ŚFiNiA

Semele

Korekta do tematu. Nie zakłamania a uwiądu.

Michał Dyszyński

Nielogiczność stwierdzeń i postaw integrystów (twierdzę, iż jak najbardziej ona występuje) ma swoją - co prawda dość pokrętną, ale jednak - "logikę". Spróbuję wyjaśnić, o co mi w tym paradoksalnym sformułowaniu chodzi...

W mojej ocenie integryści - choćby w interpretowaniu Biblii - są skrajnie uznaniowi, nielogiczni. Z jednej strony głoszą, że "niczego nie interpretują", ale widać jako bardzo biblijne teksty traktują raz tak, raz owak - raz twierdząc, iż literalnie trzeba brać każdą frazę z Biblii, a potem nabierają wody w usta, gdy się ich spytać, jak zamierzają literalnie wprowadzać swoje życie niektóre totalnie anachroniczne (wręcz straszne) nakazy, aby np. mordować ludzi za drobne nieposłuszeństwo, stosować ewidentnie wynikające z niewiedzy tamtych czasów procedury medyczne, czy kulturowe (np. postępowanie z trędowatymi). Nielogiczne jest traktowanie Boga raz jako wszechwiedzącego, a za chwilę bardzo "zagniewanego" z tytułu tego, że człowiek zrobił coś (grzesznego), w sytuacji, gdy przecież o tym od początku dziejów Bóg wiedział, że musi się zdarzyć itp. itd. Przykładów nielogicznych postaw integrystów i chyba ogólnie typowej teologii jest wiele. Ale co jest w nich z kolei "logicznego"?...
- W pewien (pokrętny, ale jednak...) "logiczną" jest reakcja na całość tego zagadnienia, polegająca na uznaniu, iż Bóg musi być istotą de facto kapryśną, co by też sugerowało, iż wykazuje cechy gniewnego despoty. Bo w ludzkich realiach tak właśnie jest - jeśli mamy do czynienia z kapryśnym władcą, to jest on jednocześnie i nielogiczny w działaniach, i gniewny z byle powodu, i domagający się nieustannych hołdów, i co chwila zmieniający zdanie, okazujący się od dokładnie odwrotnej niż przed chwilą strony, ale za to bardzo usilnie złoszczący się, gdy się to mu wypomni. I za takiego integryści (a nawet część nie tak w pełni integrystycznych teologów) Boga właśnie mają - za chwiejnego w postawach, kapryśnego despotę, którego jednak...
za żadne skarby despotą się nie nazywa, tylko się tak wszystko z Nim związane traktuje. Tu uzupełniającą zasadą interpretacji całości jest też naczelna cecha wszelkiego zakłamania, która brzmi: deklaracja jest mocniejsza niż logika!
Zasada ta w działaniu polega na tym, że gdy ktokolwiek zaczyna dostrzegać sprzeczność pomiędzy różnymi deklaracjami takiej osoby, to przyjmuje się arbitralnie, iż OBOWIĄZUJE ZAWSZE OSTATNIA INTERPRETACJA, co też oznacza, iż NIE PYTAMY O SPÓJNOŚĆ całościową przekazu.
Uzupełnieniem tej "logiki nielogiczności" jest postawa lekceważenia intelektu, spójności rozumowań jako takiej. Integrysta wyciąga tu często ten cytat, w którym Jezus wyraźnie dystansuje się od elitarnego charakteru swojej nauki: