ŚFiNiA

szymon

Zachecam Was wszystkich do dzielenia się swiadectwami Bożego Miłosierdzia.Oto garść ,na zachętę:
[link widoczny dla zalogowanych]
Jest to jak przekazał Pan Jezus w Dzienniczku św. Faustynie (Dz. 59) godzina wielkiego Miłosierdzia dla świata i zapewnia nas, że żadna dusza nie zginie, a gdy chociaż jeden raz odmówi koronkę to nawet najcięższy grzesznik dostąpi wielkiego Miłosierdzia w godzinie śmierci.
Czyz to nie cudowne-byc wolnym od nienawiści i trwać w Miłości :grin:

Budyy

Dlaczego Szymon robisz ze swojej bozi kompletnego idiotę. Czy sądzisz, że wieki i genialny bozia w swoim wielkim geniuszu wpadł na tak prymitywny sposób zbawiania jak odmawiania jakiejś koronki.

Cudowne to jest tkwić w oparach absurdu. Największe debilizmy wydają się wtedy zrządzeniem bozi. W sumie to może niegłupie zamiast jarać trawę wprowadzić się w trans katolickich bredni.

szymon

Samo odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego nikogo nie zbawi-to oczywiste.
Mozna je traktować jako swoista terapię duchową,ale jak kazda terapia ,bez konstruktywnych zmian w zyciu ,które upodobnia mnie w postawie do ucznia Chrystusa np.uczynki milosierdzie,niewiele ona pomoze .
Aby lepiej zrozumieć czym są Boże dary, zechciejmy pochylić się nad ewangeliczną przypowieścią, w której Jezus mówi do Samarytanki: "O gdybyś znała dar Boży..." (J4,10), to znaczy gdybyś znała miłość Boga, która przynagla Go do nieustannego wylewania łask w postaci wielkich darów. Te słowa Mistrza są jednak pełne żalu. Z całego kontekstu tej perykopy wynika, że wędrując od miasta do miasta, Jezus zawsze otwierał napotkanym ludziom oczy, ukazując im poprzez zwykłe gesty i czyny - samego siebie, dobroć i miłość Bożą oraz piękną rzeczywistość nieba.

abangel666

Przecież Szymonek to prowokator; to co tu dużo mówić.... śmierdzi mi saxonem .... ale to, że prowokuje to jest jak amen w pacieżu.... tylko nie wiem po co?

mat

O siostrze Faustynie (Helenie Kowalskiej, 1905-1938) wiem tyle, ile wyczytałem z jej pamiętnika. Niemniej to, czego się dowiedziałem z lektury, pozwala mi jako psychiatrze stwierdzić, iż autorka "Dzienniczka" była dotknięta zaburzeniami psychicznymi. Najbardziej ewidentne objawy tych zaburzeń to omamy, czyli halucynacje wzrokowe i słuchowe o treści religijnej.

Prof. dr hab. Jerzy Strojnowski jest psychiatrą, emerytowanym pracownikiem naukowym KUL.
[link widoczny dla zalogowanych]

Budyy

Superstar

Kori

Budyy

Zapomniałem. Teraz to tylko trzeba ze 3 koronki strzelić i tsunami na świecie nie będzie.

Superstar

Pamiętam że na religii coś tam prawiono o tym iż czasem Bozia może coś załatwić bo bliżej ma do Boga niżby ktokolwiek inny , bo wiadomo matka to matka. Zatem 3 zapewne starczą.

Budyy

Słyszałeś Szymon. 3 koronki i nie będzie więcej tsunami, jeszcze 3 i po trzęsieniach ziemi.

Barah/konto usunięte

wujzboj

A czemuż to czemuż z ateistycznych ócz takie strugi pomyj na głowę Szymońską się leją?

Ateistom nie podoba się, że w dzienniczku świętej jest coś, co sprzeciwia się ich wierze w konieczność piekła w katolickiej wierze? I dlatego choć nie stać ich na żadną merytoryczną reakcję, muszą przynajmniej nabluzgać, choćby to było nie na temat?

Ach, dzieci wy, dzieci

idiota

wujzboj

Co jakby odpust? Nie bardzo kojarzę. Czy mógłbyś szerzej?

Budyy

Hanah

szymon

Dziękuję Ci Hanah za odpowiedż-odważną i mądrą.
Te ataki na mnie wynikają jak sadzę,że trudno tym ludziom zaakceptować Boga Miłosiernego w swoim życiu,a nie tylko jako hipotezę teologiczną czy jakiś dogmat katolicki.Ja to rozumiem,bo o własnych siłach też bym tak sądził.
To prawda,której doświadczyłem zupełnie na to nie zasługując i nawet nie prosząc o to-czysta Łaska Jezusa.Miłosierny Jezus pokazał mi ,że kocha tak bezgranicznie i głęboko ,jak nie jestem tego pojąć=Nieskończona,Bezwarunkowa Akceptacja.
Taka Akceptacja,gdzie nie jestem dla Niego czymś ważnym i potrzebnym,ale wszystkim .On nie tylko kocha,ale cały jest tym Kochaniem we mnie,gdzie nie ma podziału na Niego i mnie,ale jest niewyrażalna Jedność.
Bóg we mnie doświadcza Siebie jako skończonego,śmiertelnego,grzesznego człowieka,ale takiego kocha i w takim ma upodobanie.Nie w grzechu ,ale w osobie ,bo spotyka w niej Siebie,jako Nieskończonego Dawcę Miłości.Jezus kocha mnie tam,gdzie ja nie jestem w stanie siebie żadną miarą pokochać-w mojej śmierci,w mojej słabości,w moim uwarunkowaniu biologiczno-psychiczno-kulturowym(= wielkich ograniczeniach).
Jezus jako Bóg Miłosierdzia to wielka dla mnie tajemnica,którą ledwie dotknąłem.