ŚFiNiA

ptr

motto: "Moja lubić trąba mamut"
Pewien rozmarzony neandertalczyk, dawno temu

Nie znam się na tym. Zupełnie nie. Język, którym się posługujemy niemalże całkowicie determinuje nasze procesy myślowe. A że logiki szukamy nie tylko w ścisłych matematycznych wyrażeniach ale również w codziennie wypowiadanych zdaniach, ciekawie by było móc prześledzić jak to z początkowych form językowych, kształtowały się abstrakcyjne pojęcia religijne. Oraz czy gdyby start był inny, mielibyśmy zupełnie inne wierzenia.

Temat zakładam tylko po to, że może któryś forumowicz potrafi coś merytorycznego powiedzieć w tej materii.

Jak to jednak musiało być na początku.
Na pewno w niektórych językach współczesnych mlaśnięcia mają formę fonemów. Czy wszystkie języki mają taką formę początkową? Z "Moja lubić trąba mamut" można się śmiać, ale przecież dokładnie taką konstrukcję posiada język angielski. Końcówki fleksyjne miały już być podobno w językach pierwotnych (nam znanych).

W każdym razie słowa tworzymy z dźwięków, które się nam kojarzą z danym przedmiotem. Wątpię by używano bardziej abstrakcyjnych określeń. Czy miały wspólny początek? Czy powstały spontanicznie w różnych miejscach. I czy były podobne, czy odmienne?

Istnieje w każdym bądź razie teoria psychodelicznej glosolalii. Przy wędrówce przodków ludzi z Afryki brakowało jedzenia, więc ludzie zaczęli żywić się odchodami lokalnych zwierząt roślinożernych które zjadały grzyby zawierające tryptaminę. Pod wpływem tryptaminy, członkowie plemion dostawali słowotoku, który przeszedł w formę komunikacji. Form takich mogło rozwinąć się wiele, ale tryptamina była jedna i ta sama.
[link widoczny dla zalogowanych]
Język stanowił formę werbalnej rozrywki, dopiero potem ktoś wpadł na to, że może służyć do komunikacji. Jakkolwiek już zwierzęta używają dźwięków do komunikacji.

W każdym razie był czas kiedy umysł nie być zdeterminowany językiem. Wtedy człowiek musiał być otwarty na powódź wyobrażeń i doznań. Z którymi wszedł w świat mowy. Jaki miało to wpływ na kształt form religijnych?

PS. Wszelkie informacje zaczerpnąłem z forum językotwórców.

Eremita

wujzboj

Ten artykuł z wikipedii wspomina o jakichś dzikich małpiszonach, które wydają dziesięć różnych dźwięków (słów). Ponieważ nawet mój pies potrafił sam sobie wymyślić kilka różnych symboli dla informowania nas o kilku różnych rzeczach, przypuszczam, że owe małpiszony posiadają owych dźwięków znacznie więcej. Problem zdaje się polega na tym, że nie tak łatwo jest człowiekowi je rozróżnić. Wracając do psa: pies macha ogonem, ale różny sposób machania wyraża co innego. Na przykład, zwykłe poziome merdanie znaczy "fajnie jest", a ruch obrotowy znaczy: "proszę". Środków wyrazu jest wiele, ale żeby je skutecznie odczytać i skojarzyć, trzeba należeć do tego samego środowiska.

Tyle o samych sygnałach. Jeśli chodzi o syntaktykę, to mogę powiedzieć tylko, że rzeczony kundel rozumie, na przykład, tryb warunkowy. Skoro pies jest w stanie prawidłowo rozpoznać elementy gramatyczne w języku bądź co bądź obcego gatunku, to znaczy - wniosek trywialny - że jego mózg jest dostatecznie rozwinięty do tego, by używać języka. Przypuszczam, że jest to twierdzenie tym bardziej prawdziwe w odniesieniu do małp. I wobec tego przypuszczam, że zwierzęta te używają w komunikacji pomiędzy sobą struktur językowych, a nie tylko symboli. Tyle, że wykrycie tych struktur może być dla obserwatorów z zewnątrz trudniejsze od zbudowania słownika symboli.

Eremita

wujzboj

Obojętne, w jaki sposób rozpoznają; na ten temat się nie wypowiadam. Ważne, że rozpoznają.

Przy okazji: zauważ, że w podanym przez ciebie artykule jest mowa o psiej syntaktyce. Otóż znaczenie serii złożonej z tych samych symboli zależy od KOLEJNOŚCI ich użycia! Szczeknięcia uporządkowane od nisko brzmiących do wysoko brzmiących znaczą co innego, niż uporządkowane odwrotnie lub nieuporządkowane.

Eremita

Artykuł znalazłem naprędce, bo wiedziałem wcześniej o tej tonacji :wink:
Owszem zwierzęta modulują głosy, ale o jakiś częściach mowy trudno tu wnosić.

Xenotym · Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 87 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Silesia

mz, psiaki preferują mowę ciała (ogona), odkryły tę opcję znacznie wcześniej od człowieka ;)

Ester

Zgadzam sie z Wujem odnosnie jezyka psow.

wujzboj

Klegum, ja nie o częściach mowy, lecz o syntaktyce. Nie każdy język musi być zbudowany na modłę ludzką. Ale szczekanie pokazuje, że sposób ułożenia symboli ma znaczenie. A syntaktyka polega właśnie na tym, że różnie ułożone symbole prowadzą do różnych znaczeń.

Nie znaczy to, że w psim języku da się rozprawiać o filozofii. Ale da się w nim rozprawiać o WSZYSTKIM, co jest dla psów interesujące.