ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Większość złych emocji da się wytłumaczyć ewolucyjnie. Weźmy taką agresję, nienawiść. Jej znaczenie dla ochrony gatunku da się wytłumaczyć na parę sposobów:
- agresja związana z nienawiścią uczy agresorów, aby nie atakowali tych osobników, tego gatunku. A to ostatecznie zapewnia temu gatunkowi większe bezpieczeństwo.
- agresja w grupie - stadzie, gdy jest reakcją na inną agresję uczy, że destrukcyjne zachowania nie pozostają bez konsekwencji. To powoduje powstanie mechanizmu ODPOWIEDZIALNOŚCI, pożytecznego dla stada.
- nienawiść wobec destrukcyjnych osobników (bardziej prawdopodobna, niż wobec tych miłych) służy pozbywaniu się "czarnych owiec" ze stada.

Mamy więc przynajmniej 3 powody, aby uznać agresję, nienawistne emocje jako swego rodzaju zdobycz ewolucyjną. Tyle, że medal ma oczywiście dwie strony:
- nienawiść nieopanowana jest ogólnie destrukcyjna dla stada, powodując w nim walki, waśnie, a ostatecznie osłabienie stada wskutek odniesionych ran przez osobniki.
- nadmiar nienawiści, agresji w stadzie powoduje rozluźnienie więzów, chęci do pomocy - stado się dezintegruje
- nienawiść obraca się często przeciwko jej posiadaczowi, bo negatywne emocje zaburzają ogląd sytuacji, sprzyjają niewłaściwym decyzjom, a w konsekwencji są niebezpieczne dla niego samego.

Wyszły mi 3 wobec 3 (luźno wybranych) aspektów pozytywnych i negatywnych. Jaki jest bilans?
- Myślę, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi, dopóki nie ustalimy jakichś kryteriów. Jedyne co można by chyba uznać za względnie pewne to zwrócenie uwagi na to, że skrajne postawy (tak skrajnie nienawistne, agresywne, jak i naiwnie altruistyczne) raczej nie sprzyjają przetrwaniu na dłuższą metę. Osobniki zbyt łagodne zapewne zostaną wykorzystane przez egoistów i wcześniej zginą, nie wydając potomstwa, podczas gdy osobniki zbyt agresywne zostaną albo wyrzucone ze stada, albo spotkają się odporem tak samo agresywnych. Choć... choć diabeł, jak to mówią, tkwi w szczegółach i może być tak że wyjątkowo sprytni, inteligentni tak egoiści, jak i altruiści mogą przetrwać.

Osobiście mam pewne tendencje do autoanalizy i nawet chętnie obserwuję w sobie różne emocje - patrząc jak się pojawiają, co je podtrzymuje, a co wygasza. Uważam, że te emocje jako takie nie są ani dobre, ani złe, choć dobro albo zło z nich może powstać, jeśli uruchomią się w niewłaściwej konfiguracji.

Ostatecznie jednak nienawiść odrzucę ze względów religijnych. Odrzucę "bo tak". Nie będzie tu uzasadnienia w stylu: korzystniej jest ... bo wtedy będzie przyjemniej, zdrowiej, albo bezpieczniej itp. Odrzucam nienawiść na innej zasadzie, niż zasada korzyści. Nawet jeśliby ktoś mi tak dobitnie udowodnił, że jednak korzystniej jest nienawidzić, niż być dobrym człowiekiem, to powiem mu, że jego definicja korzyści jest daleka od tego, co ja sam rozumiem i chcę uznawać wewnętrznie. Dla mnie nienawiść jest niekorzystna na płaszczyźnie duchowej (czyli jednak niedostępnej naukowemu poznaniu i modelowaniu), a potencjalna korzyść na płaszczyźnie materialnej ma niższy priorytet.
Poza tym chyba jednak wspomnianego dowodu na temat korzyści z nienawiści nikt nigdy nie przedstawi, więc jest to takie sobie, nieco akademickie, gdybanie. Zaś przeprowadzenie tego rozumowania - gdybania ma pewną zaletę dla kogoś, kto sobie to rozważa - później jest bardziej świadomy tego, czego chce w swoim życiu.

Dyskurs

Przeczytałam Twój wpis, ale udaję sie na spoczynek. Napiszę tylko, że nienawiść nie jest przyciwnością miłości agapao/moralnej. Jest pochodną uniwersalnej emocji strachu, który tradycja katolicka określa mianem grzechu pierworodnego. To właśnie uniwersalna emocja strachu jest polaryzacją miłości moralnej.

lucek

wiesz Dyskurs, wystarczy zdefiniować "miłość", np.: że, to to, czego człowiek chce, pożąda, pragnie i mamy odpowiedź co jest przeciwieństwem miłości.

Mamy gotowe odpowiedzi co jest przeciwieństwem miłości, w zależności od płaszczyzny w jakiej to pojęcie ulokujemy.

Reszta to pustosłowie tych, którzy nie rozumieją tego, że interpretacje mentalne nie są tym samym co pojęcia je reprezentujące. Nie rozumieją lub zapominają o tym lub wygodnie jest im nie pamiętać, że znaczenia pojęć (słów, języka) można nauczyć się tylko w toku długotrwałej relacji z tymi, z którymi uzgodnienie znaczenia miało by nastąpić.

