ŚFiNiA

Kruchy04

Mam chwilę, kilka tematów czytłem i widzę, że w wielu tematach co chwila zasiewa się wątek na temat duchowości w religii. Może warto poświęcić temu jakiś osobny temat ? Nie chciałbym jednak tu rozmywać się na religią w ogóle, ale temat bardziej skonkretyzować do religii katolickiej.

Stawiam dwie tezy: w katolicyzmie czymś niewłaściwym jest mieć swoje zdanie, które idzie w sprzeczności z nauczaniem nauk KK. Owszem, można być dobrym katolikiem i mieć swoje zdanie ale chwalenie się nim może być uznane za błądzenie gdy się odrzuca jakąś część nauk KK. To rzutuje na rozwój duchowości.

Druga teza: religia katolicka to prymat dogmatów nad duchowością. Katolicyzm to nie w pierwszym rzędzie duchowość ale cały panteon dogmatów w które ma się wierzyć bezkrytycznie podobnie jak instytucję kościoła. Na poziomie niewielkiej aglomeracji czy prywatnej opinii własna ocena jeszcze ujdzie ale głoszona naokoło może nie być akceptowana. Inna sprawa, że katolicy zazwyczaj sami wybierają w co wierzyć a co pomijać milczeniem a to oznacza, że każdy wierzy w to co jest mu potrzebne a gdyby poddać publicznej dyskusji religie o której piszemy wśród katolików zaraz okaże się, że każdy różne sprawy inaczej spostrzega i interpretuje. Gdyby więc nakazać im siłą wierzyć w naukę KK co do joty to wtedy okaże się, że sami katolicy się podzielą, ot taka nowa schizma

Jak inni widzą sprawę ?

placus3

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

placus3

Michał Dyszyński

placus3

Michał Dyszyński

Kruchy04

ja stawiam na uniwersalną duchowość, uniwersalna duchowość nie znosi religii, prawd tylko jedynych i prawdziwych w oczach jej wyznawców. W religii niewiele jest duchowości więc nie piszmy o prawdzie w kontekście jakiejkolwiek religii bo to tylko narzędzie które przywódcy religijni wykorzystują jak chcą a nie prawda. To czego naprawdę szukamy jest w nas samych i żaden nawet najbardziej boski pośrednik nie wyciągnie tego z nas jeśli my tego nie uczynimy. Nie ma prawd gotowych podanych na tacy do wierzenia - to tylko iluzja. Świat stworzony dla niechlujnych podróżników którzy zasnęli na przypadkowej przystani rozwoju i poszukiwań człowieka. Jednym to wystarcza a innym nie. Te zdanie jest prawda.

Michał Dyszyński

placus3

Kruchy04

Bo to jest wewnętrznie sprzeczne - bycie katolikiem oznacza wierzenie w to, co naucza Kościół katolicki.

W porządku, ale zauważ, że każdy, kto trochę myśli, ma jednak świadomość, że słowo parafianin znaczy kogoś głupiego i że księża chcą, aby ich parafianie byli katolikami. Takie ogłupianie pozorną duchowością.

Poniekąd też takimi słowami zaprzeczasz temu, co kiedyś pisałeś nt. ateizmu (jak to ateizm jest jedynie "brakiem wiary"), bo jeśli religia nie zawiera prawdy, to i zdanie "Bóg istnieje" nie jest prawdziwe wg ciebie.

historycznie katolicyzm jest religią syntetyczną, a więc czymś w rodzaju religijnej mieszanki, która z czysto logicznych przyczyn prawdą być nie może. Więc jeśli ktoś już myśli i chce być wierzący, bo np. kocha Boga, powinien - jak na mój gust - sięgnąć do Biblii i zobaczyć, że Bóg katolicki z Bogiem Biblii nie ma zbyt wiele wspólnego.

