ŚFiNiA

gdzie jesteś BOŻE? · Gość

Witam,

Pozwolicie, że podzielę się swoim problem:

-mam pragnienie, to modlę się jak tylko umiem do Boga (w końcu mu ufam)
-czekam na rezultat
-moja cierpliwość, nad którą staram się zapanować, zaczyna zanikać (nie ma rezultatu...?)
-refleksja: dlaczego tak mnie nie chce słuchać, przecież mnie kocha? czyżby moja wina?
-rozwiązanie refleksji: skoro jest Bóg, a nie widzę rezultatu, to musi być moja wina
-staram się modlić dalej, wciąż nie widzę rezultatów, irytacja coraz większa
-refleksja: może ta poprzednia refleksja była do niczego (kochającego Boga nie ma)?
-rozwiązanie refleksji: aaa, zaufam mu, widocznie nie jestem wystarczająco pokorny (szczerze: dla Ciebie cierpię, w Twoje imię, boś Ty źródło wszelkiego dobra i szczęścia? nic dobrego nie może się stać, jak nie przez Ciebie (!), obiecałeś spełnić moje prośby)
-rezultatu wciąż brak, zagłębiam się w biblii
-refleksja: ależ ze mnie grzesznik niewierny i niecierpliwy i niewytrwały, przecież błogosławiony ten, który jak najmniej potrzebuje, w dodatku podobno nie wiem o co proszę... (!)
-rozwiązanie: wiem! nie będę Go już prosił o nic, to wtedy będę szczęśliwy. Wow! Wysławiajmy Jego imię! (okresowe poczucie spełnienia, oświecenie)
-czas upływa, dziękuję cały czas Bogu za ten dar... trudności z samego początku wydały się ustąpić z powodu euforii...
-problemy przychodzą na nowo, załamanie nerwowe
-refleksja: dlaczego Boże? prosiłem Cię o dar głoszenia Twojej miłości, prosiłem cię o poprawę zdrowia, lepszą sprawność umysłową i koncentrację; w Twoim imieniu miał przeze mnie mówić Duch Święty??
-ZAWIODŁEŚ MNIE! doprowadziłeś do smutku, ale nie mam i tak do Ciebie żalu; przynajmniej staram się; wejrzyj w moje serce, zobacz jak bardzo pragnę Twojej obecności! czymże zgrzeszyłem? szczerze Cię przeprosiłem, spowiedź tylko doprowadziła do przekonania, że księża to zwykli ludzie bez charyzmatów; staram się kochać innych ludzi, ci jednak za mną nie przepadają; nie obrażam się na nich, bo wiem, że byłaby to konsekwencja niewypełniania twoich przykazań...
-ale co tam! podobno nic nie zastąpi modlitwy z Tobą, tylko Ty mi zostałeś...
-modlę się...
-modlę się...
-smucę się...
-staram się zrozumieć, o co Ci chodzi...
-proszę Cię, abyć powiedział coś, dał mi znak...
-to o co mogę prosić??
-depresja nasila się...
-gorszy stan psychofizyczny niż przed zainteresowaniem Twoją nauką...
-patrzę na ludzi dokoła; wydają się być szczęśliwsi, a nie przywiązują takiej wagi do tej "drogi do szczęścia" (a już w szczęściu, choć z upadkami); czy to iluzja?
To jakie jest to to dobro, czym jest zło, które jest dobre??
-staram się zaradzić mojemu przygnębieniu... pytam ludzi... odpowiedzi nie znajduję...
CZY TAK MIAŁO BYĆ? PO CO MI TWOJE NAUKI?
- zdaję sobie sprawę, że tyle zdrowia straciłem, poświęcając się Tobie? kim JA jestem? a Twój plan? czyli nic nie mogę... robisz co chesz... niby robię co chcę...
- wybieram: CHCĘ BYĆ SZCZĘŚLIWY (w końcu każdy tego chce, nieprawdaż??)
- a Twoja wola się staje: szczęśliwi złodzieje, psychopatyczni mordercy, cudzołożnicy - wszyscy czerpią radość, której JEDYNYM źródłem jesteś TY
-widocznie bardziej kochacz inne grzeszne dzieci ;(
- ślepy jestem, czemu nie chcesz mi wskazać czego nie widzę? czy to nie ty przywracasz wzroku niewidomym?

