ŚFiNiA

monitor/konto_usuniete

Mam nadzieję ,że doczekam podobnych wniosków na temat australopiteków.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ostrożnie z tymi praludźmi
W ostatnim "Nature" dwaj amerykańscy antropolodzy - Bernard Wood i
Terry Harrison - przedstawili powody, dla których naukowcy powinni być
bardzo ostrożni z ogłaszaniem odkrywanych szczątków naczelnych sprzed
4-7 milionów jako przedstawicieli homininów, czyli istot
charakteryzujących się m.in. dwunożnym chodem w pozycji wyprostowanej
(obecnie jedynymi homininami są ludzie).

Ich artykuł dotyczy trzech odkrytych w ostatnich latach gatunków:
Sahelanthropus tchadensis, Orrorin tugenensis oraz Ardipithecus
ramidus. W kościach wszystkich tych istot badacze dopatrzyli się cech
charakterystycznych dla ludzi (m.in. budowy wskazującej na chodzenie w
pozycji wyprostowanej).

Wood i Harrison przekonują jednak, że takie podobieństwa w budowie
mogą być efektem homoplazji, czyli wykształcenia się niezależnie
podobnych cech. Wskazują na dwa przykłady kopalnych naczelnych,
których budowa miała pewne cechy ludzkie, ale nie należą one do
homininów. Odkrytego kilkadziesiąt lat temu w południowej Azji
Ramapithecus początkowo uznawano nawet za członka szeroko rozumianej
ludzkiej rodziny, ale późniejsze badania wykazały, że jest on jedynie
bliskim krewniakiem orangutana.

Pewne cechy charakterystyczne dla ludzi ma również Oreopithecus
bambolii z Włoch. Niektóre z nich pozwalały nawet podejrzewać tę
istotę o poruszanie się na dwóch nogach. Jednak Oreopithecus okazał
się dość odległym krewniakiem ludzi, a nie homininem.

Wood i Harrison przekonują, że praktyka dzielenia wszystkich kopalnych
naczelnych sprzed 4-7 mln lat na dwie grupy, czyli szeroko rozumianych
przodków ludzi i przodków szympansów jest błędna. Jak tłumaczą, nie
należy zakładać, że wszystkie dawne gatunki mają swoich żyjących
potomków. Oprócz "grupy szympansiej" i "grupy ludzkiej" mogły być
jeszcze inne grupy, które po prostu wymarły. Znajdowane szczątki
dawnych naczelnych z pewnymi cechami podobnymi do ludzkich mogą być
właśnie pozostałościami członków tych grup.

Obaj badacze podkreślają jednak, że w żadnym razie nie twierdzą, iż
Sahelanthropus tchadensis, Orrorin tugenensis oraz Ardipithecus
ramidus nie należą do hominiów. Wskazują jednak, że jest to co
najwyżej tak samo prawdopodobne, jak to, że są małpami.

Wood i Harrison wskazują, że ich zdaniem najmocniejszym argumentem
pozwalającym zaliczać Ardipithecus ramidus i Sahelanthropus tchadensis
do "grupy ludzkiej" są ich stosunkowo małe kły (w przypadku Orrorin
tugenensis nie można ustalić wielkości kłów z braku odpowiednich
skamieniałości). Jednak także u niektórych małp kopalnych (np.,
Oreopithecus, Ouranopithecus i Gigantopithecus) zaobserwowano
zmniejszanie się kłów. Tym samym to również nie jest niepodważalny
wskaźnik przynależności do homininów.

Ostrze krytyki obu naukowców jest szczególnie wymierzone w zespół,
który badał szczątki Ardipithecus ramidus. Zdaniem Wooda i Harrisona
był to raczej przedstawiciel afrykańskich wielkich małp, a nie
hominin. Tim White, jeden z kierowników krytykowanego zespołu,
odpowiada jednak, że badania porównawcze wykluczyły taką możliwość.

Wood, B., & Harrison, T. (2011). The evolutionary context of the first
hominins Nature, 470 (7334), 347-352 DOI: 10.1038/nature09709

[link widoczny dla zalogowanych]

Antropolodzy z George Washington University i New York University
kwestionują ostatnie odkrycia dotyczące ewolucji człowieka. W piśmie
Nature ukaże się wkrótce artykuł The evolotionary context of the first
hominins, którego autorzy starają się powściągnąć entuzjazm swoich
kolegów i przyglądają się szczątkom nazwanym Orrorin, Sahelanthropus i
Ardipithecus. Skamieniałości te zostały odkryte w ciągu ostatniej
dekady. Są datowane na 4-7 milionów lat i mają być najwcześniejszymi
przodkami człowieka. Najbardziej znany z nich, etiopski Ardi, znacząco
różni się od tego, co spodziewano się znaleźć, jednak został uznany za
naszego przodka.
Teraz amerykańscy naukowcy zdają się mówić panowie, spokojnie, nie
każda stara skamielina to przodek człowieka. Terry Harrison, profesor
archeologii i dyrektor Centrum studiów nad pochodzeniem człowieka
Uniwersytetu Nowojorskiego stwierdza: nie mówimy, że te skamieniałości
to z całą pewnością nie są przodkowie ludzi. Jednak ich status został
raczej wstępnie założony, a nie odpowiednio udowodniony i możliwych
jest wiele innych interpretacji. Naszym zdaniem z takim samym lub
nawet większym prawdopodobieństwem możemy stwierdzić, że to
skamieniałości małp spokrewnionych z wielkimi małpami i ludźmi.
Harrison i współautor artykułu, profesor anatomii ewolucyjnej i
dyrektor Centrum zaawansowanych studiów nad paleobiologią hominidów,
Bernard Wood, sceptycznie podchodzą do wymienionych powyżej odkryć i
ich interpretacji. Ich zdaniem skamieniałości trzeba jeszcze raz
sklasyfikować biorąc pod uwagę wszelkie niuanse. Uważają też, że
naiwnością jest sądzić, iż wszystkie skamieniałości to przodkowie
obecnie żyjących stworzeń. Przypominają też o istnieniu homoplazji, a
tymczasem - jak wskazują - obowiązująca obecnie teoria na temat
Ardiego wydaje się sugerować, jakoby homoplazja nie dotyczyła ludzi,
ale była powszechna wśród naszych najbliższych kuzynów. Zwracają
również uwagę, że o ile obecnie łatwo możemy odróżnić szczątki
współczesnego człowieka od szczątków współczesnego szympansa, to już
odróżnienie szczątków obu tych gatunków z czasów, gdy żyli Orrorin,
Sahelanthropus i Ardi nie jest proste.
Uczeni przypominają, że Ramapithecus był w latach 60. i 70. ubiegłego
wieku uznawany za przodka człowieka. Dopiero później okazało się, że
jest on blisko spokrewniony z orangutanem. Zwracają uwagę, że
najbardziej przekonującym dowodem na to, że Ardi i Sahelanthropus to
przodkowie człowieka są ich małe kły. Jednak, podkreślają, redukcja
kłów nie zachodziła tylko u ludzi, ale również niezależnie u wielu
linii małp.

Autor: Mariusz Błoński