Kruchy04

Weźmy Biblię - zawarte w niej mity (zgodzam się na określenie "mity" do większości treści, nie upierając się co do prawdziwości zdarzeń - to jest inna kwestia) są WSPÓLNYM KODEM KULTUROWYM I DUCHOWYM. Nieważne, czy wieża

Zasadniczo zgadzam się. Mity są dobre, bo kształtują wyobrażenie wyższego porządku, pozwalają jednostce zanurzyć się w subiektywnej rzeczywistości mitu o uświęconym charakterze. Z drugiej strony jednak zdefiniowanie prawdy w dogmacie w istocie czyni człowieka zamkniętym na prawdę, ograbia go z intencji bycia otwartym.
Nie ma żadnego rozwoju duchowego jeżeli są dogmaty --czyli zakazy myslenia proste i oczywiste.

placus3

Kruchy04

Po drugie, nie podałeś żadnych konkretów, tylko racjonalistyczne ogólniki. Dajesz jakieś katolickie "niebiblijne" nauki, to zobaczymy, czy rzeczywiście są one niebiblijne.

no to np:

1)Święcenie niedzieli jest niebiblijne - to na początek.

2)Niebiblijna jest także forma kultu za pomocą obrazów. Biblijny dekalog zakazuje czynienia podobizny czegokolwiek i za jej pomocą odprawiania kultu.

....Co do znaczenia słowa parafianin. Ostatnio pewnym ludziom zaczęło to przeszkadzać i zaczęli doszukiwać się innych znaczeń. Mniejsza z tym. Bez względu na to, co to słowo oznacza, dla ogromnej większości księży parafianin to element tzw. motłochu.

placus3

Kruchy04

Słowem "syntetyczny" można określić natomiast obrządki świąt katolickich na Bożym Narodzeniu począwszy (nawet czas świąt to pradawny pogański dzień narodzenia Słońca), poprzez Matkę Boską Gromniczną (2 luty - pogańskie święto światła), przykłady można mnożyć.

edit: zaraz, glądam link o tych Świadkach Jehowy.

Kruchy04

Przeczytaj jeszcze raz dokładnie ten link. Mnie Świadkowie Jehowy nie interesują, faktem jednak jest, że nie ma w całej części Biblii zwanej Nowym Testamentem żadnego tekstu, który by wprost formułował zmianę przykazania z siódmego dnia tygodnia (żydowskiej soboty) na pierwszy dzień tygodnia, solarną niedzielę. Nic ten link nie obala, twierdzenie, że obala jest nieprawdziwe.

placus3

fedor

Kruchy04

Placek napisał:

I na bzdurę o Bożym Narodzeniu jest odpowiedź.
[link widoczny dla zalogowanych]

A co do Matki Boskiej Gromnicznej, to twój zarzut jedynie pokazuje nieznajomość katolicyzmu i Biblii. To święto to inaczej Ofiarowanie Pańskie, czyli ofiarowanie Jezusa w świątyni 40. dnia po narodzinach. Czepiaj się Biblii i kalendarza, że tak wypadło.

Jak będziesz szukał kolejnych takich przykładów, to daruj sobie, bo każdy termin można sobie dopasować do jakiegoś święta pogańskiego. I nawet jak jakieś święto wprowadzono na miejsce pogańskiego, to nie jest to żaden synkretyzm, bo katolicy nie obchodzą tego święta, tylko inne.

Ja nie mówię o mitraizmie, który też był religią syntetyczną, a o prastarych sabatach czarownic. Ofiarowanie Pańskie nie ma żadnego związku z paleniem świec, tak święto światła było czczone przez pogan. Sabaty czarownic następowały kolejno: 25 grudnia, 1/2 luty, 21 marzec, 1 maj, 21 czerwiec, 1 maj, 21 czerwiec, 1 sierpień, 22/23 wrzesień, 31październik/1listopad. Sabatów czarownic było osiem w roku. W grudniu obchodzono narodzenie Słońca (na uwagę zasługuje tu sposób obchodzenia przy evergreenie, czyli jemiole lub drzewku iglastym, którego cechą było zachowanie zieleni zimą. 2 luty był świętem światła i wtedy wierni przynosili świece. W Biblii w ogóle nie istnieje tradycja palenia świec z okazji Ofiarowania Pańskiego, więc Twój kontrargument jest absolutnie bez wartości. 21 marca było obchodzone święto wiosny, była rzeżucha, jaja, zając. Nie istnieje żadne święto biblijne, w ten sposób obchodzone przez Żydów lub chrześcijan. W kalendarzu kościelnym to święto ma miejsce niemal dokladnie w czasie żydowskiej Paschy, ale to jedna z nielicznych kwestii, które łączą katolicką Wielkanoc z Biblią. Wszystkich Świętych w istocie jest tym samym pogańskim świętem co Halloween, oba święta nawiązują do kwestii związanych z życiem pozagrobowym. Święto to nie ma biblijnego odpowiednika.

