bogactwa, nie można wytępić złości ani strachu, nie wolno tłumić bólu ani przyjemności, nie można zdyskredytować nienawiści bo przestanie istnieć miłość. Co gorsza, nie można zakwestionować sensu wojny bo jakże dążyć do pokoju?

Adam Barycki · Gość

Pozwoliłem sobie Pańską teorię poddać ciężkiej próbie empirycznej i empiria potwierdziła jej słuszność. Wlałem wrzątku do szklanki i wsadziłem do wrzątku palec, natychmiast prądy myśli wywołały wrażenie cierpienia, a kiedy dla odmiany oblałem palec zimną wodą, to w trymiga, prądy myśli wywołały wrażenie przyjemności, dokładnie tak, jak Pan to przewidział w swoim wielkim traktacie filozoficznym. Dlatego całkowicie się z Panem zgadzam, Panie Krowa, w żadnym wypadku nie należy likwidować biedy, bo wtedy nie byłoby bogactwa, a nic nie skrzywdziłoby tak bardzo biedaków jak brak bogactwa, boć przecie niczego tak bardzo nie pragnie biedak, jak bogactwa, a pozbawianie biedaków bogactwa byłoby najstraszliwszą zbrodnią. Ludzkość mogłaby tego nie przeżyć.

Adam Barycki

Ambaras w barze · Gość

Na żywo.

Obudziłem się, a sen miałem dobry. Nie pamiętam całego, niestety.
No więc siedziałem przy kamiennym kominku, miałem komputer i szukałem piosenki jakiejś fajnej kobietki śpiewającej.
Nie znalazłem albo przerwałem to zajęcie.
Bo na co mi taka kultura, gdy mi ktoś śpiewa do ucha wyspecjalizowaną muzykę i oczekuje na moje zadowolenie?
Ja lubię tylko pierwsze wejścia i pierwsze refreny. Przeciąganie piosenek na dłużej mnie już nuży.
I niedługo potem dowiodłem innego bezsensu. Rozłożyłem się ze swoim komputerem i głośnikami na jakiejś imprezie bawialnej i sobie słuchałem po swojemu.
Ale moja muzyka się mieszała z imprezową i doszedłem do wniosku, iż jestem w społeczeństwie bawialnym czarną owcą.
Zwinąłem się i już już zamierzałem odjechać, a wtem spotkałem Pana, Panie Barycki. I Pan do mnie rzekł:
- Nie podwiózłbyś mnie kolego do Krakowa?
- Nie... Albo dobrze, podwiozę Pana za 10 złotych.
I Pan się zgodził, tylko zobaczywszy bar w pobliżu, zniknął Pan w nim. Zatem i ja poszedłem do baru, gdzie była bardzo długa kolejka oczekujących na dania barowe. Zobaczyłem Pana, jako siódmego w tej kolejce, a narodu było ze trzydzieści luda. Tedy rzekłem do sprzątaczki co wyszła na salę:
- Niech mi pani zamówi schabowego z kapustą, a zapłaci taki gościu co niedługo dojdzie swego.
- Który gościu? - spytała sprzątaczka z głową obwiniętą w chuścinę.
- A ten niski w kapeluszu. - Pokazałem na czubek głowy Pana, Panie Barycki jak Pan stał tyłem do mnie wgapując się w posiłki przygotowywane za ladą.
I tak się stało, że sprzątaczka zamówiła mi tego schabowego i wklepały go sprzedawczynie w kasę.
- Należy się tyle a tyle. - powiedziała kasjerka do Pana, Panie Barycki. Ale Pan nie miał tych pieniędzy, więc ja zacząłem gmerać po kieszeniach, ale znalazłem tylko siedem złotych w monetach i kapsel od butelki.
Nasza sprawa z moim schabowym z kapustą zrodziła w barze duże reperkusje. Przestano wydawać posiłki, kolejka się nie posuwała i wszyscy skupiali uwagę na tym co się działo przy kasie.
Ale dobra. Sięgnąłem do kieszeni na piersi i wyciagnąłem dwadzieścia złotych papierowe do tamtych siedmiu w monetach. To załatwiło sprawę.
Czyśmy zjedli czy nie zjedli - nieważne.
Ja tutaj miałem własny interes. Gdzieś mianowicie w tym mieście miałem szafę poskładaną w częściach a schowaną nie wiadomo gdzie, choć być może ulokowaną na przyczepie. Szafa z przyczepą była z innego snu i dlatego miałem własne zadanie ją odszukać. Tymczasem Pan, Panie Barycki mnie zagadnął:
- A nie podwiózł byś mnie bratku do Krakowa?
- Nie.
- Nie?
- No dobra. - powiedziałem po chwili. - Podwiozę Pana za dziesięć złotych.

chryzjan

„Krowa – kompleks Jokasty u kobiet, strach przed penisem u mężczyzn.”
„Zygmunt Freud w swoich badaniach udowodnił ową teorię, wykazując, że w snach budzą się wszelkie ludzkie żądze oraz fobie. Jednocześnie odrzucił ich ezoteryczno-metafizyczne tłumaczenie.”

groszDOgroszaHUIdoKOSZA · Gość

Ha, ha, ha, ha...
Zadzwoniłem to tego baru. Schabowy z kapustą po 13,50zł.

chryzjan

To wielce zajmujące Krowo – czy dzwoniłeś do śnionego baru na jawie?!
Ps.
Cena jakby ze snu!

śmierć w akwarium · Gość

Kori

chryzjan

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, przeraziła mnie Pańska lekkomyślność, ja nigdy nie pozwoliłbym sobie na ryzyko trzymania grubej gotówki w bocznej kieszeni marynarki. Kiedy zdarza mi się wejść w posiadanie dwudziestu złotych w jednej kupie, to banknot taki owijam grubo papierem toaletowym, zawijam szczelnie w folię, aby chronić przed wilgocią i solidnym plastrem przyklejam do nogi, na to nakładam grubą skarpetę i dodatkowo ściskam skurzanym paskiem z dwoma szlufkami. W ten sposób uzyskuję spokój ducha i choć nie zupełny, to jednak troszeczkę czuję się zabezpieczony przed czyhającymi zewsząd złodziejami. A i lokata to dobra, bo nawet silnym pokusom rozpasanej rozrzutności opiera się skutecznie, psychika zdecydowanie lepiej znosi rezygnację z rozpasania, aniżeli trudy wydobywania zabezpieczonego kapitału. Co innego, kiedy na horyzoncie pojawi się baba, wtedy psychika wariuje i decyduje się ściągnąć skarpetę. Ale i to ma swoje dobre strony, bo owinięta szczeknie folią przez kilka miesięcy noga, może sobie wtedy pooddychać swobodnie do czasu następnej koniunktury finansowej. Powiem Panu, że gdyby nie baby, to człowiekowi mogłaby zgnić noga, proszę mi wierzyć, tylko dzięki babom nie widzimy na ulicach tłumów kuśtykających o kulach. Dlatego właśnie, Panie Krowa, powinien Pan zdecydowanie zerwać ze swoimi skrytymi ciągotami homoseksualnymi, inaczej będzie na Pana czyhało ciągłe niebezpieczeństwo amputacji nogi.

Adam Barycki

Kori

http://www.youtube.com/watch?v=KphWsnhZ4Ag

co myślicie o The Venus Project i ich planie społecznej zmiany?

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5686 Przeczytał: 52 tematy

Niech spierdalają na drzewo.

Niepoprawna

Pewien mężczyzna poszedł, jak co miesiąc, do fryzjera. Zaczęli rozmawiać o różnych sprawach. Ni z tego, ni z owego, wywiązała się rozmowa o Bogu.
Fryzjer powiedział:

- Wie pan, ja nie wierzę, że Bóg istnieje.

- Dlaczego pan tak uważa? - zapytał klient.

- Cóż, to bardzo proste. Wystarczy tylko wyjść na ulicę, żeby się przekonać, że Bóg nie istnieje. Gdyby Bóg istniał, myśli pan, że istniałoby tyle osób chorych? Istniałyby opuszczone dzieci? Gdyby istniał Bóg, nie byłoby bólu, nie byłoby cierpienia... Po prostu nie mogę sobie wyobrazić Boga, który na to wszystko pozwala.

Klient pomyślał chwilę, chciał coś powiedzieć, ale zrezygnował. Nie chciał wywoływać niepotrzebnej dyskusji. Gdy fryzjer skończył, klient zapłacił i wyszedł. I w tym momencie zobaczył na ulicy człowieka z długą zaniedbaną brodą i włosami. Wyglądało na to, że już od dłuższego czasu jego włosy i broda nie widziały fryzjera. Był zaniedbany i brudny.

Wtedy klient wrócił i powiedział:

- Wie pan co? Fryzjerzy nie istnieją!

- Bardzo śmieszne! Jak to nie istnieją? - zapytał fryzjer - Ja jestem jednym z nich!

- Nie - odparł klient - Fryzjerzy nie istnieją, bo gdyby istnieli, nie byłoby ludzi z długimi włosami i brodą, jak ten człowiek na ulicy...

autor nieznany