ŚFiNiA

Azael

Zostawiając na chwilę Stary Testament i jego okropieństwa i niedorzeczności: często wierzący przekonują że przecież mają Nowy Testament, który jest lepszy i Jezus udowadnia, że Bóg jest miłością, itd. Co sądzicie o słuszności ( bądź nie) argumentu, który moim zdaniem kładzie na łopatki całą doktrynę i zasadność przesłania Nowego Testamentu, która opiera się na tym, że Chrystus umarł na krzyżu za nasze grzechy, czym udowodnił bezgraniczną miłość Boga do człowieka. Otóż czy można uznać za czyn MORALNY i sprawiedliwy fakt, że ktoś bierze na siebie czyjeś winy?! Czy to nie wydaje się skrajnie niemoralne i bezsensowne, to tak, jakbym ja zabił 100 osób, a mój ojciec ofiarowałby się za mnie ponieść karę czy to śmierci, czy dożywotniego więzienia...czy znacie jakiegoś sędziego w Polsce i na świecie, który by się na to zgodził? Myślę, że cały pomysł z "odkupieniem win" przez Chrystusa jest z gruntu chybiony.. :shock:

mat

O.K.

Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć?
Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.
Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy.
Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.
Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrstusie Jezusie. -Rz 6,3-11

Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie.I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni -1 Kor 15,21-22

I On jest Głową Ciała - Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim.
Zechciał bowiem [Bóg], aby w Nim zamieszkała cała Pełnia,
i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego - i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża. -Kol 1,18-20

Dociera w końcu, że bez śmierci na krzyżu, nie byłoby Zmartwychwstania, a bez Zmartwychwstania nie byłoby wyzwolenia ze śmierci?

Nikt nie mógł, ot tak sobie, umrzeć i zmartwychwstać, tylko Chrystus, a jako że będąc z Adama, wyrokiem nieodwołalnym umrzeć musimy, to aby żyć znowu, musimy stać się z Chrystusa, Jego Ciało spożywając.

decir

O.K.

decir

O.K.

decir

Azael

Semele

Bog jest konkretny.. kto się obmyl w wodzie życia będzie zbawiony. Kto NIE. Nie będzie

Ja wiem, że nie będę.

Więc robię dużo dobrych rzeczy w tym życiu. Przynajmniej się staram.

Sądzę też drzewa..

Semele

Wam też radzę sadzcie drzewa. Dużo drzew :-) :-)

Azael

Semele

O.K.

Semele

Jak zauważyłeś Azael@ historie biblijne traktuję podobnie jak inne mity.
W mitach tych jednak tkwi prawda o człowieku. Poniekad też prawda historyczna.
A jak ten teologiczny problem widzą inni Autorzy i co mają do powiedzenia w tej kwestii? Otóż w książce Jak człowiek stworzył bogów Jerzego Cepika, jej Autor tak m.in. opisuje ten aspekt religijnej historii: „Jezus jako postać łącząca „Stary Testament” z Nowym, łączył w sobie wszystkie cechy starych bogów, także to, że tak często występowali oni pod postacią Trójcy, czyli jednego boga, jednej boskiej siły w różnych postaciach działającej. (…) Matka Jezusa była niepokalaną dziewicą, prastare pojęcie bogini Matki, dawczyni życia. (…) Na życiorys Jezusa składają się bogate stare mity i rytuały świata starożytnego, sięgające nawet w prehistorię. (…) Na Krecie znano na przykład grób śmiertelnego Zeusa, boga, który dzielił chleb i wino, umierał i zmartwychwstawał. (…) Podczas wiosennych misteriów Wielkiej Matki Kybelii (…) jej kapłani oznajmiali: „Radujcie się, gdyż Bóg jest zbawiony i wy także będziecie zbawieni”. Zbawienie mieli uzyskać wtajemniczeni w misteria Izydy i Ozyrysa (…) Idea tych misteriów podyktowała autorom Egipskiej Księgi Umarłych takie słowa: „Jak prawdą jest to, że żył Ozyrys, tak i on (zmarły) żyć będzie. Jak nie umarł Ozyrys, tak i on też nie umrze”. Tę myśl powtórzy idealnie św. Paweł, autor „Listu do Koryntian” z „Nowego Testamentu”: „Jeśli Chrystus nie powstał, próżne jest przepowiadanie nasze i próżna wiara nasza”. (…) Są to tylko nieliczne fragmenty rozległego systemu wątków religijnych, przetwarzanych w różnych kulturach i mitach, od tysięcy lat. Fakty te mówią z ilu mitologii musieli czerpać autorzy „Nowego Testamentu” (…) np.: Sąd Boży chrześcijan był zapożyczeniem Sądu Ozyrysa, mitu starszego o tysiące lat. (…) W rzeczywistości cała historia Judasza, Sądu Żydowskiego, wydania Jezusa Rzymianom i Golgota, to jest droga męki i ukrzyżowanie – były przenośnią literacką tej nowej filozofii religijnej, nowego mitu.”

fedor

Semele

Azael

fedor

Azael

O.K.

Michał Dyszyński

fedor

Semele

Panie fedorze ponawiam pytanie:

Jestem ciekawa jak pan panie fedorze rozumie ideę odkupienia.
Azael zadał wyraźne pytanie. Dotyczy ono etycznego wymiaru ofiary Jezusa.
Jak się panu z tym żyje? Dlaczego wierzy pan w Jezusa i co znajduje w tej wierze

lucek