Więc kochany Boże... Jestem człowiekem, póki co nie chcę Ciebie, bo szczęścia mi nie przynosisz (kościół, jako instytucja to już w ogóle). Czekam aż zmienisz się, niezmienny, w prawdziwie kochającego ojca, który przynajmniej raz spełniłby moją prośbę. Spotkamy się może kiedyś.
Wygnany, osamotniony,
TWÓJ SYN

bez Ciebie czerpię radość... dziwną satysfakcję... ehh...

trochę podłamany · Gość

Mi to zajeżdża chorobą psychiczną, widać czasem jednak religia faktycznie robi ludziom w głowie spustoszenie :|

wujzboj

no gdzie? · Gość

Witam

(nie woojuj tak za bardzo

)

wujzboj

Moze zacznijmy od ustalenia, czy to zalamanie nerwowe jest skutkiem modlitwy, czy tez skutkiem problemow zdrowotnych, ktore nie chca ustapic pomimo ponawianych prob leczenia?

gdzie? · Gość

załamanie nerwowe skutkiem modlitwy, inne problemy swoją drogą

wujzboj

W sumie chodzi wiec o: "czemu Bóg mnie nie uzdrawia"?

Pytanie jest stare jak świat, Księga Hioba nie wzięła się znikąd. Myślisz, że warto się tu zastanowić nad Księgą Hioba, czy tez raczej uważasz, że to już byłby odlot w przeciwna stronę?

Gość

Jeśli chodzi o księgę Hioba, to od dawna stawiałem siebie na jego pozycji. Napisałem, że od tej nadmiernej pokory szału dostaję. Postać utożsamiająca się z Hiobem jest obarczoną winą, a St. Anger domaga się sprawiedliwości. Podobno jesteś opinii, że Bóg nie gniewa się (to po co o tym pisze), lecz chce nauczyć dzieci czym jest zło. Tymi, którzy naprawdę się gniewają, jesteśmy my. Słuchaj, Bóg karze Hioba za jego grzechy. Oczywiście Bóg celowo zesłał je na niego, bo miał taki "psikus". (heyy man!)
-------------------------
1. Dlaczego zesłał na człowieka pobożnego, który NIE GRZESZYŁ, sytuację prowadzącą do grzechu i wielkiego cierpienia?
2. Dlaczego osoba wystrzegająca się zła, świadomie wielbiąca swego Pana i znająca konsekwencje swoich czynów, została UKARANA (testowana)!?? Jeśli Bóg testuje, to nie jest wina człowieka, tylko niedowierzającego człowiekowi Boga.
3. Czy ja muszę cierpieć za grzechy innych, bo jeśli ktoś zgrzeszy, to wina jest wszystkich, a "kochający" Bóg sprawiedliwie każe sprzątać WSZYSTKIM dzieciom? Chce, aby każdy zaznał cierpienia jakie człowiek uczynił.
O, i tu jest najlepsze:
a) Dopusza, by człowiek robił cokolwiek, nawet najbardziej perfidne zło.
b) Następnie TO ZŁO zsyła na niewinnych, bo muszą wiedzieć jak smakuje (sprawiedliwość musi być, a jak)
PS ewentualnie raz na jakiś czas się zlituje (no klękajcie narody)
-------------------------

Dobra, i tak np. w księdze tej Bóg poucza w czasie snu (mnie nie). Co więcej, podobno zna występki grzeszników, których "...nocą niszczy i miażdży. Chłoszcze ich jako grzeszników, na miejscu zewsząd widocznym za to, że odeszli od Niego, ze dróg Jego wszystkich nie strzegli. Z ich winy Go doszedł krzyk biednych, a On słucha wołania ubogich".
Podobnie mówi Sofar w 3 mowie.

No powiedz, Wuju, jak to się ma do tego tekstu:

"Jest myśl, co mnie tak przeraża, że drżę na całym ciele: Czemuż to żyją grzesznicy? Wiekowi są i potężni. Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki. Ich domy sa bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga. Ich buhaj jest zawsze płodny, krowa im rodzi, nie roni. Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie, chwytają za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki. Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują do Szeolu. "oddal sie - mówili do Boga - nie chcemy znać Twoich dróg. Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego? Czyż w ich rękach nie ma szczęścia, choć ich myśli od Niego daleko?..."

Czyżby Hiobowi się wydawało, że niegodziwcy są szczęśliwi?? A może Bóg czeka na koniec, bo chce perfidnie pokazać swoją potęgę. Jeżeli ma zesłać na mnie plagę na samym koncu, to niech tak będzie. Podniosę wtedy na duchu, cierpiących w tym samym czasie, innych grzeszników. W końcu ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi. Nie ma się o co martwić. Przy okazji korzystam ze swej marnej inteligencji do obliczenia, że jeśli będę się cieszył życiem bez Boga i tak go prędzej czy później poznam, pocierpię sobie może wtedy po śmierci. A w przeciwnym przypadku zyskam jedno życie w szczęściu gratis, nieprawdaż? Przecież Bóg mnie kocha i nie będzię pałał zemstą?

...
"Mój sługa, Hiob, będzie się za was (jego przyjaciół) modlił. Ze względu na niego nic złego wam nie zrobię, choć nie mówiliście prawdy o Mnie, jak sługa mój Hiob"

Hmm, czyżby Bóg nie wybrał nikogo, by się za mnie modlił? Może intencje ludzi dobrej woli wybawiły Hitlera od winy. Tylko Bóg wie.