Ale mnie interesują, bo większość ich zarzutów wobec katolicyzmu to takie mity, które podzielają ateiści. Dla ateistów w Biblii "wprost" jest tylko wtedy, kiedy im pasuje.

Ale że najwyraźniej nie umiesz czytać ze zrozumieniem, skoro wg Ciebie w tych linkach nic nie ma, to Ci pokażę czarno na białym. Z jednego z linków:

1) Chrystus, zmartwychwstając w niedzielę, wskazał nam ten dzień jako dzień zwycięstwa nad śmiercią. Niedziela Zmartwychwstania i każda inna przypomina nam też, że i my zmartwychwstaniemy (1P 1:3).

2) Zesłanie Ducha Św. nastąpiło w niedzielę (Dz 2:1, Kpł 23:15), przez co Bóg wskazał, że dzień ten jest też dniem Ducha Św. Piotr tę niedzielę nazywa dniem Pańskim (Dz 2:16, 20, przypis BP).

3) Pierwszy owoc ewangelizacyjny w liczbie 3 tys. osób zostaje dany Kościołowi w niedzielę (Dz 2:41).

4) Chrystus kilkakrotnie ukazywał się uczniom w tym dniu (J 20:1, 19, 26, Łk 24:1, 13, 33, 34, 36). Gromadzenie się Kościoła na łamaniu chleba odbywało się w niedzielę (Dz 20:7) i zbieranie ofiar także (1Kor 16:2).

Wszystkie te zdarzenia opisane w NT nie uprawniają do zmiany dnia świątecznego zagwarantowanego w ramach dekalogu. Z tego, że Jezus miał zmartwychwstać w niedzielę lub że Jezus wstąpił do nieba w niedzielę nie wynika, że niedziela powinna być święcona, bo nie ma tekstu, który mówi wprost, że tak ma być. Apostołowie spotykali się w różne dni tygodnia, spotykanie się w jakiś dzień nie oznacza, że ma być traktowany jako święty. Musi być taka zmiana formułowana klarownie i wprost w Biblii, aby można było ją uznać za obowiązującą z biblijnego punktu widzenia, a takiego tekstu w całej Biblii nie ma.

fedor napisał:

Zarzut już dawno temu odparty w tym tekście:

Link, którego treścią jest krytyka jakiegoś wyznania w ogóle niczego nie wnosi do dyskusji i nie ma znaczenia, że jest poprzedzony buńczucznym stwierdzeniem, że coś rzekomo zostało obalone. Podobnie stwierdzenia ojców kościoła nie są częścią Biblii, więc nie mogą być traktowane jako biblijny punkt widzenia.

placus3

fedor

Kruchy04

Wasze argumenty są tak naciągane jak stare kalesony.

Wikipedia podaje , że świece zaczęto przynosić ... w IX wieku. A to z tego czynisz główny zarzut, jakoby świece były kontynuowaniem czci pogańskich świąt ze starożytności. Po drugie , świece nie muszą być wymienione w Biblii , aby je używać w Kościele. W katolicyzmie nie obowiązuje zasada sola scriptura (która sama jest niebiblijna, ale to inna para kaloszy, więc kultywowanie tradycji nie jest niczym złym , ani przez Biblię zakazanym.

Właśnie o to chodzi, nie da się stworzyć religii syntetycznej od zaraz, na to trzeba czasu. Cieszę się zatem, że ostatecznie przyznałeś, że zasada Sola Scriptura jest Kościołowi katolickiemu obca, że w jej miejsce w Kościele nastąpił proces syntezy chrześcijaństwa z pogaństwem. Zatem z czysto logicznego punktu widzenia więcej we współczesnym katolicyzmie pogaństwa niż chrześcijaństwa. Jeżeli zatem zasada Sola Scriptura miałaby być niebiblijna, to na pewno stwierdzenie takie dla obiektywnych uszu musi brzmieć jak szkolna wymówka. Absurdem jest mniemanie, że Biblia zachęca do odrzucania prawd w niej zapisanych: "(18) Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze; (19) a jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze." Apokalipsa 22, 18.19

do reszty postaram się ustosunkować później, bo nie mam czasu siedzieć na necie.

fedor