ŚFiNiA

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

"Ja" jest spokojnie, w pełni definiowalne. Z powodu braków językowych zapytam absurdalnie: co się stanie, jak to w pełni zdefiniowane ja uznamy jako "nie ja"? Innymi słowy, "Ja" jako koncept ze znaczeniem, to nie to

. Owo to, nie znika, a koncept "ja" owszem.

Niepoprawna

Tak w kontekście naszej rozmowy mi się przypomniała historyjka A. de Mello, w przesympatycznej interpretacji muzycznej: http://www.youtube.com/watch?v=SmrFYM7wFZw

Niepoprawna

I to właśnie przypomina mi nasza rozmowa. Wychodzimy od "nie wiem", żeby skończyć na... "nie wiem"?

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

One nie są takie same, chociaż dzielą naturę. Pierwsze jest niekompletne, obejmujące tylko fragment i pozostawiąjąc wiele "wiadomych". To drugie czyni z "wiadomych" puste słowa. Różnica zdaje się subtelna, ale jest diametralna.

chryzjan

Och wielce "drodzy" moi, czy możecie pokazać i objaśnić, dlaczego JA ma tu cuś do roboty?
_________________________
„Jam jest Ubik, zanim świat był jam jest.”

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Ja, na nieszczere pytania nie odpowiadam! Masz coś do powiedzenia, to nie zaczynaj od pytania, chyba że pojebów łowisz.

chryzjan

Czy masz jakiekolwiek uzasadnienie mojej nieszczerości? :think:

Nie mam nic do powiedzenia, ale mnóstwo pytań – domniemywam, że to Ci nie konweniuje.

Spoko, rozumiem, że są pytania, których zadawać nie należy.
______________________________________
„Szczerze rozmawiać można tylko z kimś, kto choć trochę wierzy w naszą szczerość.”

Adam Barycki · Gość

Nie będzie gułagów i cywilizacja pójdzie w pizdu przez takie kurwy.

Adam Barycki

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Adam Barycki · Gość

Niestety, dla socjopatów fajną nie była. Ale teraz, kiedy cebule do cna zostały obrane, już jest.

Adam Barycki

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Jest niefajna dopóki nie jest fajna. Później to już nie jest ani fajna, ani niefajna.

Adam Barycki · Gość

Tak jak z cebulą, jest, a po obraniu, nie ma. Ale od każdej reguły są wyjątki – Pan i Pan Kotasiński. Wy, pomimo całkowitego obrania z intelektu, jesteście. Zapewne dobry bóg mnie na złość zrobił tego figla.

Adam Barycki

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Adam Barycki · Gość

Jak tylko Pan powie, co to jest „jest”, to ja powiem, co to jest „nie ma”. A potem się tak rozgadamy, że sam Pan Kubuś popadnie w podziw.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Pani Luzik, a gdybym tak złapał Panią za łydkę i zapytał, „mój wzrok niezwykły Cię zadręczał i w dyszy Twojej głos mój dźwięczał”, to zapiszczy Pani i odpowie, „pewnie, że zadręczał, pewnie, że zadźwięczał”?

Adam Barycki

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Niepoprawna

Adam Barycki · Gość

Panie Benjankri, a w Ameryce biją murzynów.

Adam Barycki

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 53 tematy

Niepoprawna

Panie Barycki, uprzejmie donoszę, że Banjankri to KOMUCH!

A oto i dowód:

Adam Barycki · Gość

Pani Niepoprawna, byłby Pan Benjankri komunistą, gdyby istotę tego, co napisał, widział w stosunkach społecznych, a nie w ogniu.

Adam Barycki

PS. A miłośnicy komun nie są komunistami. A kim są, o tym obszernie pisze Pan Krowa.

krokodyl · Gość

Człowiek, to jest kto? To prawie krokodyl. Człowiek jest nienażartym krokodylem, odczuwającym w nieskończoność głód. Jesteśmy tym co nas ssie w żołądku i w macicy. Trzeba ciągle coś jeść, żreć materię, zaspakajać wieczny głód i też dawać z siebie pożywienie Zjadanie materii to podstawa bytu. Jemy chleb, mięso a nawet miększe kości i wysysamy z nich szpik. Mózg zjadamy, wątrobę, płuca, serce, nerki, żołądek i flaki. Pożeramy wszystko co się daje zjeść.
Trudno zrozumieć po co to żarcie jest nam potrzebne. Czy w zjadaniu materii znajduje się odpowiedź na pytanie o sens istnienia? Jeśli wszyscy wszystkimi się pożywiają to jaka wartość w żarciu tkwi? Wartość przemieniana w taką samą wartość czy w deczko inną?
Zjadamy nie tylko realnie pojmowaną materię nas. Zjadamy też nawzajem swoje wrażenia, swoje wyobrażenia, pragnienia, naszą świadomość istnienia. Pan panią zjada i pani zjada pana. Patrząc na drugiego człowieka zjadamy jego obraz, jego przedstawione ruchy, mimikę, głos i zapach. Człowiek pożera myśli innego człowieka i sam swoje myśli daje mu do zjedzenia.

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, a Pan krokodylem nie jest, nie żre Pan wszystkiego, jest Pan wybredny. Gdyby Pan żarł wszystko, to zżarłby Pan choć kawałek mnie, a zżerając choćby tylko mój mały palec, nie byłby Pan aż tak durny.

Adam Barycki

żaba · Gość

Człowiekiem mnie nazwano wśród ludzi a czuję się uwięziony w ich ogrodach cywilizacji. Sztuczne i wyidealizowane jest powietrze, którym mam kulturalnie oddychać. I mam wierzyć w zadymione narkotycznie tło, gdzie jestem postawiony za cel kontroli i jako okaz niepokorny mam być zjedzony. Ale jestem głodny jak zwierzę i jak ono walczę o swoje. Nic innego nie mam jak zmysłowe ciało.
Patrzę i węszę, słucham i smakuję, obejmuję rękami i dotykam palcami, choćby po omacku. Moja skóra cierpnie i ekstatycznie drży, gdy kogoś innego spotka. Głodny jestem jak zwierz a pragnę erotycznie być Bogiem-Właścicielem swojego czasu, panować nad chwilami swojego istnienia. Pojąć i jeść. A jeśli nie? To jeszcze sen mi został.

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, przecie nic prostszego, jak być boskim właścicielem swojego czasu i bezpiecznie odizolowanym od ogrodów cywilizacji. Wystarczy wleźć do jakiej skrzyni, zamknąć wieko i tam pozostać wolnym ode złego.

Adam Barycki

PS. Ja już nie nazywam Pana i Panu podobnych, człowiekiem. Jesteście biomasą .