Pewnie się zbytnio pysznię... no cóż, drugiej metody próbowałem...
A tak swoją drogą, to wkurza mnie też i to całe rozmyślanie. Po prostu najlepiej nie przykładać zbytniej wagi do modlitwy i tyle.

O, właśnie przewróciłem na psalm 73:
"Zagadka powodzenia grzeszników"

"Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa. Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca. Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem...";
"...Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie. Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła.

Kiedy ten siódemkowy licznik przebaczeń wybija?

Nie ma co, strata nerwów na te wywody i prośby... idę dreptać w przyszłość z uśmiechem na twarzy

wujzboj

Ponieważ rozmowa zapowiada się NAPRAWDĘ ciekawie, to proponowałbym, by ja przenieść do jednego z regularnych działów. Konkretnie, do Katolicyzmu (jeśli jesteś katolikiem) lub do Religii (jeśli nie jesteś katolikiem). Co ty na to? (Musiałbyś się zarejestrować, ale to mały wysiłek.)

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

OK, zarejestrowałem się. Jak znajdę trochę czasu, to postaram się co nieco odpowiedzieć.
Do katolicyzmu niech leci.

wujzboj

Na poczatek wypadnie mi przeprosic za przerwe dluzsza, niz planowana. I jeszcze teraz do tego dochodzi cala masa sfinskiich zaleglosci, ktore sie w miedzyczasie porobily... Ale dosc marudzenia. Do roboty.

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Dobra Wuju. Twoja argumentacja nie przemawia do mojego sumienia. Według mnie najrozsądniejszym rozwiązaniem jest robić, a nie prosić. Dlatego nie widzę w moim przypadku większego sensu modlitwy.
To tyle z mojej strony.

wujzboj

Nie widze sprzecznosci pomiedzy "robic" i "prosic". A ty?

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Ja nie proszę dla zasady. Ja proszę, żeby osiągnąć zamierzony cel.

wujzboj

Jezus modlil sie mowiac: "Ojcze, jesli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakze nie moja, lecz Twoja wola niech sie stanie" (Luk. 22:42). A w modlitwie Ojcze Nasz powtarzasz: "Badz wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi,... ale nas zbaw ode zlego. Bo Twoje jest Krolestwo, i potega, i chwala na wieki wiekow".

REGMEN

Cyrylu znam ludzi, którzy modlą się wówczas, kiedy im strach zagląda w oczy...Czy w Twoim przypadku nie jest podobnie???

Pozdrawiam,

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Rozumiem, czyli sprowadzacie modlitwę tylko do sposobu radzenia sobie ze strachem, bądź "wyjścia awaryjnego" w ekstremalnie stresujących przypadkach. Równie dobrze mogę iść do psychologa po poradę co wtedy robić.
Chyba chodzi o to, żeby dojść do wniosku, że tak naprawdę modlitwa w "takiej formie" nie jest człowiekowi potrzebna, bo i tak nie moja wola się stanie :fuj:

.
REGMENIE, w moim przypadku nie jest podobnie, nie powiedziałbym, że strach zagląda mi w oczy.

wujzboj

"Panie, spraw, by Twoja wola stalą się moja wola, kiedykolwiek będzie taka Twoja wola".

Cyrylu, to, gdybys znal wszystkie aspekty sprawy, niewatpliwie wybralbys zgodnie z tym, co Bog uwaza za stosowne. Nie wiesz jednak nawet, dlaczego twoje losy ukladaja sie tak, nie inaczej. Moze dlatego, ze twoja choroba wspomaga kogos innego (patrz Ksiega Hioba)? A moze dlatego, ze sam potrzebujesz udowodnic sobie, ze potrafisz sobie z nia poradzic?

Modlac sie o zdrowie, wyrazasz swoja wole wyzdrowienia. To trywialne, lecz wazne stwierdzenie. Wrocmy na przyklad myslami do Hioba. Czy gdyby Hiob w koncu machnal na wszystko reka i staral sie bez buntu poddac sie swojemu losowi, to jego wiernosc Bogu bylaby bardziej, czy mniej przekonujaca? A gdyby Jezus nie przezywal samotnej tragedii nocy w Ogrodzie Oliwnym, lecz spokojnie i z ufnoscia poszedl spac wiedzac, co oczekuje go jutro, to jego ofiara bylaby bardziej, czy mniej przekonujaca?

Mysle, ze modlic sie trzeba zarowno o zdrowie jak i o umiejetnosc wykorzystania choroby dla dobrych celow.

A leczyc sie trzeba NIEZALEZNIE od modlitwy.

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

REGMEN

Cyryl napisał

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów