ŚFiNiA

Katolikus

To rozumiem, że "wolność to coś wzrastającego w człowieku" - ale skoro może wzrastać to może też upadać, zanikać, degradować się.

Nie rozumiem, jak powiązać idę wolności z "zatwardziałym grzesznikiem", a już tym bardziej nie rozumiem tego, że człowiek prawdziwie wolny "w pełni skutecznie i ostatecznie" może odrzucić Boga.
:think:

Ze swojej strony nie będę kontynuował tu tego tematu, wolałbym zastanowić się w tym temacie nad ideą odpuszczania grzechów - czym ona w istocie jest, jak to rozumieć w kontekście działalności Jezusa.

Co wynika z słów ks. Bańki:

"Tenże sakrament służy, myślę że jak już jasno wynika z tego, co powiedział Pan Jezus, do tego, aby odpuszczać wiernym grzechy. To samo, co Pan Jezus czynił za swojego ziemskiego życia, gdy chociażby wtedy, gdy mówił do paralityka, że "odpuszczają ci się twoje grzechy". (...) A więc tylko Bóg może odpuszczać grzechy słusznie, bo tylko ten, kto został w jakiś sposób skrzywdzony może tą krzywdę odpuścić. Grzech jako wystąpienie przeciwko Bożemu prawu zapisanemu chociażby w naszej naturze, czy też przekazanemu nam w objawieniu, jest właśnie wykroczeniem przeciwko Bożemu porządkowi, a więc przeciwko Panu Bogu. I tak, tylko Bóg może grzechy odpuszczać."

I nad tym będę tu myśleć. :think:

Katolikus

Katolikus

Z tej samej książeczki, kilka wątpliwości i odpowiedzi z nimi związane..

- Spowiedź nie ma dla mnie sensu, bo popełniam ciągle te same grzechy!
To ty się zniechęcasz sobą, ale nie Bóg tobą. On wciąż na nowo jest gotów przebaczać ci grzechy, mimo że się powtarzają. Jeśli ciągle wracasz do tych samych grzechów, nie jest to "winą" sakramentu pokuty, ale twoją własną winą. Pracuj nad sobą, Wałcz z pokusą, módl się. Chrystus ustanowił ten sakrament jako wielokrotny, bo wiedział, że ciągle będziemy upadali i potrzebowali Jego przebaczenia. Jeśli powiesz, że nie ma sensu, bym się dzisiaj umył, bo jutro znowu się pobrudzę, byłoby to oczywistą głupotą. Człowiek, który nie dba o higienę, staje się kłopotliwy dla otoczenia. Tak jak myjemy swoje ciało, tak musimy też "myć" naszą psychikę i duszę. Duszę trzeba oczyszczać wytrwale w dobrze przeżywanym sakramencie pokuty.

- Co daje człowiekowi spowiedź? Przecież można pójść do psychologa! Jaka jest różnica?
Niewątpliwie niektórym ludziom jest potrzebna pomoc psychologa, ale żaden psycholog, nawet najlepszy, nie powie ci w imieniu i mocą Boga: Ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. I tylko te słowa mogą prawdziwie oczyścić duszę z grzechu i przywrócić spokój sumienia.
W krajach Europy Zachodniej, tam gdzie zgasła wiara, ludzie często szukają pomocy psychologów, nie mogąc dać sobie rady z własnym sumieniem. Każdemu człowiekowi potrzebne jest duchowe zwierzenie, ale nie każde daje jadnakowy skutek. Tylko sakrament pokuty uwalnia z grzechów.
Spowiedź daje nie tylko odpuszczenie grzechów, ale też w konsekwencji zjednoczenie z Bogiem, otwiera drogę do przyjęcia Komunii Świętej. Po dobrej spowiedzi jesteśmy całkowicie czyści i święci. Ten sakrament najpełniej odnawia w nas dar chrztu świętego.

