ŚFiNiA

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Przyznam, że nawet gotów bym był uznać słuszność koncepcji twojego nieba oraz czyśćca (koncepcję piekła już uznaję), gdyby jasne stały się dla mnie pewne okoliczności:

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

W zasadzie w każdym akapicie pojawia się pojęcie prawdy oraz ewentualność jej ukrywania. Z tego co widzę, musi być ona czymś niezmiernie ważnym. Mam więc pytania:
Czy prawda podlega mocy twórczej Boga (czy decyduje On, co jest prawdą)? Jeśli tak, to co mu szkodzi ukrywać ją, bądź zmienić, jeśli mi jest z nie poznaniem jej absolutnie dobrze?
Jeżeli powiesz, że prawda jest w tym sensie od Boga niezależna, to mnie poważnie zdziwisz.

konrado5

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

W gruncie rzeczy koledze konrado5 chodzi o to samo co mi :grin:

. Przecież zawsze rzecz dotyczy doznań, Wuju.

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Ale po co mi więcej, skoro jest wspaniale?

wujzboj

To ja może spróbuję podpowiedzieć innym pytaniem. Jak byś odpowiedział na pytanie "po co mi więcej, skoro jest wspaniale", gdyby zadał ci je szczęśliwie naćpany narkoman?

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Gdy ćpun rzeczywiście jest szczęśliwy i chciałby stan, w którym przebywa i w którym to, co piękne, przedłużyć w nieskończoność, to problemu żadnego nie widzę, żeby się z nim nie zgodzić. Narkomanowi przecież nie chodzi o to, żeby później, w wyniku podjętego wyboru, czuć się źle. On podejmuje subiektywnie odpowiednią decyzję, której nie ma ZAMIARU żałować.

wujzboj

Ja to widzę jako rozpaczliwą ucieczkę do złotej klatki. Byłoby to na miejscu, gdyby za tą klatką było gorzej, albo gdyby klatka była tylko chwilowym schronieniem. Ale jeśli ten sam człowiek pozostając poza klatką doszedłby do stanu, w którym patrzyłby na klatkę z jej największymi radościami tak, jak właściciel prywatnej wyspy z willą i lotniskiem patrzy na odrapane i zakaraluszone M3 w betonowym bloku kwaterunkowym...

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Chyba nie wiesz co mam na myśli. Czy naruszenie mojej wolności, mojego życia, mojej śmierci czy nawet zatuszowanie prawdy kosztem zapewnienia mi poczucia największej radości oraz wartości istnienia, bez jakiegokolwiek uszczerbku na moich doznaniach, uważasz za nieodpowiednie? Dlaczego? Nie rozumiem tego, proszę postaraj się wczuć we mnie. Jak dotychczas przedstawiasz jakieś analogie, które w żaden sposób do mnie nie trafiają, bo uważam, że nie dotyczą sedna sprawy, po prostu mijają się z problemem.

wujzboj

Ależ właśnie przede wszystkim nie prowadzi to do braku "uszczerbku w doznaniach" ani do "największej radości i wartości istnienia", lecz do wszczepienia protezy radości. Gdyby świat był tak zorganizowany, że największe szczęście da się osiągnąć pod narkozą (tj. w oderwaniu od świata), to byłby to kiepsko zorganizowany świat.

Pozostaje jeszcze inny aspekt: naruszenie symetrii w relacji pomiędzy osobami. Jedna strona (tu np. Bóg) musi widzieć, jak druga (tu np. człowiek) zamienia się w marionetkę, szczęśliwą dzięki zdalnemu sterowaniu. To przykre dla obserwatora.

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Zmienić "swój tyłek", czyli oszukać się, zapomnieć o prawdzie i także zanurzyć się w prywatnych iluzjach?

Nie rozumiem, dlaczego dziwisz się, że mówię o oderwaniu od świata. Przecież zaproponowałeś konstrukcję polegającą na wprowadzeniu człowieka w stan oddzielenia od prawdy...

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

Z twojej wypowiedzi o Bożej obserwacji człowieka zmieniającego się w marionetkę, a konkretniej przykrości jaka Mu towarzyszy widząc stan rzeczy, wywnioskowałem, że przeszkoda-przykrość istnieje jedynie po stronie Boga, bo dla człowieka już nie ma żadnej. I stąd wyrażenie o zmianie tyłka. Kto ma problem? Przecież nie my, bo jest wspaniale. Z punktu widzenia Boga coś jest nie tak. Skoro chodzi mu o zapewnienie nam szczęścia, to problem ma z głowy. To dlaczego jest mu przykro? Jak mu coś przeszkadza, to niech sobie to zmieni, czemu nie?
Jeśli natomiast chodzi o "tuszowanie prawdy", to znaczeniem mojego zdania było wskazanie priorytetu doznań. Ściślej mówiąc: "co mi tam walczyć o jakąś prawdę, skoro mi chodzi o szczęście?".

Proszę postaraj się odpowiedzieć na pytanie, czym jest prawda z punktu widzenia Boga.

wujzboj

Problem ma zarówno Bóg, jak i człowiek-marionetka (oraz zapewne inni ludzie, przy czym ich problem jest albo "marionetkowego" typu jeśli dzielą jego los, albo "boskiego" typu jeśli zdają sobie sprawę z tego, co się dzieje). Problem Boga polega na tym, że widzi On, jak człowiek się marnuje, nie wykorzystując praktycznie nic ze swoich możliwości (bo te są praktycznie nieograniczone). Problem człowieka polega na tym, że nie widzi on, że się marnuje; jego malutkie szczęście marionetki zaślepia go i nie pozwala mu podnosić swojego szczęścia na coraz to wyższy poziom.

(Znalazłeś już Kobyszczę Lema?)

Nadal nie rozumiem pytania o prawdę z punktu widzenia Boga. Ponieważ Bóg jest wszechwiedzący, to zna stan faktyczny - czyli wie, że jego opinia jest zgodna ze stanem faktycznym. Aby nie widzieć, pe człowiek się marnuje, musiałby Bóg sam siebie okłamać, i to okłamać się świadomie (bo zaczynałby od wiedzy, że odsuwa od siebie prawdę). W praktyce oznacza to, że Bóg musiałby zrezygnować z bycia Bogiem.

konrado5

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj

Cyryl · Dołączył: 16 Sty 2007 Posty: 114 Przeczytał: 0 tematów

konrado5