Więc czy miłość jest przeciwieństwem "nawiści", czy nie, i zależy od definicji słowa "nawiść". I nic poza tym

.

PS a drugi aspekt wynika właśnie z tej "płaszczyzny w jakiej lokuje znaczenie" bo jest inna w relacji do analizy samego siebie, i inna w relacji z kimś.

Piotr Rokubungi

Nie ma dobra ani zła, a już na pewno nie w kontekście jakiejkolwiek teorii naukowej. Dobro oraz zło, to "wydumki" ludzkiego rozumowania, opartego na postrzeganiu różnic i wartościowaniu- czyli na praktyczności zastosowania w danych warunkach właściwie.

Dyskurs

Dyskurs

lucek

Dyskurs

Nie, Lucek. Nic nie jest “coś za coś” a “pustosłowie” to w poniższym kontekście modlitwa

"Milczę i kocham” jak powstała płyta?
https://youtu.be/C99uPrgYYWo

“Ale są to pieśni, które leczą wprowadzając nas w głębie, którą jest Chrystus w nas.” - lek. dk. Marcin Gajda

“Nie można zrozumieć drugiego człowieka bez Chrystusa.” - Św. Jan Paweł II

"Nie przerywając ciszy" nowy album Marcina Gajdy
https://youtu.be/hqlQqZXex1c

lucek

szkoda, że siebie samej nie rozumiesz

.... jesteś kobietą, kochasz pustosłowie, dlaczego :wink:

?

a cała reszta to bzdury, nie zapominaj, że sam Jezus mówił (coś w rodzaju) "myślicie, że przynoszę pokój

..... miecz" ... te swoje interpretacje, to sobie możesz :wink:

Dyskurs

Jezus niczego nie mowil. Nie wiadomo nawet czy istnial, bo niczego nie zapisal ani nie istnieja logiczne dowody na historyczne udowodnienie zycia Jezusa. Co napisano na temat Jezusa nie jest autorstwa osob ktore znamy jako Jan, Mateusz, Marek, czy Lukasz lecz jest przekazem kolektywu czyli kongregacji ludzi wzorujacych sie na przekazie znanym jako Jezusa z roznymi skutkami. Jak pisalam Ci wczesniej, Biblia jest przekazem organicznym i dynamicznym a nie fundamentalistycznym. Aby sie nia zajmowac z punktu widzenia egzegezy i hermeneutyki, potrzeba zapoznawac sie z najnowszymi wydaniami Biblii z dopiskami aby nie popadac w skrajnosc jak dla przykladu: "Jezus powiedzial, ze ..."

lucek

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Dyskurs

lucek

Dyskurs

Nie wiemy, czy pasuje czy nie pasuje, bo Jezus to zlepek wyobrazen, odczuc, I przekazow slownych wielu przed nami zinterpretowanych I zapisanych przez wielu rowniez. Cytat, ktory podalam odwierciedla obecna sytuacje czyli cykl ziemi, gdzie coraz wiecej osob nie czuje paniki, ze Jezus jest organicznym I dynamicznym przekazem I podazac za Jezusem znaczy pielegnowac system watosci oparty na pokorze I pracy nad soba aby byc lepszym niz wczoraj .

lucek

Dyskurs

lucek

Dyskurs

Niczym sie nie rozni

hikari33

Dyskurs

Doktoryzuje sie na uniwersytecie chrzescijanskim w USA. Katolicyzm znam z praktyki w Polsce do wieku 24 lat. Protestantyzm, buddyzm, islam, I tradycje zydowska z teorii na uniwersytecie katolickim w trakcie licencjatu I z praktyki w trakcie interfaith service - wiedz, ze kazdy czlowiek dazy na swoj sposob do jednosci z Bogiem mimo, iz Boga inaczej nazywa ale odczucie to samo, bo mistycyzm mamy w naszej kondycji tylko nie wszyscy z nas odczuwaja jak odnalezc w sobie tej szescian "Swiety Swietych"

Piotr Rokubungi

hikari33

Dyskurs i tylko to się zgadza, co napisałaś że "... kazdy czlowiek dazy na swoj sposob do jednosci z Bogiem mimo, iz Boga inaczej nazywa ..."
Tak jest rzeczywiście, ale tylko to. Gdyby było innaczej, nie byłoby różnic, to istniałoby tylko jedno wyznanie... I tak kiedyś się stanie...

Dyskurs

Napisalam prace na temat mistycyzmu w kontekscie tradycji buddyjskiej, katolickiej, sufijskiej, i zydowskiej i z punktu widzenia nauki. W kazdej tradycji zalozenia mistycyzmu sa identyczne. W praktyce, buddyzm i katolicyzm bazuje na inkarnacji a sufizm i judaizm nie. Nauka uzywajac terminologii implikujacego porzadku (Bohm) zaklada, ze w intencji jest wbudowana jej materializacja, czyli mozna wnioskowac, ze nauka sklania sie w strone inkarnacji rowniez.