- Czy nie wystarczy wyznanie grzechów samemu Bogu?
Bogu nie trzeba wyznawać grzechów, bo On zna je lepiej od nas samych. Chrystus zbawia nas we wspólnocie Kościoła. Nie mogę dostąpić zbawienia bez uczestnictwa w życiu Kościoła. Jeśli kapłan z ustanowienia i w imieniu Chrystusa ma mi odpuścić grzechy, to musi je wpierw poznać. Zapewne wyjawienie przed drugim człowiekiem grzechu, którego się wstydzę, jest dla mnie upokorzeniem, ale dobrze zrobię, jeśli to trudne wyznanie potraktuję już jako część pokuty za zło, jakie przez grzech wyrządziłem. Pan Jezus oczekuje twojej ufności. Nie lękaj się wyznawać przed kapłanem twoich grzechów.

Katolikus

Jeszcze kilka cytatów z powyżej wspomnianej książeczki i katechizmu.

"Nie możesz dyktować Bogu, jak ma cię zbawić. Syn Boży, Jezus Chrystus, zbawia tylko w Kościele przez sakramenty święte (Mk 16,15-16)."

"poza Kościołem nie otrzymasz odpuszczenia grzechów."

"O naszej wieczności rozstrzyga ten krótki czas, który jest nam dany na ziemi."

"Sakramenty otwierają nam drogę do nieba, do zbawienia."

"Miłosierdzie darowane przez Boga w przebaczeniu grzechów nie oznacza też zwolnienia z pokuty, jaką człowiek musi odbyć za każdy popełniony grzech."

"Poprzez spowiedź dokonuje się nasze pojednanie z Bogiem."

"Tak postanowił Chrystus."

"Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą"

"Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi "przebaczenia i pokoju""

"Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim."

"Chrystus ustanowił sakrament pokuty dla wszystkich grzeszników w Kościele, a przede wszystkim dla tych, którzy po chrzcie popełnili grzech ciężki i w ten sposób utracili łaskę chrztu oraz zadali ranę komunii kościelnej. Sakrament pokuty daje im nową możliwość nawrócenia się i odzyskania łaski usprawiedliwienia. Ojcowie Kościoła przedstawiają ten sakrament jako "drugą deskę (ratunku) po rozbiciu, jakim jest utrata łaski""

"Celem i skutkiem tego sakramentu jest więc pojednanie z Bogiem."

Michał Dyszyński

Katolikus

Ale mnie to wcale nie cieszy. Chciałbym, aby Kościół miał w swoim oficjalnym nauczaniu mądra i dojrzałą teologię, a tym czasem czym bardziej się zagłębiam, czym bardziej staram się zrozumieć, tym bardziej nie dowierzam, że taki obraz Boga..
Kiedyś dla mnie było nie do pomyślenia, że Kościół w swoim oficjalnym przekazie może błądzić. Miałem dość naiwny i infantylny obraz nauczania Kościoła, że wierzymy tylko w Boga miłości, że trzeba chodzić do Kościoła, dużo się modlić, chodzić na ważne uroczystości kościelne, wyspowiadać się, aby można było iść do Komunii Świętej itd.
A w ogóle nie zdawałem sobie sprawy z tych głębszych założeń, na których to nauczanie jest budowane. :think:

Tak czy owak, wychodzi na to, że wszyscy jesteśmy wielkimi grzesznikami zasługującymi na potępienie, bo swoim złym postępowaniem (np. poprzez bycie na bakier z przykazaniami Bożymi i kościelnymi) obrażamy Boga. Na nasze szczęście Bóg jest miłosierny i gotów jest nam wszystko przebaczyć, ale musimy szczerze żałować tego, co robimy źle, a znieważa to Boga.

Dziwna ta miłość Boga wg nauczania oficjalnego..

Katolikus

Kontynuując temat w celu dobrego zrozumienia nauki Kościoła, a następnie refleksji nad tym nauczaniem, wrzucam kolejne wyjaśnienia sensu grzechu oraz spowiedzi.

Tu fragmenty, a całość w linku.

Katolikus