ŚFiNiA

Kruchy04

Jak ustnie głoszono poganom Dobrą Nowinę w czasach apostolskich?
Dokonywaną przez Pawła i jego wspólnoty, czyli w czasach apostolskich To działo się wtedy, gdy nie istniały spisane Ewangelie. Skąd wiemy, jak ich przekonywał? Chyba tylko Dzieje Apostolskie, ale spisane 30-40 lat po tych wydarzeniach o tym informują. Przyjmijmy, że jest względnie wierne. Nie oczekuję od Dziejów, że będą dziennikiem nauczania apostolskiego; nie oczekuję od Dziejów, że będą szczegółowo opisywać każde nauczanie apostolskie i relacjonować każdą dyskusję z poganami czy Żydami; nie oczekuję od nauczania Pawła zawartego w DZiejach, że będzie przeprowadzał wykłady z rozwiniętej chrystologii czy soteriologii, tak jak prowadzone są na studiach teologicznych czy jak przedstawiona jest w publikacjach naukowych. Oczekuję jednak od Dziejów:
1. Ogłoszenia) kerygmatu w postaci podstawowej, uproszczonej, gdzie przedstawione jest nauczanie chrześciajńskie( miłość Boga; grzech; Jezus jako Zbawiciel; wiara i nawrócenie; Duch ŚW.; wspólnota)
2. Wyjaśnienie kerygmatu, czyli co to nauczanie ma oznaczać dla np. pogan
To jest absolutne minimum. Dobrze, jakby Dzieje przedstawiały choćby kilka dłuższych dialogów Pawła z poganami czy Żydami, bo one musiały mieć miejsce na przestrzeni wielu lat, w wyniku spotkań w wieloma ( tysiącami?) ludzi. W dialogach bardziej mógłby się pogłębić i rozjaśnić kerygmat, aby być zrozumiały dla ludzi.
Po analizie Dziejów nie znalazłem w nauczaniu Pawła głoszenia i wyjaśniania kerygmatu chrześcijańskiego. W nauczaniu św. Pawła są niektóre elementy kerygmatu, ale nie są nawet one wyjaśnione, co jest sprawą fundamentalną: przekaz musi być zrozumiały, zwłaszcza dla pogan, którzy nie znają kim jest Bóg Jahwe, grzech, zbawienie, mesjasz itd. Czy mowę na Areopagu można nazwać kerygmatem?

"Mężowie ateńscy - przemówił Paweł stanąwszy w środku Areopagu widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo religijni. 23 Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: "Nieznanemu Bogu". Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. 24 Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką 25 i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. 26 On z jednego [człowieka] wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwie czasy i granice ich zamieszkania, 27 aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. 28 Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: "Jesteśmy bowiem z Jego rodu". 29 Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. 30 Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, 31 dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych".

Co się z niej dowiadujemy? 1. Bóg jest Stwórcą wszystkiego i jest blisko każdego człowieka. 2. Bóg wzywa do nawrócenia. 3. Będzie sądził świat przez Jezusa, którego wskrzesił z martwych.
Brak fundamentalnego nauczania, że Bóg jest miłością.Nie naucza: o grzechu i o jedynym zbawieniu Jezusie, wierze, Duchu św., wspólnocie. Jedynie mówi o nawróceniu ( nie wyjaśnia na czym ma ono polegać) i o sądzie Boga, co raczej trudno zaliczyć do istoty kerygmatu. Oczywiście, to, że św. Paweł wypowiedziałby te kilka/kilkanaście słów, to jeszcze nie jest kerygmat - trzeba to wszystko, choćby w podstawowej, uproszczonej formie wyjaśnić np. co to znaczy, że Bóg jest miłością; jak rozumieć czym jest grzech, jedyne zbawienie w Jezusie, wiara, Duch Św., wspólnota. To nie tak jest oczywiste, jak dla współczesnych chrześcijan. Głoszenie kerygmatu chrześcijańskiego, to nie wypowiadanie jakichś magicznych zaklęć np. wzywam do nawrócenia i zbawienia w Jezusie, które ma przemienić ludzki umysł.Wiara ma być rozumna, czyli zrozumiała dla słuchaczy, a to wymaga wyjaśnienia kerygmatu. Tego nie ma w Dziejach, tak jak nie ma podstawowej prawdy chrześcijańskiej o Bóstwie Jezusa - chyba, że św. Paweł w nie nie wierzył, i dla niego Jezus był tylko Synem Bożym i Mesjaszem. Warto więc zadać sobie pytania: jakie wyznanie wiary głosił św. Paweł Żydom i poganom; jak je uzasadniał; jakie były reakcje niewierzących na to wyznanie np. co i dlaczego ich przekonywało lub nie do niego? Tylko takie mam oczekiwania od Dziejów Apostolskich. Wiem, że kerygmatu w takiej, jak dzisiaj postaci nie ma i nie mogło być, ale jakieś wyznanie wiary - musiało być obecne, bo co miałoby przekonać niewierzących do jakiegoś Żyda z Nazaretu?

365 proroctw mesjanskich pasuje rzekomo do Jezusa - tylko dlaczego św. Paweł w Dziejach nie daje choć jednego, który jednoznacznie dowodzi, że Jezus jest Mesjaszem? Tak mógłbym długo. Czekam na merytoryczne argumenty oparte o tekst N.T., w tym Dzieje Apostolskie oraz wszystko, co może ten problem trochę rozjaśnić np. artykuły biblistów, historyków itd.

O.K.

Raino

fedor

Raino

fedor

Kruchy04

O.K.

Raino